เราเลือกไม่โยนความผิดให้เพื่อนอะ แต่ถ้าเพื่อนรอดก็เฟลอยู่บ้าง ถ้าเรามีส่วนผิดเราก็อยากจะรับผิดชอบความผิดของเราด้วย ส่วนเพื่อนจะยังไงก็ช่าง ถ้าผลออกมาแสดงว่าเพื่อนโยนความผิดให้เรา ก็โอเค ออกไปอาจจะไม่คบก็ต้องฟังเหตุผลเขาก่อน แต่ความเชื่อใจก็ลดเหลือครึ่งนึงจากความผิดรับผิดชอบของเพื่อนเพราะเราผิดทั้งคู่ เข้าใจแหละว่าเป็นผู้ร้าย แต่เราก็คงไม่อยากโดนโยนความผิดมาให้เราใช่ไหมล่ะ เพราะงั้น รับผิดชอบในสิ่งที่เรากระทำพอ ไม่ได้เชื่อใจเพื่อนว่ามันจะไม่โยนความผิดมาหริก แต่อย่างที่บอก จะโยนไม่โยนก็ช่าง แต่เรารับผิดชอบส่วนของเราก็พอ

เหมือนกรณีของทฤษฎีเกมส์ ในสาขาเศรษฐศาสตร์เลย

ก่อนจะเลือกต้องแล้วแต่เพื่อนนะคะ ถ้าเป็นเพื่อนสนิทมากๆ และเรารู้จักนิสัยเขาดี ก็จะไม่ใส่ร้ายเพราะเดาว่าเพื่อนคงไม่ทำงั้นเหมือนกัน แต่ถ้าเพื่อนที่ไม่ได้สนิทมาก ก็ลาก่อนนะ 555555 แต่เอาจริงๆ ถ้าเกิดแบบนี้ขึ้น เดาว่าร้อยมั้งร้อยก็จ้องเอาตัวนอดก่อนทั้งนั้นแหละ ถ้าไม่ใช่พ่อแม่ก็ยากที่อีกฝ่ายจะไม่หนีเอาตัวรอดไปคนเดียว

แล้วแต่ว่าเพื่อนอีกคนของเราเป็นใครค่ะ แต่ถ้าเราผิดด้วย ก็ไม่มีทางที่จะโยนความผิดให้เขาฝ่ายเดียวอยู่แล้ว ผิดแล้วก็ต้องยอมรับผิด ถึงแม้ว่าเขาจะให้คำตอบว่ายังไงก็ตามค่ะ ตอบจริงนะ ไม่ได้ตอบแบบเป็นนางเอกอะไร

เหมือนกรณีของทฤษฎีเกมส์ ในสาขาเศรษฐศาสตร์เลย

เราเลือกไม่โยนความผิดให้เพื่อนอะ แต่ถ้าเพื่อนรอดก็เฟลอยู่บ้าง ถ้าเรามีส่วนผิดเราก็อยากจะรับผิดชอบความผิดของเราด้วย ส่วนเพื่อนจะยังไงก็ช่าง ถ้าผลออกมาแสดงว่าเพื่อนโยนความผิดให้เรา ก็โอเค ออกไปอาจจะไม่คบก็ต้องฟังเหตุผลเขาก่อน แต่ความเชื่อใจก็ลดเหลือครึ่งนึงจากความผิดรับผิดชอบของเพื่อนเพราะเราผิดทั้งคู่ เข้าใจแหละว่าเป็นผู้ร้าย แต่เราก็คงไม่อยากโดนโยนความผิดมาให้เราใช่ไหมล่ะ เพราะงั้น รับผิดชอบในสิ่งที่เรากระทำพอ ไม่ได้เชื่อใจเพื่อนว่ามันจะไม่โยนความผิดมาหริก แต่อย่างที่บอก จะโยนไม่โยนก็ช่าง แต่เรารับผิดชอบส่วนของเราก็พอ

ไม่ต้องคิดมาก ถามว่าท่าติดคุกพร้อมเพื่อนท่าโยนความผิดให้เพื่อนแล้วตัวเองรอดทำไหม สำหรับผมไม่ทำ ท่าไม่ผิดผมจะยอมรับแต่ผมไม่ผิดผมจะไม่เอาความผิดผมโยนให้ใคร  ท่าจะสู้ต้องอยู่อย่างเสือท่าใจหมา -ห็ต้องเป็นหมา

ซื่อสัตย์กับผู้อื่นไงครับ ใครทำผิดก็ต้องยอมรับ ตำรวจเองก็ต้องไม่จับมาเป็นแพะ ต้องซื่อสัตย์ว่าตนเองจับไม่ได้ ซื่อสัตย์ คือการพูดความจริง มีความ "สำนึก" ต่อการกระทำที่น่าอนาถลงไป ไม่ว่าจะเป็นเพื่อน หรือไม่เป็น หากมีสิ่งนี้อยู่ในตัว โลกก็สงบสุข ไม่ใช่ "เห็นแก่ตัว" ใครจะเป็นยังไงชั้นไม่สน ชั้นจะรอด ชั้นไม่สน "ศักดิ์ศรี" ชั้นจะรอด. เชื่อว่ามยุษย์เป็นสัตว์ประเสริฐ ที่มี "สามัญสำนึก" มากพอ

เราไม่กล้าตอบหรอกค่ะเพราะเราไม่อยู่ในเหตุการร์นั้นจริงๆ หากอยู่จริงๆต้องติดคุกจริงเราก็ต้องคิดแล้วล่ะค่ะ ต่อให้รักเพื่อนขนาดไหนแน่นอนทุกคนย่อมเห็นแก่ตัว มากน้อยก็ว่ากันไป เราไม่กล้าตอบว่าจะไม่โยนแต่เมื่อโยนเราก็จะต้องรู้สึกผิด หากเพื่อนโยนกลับอีกกลายเป็นว่า2ปีเลย ถ้ารับแล้วเพื่อนโยนอ้าวสามปี55555555555เลือกจริงๆก็ไม่อยมรับและไม่โยนส่วนยังไงก็ชั่งฉันเอาที่ฉันสบายใจ5555555555

เราเลือกไม่โยนนะ แต่เราคิดว่าไม่เป็นไรก็ติดคุกแค่ 3 ปีเอง ช่างมัน

โยนสิครับผมอยากรอด พ่อผมเป็นตำรวจ 

ถ้าเราเลือกที่จะไม่โยน แต่ถ้าอีกฝ่ายหักหลังก็เสียใจอยู่นิดๆทั้งที่เชื่อใจอีกฝ่าย แต่กลับโดนหักหลังเนี่ยโคตรรู้สึกไม่ดีแล้วเราก็คิดว่าติดคุกแค่3ปีคงไม่เป็นอะไรหรอก(คิดบวกๆค่าา) แต่ถ้าเลือกโยนนี่เราว่ามันก็ดีนะคะ แต่มันรอดแค่คนเดียวนี่สิอีกอย่างเพื่อนเราก็โดนโทษไปเต็มๆเลยด้วย มันเลยกลายเป็นว่าเราเป็นคนเลว เห็นแก่ตัวไปเลย 55555555 แต่ถ้าให้เลือกจริงๆเราไม่กล้าเลือกเลยค่ะ เราคิดว่าไม่ว่าเราจะเลือกข้อไหนมันก็ดูมีผลเสียไปหมดเลย เพราะงั้นเราจะโยนค่ะ(เดี๋ยวๆ) คือเราคิดว่าไม่มีมนุษย์คนไหนที่ไม่เห็นแก่ตัวนะเราว่า 5555 ทุกคนย่อมมีความโลภ ความอยาก ความเห็นแก่ตัวเป็นของตนเองอยู่แล้วค่ะ มันก็แล้วแต่ความคิดคนนะะคะ ต่างคนต่างความคิดค่าา แต่ที่เราเลือกโยนความผิดให้เพื่อนเนี่ย เราคิดว่าเราจะไม่โยนให้หมดหรอกค่ะเพราะมันต้องมีส่วนที่เราทำผิดอยู่แล้วเพระางั้นบอกเฉพาะส่วนที่เพื่อนทำผิดก็แล้วกันค่ะ เราพิมพ์ยาวเกินไปละ พอๆค่ะ 555555