เพิ่ง “เลิก” กับ “แฟน” ทำไงดี??

คนที่รู้สึกมากกว่าก็ต้องเสียใจมากกว่าเป็นธรรมดาค่ะ สิ่งทำตอนเลิกกันแล้วคืออย่าทำให้ตัวเองแย่กว่าเก่า ถ้าเขาไม่รักเรา เราก็ต้องรู้จักรักตัวเอง ทำตัวให้ยุ่งจะได้ไม่ต้องมีเวลาไปคิดถึงเขา มีคนเป็นร้อยเป็นล้าน อย่าจมปลักกับแค่คนๆเดียวเลย สู้

เราก็เคยมีแฟนนะ ตอนแรกม.2 เทอม 2 (ดูแก่แดดมากอ่ะ) คบกับรุ่นพี่ที่รู้จักมาก่อน ก็เลยดูเหมือนไม่ค่อยมีปัญหา สักพักใหญ่เราก็บอกเลิกเขาด้วยเหตุผลอะไรก็จำไม่ได้ (สมองมีแต่ขี้กลากก็อย่างนี้แหละ) มาอีกครั้งก็ตอนเราอยู่ม.3 กลางเทอม 1 หลังวันเกิดเขา เราก็เปิดใจคุยกับเขาแล้วก็คบกันอีกครั้ง เขาบอกว่า 'รอคนนี้คนเดียว' หัวใจก็กลับมาพองโตอีกครั้ง แต่! นานเข้า เรื่องของม.3 ก็เริ่มมีเยอะขึ้น แถมช่วงเดือนกรกฏาคม (ถ้าจำไม่ผิด จำได้เลยว่าต้องส่งงาน ฮ่าๆ) เราก็ดันไปนัดเขาว่า 'ไปดูหนังเรื่องไททันด้วยกัน' ชิบหายค่ะ งานก็กองอยู่ตรงหน้า ยังจะไปดูหนังอีก ก่อนออกไปพบเขา เราโกหกแม่ว่า 'ไปดูหนังคนเดียว' แน่นอนว่าตอนแรกก็งั้นๆ แต่พออยู่กับเขาเหมือนเราอยู่กับโจรเลย รู้สึกกลัวและอยากกลับบ้านทันที เราเริ่มอดทนไม่ไหวเลยบอกเขาว่า 'จะไปเข้าห้องน้ำ' เราก็รีบเดินเข้าห้องน้ำให้เร็วที่สุดแล้วก็.......งึกๆ ร้องไห้เบาๆ (ร้องดังไม่ได้ เดี๋ยวคนตกใจ) แถมห้างใจดีเปิดเพลงปลอบใจ 'ถ้าเธอยังรู้สึก - แสตมป์' จากที่ไหลช้าๆ กลายเป็นท่อประปาแตก คุณเข้าใจใช่มั้ย? เราใช้เวลาอยู่ในห้องน้ำนานเป็นครึ่งชั่วโมง ก่อนที่หนังจะฉายในอีก 10 นาที พอดูจบเราก็ไปรอรถเมล์หน้าห้าง เราก็คิดอยู่ว่าจะเอายังไงดี? เดทแรกด้วยค่ะ มาไม่สวยเลย แล้วสวรรค์ก็ทรงทราบ ส่งรถเมล์ที่คนขึ้นเยอะมากที่สุดมา เราก็บอกเขาว่า 'ไปก่อนนะ' แล้วก็วิ่งแซงขึ้นรถเมล์ทันที รู้สึกปลอดภัยทันที หลังจากนั้นเราก็เล่นไม่ตอบแชท บ้างก็อ่านแล้วไม่ตอบมาตลอด 5 เดือน และแล้วจุดจบความรักครั้งที่ 2 ก็มาถึง ก่อนวันคริสต์มาสปีที่แล้วเราก็แชทไปบอกเลิก เอาจริงๆ ไม่ว่าจะเจอหน้าหรือไม่เจอก็กลัวทั้งนั้น เราก็เริ่มโกรธนิดนึงประมาณว่า 'เล่นไม่ตอบแบบนี้ ไม่รู้ตัวหรอ?' (ดูแรงเนอะ) เขาก็ขอโทษ เราก็บอกตรงๆว่า 'ถ้าความรู้สึกมันไม่มีกันแล้ว จะอยู่ทำไม จริงมั้ย?' เขาก็โทษตัวเองไปเรื่อย เขาสาราพว่าตอนดูหนังเขาอยากจะจับมือเราแต่อาย เราก็บอกว่า 'ไม่ทำอย่างนั้นหรอก จบแล้วนะ' คำตอบสุดท้ายของแชทคือ...ถ้ามันดีกับเหมยนะ

เราไม่ร้องไห้เลย รู้สึกโล่งใจ

ปัจจุบันเราก็คิดอยู่นะว่าดูงี่เง่าไป แต่บางทีถ้าอยู่แบบนี้ แบบที่ไม่มีแฟนมันจะดีกว่า ถ้าได้กลับไปคบกันอีกครั้ง เราก็ไม่เอา เราอยากจะทำเรื่องส่วนตัวโดยที่ยังไม่มีใครเข้ามาในชีวิต เราไม่พร้อมในเรื่องนั้น ตอนนี้เราโฟกัสไปที่เรื่องเรียนก่อน ดูท่าทางพอไปไหวค่ะ

ขอบคุณที่อ่านนะคะ

คนที่รู้สึกมากกว่าก็ต้องเสียใจมากกว่าเป็นธรรมดาค่ะ สิ่งทำตอนเลิกกันแล้วคืออย่าทำให้ตัวเองแย่กว่าเก่า ถ้าเขาไม่รักเรา เราก็ต้องรู้จักรักตัวเอง ทำตัวให้ยุ่งจะได้ไม่ต้องมีเวลาไปคิดถึงเขา มีคนเป็นร้อยเป็นล้าน อย่าจมปลักกับแค่คนๆเดียวเลย สู้

เราก็เคยมีแฟนนะ ตอนแรกม.2 เทอม 2 (ดูแก่แดดมากอ่ะ) คบกับรุ่นพี่ที่รู้จักมาก่อน ก็เลยดูเหมือนไม่ค่อยมีปัญหา สักพักใหญ่เราก็บอกเลิกเขาด้วยเหตุผลอะไรก็จำไม่ได้ (สมองมีแต่ขี้กลากก็อย่างนี้แหละ) มาอีกครั้งก็ตอนเราอยู่ม.3 กลางเทอม 1 หลังวันเกิดเขา เราก็เปิดใจคุยกับเขาแล้วก็คบกันอีกครั้ง เขาบอกว่า 'รอคนนี้คนเดียว' หัวใจก็กลับมาพองโตอีกครั้ง แต่! นานเข้า เรื่องของม.3 ก็เริ่มมีเยอะขึ้น แถมช่วงเดือนกรกฏาคม (ถ้าจำไม่ผิด จำได้เลยว่าต้องส่งงาน ฮ่าๆ) เราก็ดันไปนัดเขาว่า 'ไปดูหนังเรื่องไททันด้วยกัน' ชิบหายค่ะ งานก็กองอยู่ตรงหน้า ยังจะไปดูหนังอีก ก่อนออกไปพบเขา เราโกหกแม่ว่า 'ไปดูหนังคนเดียว' แน่นอนว่าตอนแรกก็งั้นๆ แต่พออยู่กับเขาเหมือนเราอยู่กับโจรเลย รู้สึกกลัวและอยากกลับบ้านทันที เราเริ่มอดทนไม่ไหวเลยบอกเขาว่า 'จะไปเข้าห้องน้ำ' เราก็รีบเดินเข้าห้องน้ำให้เร็วที่สุดแล้วก็.......งึกๆ ร้องไห้เบาๆ (ร้องดังไม่ได้ เดี๋ยวคนตกใจ) แถมห้างใจดีเปิดเพลงปลอบใจ 'ถ้าเธอยังรู้สึก - แสตมป์' จากที่ไหลช้าๆ กลายเป็นท่อประปาแตก คุณเข้าใจใช่มั้ย? เราใช้เวลาอยู่ในห้องน้ำนานเป็นครึ่งชั่วโมง ก่อนที่หนังจะฉายในอีก 10 นาที พอดูจบเราก็ไปรอรถเมล์หน้าห้าง เราก็คิดอยู่ว่าจะเอายังไงดี? เดทแรกด้วยค่ะ มาไม่สวยเลย แล้วสวรรค์ก็ทรงทราบ ส่งรถเมล์ที่คนขึ้นเยอะมากที่สุดมา เราก็บอกเขาว่า 'ไปก่อนนะ' แล้วก็วิ่งแซงขึ้นรถเมล์ทันที รู้สึกปลอดภัยทันที หลังจากนั้นเราก็เล่นไม่ตอบแชท บ้างก็อ่านแล้วไม่ตอบมาตลอด 5 เดือน และแล้วจุดจบความรักครั้งที่ 2 ก็มาถึง ก่อนวันคริสต์มาสปีที่แล้วเราก็แชทไปบอกเลิก เอาจริงๆ ไม่ว่าจะเจอหน้าหรือไม่เจอก็กลัวทั้งนั้น เราก็เริ่มโกรธนิดนึงประมาณว่า 'เล่นไม่ตอบแบบนี้ ไม่รู้ตัวหรอ?' (ดูแรงเนอะ) เขาก็ขอโทษ เราก็บอกตรงๆว่า 'ถ้าความรู้สึกมันไม่มีกันแล้ว จะอยู่ทำไม จริงมั้ย?' เขาก็โทษตัวเองไปเรื่อย เขาสาราพว่าตอนดูหนังเขาอยากจะจับมือเราแต่อาย เราก็บอกว่า 'ไม่ทำอย่างนั้นหรอก จบแล้วนะ' คำตอบสุดท้ายของแชทคือ...ถ้ามันดีกับเหมยนะ

เราไม่ร้องไห้เลย รู้สึกโล่งใจ

ปัจจุบันเราก็คิดอยู่นะว่าดูงี่เง่าไป แต่บางทีถ้าอยู่แบบนี้ แบบที่ไม่มีแฟนมันจะดีกว่า ถ้าได้กลับไปคบกันอีกครั้ง เราก็ไม่เอา เราอยากจะทำเรื่องส่วนตัวโดยที่ยังไม่มีใครเข้ามาในชีวิต เราไม่พร้อมในเรื่องนั้น ตอนนี้เราโฟกัสไปที่เรื่องเรียนก่อน ดูท่าทางพอไปไหวค่ะ

ขอบคุณที่อ่านนะคะ

เปรียบเทียบไม่ได้หรอก 

ถ้าเป็นเรา เราจะไปหาคนใหม่ เอาให้ดีกว่าคนเก่า

T^T เต้มารักกับกูเถอะนะ กูไม่เข้าใจทำไม-เข้าใจกูผิดฮือๆๆๆๆๆ มารักเหมือนนะๆๆๆ