นางวันทอง

[นางวันทอง]

เรื่องมีอยู่ว่า  เราเนี่ยมีแฟนอยู่ห้องเดียวกัน แล้วก้อมีเพื่อนอีกคนอ่ะ(อยู่ห้องเดียวกันอีกแหละ)มาชอบเรา
แล้วทีนี้เราก้อไม่อยากหั้ยครัยรู้อะนะว่าเรามีแฟนแล้ว  เพราะว่าถ้ารู้กันทั้งห้องก้อต้องล้อกันอีกอ่ะแหละ
แร้วอีกอย่างคือเรากลัวว่าคนที่ชอบเราอ่ะจะไปหาเรื่องแฟนเรา
ตอนแรกก้อราบรื่นดีอยู่หรอกแต่พอมีคนรู้หนึ่งคนก้อรู้กันทั้งห้องเรยคราวนี้
แฟนเราเรยมองหน้าเพื่อนเราไม่ติดเรย  แถมคนที่ชอบเราอ่ะแทนที่จะตัดจัยนะแต่ผิดคาด
กลับตามตื้อมากขึ้นอีก ถึงแม้ว่าจะรู้ก้อเหอะนะ  เราเรยไม่รู้จะทำยังงัยดี อีกคนก้อเพื่อน อีกคนก้อแฟน
ถึงแม้ว่าเจะรักแฟนอ่ะนะ แต่เราก้อแคร์คนที่ชอบเราด้วย
ไม่ใช่ว่าเราไม่รู้สึกผิดหรอกนะเราเองก้อนอนร้องไห้ทุกคืนเหมือนกันกับการกระทำของเราเอง
เราไม่ได้อยากเป็นนางวันทองหรอกนะ  แต่คำนี้มั้ยที่เหมาะกับผู้หญิงนิสัยเลวๆอย่างเรา
ถ้าหากย้อนเวลากลับไปได้อ่ะนะเราไม่มีแฟนดีกว่า  แล้วปัญหาทั้งหมดก้อคงม่ายเกิดขึ้นด้วย
(ละอายตัวเองจิงๆเรื่องแค่นี้ก้อแก้ปัญหาเองไม่ได้ก้อขอขอบคุนด้วยนะคะที่อุตส่าห์อ่านเรื่องราวที่ไร้สาระนี้จนจบ)