Pic....ความลับของทหาร...

ตั้งกระทู้ใหม่

เย็นวันหนึ่ง ทหารไทยนายหนึ่งที่เข้าเวรอยู่ ณ ริมชายแดน
ขณะกำลังเดินดูความเรียบร้อยตามปกติตามริมแม่น้ำโขง ก็ได้มองข้ามฝั่งโขงไป พบทหารประเทศเพื่อนบ้านนายหนึ่งกำลังยืนเฝ้ายามอยู่เช่นกัน

ด้วยความอยากทักทายกับเพื่อนร่วมอาชีพ แต่ด้วยความที่แม่น้ำโขงนั้นกว้างใหญ่ ตะโกนด้วยเสียงคงไม่ได้ยิน
ทหารไทยจึงเลือกที่จะทักทายทหารประเทศเพื่อนบ้านด้วยภาษามือแทน

ทหารไทย : (เฮ้!! นายน่ะ เป็นทหารลาดตระเวรเหมือนกันสินะ) พร้อมกับชี้มือไปที่ทหารอีกฝั่ง
ทหารเพื่อนบ้าน : Huh?

...

ทหารไทยเห็นทหารเพื่อนบ้านไม่ส่งสัญญาณตอบ จึงส่งสัญญาณมือต่อไป
ทหารไทย : (เป็นทหารราบแม่นบ่...?) โดยเอามือสองข้างตั้งฉากแล้วโบกลง
ทหารเพื่อนบ้าน : Huh?

...

ทหารไทยเห็นทหารเพื่อนบ้านไม่ส่งสัญญาณตอบ จึงส่งสัญญาณมือต่อไป
ทหารไทย : (เป็นทหารเรือแม่นบ่...?) ทำท่าว่ายน้ำแบบทหารเรือ
ทหารเพื่อนบ้าน : Huh?

...

ทหารไทยเห็นทหารเพื่อนบ้านไม่ส่งสัญญาณตอบ จึงส่งสัญญาณมือต่อไป
ทหารไทย : (งั้นเป็นทหารปืนใหญ่แม่นบ่อ้าย...?) ทำท่าบรรจุลูกปืนใหญ่

ทหารไทยเห็นทหารเพื่อนบ้านไม่ส่งสัญญาณตอบ จึงส่งสัญญาณมือต่อไป
ทหารไทย : (งั้นคงเป็นทหารสอดแนมแม่นบ่...?) และทำท่าส่องกล้องสอดแนม

ฉับพลันทหารเพื่อนบ้านก็โกยอ้าว กลับกอง ทิ้งให้ทหารไทยงงแต๊ก !... กับอาการดังกล่าว

ณ กองลาดตระเวนของกองทัพทหารเพื่อนบ้านริมฝั่งโขง
มีหยัง ?.. บักจ่อย นายทหารระดับหัวหน้าถามลูกน้องที่วิ่งหน้าตาตื่นมา
ข้อย... สิขอลาออกเด้อคับ
ฮ่วยยย..... ลาออกเฮ็ดหยางงงงงง นายทหารใหญ่ลากเสียงยาวออกอาการสงสัยม๊ากมาก

"ข้อยย้านตะหานไทย... (ทหารไทยน่ากลัวจังเลย)"
ก็บักตะหานไทย... นั่นแล่ว ส่งสันย่านมื่อมาถึงข้อย..จั๊งสี้ (ส่งสัญญาณมือถึงฉันอย่างนี้)
ทหารลาวกล่าวรายงานหัวหน้าของตนเองทั้งที่ตัวสั่นงันงก