ค่ายบุรฉัตร ไปลุยมาแล้วววว
ตั้งกระทู้ใหม่
ม.3เข้าค่ายเมื่อวันที่ 8-10 ที่ค่ายบุรฉัตรมา
ตอนแรกก็กลัวๆ ไม่อยากไป ยิ่งตอนรถเลี้ยวเข้าค่ายนะ กอดกับเพื่อนกันกลมดิ๊กเลย
พอไปถึงก็โดนจับแยกกับเพื่อน แต่ยังดีที่อยู่กองเดียวกัน
ครึ่งวันแรกก็ฮา หนุกๆ ขำๆ แต่พอสี่โมงเย็นก็มีทหารใส่หมวกแบบพวกก่อสร้างที่จะเป็นหมวกปีกกว้าง แล้วมีส่วนที่เป็นผ้าปิดคลุมหน้าเหลือแต่ตา แล้วก็ใส่แว่นดำอีกที พุงห้อยหน่อยๆ เสียงหล่อมากกกก เดินมาถึงก็เอาไม้กวาดปัดหยากไย่ ทำนู่นทำนี่
แล้วอยู่ๆ ก้เดินมาสั่งจัดแถว ซ้ายหันขวาหัน พอใครไม่ทำ หรือทำแต่ยุกยิก เกานู่นี่ ก็โดนลุกนั่งเป็นสิบๆ รอบ
พอตกกลางคืนก็พาไปเข้าฐาน ล้วงไห (2ไห ปลา กับเยลลี่) แล้วก็ไปนั่งในห้องเก็บของ มีศพปลอม กับตุ๊กตาเก่าๆ แล้วก็เล่าเรื่องผี พอน.ร.เผลอๆ ก็โยนตุ๊กตาใส่ กรี๊ดน้ำตาแตกกันเกือบทุกคน
เช้าวันที่สอง ครูโม่ง (ตอนเเรกยังไม่รู้ชื่อจริงเลยเรียกโม่งบ้าง แต่Lolyเรียกครูรุ่ง เพราะแอบอ่านจากเว็บอื่นๆ ก่อนไปเข้าค่ายแล้ว) เรียกประชุมแถว มีคนเกานู่นเกานี่ แล้วก็คุยกัน เลยโดนหมอบ-นอนหงาย แล้วก็เอาขา-แขนชี้ฟ้า จนกว่าครูจะพอใจ เล่นเอาก้อนหินบาดมือเลือดสาดเลย
ตอนกลางวันต้องไปทำอาหารกินเอง ลิงเยอะ และน่ารักมากกกก
ถึงหม้อสนามที่ต้มข้าวจะล้มไปสองที ถึงจะจนฝาปลากระป๋องที่ต้องเอามาหั่นกุนเชียงบาด ถึงไข่จะสุกๆ ดิบๆ ถึงข้าวจะแข็งไปนิด (ชนิดลิงเมิน) แต่ก็เป็นข้าวที่อร่อยที่สุดในโลก และขมขื่นที่สุดในโลกเหมือนกัน ถึงจะกินไปแค่สามคำเล็กๆ แต่ก็รู้สึกได้ถึงความตั้งใจของทุกๆ คน จะไม่มีวันลืมรสชาติของข้าวมื้อนั้นเลย
ตอนเย็นก็พาไปดูค้างคาวบินออกจากถ้ำ กลิ่นเหม็นมาก แต่ก็คุ้มที่ได้ดู แต่พวกตั๊กแตนตัวเล็กๆ ที่อยู่ตามหญ้า กัดเอา ขาลายเลย กัดเจ็บมาก (เกิดมาเพิ่งรู้ว่าตั๊กแตนก็กัดคน)
ตกกลางคืน (หลังจากดูค้างคาว) ก็มาเล่นละครรอบกองไฟ ซักพักครูรุ่งก็มา โดนหมอบ-หงายอีกแล้ว แต่ก็ผ่านไปได้ด้วยดี พอถึงเบรกระหว่างแสดงละคร เขาจะเปิดเพลงให้เต้น เพื่อนหญิงสุดสวย อันถึกและบึกบึนของLolyที่ชื่อชมพู่ก็ลากLolyเข้าไปแถวๆ กองไฟ (ปลอม) ตอนแรกLolyก็เก็บอาการหลังๆ ชักเก็บไม่อยู่ แดนซ์ซะ ไขมันกระจาย
วันสุดท้าย ตอนเช้าครูรุ่ง (ยังคงเป็นโม่งอยู่) มาทบทวนระเบียบแถว เนตรนารี โดนวิ่งไปหนึ่งรอบ ลุกนั่งเป็นสิบ แต่พอตอนกลางวันก่อนกลับครูรุ่งก็ออกมาเปิดเผยใบหน้าที่แท้จริง จริงๆ แล้วแกเป็นคนใจดี หน้าตาก็ก็ดูเป็นคนยิ้มแย้ม แถมตอนร้องเพลงสามัคคีชุมนุมจบ แล้วเขามีจับมือครูฝึกอ่ะ ครูรุ่งจับมือLoly แล้วพูดยิ้มๆ ว่า
''มือเธอนี่มันทั้งสั้น ทั้งป้อมเลยนะเนี่ย''
แอบเคืองนิดๆ แต่อภัยให้ได้ ได้ลายเซ็นต์ครูรุ่ง กับครูโบ๊ท แต่วืดลายเซ็นต์ครูมานะ หล่อแบบถึกๆ บึกบึนอ่ะ กรี๊ดดพูดถึงแล้วเขิลล์ >///<
ตอนนแรกก็มีแต่คนเกลียดครูรุ่ง บางคนเรียกนักสู้พันธุ์ข้าวเหนียว แต่พอสามัคคีชุมนุมเสร็จแล้วเปิดเพลงของป๊อดที่ร้องว่า...ฉันนั้นไม่ได้มีเธออยู่ข้างๆ เหมือนวันที่เราเคยเดินข้ามผ่าน ทุกๆ สิ่ง ทุกๆ อย่างมาด้วยกัน นับเป็นช่วงชีวิตที่ดีที่สุด แม้เป็นแค่เพียงเวลาสั้นๆ แต่ก็เคยเกิดขึ้นกับฉัน เพราะเธอ...เท่านั้นแหละ น้ำตาท่วมโรงพละ วิ่งกรูเข้าไปขอลายเซ็นต์ ปล่อยโฮใส่ครูรุ่งกันเป็นแถว
ถึงจะออกมาจากค่ายนั้นแล้ว แต่Loly ก็จะจดจำทุกช่วงเวลาที่อยู่ในค่าย ไม่ว่าจะสุข จะทุกข์ จะเหนื่อยแต่ไหน แต่Loly ก็ดีใจที่ได้มีโอกาสไปเจอครูฝึกดีๆ ได้ไปสนุกกับทุกๆคน Lolyจะจำไปจนวันตายเลยล่ะค่ะ
ป.ล.จะเก็บเสื้อยืดที่ซื้อจากค่าย (มีเพ้นท์คำว่า ไปลุยมาแล้ว...ค่ายบุรฉัตร) กับเข็มกลัดติดเสื้อที่มีชื่อครูฝึกแทบทุกคนอยู่ในนั้น และผ้าพันคอที่มีลายเซ็นต์ของครูรุ่งกับครูโบ๊ทไว้อย่างดีเลย
ตอนแรกก็กลัวๆ ไม่อยากไป ยิ่งตอนรถเลี้ยวเข้าค่ายนะ กอดกับเพื่อนกันกลมดิ๊กเลย
พอไปถึงก็โดนจับแยกกับเพื่อน แต่ยังดีที่อยู่กองเดียวกัน
ครึ่งวันแรกก็ฮา หนุกๆ ขำๆ แต่พอสี่โมงเย็นก็มีทหารใส่หมวกแบบพวกก่อสร้างที่จะเป็นหมวกปีกกว้าง แล้วมีส่วนที่เป็นผ้าปิดคลุมหน้าเหลือแต่ตา แล้วก็ใส่แว่นดำอีกที พุงห้อยหน่อยๆ เสียงหล่อมากกกก เดินมาถึงก็เอาไม้กวาดปัดหยากไย่ ทำนู่นทำนี่
แล้วอยู่ๆ ก้เดินมาสั่งจัดแถว ซ้ายหันขวาหัน พอใครไม่ทำ หรือทำแต่ยุกยิก เกานู่นี่ ก็โดนลุกนั่งเป็นสิบๆ รอบ
พอตกกลางคืนก็พาไปเข้าฐาน ล้วงไห (2ไห ปลา กับเยลลี่) แล้วก็ไปนั่งในห้องเก็บของ มีศพปลอม กับตุ๊กตาเก่าๆ แล้วก็เล่าเรื่องผี พอน.ร.เผลอๆ ก็โยนตุ๊กตาใส่ กรี๊ดน้ำตาแตกกันเกือบทุกคน
เช้าวันที่สอง ครูโม่ง (ตอนเเรกยังไม่รู้ชื่อจริงเลยเรียกโม่งบ้าง แต่Lolyเรียกครูรุ่ง เพราะแอบอ่านจากเว็บอื่นๆ ก่อนไปเข้าค่ายแล้ว) เรียกประชุมแถว มีคนเกานู่นเกานี่ แล้วก็คุยกัน เลยโดนหมอบ-นอนหงาย แล้วก็เอาขา-แขนชี้ฟ้า จนกว่าครูจะพอใจ เล่นเอาก้อนหินบาดมือเลือดสาดเลย
ตอนกลางวันต้องไปทำอาหารกินเอง ลิงเยอะ และน่ารักมากกกก
ถึงหม้อสนามที่ต้มข้าวจะล้มไปสองที ถึงจะจนฝาปลากระป๋องที่ต้องเอามาหั่นกุนเชียงบาด ถึงไข่จะสุกๆ ดิบๆ ถึงข้าวจะแข็งไปนิด (ชนิดลิงเมิน) แต่ก็เป็นข้าวที่อร่อยที่สุดในโลก และขมขื่นที่สุดในโลกเหมือนกัน ถึงจะกินไปแค่สามคำเล็กๆ แต่ก็รู้สึกได้ถึงความตั้งใจของทุกๆ คน จะไม่มีวันลืมรสชาติของข้าวมื้อนั้นเลย
ตอนเย็นก็พาไปดูค้างคาวบินออกจากถ้ำ กลิ่นเหม็นมาก แต่ก็คุ้มที่ได้ดู แต่พวกตั๊กแตนตัวเล็กๆ ที่อยู่ตามหญ้า กัดเอา ขาลายเลย กัดเจ็บมาก (เกิดมาเพิ่งรู้ว่าตั๊กแตนก็กัดคน)
ตกกลางคืน (หลังจากดูค้างคาว) ก็มาเล่นละครรอบกองไฟ ซักพักครูรุ่งก็มา โดนหมอบ-หงายอีกแล้ว แต่ก็ผ่านไปได้ด้วยดี พอถึงเบรกระหว่างแสดงละคร เขาจะเปิดเพลงให้เต้น เพื่อนหญิงสุดสวย อันถึกและบึกบึนของLolyที่ชื่อชมพู่ก็ลากLolyเข้าไปแถวๆ กองไฟ (ปลอม) ตอนแรกLolyก็เก็บอาการหลังๆ ชักเก็บไม่อยู่ แดนซ์ซะ ไขมันกระจาย
วันสุดท้าย ตอนเช้าครูรุ่ง (ยังคงเป็นโม่งอยู่) มาทบทวนระเบียบแถว เนตรนารี โดนวิ่งไปหนึ่งรอบ ลุกนั่งเป็นสิบ แต่พอตอนกลางวันก่อนกลับครูรุ่งก็ออกมาเปิดเผยใบหน้าที่แท้จริง จริงๆ แล้วแกเป็นคนใจดี หน้าตาก็ก็ดูเป็นคนยิ้มแย้ม แถมตอนร้องเพลงสามัคคีชุมนุมจบ แล้วเขามีจับมือครูฝึกอ่ะ ครูรุ่งจับมือLoly แล้วพูดยิ้มๆ ว่า
''มือเธอนี่มันทั้งสั้น ทั้งป้อมเลยนะเนี่ย''
แอบเคืองนิดๆ แต่อภัยให้ได้ ได้ลายเซ็นต์ครูรุ่ง กับครูโบ๊ท แต่วืดลายเซ็นต์ครูมานะ หล่อแบบถึกๆ บึกบึนอ่ะ กรี๊ดดพูดถึงแล้วเขิลล์ >///<
ตอนนแรกก็มีแต่คนเกลียดครูรุ่ง บางคนเรียกนักสู้พันธุ์ข้าวเหนียว แต่พอสามัคคีชุมนุมเสร็จแล้วเปิดเพลงของป๊อดที่ร้องว่า...ฉันนั้นไม่ได้มีเธออยู่ข้างๆ เหมือนวันที่เราเคยเดินข้ามผ่าน ทุกๆ สิ่ง ทุกๆ อย่างมาด้วยกัน นับเป็นช่วงชีวิตที่ดีที่สุด แม้เป็นแค่เพียงเวลาสั้นๆ แต่ก็เคยเกิดขึ้นกับฉัน เพราะเธอ...เท่านั้นแหละ น้ำตาท่วมโรงพละ วิ่งกรูเข้าไปขอลายเซ็นต์ ปล่อยโฮใส่ครูรุ่งกันเป็นแถว
ถึงจะออกมาจากค่ายนั้นแล้ว แต่Loly ก็จะจดจำทุกช่วงเวลาที่อยู่ในค่าย ไม่ว่าจะสุข จะทุกข์ จะเหนื่อยแต่ไหน แต่Loly ก็ดีใจที่ได้มีโอกาสไปเจอครูฝึกดีๆ ได้ไปสนุกกับทุกๆคน Lolyจะจำไปจนวันตายเลยล่ะค่ะ
ป.ล.จะเก็บเสื้อยืดที่ซื้อจากค่าย (มีเพ้นท์คำว่า ไปลุยมาแล้ว...ค่ายบุรฉัตร) กับเข็มกลัดติดเสื้อที่มีชื่อครูฝึกแทบทุกคนอยู่ในนั้น และผ้าพันคอที่มีลายเซ็นต์ของครูรุ่งกับครูโบ๊ทไว้อย่างดีเลย
PS. ยัยแกละคนนี้ จริงใจนะ ขอบอก
Loly
11 พ.ย. 53 เวลา 19:48 น.
911
views
15 ความคิดเห็น
เป็นประสบการณ์ที่ดีนะคะเนี่ยย ^^"
เราก็ไปตะลุยมาแล้ว รักครูรุ่งคร๊าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา !
โดดหอสนุกมาก จขกท ได้ไปโดดมั้ย
รร เรานะครูรุ่งเข้าชอบทำโหดใส่อ่ะแล้วเพทื่อนก็จะเกลียดเค้ามากเลย
แต่พอตอนออกมาจากค่ายรู้สึกรักเค้ามาก ฮ่าๆ
ชะอ้าว
จขกท  ไปมาวันที่ 8-10 หรออ งี้ก้น่าจะเจอเราอ่าสิ
เราไปตอนวันที่6-8อ่า จขกท ไปวันที่8 ถึงตอนกี่โมงอะ
เจอเหมือนเราเลย ตอนแรกจะมาแบบเงียบๆ หยิบไม้กวาดขึ้นมาปัดไปรอบๆ ตอนแรกคิดว่าภาโรงแหงๆ 55+
ตอนแรกก้เหนเขาฮาๆพอเจอ ครูรุ่งฝึกทีนี้ ฮาไม่ออกเลย T^T
เราไปมาตอนม.2 อ้ะ เจอดร. รุ่งเหมือนกัน ตอนแรก เค้าบอกว่าเป็นภารโรง กวนมากๆๆ 555.
โดนทำโทษทุกวัน กว่าจะได้นอน ตี 3 เงี้ย เหนื่อยมากเลยอ้ะ TT แต่คิดถึงมากเลย
วันที่ 22 - 24 ธันวาคม เราจะไปค่าบปืนใหญ่ 722 จ. ลพบุรี เป็นกำลังใจให้ด้วยนะ TT
PS. มนุษย์...ก็แค่สิ่งมีชีวิตชนิดหนึ่งในโลก ที่อวดอ้างว่าตนฉลาดกว่าใคร ไม่มีใครสู้ได้ ความจริง ก็แค่ปิดบังความผิดที่ตนทำไว้ แค่นั้นเอง...
คิดถึงครูรุณและครูโบ๊ท -ด.ร รุ่ง
คิดถึงครูรุณ-ค่ายบูรฉัตรมากมาเยี่ยมโรงเรียนบรมราชินีนาถราชวิทยาลัยบ้างนะค่ะ
คิดถึงครูรุณ-ค่ายบูรฉัตรมากมาเยี่ยมโรงเรียนบรมราชินีนาถราชวิทยาลัยบ้างนะค่ะ
โดนมาหมืนกากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
กลัวนิดดดดดดด
ทหารดุมากกกกกกกกกก
โดนอวกแตก 
เหอๆ ผมเพิ่งกลับมาจากค่ายนั้นวันนี้เอง.....แต่โหดจิงๆ โดนโดดน้ำด้วย ได้รับอาการปวดขาอย่างรุนแรงด้วย แล้วก็แสดงรอบกองไฟบทเพี้ยนมาก 555
คิดถึงครูรุ่งโคตรรรรรรรรรรรรรรรรเลยว่ะโดยเฉพาะ ครู  มานะ  ประเสริฐ เท่โครตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตเลย  จากเด็กบ้านคาวิทยาค่ะ
ไปลุยมาแล้วเหมือนกัน ตอนแรกรุ่นพี่บอกไว้เราก็กลัวๆๆๆๆๆ มากๆๆๆๆๆๆๆ
แล้วพอไปเจอ เออเพิ่งรุ้ว่า ของเค้าแรงว่ะ  โหดโคตร สั่งลุกนั่ง ทีละเป็นร้อยๆๆ
แล้วมีบอกว่าจะมาต่อพรุ่งนี้อีก จนสุดท้ายเค้าติดของโรงเรียนเราไว้ 124 ที
อยากถามวา เมื่อไหร่จะมาสั่งต่อคะ
มาถึงวันสุดท้ายพอเห็นใบหน้าที่แท้จริงของครูเค้าเราก็เข้าใจทุกๆอย่าง (ถึงกับร้องไห้เลย)
อยากบอกครูรุ่งว่า ครูคือคนที่ทำให้หนูปวดขา และหนูสัญญาว่าจะไม่มีวันลืมครู
    รวมทั้งครูฝึกคนอิ่นๆด้วย  ทุกคนน่ารัก  และฮามากๆๆ
ป.ล. หนูจะนำคำสอนของครูไปใช้นะคะ (ถ้ายังพอจำได้)
เรา เพิงไปมาเมื่อวาน แต่ดร.รุ่ง ไม่อยู่ อ่ะ (รู้สึกไปซูดานมั้ง) ก็เรยย รอดตัวไป
แต่เราชอบ คำของครูอ๊อด ที่บอก ว่า 
" ผมไม่ชอบคนคุยเสียงดัง มันบาดหู
คิดถึงครูป๊อป ครูอาร์มเพราะเราอยู่กอง 1 หมู่ 1 จาก ร.ร.วัดพิกุลเงินจ้่า
เราเคยอยู่ในค่ายมาก่อนค่ายนี้น่ารักทหารก็น่ารักเราอยู่ประมาณ 3 ปี คูรที่เป็นคูรฝึกเข้าไปดูมาแล้วน่ารักทุกคนว่าวๆจะเข้าไปทักทาย
มีใครที่รู้จักจ่าชายมั้ยแกจะเป็นคนตุ้งติังแต่ตอนนี้เราไม่รู้ว่าเขายศอะไรแล้วถ้าใครรู้จักขอเบอร์แกให้หน่อยหรือให้เบอร์เราไปก็ได้ 0844255262
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?