Dek-D.com ใช้คุกกี้เพื่อพัฒนาประสบการณ์ของ
ผู้ใช้ให้ดียิ่งขึ้น เรียนรู้เพิ่มเติมที่นี่
ยอมรับ

(มาแปลก ???) เมื่อ... ฉัน ไม่มี แฟนอาร์ต ประกอบนิยาย เหมือนคนอื่นเขา ฉันจึงเลือกใช้.... ใช้.... ใช้อะไรล่ะ??

ตั้งกระทู้ใหม่
ตั้งกระทู้ใหม่


เมื่อฉันไม่มี แฟนอาร์ต เหมือนคนอื่นเขา
ไม่สิ ต้องบอกว่า ฉันอยากได้อย่างอื่น มากกว่า แฟนอาร์ต ต่างหาก
และมันก็ คือ
ความฝัน ที่อยากจะได้มาด้วย

สืบเนื่องจาก นิยายของฉัน มันก็โคตรประหลาดที่สุดในเว็บเด็กดีอยู่แล้ว
(จุ๊ จุ๊... อย่าเอ็ดไป เดี๋ยวท่านมังกรพ่นไฟใส่เอา ถ้าอยากรู้มาจากนิยายไหน จิ้มตรงนี้นะ กด)

เข้าเรื่องแล้วกันนะ

แฟนอาร์ต ของใครหลายคน คงเป็นภาพวาดสินะ ภาพลายเส้นบ้าง
ขาวดำบ้าง ลงสีบ้าง บางคนก็ ลงสีน้ำ บางคนก็ อัจฉริยะ เล่นอนิเมะเลย...

แต่ว่า ฉัน ไม่ได้เลือก ไม่ได้ขอ หรือหวังจะมี แฟนอาร์ต
อาจเป็นเพราะ ฉัน... เข้าไม่ถึงมัน
เฮ้ย หรือฉันแก่แล้ววะ

แล้วฉันไม่ใช้ แฟนอาร์ต ฉันใช้อะไรล่ะ


ฉันใช้...




ไม่มีอะไรซับซ้อน ก็... แค่มีกล้องถ่ายรูป แล้วก็ แบบ เท่านั้นเอง




สำหรับฉันแล้ว มีแค่นี้แทนแฟนอาร์ต สำหรับตัวละครหลัก แค่นี้ฉันก็ปลื้มแล้ว
โฆษณาแฝง (โดนคุณมังกรพ่นไฟเผา)




ก่อนฉันจะเข้ามาเขียนนิยายในนี้ ฉันมีพล็อตเรื่องที่วางไว้ สิบปี แล้ว
แล้วไม่เคยลงมือเขียนเลย ก็เพิ่งจะเขียนได้ไม่ถึงปีหรอก
แต่.. ก่อนหน้านี้สองถึงสามปีให้หลัง 
ฉันอยู่ในวงการ Doll ประเภทหนึ่งที่ทำจากเรซิ่น มีชื่อเฉพาะว่า Ball Jointed Doll




สิ่งที่เหมือนกัน ระหว่าง การเขียนนิยาย กับ การเล่น Ball Jointed Doll
คือ
กำหนดโลกส่วนตัว
กำหนด Character ของตัวละคร หรือ Doll นั้น ว่ามีชื่ออะไร วันเกิด
เชื้อชาติ สัญชาติ เผ่าพันธุ์ อุปนิสัยใจคอ สิ่งชอบ สิ่งที่เกลียด
เรียกว่า ทำ profile ของบุคคล แทบจะเหมือนกันทุกประการกับการสร้างตัวละคร
ขึ้นมาในนิยายเลยก็ว่าได้




ฉันรู้สึกว่า การใช้ Ball Jointed Doll แทนตัวละครในนิยาย
คือการสร้างมิติ
ด้านภาพของตัวละครให้จับต้องได้จริงๆ
สำหรับฉันแล้ว ฉันเข้าถึงได้ง่ายกว่า เพราะมันสื่อถึงอารมณ์ที่
ลึกซึ้งยิ่งนัก




ร่ายท่าทลายภูผา...




ดูอ่อนโยน แต่จริงๆ ลึกๆ คือ ซ่อนเร้น ดุดันในพลังอำนาจ...




สุดท้าย ฝากถึงแฟนคลับ (ที่มีเพียงน้อยนิด)
วันนี้ได้ยลเห็นร่างจริงของเธอ (นาง) แล้วนะครับ


จากลาไปด้วย.. ด้วย.. อะไรดีล่ะ ก็คงด้วย
สายตาที่เย็นชาปานผลึกน้ำแข็งสวรรค์ มั้ง





แล้วพบกันใหม่...
สวัสดี...


PS.  เป็นนักเขียนปลายแถว แถมใช้ตาข้างเดียวเขียน ตาข้างหนึ่งเกือบใช้การไม่ได้แล้ว แต่พยายามสู้ด้วยตาอีกข้างที่เหลือ...

แสดงความคิดเห็น

>

60 ความคิดเห็น

เคย์เซย์ (Keisei) 3 พ.ค. 56 เวลา 01:21 น. 1

มีรูป doll แบบนี้อีกเป็นโหล - - 


PS.  บัลลังก์นี้มิเคยปรารถนา บัลลังก์นี้มิเคยคิดลุ่มหลง บัลลังก์นี้มิเคยคิดชื่นชม บัลลังก์นี้มิเคยสมสุขทรวง / ไม่มีใครปฏิเสธกรรมที่เรียกว่า "การกระทำ" ได้หรอก
0
Mckinley 3 พ.ค. 56 เวลา 01:55 น. 4
ตอบคุณเคย์เซย์นะครับ

ฉันเจอแม้กระทั่งปกนิยายที่ตีพิมพ์ ใช้รูปตุ๊กตาจากรูป photo ของบริษัทผลิตตุ๊กตา ซึ่งแบบนั้นละเมิดลิขสิทธิ์เต็มๆ อย่างไม่ต้องสงสัย

ส่วนหลายคนที่แต่งนิยาย บางคนก็ใช้ doll จากเว็บในเน็ตมาประกอบ ซึ่งก็ไม่แปลกอะไร ฉันเล่น doll มาก่อนจนรู้เลยว่า เอา doll ของเว็บบริษัทไหนมาแปะในหน้านิยาย

แต่จากที่เขียนมาในหัวข้อกระทู้นี้ รูปทั้งหมดที่ฉันแสดง
เกิดจาก จินตนาการของฉันที่ตรงกับบุคลิกในตัวละครนิยาย
ทรงผม เสื้อผ้า แววตา สีตาที่เลือก แม้แต่เมคอัพหน้าที่เจาะจง
ฉันจงใจสร้างจินตนาการให้จับต้องได้เลย
และตุ๊กตาตัวนี้ ของฉันแท้ๆ ซะด้วย

PS.  เป็นนักเขียนปลายแถว แถมใช้ตาข้างเดียวเขียน ตาข้างหนึ่งเกือบใช้การไม่ได้แล้ว แต่พยายามสู้ด้วยตาอีกข้างที่เหลือ...
0
Vanilla Ice 3 พ.ค. 56 เวลา 03:25 น. 5

อยากถ่ายรูป Doll บ้างจริงๆ ครับ ฮือๆๆๆๆๆ

ตอนนั้นได้แต่โดนบังคับให้ถ่ายรูป Blythe อย่างเดียวเลยครับ T_T

แง้ๆๆๆๆ อยากถ่ายๆๆๆๆๆ



PoSH&SqueeZE


แก้ไขครั้งที่ 1 เมื่อ 3 พฤษภาคม 2556 / 03:39

0
Mckinley 3 พ.ค. 56 เวลา 03:31 น. 6
เจอคอเดียวกันแล้ววุ้ย 555+
แต่ blythe นี่ผมไม่เล่นน่ะครับ มีแต่สาวๆ กับแต๋วๆ เล่น
แถมมันเป็น SD (หัวโต) ที่โดยส่วนตัวผมไม่ชอบด้วยสิ

PS.  เป็นนักเขียนปลายแถว แถมใช้ตาข้างเดียวเขียน ตาข้างหนึ่งเกือบใช้การไม่ได้แล้ว แต่พยายามสู้ด้วยตาอีกข้างที่เหลือ...
0
Vanilla Ice 3 พ.ค. 56 เวลา 03:50 น. 7

@6 ผมไม่ได้เล่นครับแต่ผมโดนบังคับให้ถ่ายครับ 5555

แต่ถ้ารูป Dall นี่ผมชอบภาพของคุณ Turbow ครับ สวยงามๆ

แก้ไขครั้งที่ 1 เมื่อ 3 พฤษภาคม 2556 / 03:52

0

ความคิดเห็นนี้ถูกลบ

ถูกลบโดยเจ้าของความเห็น

Mckinley 3 พ.ค. 56 เวลา 10:24 น. 11
#10
เรื่องวาสนา ยังพอมีหนทางอยู่นะครับ
เพียงแค่ ใช้งบราวๆ ประมาณ 100 เล่มนิยาย (แต่ไม่รวมเสื้อผ้า วิกผม สีลูกตาที่อยากได้ และเมคอัพ/เฟสอัพใบหน้า)

PS.  เป็นนักเขียนปลายแถว แถมใช้ตาข้างเดียวเขียน ตาข้างหนึ่งเกือบใช้การไม่ได้แล้ว แต่พยายามสู้ด้วยตาอีกข้างที่เหลือ...
0
Sel2aMOon 3 พ.ค. 56 เวลา 12:04 น. 13

น่ะ... น่ะ... น่าร้ากกกกกกกกกกกกกก >/ / /<


PS.  สิ่งที่เรียกว่า... "มาม่า" เสพทุกวัน...ทุกวัน... ลิ้นมันก็แสบ ท้องมันก็ร้อน... แต่เรา...ก็มิอาจถอนตัวจากความลุ่มหลงในรสชาติของมันได้เลย...
0
ต.แทนฉัน 3 พ.ค. 56 เวลา 12:31 น. 14

เข้ามายลโฉมเสียให้ชัดๆ น่ารักและก็สวยงามมากค่ะ ดูๆก็เข้ากับอิเมจของจูนนางเอกของเรื่องเหมือนกันนะ แต่ก็ไม่รู้ว่ารู้สึกไปเองหรือเปล่าว่าเธอช่างเย็นชา แต่อาจเป็นเพราะสีตาที่ดูเหมือนดำสนิทของเธอก็ได้เน้อ .


PS.  หัวใจจะเบาหวิว เมื่อปล่อยวางทุกสิ่งไป
0
Mckinley 3 พ.ค. 56 เวลา 12:43 น. 15
#14
เธอเย็นชาเป็นดั่งที่เห็นจริงๆ ครับ หลังจากชั่วชีวิตที่ต้องโศกตรมทุเลาลง บทของเธอจะค่อยๆ เริ่มเปลี่ยนไป...

สวนสีตาผมเลือกสีเปลือกไม้ น้ำตาลเข้มน่ะครับ ตอนถ่ายรูปเพื่อนไม่ได้พกแฟลชมาจึงถ่ายกับแสงธรรมชาติแล้วทำให้สีน้ำตาลมันเข้มมากจนกลืนกับสีดำครับ


แก้ไขครั้งที่ 1 เมื่อ 3 พฤษภาคม 2556 / 12:44

PS.  เป็นนักเขียนปลายแถว แถมใช้ตาข้างเดียวเขียน ตาข้างหนึ่งเกือบใช้การไม่ได้แล้ว แต่พยายามสู้ด้วยตาอีกข้างที่เหลือ...
0
ต.แทนฉัน 3 พ.ค. 56 เวลา 13:12 น. 16

#15 
อ๋อ...ค่ะ อาจเป็นเพราะเพิ่งอ่านถึงตอนที่ 25 มันเป็นช่วงที่ทั้งสองพี่น้องเพิ่งผ่านและประสบกับความเศร้าทุกข์ตรม ก็เลยไม่นึกว่าเธอจะเปลี่ยนไป... เป็นเย็นชา (ตอนนี้อิมเมจนางเอกในหัวน่าสงสารมากๆเลย)


PS.  หัวใจจะเบาหวิว เมื่อปล่อยวางทุกสิ่งไป
0
Mckinley 3 พ.ค. 56 เวลา 13:24 น. 17
บทที่เธอเริ่มเย็นชาจะเป็นตอนที่เจอพระเอกน่ะครับ และก็จะสลับกับเศร้าบ้าง เย็นชาบ้างไปจนจบเรื่องน่ะครับ อาจจะมีเรื่องที่ทำไม่ดีโผล่ออกมา แต่... เป็นความเหลืออดเหลือทนถึงต้องทำน่ะครับ ตัวเธอจะมีสีเทาเจือๆ อยู่บ้างนิดหน่อย เพื่อให้เหมาะกับบทเทพเจ้า
PS.  เป็นนักเขียนปลายแถว แถมใช้ตาข้างเดียวเขียน ตาข้างหนึ่งเกือบใช้การไม่ได้แล้ว แต่พยายามสู้ด้วยตาอีกข้างที่เหลือ...
0
Prisma Dominatus 3 พ.ค. 56 เวลา 13:43 น. 18

F18 + จรเข้!
ตุ๊กตาแข็ง ๆ มีวิธีใช้อย่างนี้นี่เอง
(หาวิธีใช้มานาน...ปกติตุ๊กตานุ่ม ๆ มีไว้หนุน แต่แข็ง ๆ นอกจากวางเฉย ๆ ไม่รู้ใช้ทำอะไร)


PS.  Do you know what "War" and "Law" have in common? It's not about who's right. It's about who's the winner.
0
Dayfer C. 3 พ.ค. 56 เวลา 13:56 น. 19

ท่านทำให้ข้าพเจ้านึกถึงลูกชายตัวก่อนที่ข้าพเจ้าไม่มีปัญญาจะหาเลี้ยงล่ะ เพราะทั้งเมคอัพ ทั้งเสื้อผ้า แพงกว่าที่เจ้าของมันใส่อีก เลยต้องจำใจเซย์กู๊ดบายกันมาสักพักละ T_T

อยู่กับคนที่เขาเลี้ยงหนูได้ไปก่อนนะ ไว้แม่มีตังค์เมื่อไหร่จะไปรับหนูกลับบ้านนะลูก...//โดนเตะข้อหานอกเรื่อง


PS.  If you wanna cry, you can't stand me now I know you lie and all you do make me cry....
0
Mckinley 3 พ.ค. 56 เวลา 14:13 น. 20
#19
ก็ ไม่นอกเรื่องนา.... เป็นเรื่องจริงของคนเลี้ยงลูก ชาย/หญิง นะ (แต่ฉันเลี้ยงเทพสาว) เสื้อผ้าตัวเอง 199 บาทก็หรูแล้ว แต่เสื้อผ้าให้ท่านเทพตัวละ 1300 แน่ะ จ๊ากกกกกกก 

PS.  เป็นนักเขียนปลายแถว แถมใช้ตาข้างเดียวเขียน ตาข้างหนึ่งเกือบใช้การไม่ได้แล้ว แต่พยายามสู้ด้วยตาอีกข้างที่เหลือ...
0