ป้องกันการฆ่าตัวตายในทุกช่วงวัยของชีวิต
ตั้งกระทู้ใหม่
โดย นพ.ปราการ ถมยางกูร กลุ่มงานจิตเวช โรงพยาบาลราชวิถี กรมการแพทย์ กระทรวงสาธารณสุข
 |
ผู้ชายวัยทำงานต้องนอนอยู่บนเตียงไม่สามารถขยับขาได้ ปัสสาวะเองไม่ได้ สาเหตุเนื่องจากผิดหวังความรักแล้วกระโดดลงมาจากที่สูง มือที่ไม่สามารถขยับได้ดีเหมือนเดิม เนื่องจากเจ้าของมือใช้มีดกรีดข้อมือตนเองจนเส้นเอ็นขาด
ความเจ็บปวดทางด้านจิตใจจากการโดนผู้ที่ตนรักทำให้ผิดหวัง เสียใจกับสิ่งที่เคยคาดหวังไว้แต่กลับผิดหวังอย่างแรง หรือโดนดูถูกดูหมิ่นเหยียดหยามจนทำให้ละอายเสียหน้า โกรธจนอยากทำร้ายผู้อื่นแต่ทำไม่ได้ จึงหันกลับมาทำร้ายตนเอง หรือโดนทำให้รู้สึกเสมือนหนึ่งว่าตนเองไร้คุณค่า ห่อเ่ยวท้อแท้ สิ้นหวังหมดพลังหมดหนทาง มองเห็นแต่ความเศร้าหมอง ชีวิตไร้คุณค่า ไร้ศักดิ์ศรี ไม่มีใครเข้าใจ ไร้ความหวัง
มองไปรอบตัวก็เห็นแต่ความมืดมิด เสมือนอยู่ตัวคนเดียวในโลกใบนี้แม้จะมีคนอยู่รอบข้างมากมายก็ตาม มีความคิดที่จะฆ่าตัวตายเพื่อให้หลุดพ้นจากสถานการณ์ที่เป็นอยู่ในขณะนั้น จากผลการวิจัยพบว่า 2 ใน 3 ของผู้ที่ฆ่าตัวตายสำเร็จมีปัญหาโรคซึมเศร้าร่วมด้วย
ช่วงระยะเวลาของความเจ็บปวดทรมานก่อนที่จะฆ่าตัวตายในแต่ละคนยาวนานไม่เท่ากัน คนที่เพิ่งจับได้ว่าแฟนของตนมีผู้หญิงอื่นเกิดความโกรธความรู้สึกน้อยเนื้อต่ำใจ ความเศร้า ความคิดที่ไม่อยากทนอยู่กับความรู้สึกเจ็บปวดนั้นอีกแล้ว มีความคิดฆ่าตัวตายในขณะนั้นทันทีและกระทำโดยหุนหันพลันแล่นหรือรอไปอีกหลายวัน บางคนก็กำหนดวันฆ่าตัวตายขึ้นก่อนล่วงหน้าให้ตรงกับวันสำคัญ ซึ่งตรงกับวันเกิดของตนเองหรือครบรอบวันตายของคนที่รัก
ดังนั้น การสังเกตผู้ใกล้ชิดว่ามีพฤติกรรมเปลี่ยนแปลงไปเช่นแยกตัว บ่นอยากตาย พูดฝากฝังสิ่งต่างๆ เหล่านี้ล้วนเป็นสัญญาณเตือนล่วงหน้า ดังนั้น การทำให้ความรู้สึกเจ็บปวดทรมานขณะนั้นจางลงและหายไปก่อนที่จะทำร้ายตนเองก็เป็นส่วนที่ทำให้ผู้ทุกข์ใจเหล่านั้นไม่ต้องทำร้ายตนเอง มาช่วยกันให้กำลังใจ ความหวัง ความรู้สึกดีๆ ต่อคนรอบข้าง ให้กำลังใจตนเองเมื่อรู้สึกทุกข์ใจ หรือโทร.1323 เพื่อรับบริการให้คำปรึกษาสุขภาพจิตของกรมสุขภาพจิต โดยมีผู้วชาญคอยให้คำปรึกษาอยู่ สายด่วนสุขภาพจิตโรงพยาบาลราชวิถี โทร.0-2354-8152 สมาคมสะมาริตันส์ โทร.0-2713-6790 เหล่านี้ก็เป็นอีกที่พึ่งหนึ่งของผู้ที่ยังตกอยู่ในความรู้สึกเจ็บปวดนั้น การหาที่ยึดเหนี่ยวทางจิตใจโดยอาศัยหลักธรรมคำสั่งสอนทางศาสนาก็ทำให้จิตใจสบายขึ้นได้
หากซึมเศร้าท้อแท้มีความคิดอยากฆ่าตัวตายอยู่ก็ขอแนะนำให้ปรึกษากับจิตแพทย์ทันที
ทางองค์การอนามัยโลกคาดการณ์ว่าในปีหนึ่งๆ มีผู้เสียชีวิตจากการฆ่าตัวตายถึงปีละกว่า 1 ล้านคน คิดเป็นผู้ฆ่าตัวตายสำเร็จ 1 คนในทุก 40 วินาที และมีผู้ที่ฆ่าตัวตายไม่สำเร็จอีกอย่างน้อย 10-30 เท่า ในประเทศไทยอัตราเฉลี่ยการฆ่าตัวตายสำเร็จลดลงจาก 8 รายต่อประชากร 1 แสนคนในปี พ.ศ.2540 มาอยู่ที่ 5-6 ราย ต่อประชากร 1 แสนคนในปัจจุบัน
องค์การอนามัยโลกรายงานว่า การฆ่าตัวตายสำเร็จของคน 1 คนจะมีผลกระทบต่อผู้อื่นอีกอย่างน้อย 5 คน ได้แก่ พ่อ แม่ พี่ น้อง เพื่อนสนิท คนรัก ดังนั้น ในประเทศไทยที่มีผู้ฆ่าตัวตายสำเร็จเฉลี่ยปีละ 4,000-5,000 คน ก็จะมีผู้รับผลกระทบทนทุกข์กับการสูญเสียถึงปีละไม่ต่ำกว่า 20,000 คน
ในระยะเวลา 10 ปี ที่ผ่านมานับแต่ฟองสบู่แตกก็จะมีผู้ทุกข์ใจถึงกว่า 200,000 คนด้วยกัน ความรู้สึกแรกๆ ของครอบครัวที่มีผู้ฆ่าตัวตายสำเร็จ จะรู้สึกช็อค มึนชา ทำอะไรไม่ถูกไม่เชื่อตาเชื่อหูตนเองว่าจะเกิดเหตุการณ์เช่นนี้ขึ้นจริงๆ รู้สึกผิดหวังโทษตนเองหรือผู้อื่นว่าเป็นสาเหตุของเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น อาจโกรธตนเองผู้อื่นหรือแม้กระทั่งผู้ที่ฆ่าตัวตายสำเร็จ เศร้าโศกเสียใจร้องไห้ บ้างรู้สึกว่าเป็นตราบาป เก็บตัวไม่ไปเจอหน้าผู้คน บางครั้งถึงกับอยากจะย้ายบ้านไปให้ไกลๆ เลยทีเดียว บ้างมีความคิดอยากฆ่าตัวตายตามไปเลยก็มี
คนใกล้ชิดมีส่วนสำคัญที่จะช่วยให้ผ่านเหตุการณ์นั้นไปได้ โดยการรับฟังอย่างตั้งใจ ไม่ตัดสิน ไม่ตำหนิวิจารณ์สิ่งที่เกิดขึ้น จากการสัมภาษณ์พ่อแม่ที่ลูกชายฆ่าตัวตายสำเร็จที่จังหวัดเชียงรายพบว่า ในช่วงแรกนั้นพ่อแม่ต้องทนทุกข์ทรมานเจ็บปวดเศร้าใจ ถึงขนาดอยากตายตามลูกชายไป ใช้เวลานานกว่า 3 เดือน จึงสามารถกลับเข้าสู่สังคมได้อีกครั้งหนึ่ง แต่ในใจลึกๆ ก็ยังมีความเศร้าอยู่
ขอเชิญผู้สนใจเข้ารับฟังการบรรยายเรื่อง "ป้องกันตนเองและคนใกล้ชิดอย่างไรไม่ให้ฆ่าตัวตาย" ซึ่งจะมีการฉายเทปสัมภาษณ์พ่อแม่ถึงผลกระทบที่เกิดขึ้น และวิธีทำให้ผ่านพ้นช่วงวิกฤตนั้นมาได้ ในวันศุกร์ที่ 7 กันยายน 2550 เวลา 09.00-12.00 น. ที่ห้องประชุมพญาไทชั้น 11 ตึกเฉลิมพระเกียรติฯ โรงพยาบาลราชวิถี ซึ่งจัดขึ้นโดยสมาคมจิตแพทย์แห่งประเทศไทยร่วมกับกรมสุขภาพจิต และโรงพยาบาลราชวิถี เพื่อให้ความรู้แก่ประชาชน เนื่องในวันป้องกันการฆ่าตัวตายโลก ซึ่งตรงกับวันที่ 10 กันยายน ของทุกปี
sagime
6 ก.ย. 50 เวลา 11:21 น.
9,711
views
167 ความคิดเห็น
น่ากัวเหมือนกัน เหอะๆๆ
แต่สุดท้ายก็ม่ะทำ เพราะ รักพ่อกะแม่มาก
รักที่สุด จ๊วฟฟฟฟฟฟฟฟฟ
PS. �����������
ใครที่คิดฆ่าตัวตายนะ โง่มาก ชีวิตเรามีฆ่ามากกว่าที่คิดนะ กว่าจะโตขึ้นมา ใช้เวลาตั้งเท่าไหร่ แต่กลับมาปลิดชีวิตตัวเองแค่เพียงไม่กี่วินาที
เราก้อเคยฆ่าตัวตายนะ  แต่ดีที่รอดมาได้ รู้ได้ทันทีเลยว่าใครรักเรามากที่สุด  พ่อแม่คอยดุแลตลอดแต่คนที่เรารักไม่เคยแม้แต่จะสนใจเลย  ขอบคุณพระเจ้าที่ช่วยให้เรารอดมาได้
เคยคิด เคยลองกรีดข้อมือ
พอกดใบมีดลงไปก้อคิดว่าไม่ทำให้ตายก้อย่าทำเลยดีกว่า
มันน่าสมเพช เราก้อโยนใบมีดทิ้งเลย
อีกอย่างถ้ามันถึงเวลาตายก้อตายเองแหละ
ตกนรกไม่ได้ผุดไม่ได้เกิด
PS. ปลาดุก ----------> (-,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,-)
คุณคิดดูแล้วกัน ว่าการฆ่าตัวตายน่ะ มันสิ้นคิดแค่ไหน
โดยเฉพาะ ฆ่าตัวตายเนื่องจากความรัก
คิดดูสิ คุณทำแบบนี้เพื่อประชดคนที่'ไม่ได้'รักคุณ
แล้วคนที่เขา'รัก'คุณล่ะ คนที่เขาคอยดูแลคุณ คนที่เขาคอยหัวเราะกับคุณ คนที่เขาคอยห่วงใย คุณเคยคิดใส่ใจเขาบ้างหรือเปล่า ความจริงเขาเหล่านี้ไม่ได้อยู่ไกลหรอก เพียงแต่เราสายตายาวเกินไปจนมองไม่เห็นพวกเขา
กว่าจะโตมาเหตุการณ์ผ่านหลายหมื่นพัน ความทรงจำดีๆร้ายๆ เสียงหัวเราะ ความสุข มันกำลังจะจบลงในชั่วเสี้ยววินาที ด้วยมือของคุณเองน่ะหรือ
คนที่ตายน่ะเขาเจ็บไม่เท่าไหร่ แต่คนที่อยู่น่ะมันเจ็บกว่าหลายเท่า
เราเคยทำร้ายตัวเองนะ
แต่พอมาคิดดูคนที่เรารักเค้าไม่เห็นค่าของสิ่งที่เราทำ
เราเลยเลิกทำแบบนั้น เราเลิกรักเค้าด้วย
หันกลับมามองความรู้สึกของตัวเอง รักตัวเอง รักพ่อแม่
และให้คุณค่ากับคนที่รักเรา ดีกว่าไปเสียน้ำตาให้กับคนที่เค้าไม่เห็นค่าเรา
วันที่เอามีดกรีดตัวเอง เป็นวันที่เรารู้ว่าเรารักคัวเองมากแค่ไหน
เพราะถ้าเราไม่รักตัวเองเราคงไม่กรีดให้มันเป็นแค่รอยจางๆ
ให้ดูน่าสมเพช เราคงตายไปแล้ว
ขอให้คนที่อ่านเม้นเรา คิดให้ดีก่อนที่จะหยิบอะไรขึ้นมาทำร้ายตัวเอง
ผมก็ว่า...มันดูสิ้นคิดก็จิง...แต่ว่าถ้าใครที่ไม่เคยอยู่ตรงช่วงเวลาเหล่านั้นก็ไม่รู้สึกหรอก
เพราะคนที่เขาคิดฆ่าตัวตายตอนนั้นสมองมันคิดอะไรไม่ออก...นอกจากจะฆ่าตัวตายอย่างเดียว
ถึงแม้บางเรื่อง...อาจดูไร้สาระ...แต่คนเรามีสภาพแวดล้อมต่างกัน...สภาพจิตใจต่างกัน
ขอให้เขาใจพวกเขาด้วย...ด้วยนะคับ
ปล.ผมก็เคยคิดนะ...แต่ก็พยายามคิดไว้ตลอดว่า...อย่างน้อยโลกนี้มีคนที่ลำบากกว่าเราอีกเยอะ
สอนตัวเองไว้ ให้เราเป็นคนเข้มเเข็ง อดทน คิดเอาไว้เสมอว่า ( ไม่มี MUENG, GU ก็อยู่ได้ Gu ไม่แคร์ )
คนรักไม่ใช่ทั้งหมดของชีวิตเราหรอก ไม่มีคนรักก้อยังมีพ่อแม่ ไม่มีพ่อแม่ก็ยังมีตัวเรา ไม่มีตัวเราก็ จบ 
รักตัวเองให้มากๆนะทุกคน ทุกปัญหามีทางแก้ ถ้าใจเราเข้มแข็งซะอย่าง สิ่งต่างๆก็จะมากระทบเราไม่ได้เด็ดขาด ใจบ่
อย่ายึดติดกับใครเขาให้มาก ยิ่งยึด ก้อยิ่งหนี คิดไว้แบบนี้ จะได้มีรักที่สดใส
เบื่อโลกแต่กลัวตาย...แล้วจะทำยังไงดี!!!!
PS. การจะรักใครสักคน...ความรู้สึกนี้คงไม่อาจแบ่งแยกได้ด้วยเพศและวัย...อ๊ากกกกกกกกกก รับไม่ได้เฟ้ย
ตอนเด็กๆ(แบบประถมอะ) ตอนแรกคิดอยากฆ่าคนทั้งโลกเลย ต่อมารู้จักการฆ่าตัวตายก็คิดอยากฆ่าตัวตายแทบทุกวัน (คิดเฉยๆไม่เคยจะเริ่มทำ นั่งจินตนาการพอเราตายแล้วคนอื่นๆก็จะเสียใจ สะใจดี) ออกแนวเด็กเก็บกดมีปัญหาอะ เด๋วนี้มะคิดแล้ว ตายไปก็คงไม่มีใครสน ทนๆอยู่ไปเหอะ ฆ่าตัวตายก็เจ็บตัวเปล่าๆ ถ้าไม่ตายก็ซวยแถมขายหน้าอีกต่างหาก
เหอๆน้องๆเราก็เคยคิดฆ่าตัวตายกันหมด สงสัยปัญหาอยู่ที่แม่เรามั้ง ตีลูกทียังกะคนบ้า เด็กอนุบาลจับลากมากระทืบๆ เอาไม่ตะพตฟาด ไล่ออกจากบ้านมั่ง ขัวไว้ในห้องเก็บของมั่ง จิกหัว ตบ ผลัก ด่าคำหยาบสารพัด
เคยคิดเหมือนกันนะ แต่ตัวเองไปว่าคนอื่นไว้เยอะพวกที่ฆ่าตัวตายโดยไม่คิด เราเลยไม่อยากเป็นอย่างคนพวกนั้น แล้วนอกจาจะกลัวตายแล้วก็ยังรักพ่อกับแม่ แถมยังมีน้องชายจอมกวนที่ต้องดูแลอีก
PS. ประมาณนั้น
จงบอกตัวเองไว้ว่า
" ตอนเราเกิดมา เราก็ไม่ได้จูงมือใครมาด้วย วันนี้ไม่มีเขา ทำไมเราจะอยู่ไม่ได้ "
เง้ออ  อยากบอกเพื่อนว่า  กินน้ำยาล้างห้องน้ำทรมานมากๆๆๆอ่ะ
แทนที่จาตายนะ เราดันไม่ตาย แต่ไปนอนทรมานที่ดรงบาลเอง
นั้นสิ เราจะตายไปเพื่ออะไร
ชอบ ค.ห 14มาก
เราเคยแต่ทรมานตัวเองแต่ก้อม่ายเคยคิดจาฆ่าตัวตายจิงจิง
คห.ที่12
เหมือนกัลมากเลยอ้ะ
ใช้งานยังกะขิ้ข้า
ด่ายังกะทาส
ตียังกะกุมะใช้คน
****แม่ยั่งงี้  มะมีดีก่า****
เลี้ยงเรามาก็เหอะ
ทำยังงี้ก็ไม่ไหวเหมือนกันอ้ะ
" กุก็คนเหมือนกันนิ "
( อย่าว่าแต่ประถมเลย  อยู่ ม.4 แระ  ยังเหมือนเดิม )
แม่กุบ้าป่าวฟ่ะ
ตะก่อนก็คิดอยากให้
แต่เด๋วนี้ไม่แระ
คิดแต่ว่า.....กุอยู่มาทำไม  กุทนมาได้ไง    จะทนหาอะไร  ทำไมกุไม่ตายๆไปซะ  ?????
เอิ๊กๆๆๆ ......ก้อได้แต่คิดละว๊า
มะกล้าทำหรอก  T^T
เฮ้อ
ชีวิดมันเศร้า
สงสารพ่อแม่ ฆ่าตัวตายเพราะคนที่ไม่ได้รักเรา
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?