ย้อนรอย !! อาชีพนักแสดง กว่าจะเป็นดาว

สวัสดีครับ !! ช่วยแนะนำตัวกับน้องๆ ชาวเด็กดี หน่อยนะครับ

     - สวัสดีครับ ชื่ออิสรยศ เลิศชัยประเสริฐ ชื่อเล่นชื่อโอ๊คครับผม :'D

เมื่อพูดถึงคณะศิลปกรรมศาสตร์ สาขาการแสดงและกำกับการแสดง พี่โอ๊คมีแรงบันดาลใจอะไร ที่ทำให้เลือกคณะ/สาขา นี้ครับ

   - ตอนสมัยมัธยมเป็นเด็กกิจกรรม (อย่างแรง) ครับ ผมเคยเป็นนักร้องประจำวงดนตรีของโรงเรียน เป็นคณะกรรมการนักเรียนฝ่ายกิจกรรม เป็นนักกีฬาบาสเกตบอลประจำโรงเรียน แสดงละครเวทีในช่วงเทศกาลต่างๆของโรงเรียน เต้นเชียร์ลีดเดอร์ในงานกีฬาสี และเคยเป็นประธานสีด้วยนะครับ จากกิจกรรมที่กล่าวมาทั้งหมดทำให้เราเป็นคนกล้าแสดงออก จึงคิดว่านำความสามารถเหล่านี้มาใช้กับสาขานี้ให้เกิดประโยชน์สูงสุดได้ครับ :'D

ตอนเรียนคณะนี้มีความประทับใจอะไรที่อยากจะเล่าให้น้องๆ ชาวเด็กดีฟังบ้างครับ

   - ที่นี่ไม่เหมือนที่ไหนคือระบบรุ่นพี่-รุ่นน้องที่สนิทสนมและแน่นแฟ้นกันมากๆครับ เลือดการแสดง มศว นี่มันเข้มข้นจริงๆ ในช่วงที่เรียนอยู่ก็ช่วยเหลือเกื้อกูลกัน น้องมีอะไรก็มาขอคำปรึกษาจากรุ่นพี่ และเวลาที่รุ่นพี่มีงานนอกก็เรียกรุ่นน้องไปช่วยงานเป็นการหารายได้พิเศษและประสบการณ์ไปในตัวด้วยครับ คือการเรียนที่นี่จะมีงานนอกที่เป็นงานอีเว้นท์ต่างๆ, งานแสดงละครเวที, งานโฆษณา, งานเบื้องหลังต่างๆในวงการบันเทิง และ ฯลฯ จากรุ่นพี่บัณฑิตที่จบไปแล้วได้ทำงานในวงการทั้งเบื้องหน้าและเบื้องหลังครับ ซึ่งเวลามีงานไหนที่เขาขาดคน พวกเขาก็จะเรียกน้องๆในสาขาก่อนเป็นอันดับแรกเลยครับ และถึงแม้ว่าเราจะเรียนจบไปแล้วก็ยังสามารถกลับมาทักทายรุ่นน้องรุ่นเข้าใหม่ได้เรื่อยๆ แถมยังได้รับการต้อนรับที่ดีจากน้องๆ ด้วยครับ อบอุ่นจริงๆ

แล้ววิชาที่ว่าเด็ด จบมาแล้วได้ใช้ประโยชน์มากที่สุด คิดว่าเป็นวิชาอะไรครับ

   - วิชาศิลปะการแสดงนิพนธ์ครับ หรือที่นิสิตในสาขาเรียกันว่า "การทำธีสิส" นั่นเอง ซึ่งจะเป็นการสร้างโปรดักชั่นของละครเวทีขึ้นมากลุ่มละ 1 เรื่องครับ ในแต่ละกลุ่มก็จะมีหน้าที่ทั้งหมด 6 หน้าที่คือ  ผู้กำกับ, นักแสดง, ผู้ออกแบบฉาก, ผู้ออกแบบแสงและเสียง, ผู้ออกแบบเครื่องแต่งกาย และ           ผู้ออกแบบการแต่งหน้าและทรงผมของนักแสดงครับ ซึ่งวิชานี้จะเป็นเหมือนการจำลอง"ชีวิตการทำงาน"ในช่วงหลังเรียนจบเลยครับ แต่ผู้ร่วมงานคือเพื่อนๆ ที่เรียนด้วยกันมา 4 ปี และแน่นอนว่าต้องมีปัญหากันบ้าง ทั้งความคิดเห็นไม่ตรงกัน เหตุผลส่วนตัว และ ฯลฯ ซึ่งปัญหาเหล่านั้นแหละครับคือความท้าทายในการทำธีสิส เพราะผมคิดว่าจุดประสงค์ในการทำธีสิสคือการแก้ปัญหาที่เกิดขึ้นทั้งหมดเพื่อที่จะให้ละครสามารถแสดงออกมาได้อย่างเต็มรูปแบบครับ

คณะ/สาขาที่จบมา ตอนสมัครงานมีงานรองรับเยอะไหมครับ จบมาประกอบอาชีพอะไรได้บ้าง

   - เยอะครับ ทั้งในบริษัทบันเทิงต่างๆ เช่น ค่ายเพลง ค่ายหนัง บริษัทรับจัดงานอีเว้นท์ บริษัทโฆษณา และ ฯลฯ โดยที่เราสามารถจะเป็นเบื้องหลังหรือเบื้องหน้าก็ได้ แล้วแต่ความสามารถและโอกาสที่เราได้รับครับ เช่น พิธีกร นักร้อง นักแสดงทีวี นักแสดงละครเวที ดีเจ ผู้กำกับ ครีเอทีฟ แดนเซอร์ และ ฯลฯ

งานที่ทำอยู่ตอนนี้เป็นอย่างไรบ้างครับ ทำหน้าที่อะไรบ้าง

งานที่ทำอยู่ ถ้าพูดถึงบุคลิก คิดว่าควรมีบุคลิกอย่างไรบ้างครับ

  - ถ้าน้องๆอยากทำงานนี้ก็ต้องขยันฝึกซ้อม มีความอดทน ตรงต่อเวลา มีความอ่อนน้อมถ่อมตน ไปลา-มาไหว้ ซึ่งทั้งหมดนี้พี่ว่่าถ้าน้องๆทำได้ ไม่ว่างานสายไหนๆ ก็ได้ดีทั้งนั้นครับ แต่อายุการทำงานของแดนเซอร์มันไม่ยาว เพราะร่างกายของคนเรามันเสื่อมสภาพตามกาลเวลา แต่ค่าตอบแทนมันสูง จึงอยากให้น้องๆ ขยันอดออมเพื่อที่จะเก็บไว้เป็นทุนในการสร้างธุรกิจของตัวเองครับ และในเวลาว่างระหว่างทำงานก็ศึกษาธุรกิจอื่นๆที่เราสนใจเพื่อจะใช้ทุนที่เราหาได้สร้างมันขึ้นมาครับ 

มีอะไร อย่ากจะฝากถึงน้องๆ ชาวเด็กดีบ้างครับ

  - อยากให้น้องๆ รีบค้นหาแนวทางของตัวเองตั้งแต่มัธยมปลายครับ เพราะสมัยนี้มีเด็กๆที่ค้นหาแนวทางชองตัวเองไม่เจอมีเยอะมาก จึงทำให้พวกเขาเลือกในสายที่ไม่เหมาะกับเขาและทำได้ไม่ดี ผลสุดท้ายก็คือเขาตกงานเพราะไม่มีใครรับ หรืออีกปัญหาหนึ่งก็คือผู้ปกครองครับ เพราะสมัยนี้เด็กๆมักจะถูกขีดเส้นชีวิตให้เพราะค่านิยมของสังคมไทยเราจะต้องจบบัญชี บริหาร รัฐศาสตร์ นิติศาสตร์ และ ฯลฯ (สายที่พวกผู้ใหญ่มองว่ามีสาระทั้งหลายนั่นแหละครับ) ซึ่งทำให้เด็กถูกบังคับเข้าไปเรียนในสายที่ตัวเองไม่ชอบ ผลที่ได้ก็คือพวกเขาทำออกมาได้ไม่ดี แล้วจบออกมาก็ไม่มีงานทำเพราะสู้คนอื่นที่เขาตั้งใจมาสายนี้โดยตรงไม่ได้ ดังนั้นจึงอยากให้น้องๆ ที่ประสบปัญหาดังกล่าวไปขอร้องให้พวกเขาอนุญาติเรียนในสิ่งที่น้องตั้งใจจะเรียนแต่ทีแรกจริงๆ ดีกว่า น้องๆ จะได้ทำออกมาดีๆ แล้วจบออกมาอย่างมีคุณภาพ คนที่จบออกมาอย่างมีคุณภาพใครๆก็ต้องอยากรับเข้าทำงานจริงไหมครับ ? :'D