ใครที่เป็นลูกคนกลาง (คนที่ 2 อ่ะ) เป็นเหมือนเราไหมอ่ะ
ตั้งกระทู้ใหม่
เหมือนว่าพ่อแม่รักพี่และก็น้องมากกว่าเราอ่ะ ไม่รู้เราคิดไปเองหรึอเปล่า
อย่างนี้ล่ะมั้งที่เค้าว่าลูกคนกลางมักจะมีปัญหา (น้อยใจ) มากกว่าลูกคนอื่น
แค่อยากระบายอ่ะค่ะ
ใครที่เป็นเหมือนเราก็มาแชร์ความรู้สึกกันได้น่ะ
ขอบคุณน่ะที่เข้ามา
ใบหลิว_Shun
11 เม.ย. 52 เวลา 18:46 น.
1,111
views
67 ความคิดเห็น
เพื่อนเราก็เป็นลูกคนกลางเหมือนเธอเลย
เพื่อนเรามันก็บ่นอย่างงี้ให้เราฟังเหมือนกัน
เราก็ได้แค่ปลอบมันอ่ะ "ทำให้พ่อแม่ภูมิใจก็พอ"
ยังไงก็สู้ๆนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ
พี่คนกลางเราเป็นผู้ชายนะ
พ่อแม่รักอย่างกะอะไรดี
ใช้ตังเยอะเท่าไหร่ไม่เคยบ่น
เรากับพี่คนโตก็เป็นหมาหัวเน่าอ่ะ
ไม่มีไรดีเลยซักอย่างอ่ะ
มีเชื่อคนจีนนิด
คงรักลูกผู้ชายแหละ
แต่ถ้าเป็นแบบนี้ เราก็น้อยใจหว่ะ
อืม
เราก้อไม่รู้เหมือนกันนะ
แต่ยังงัยก้อต้องสู้นะ
แต่เราเปงลุกคนเดียว
แต่ว่ามันก้อไม่ค่อยดีหรอกนะ
เพราะว่าเขาคาดหวังกับเราไว้เยอะ
เหอะๆๆๆๆๆ
บางทีเราก้ออยากหั้ยเค้ามีลูกหลายคนนะ
จะได้แบ่งความคาดหวังไว้บ้าง
เพราะเวลาเราทำอะรัยไม่ดี
เรารับคนเดียวทุกที่เลย
เซ็งๆๆๆๆๆๆ
แต่เทอสู้ๆๆๆน้า
^0^10
ถึงเราจะไม่ใช่ลูกคนกลางแตก็เหมือนกันเลยเหมือนพ่อแม่ไม่ค่อยสนใจ
ขนาดปวดท้องยังหัวเราะเลย
แต่ในก็ไปตามกรรมอ่ะนะ
ถึงแม้เขาจะไม่รักก็ต้องตอบแทนบุญคุณให้พ่อแม่เรานะ
เราเป็นลูกคนกลางเหมือนกาน เราน้อยใจมาตลอดตั้งแต่เด็กจนเราคิดว่าเราอาจจะไม่ใช่ลูกของเขาก็ได้ มีคนหลายคนบอกว่าเราหน้าตาไม่เหมือนพ่อหรือแม่เลย ตอนเด็กๆเราเคยถูกไล่ออกมาอยู่หน้าบ้านคนเดียวตอนดึกๆพวกเขาถึงจะมาเรียกเราเข้าบ้านได้ ตอนเด็กเราเห็นพี่กับน้องเราอยากได้อะไรเขาก็ได้ แต่พอเราขอมั้งเขาก็บอกจะเอาไปทำไม ของที่เราอยากได้มักจะมาจากเงินที่เราเก็บทั้งนั้น ตอนนี้เราหวังเพียงอย่างเดียวเราต้องเรียนจบมอ 6 แล้วเข้ามหาลัยที่อยู่ไกลๆบ้านเพื่อต้องการที่จะออกจากบ้านหลังนี้ เราก็ขอเป็นกำลังใจให้ลูกคนกลางทุกคนด้วยนะ
เหมือนเราเลย
เราเข้าใจนะ
เราก็เป็นลูกคนที่ 2 เหมือนกัน
แต่ตอนนี้พอมานั่งคิดๆดู
ที่ตอนนั้นเราน้อยใจคงจะเป็นเพราะ...
เวลานั้น พี่ของเรา ก็ถือว่าค่อนข้างมีวุฒิภาวะพอสมควรแล้ว
เวลาจะทำอะไร เค้าก็จะรู้จักคิด รู้จักทำ
มันก็เลยไม่ค่อยมีปัญหา
ส่วนน้องของเรา
เพราะพ่อแม่มองว่าเค้าเด็กกว่า
เด็กมันก็ทำไปตามประสาของมันอ่า
ขอให้ได้ทำ ช้านจะทำซะอย่าง ไม่ได้สนใจใคร
เราคนเป็นพี่ก็เลยซวยไง
เลยกลับกลายเป็นว่าทำไมเราเป็นพี่ไม่รู้จักดูแลน้องห๊ะ?
มัวไปทำอะไรอยู่ แล้วก็อีกต่างๆนาๆที่ปาป๊ามาม๊าอยากจะบ่น ^^
เอาหน่า อย่าคิดมากเลยนะ
ท่องไว้ๆ เค้าบ่นก็เพราะเค้ารักเรา เค้ารักลูกๆของเค้า อยากให้ลูกๆของเค้าทุกคนได้ดีไง
เด๋วพอเราโตขึ้น เวลามองกลับมา แล้วนั่งคิดดีๆ เราก็จะเข้าใจเองน้อ
เราก็เป็นลูกคนกลางนะ ครอบครัวก็มีปัญหา
พ่อกับแม่แยกทางกันพ่อก็มีน้องใหม่ แม่ก็มีน้องใหม่
เราก็รู้สึกนะว่า พ่อกับแม่รักพี่กับน้องมากกว่าเรา ก็น้อยใจบ้างนะ
แต่ว่ายังไงเราก็เป็นลูกของท่าน
ท่านต้องรักเราสิ ถ้าท่านไม่รักเราแล้วท่านจะเลี้งเรามาจนถึงทุกวันนี้หรอ ?
ท่านจะส่งเสียให้เราเรียนทำไม
ตอนนี้เราทำใจได้แล้วล่ะ เพราะว่า เราท่องคำ ๆ นี้เสมอ
"ท่านคือผู้มีพระคุณ"  ยังไงก็สู้ ๆ นะ
อย่าคิดมากเลยจ่ะ10
เราก็เป็นลูกคนกลางเหมือนกันเราเคยมีปัญหากับแม่ด้วยโดยเฉพาะถ้าพี่เป้นผู้ชายนะแม่จะรักมาก
แล้วเราก็มีน้องเป็นผู้หญิง
ไม่รู้ทำไมเราโดนด่าโดนว่าทุกที
มันหมายความว่างัยวะ
เราเคยมีเรื่องทะเลาะกับพ่แม่บ่อยมาก
ตอนเราไปอยู่อเมกาก็ทะเลาะกับพี่กับแม่ข้ามประเทศเป็นเรื่องใหญ่มาก
แต่ตอนนี้ก็โอเคแล้วแหละ
เพราะเราคิดว่าเราโตแล้วช่างเถอะ
https://www.youtube.com/watch?v=rb4M8LaTLJQ 
ถ้าทุกที่ทำแบบในคิป นี้ รับรอง ชาติสงบ เเน่
ประชาชนก้อจะไม่เดือดร้อน
นี่ ซิพลังประชาชนตัว จริง.....
ถ้าใครดู เเร้ว อภัยด้วย**ไม่ได้ เข้าข้างใคร แค่อยากให้ ชาติสงบเท่านั้น
ปล.ถ้าฟอเวิดต่อๆกัไปจะดีมากๆ
เราก็ลูกคนกลางเหมือนกัน
แต่ตอนนี้มีน้องเพิ่มมาอีกคน กลายเป็นคนที่ 2 ซะ
ก็มีอาการนั้นเหมือน กัน น้อยใจหน่ะ
เคยคิดที่จะต่อโรงเรียนที่ไกลจากบ้านหลังนี้
แต่ตอนนี้เราเฉยๆ ละ
คิดซะว่า
" ยังไงซะเค้าก็เป็น พ่อแม่ของเราอยู่ดี "
ใจเย็นๆ นะ เราก็เป็นลูกคนกลาง แต่ยังไงพ่อแม่ก็รักเราอยู่แล้วล่ะ
อย่างเรานะ เราก็เคยน้อยใจเหมือนกัน เพราะพ่อแม่เราจะไม่ค่อยแสดงออกอ่ะ
น้องเรามันก็อ้อนเก่งก็เลยแบบดูว่าแม่รักมาก ส่วนพี่พ่อแม่ก็คาดหวังไว้มาก
เราลูกคนกลางก็เฉยๆ พี่เราก็เครียดนะที่พ่อแม่คาดหวังกับมันมาก มันก็มาปรึกษากับเราเหมือนกัน
เราก็เลยไม่เครียดมากเท่าไร เพราะเกิดเป็นลูกลำดับที่เท่าไรมันก็ดีไปคนละแบบอ่ะ
ว่างๆ ก็นั่งสมาธิ สวดมนต์ดิ ไม่ก็หาอะไรทำ เล่นกีฬา ดนตรี ไรก็ได้ จะได้ไม่คิดมาก
จะ บอก ว่า
เป็นทุกคน
เรามีเพื่อนเป็นลูกคนที่2
โคตรขี้น้อยใจเลย
เหอๆ
เราไม่รู้นะเพราะมีพี่น้อง2คน
แต่ว่าเพื่อนเราขอบอกขี้น้อยใจมาก
ใช่ค่ะ เพื่อนเราหลายคนก้อเปงลูกคนกลางเหมือนกันทั้ง ผ.หญิง และก้อ ผ.ชายเรย มันก้อชอบมาบ่นให้ฟังเหมือนกัน รวมถึงแฟนเราด้วย
เราก้อสงสารลูกคนกลางหมือนกัน แต่เราเปงลูกคนเดียวอ่ะก็เรยไม่ค่อยเข้าใจความรุสึกนี้เท่าไหร ยังไงก้อสู้ๆนะค่ะ8
เกลียด คห.2เลยอะ อ่านเเล้วเซ้ง เลย
เราเป็นลูกคนเล็ก ไม่เห็นเค้าจะรักเราเลย ว่าตลอด ใช้ตลอดอะ ไม่เห็นด้วยที่ว่าลูกคนกลางจะโดนอยู่คนเดียว เราเป็นผู้หญิงด้วยไงพี่เราชายหมดเลยเค้าเลยเข้มงวดกับเราเมื่อก่อนก็ไม่ชอบนะ เเต่พอโตขึ้นใช้ขีวิตจริงๆ เราถึงได้รู้ว่า ที่เค้าใช้เราทำนู่นทำนี้ บางครั้งมันก้มีประโยชน์ เเบบไปที่ใหน งานบ้านงานเรื่อนก้ทำเป็น(เป็นเเต่ไม่ชอบทำ) เค้าก็จะชม เเล้วก้บอกว่าพ่อเเม่สอนมาดี เเต่จริงๆไม่ได้สอนมาดีหลอกเค้าเรียก ว่าใช้มาดี ฮ้่าๆๆๆๆ สู้ต่อไปลูกคนกลางงงงงง อย่าเอาความน้อยใจมาเป็นอุปสรรค์ในชีวิต เพราะถ้าเรื่องเเค่นี้่เรายังผ่านมันไปไม่ได้ เราจะไม่สามารถก้าาวต่อไปข้างหน้าได้อย่างภาคภูมิใจ จ๊ะ บาย
ขอโทษที่เม้นยาวนะ ^^
PS.
-*- เราก็ลูกคนกลางนะ เป็นเหมือนกัน ขี้น้อยใจมากๆ ทั้งกับพ่อแม่และเพื่อนๆ
พี่ชายก็เป็นความหวังของครอบครัว มีอะไรพ่อแม่ก็ยอมๆๆ หมดอะ -*- ไม่ค่อยว่าพี่เลย
แต่พอพี่เราเข้าคณะที่หวังไม่ได้ รวมถึงคณะที่แม่หวังด้วย ( พ่อไม่ค่อยอะไรมาก )
ตอนนี้แม่เราเลยทุ่มเทกับน้องเราสุดๆ อ่ะ คาดหวังกับน้องเราสูงมาก
แม่พูดๆ กับเราว่าจะให้น้องเรียนเยอะๆ จะส่งเรียนนั่นนี่ แล้วก็จะให้เข้าคณะ.... ที่แม่หวัง -*-
คือเราเลือกแผนศิลป์-คณิตไง แม่เลยดูเหมือนไม่หวังอะไรกับเราตั้งแต่นั้นแล้ว
มีอะไรแม่ก็ให้ท้ายน้องสาวเราหมดอ่ะ เหอๆๆ แบบ น้องเราทำไรก็ไม่ผิด
ตอนนั้นน้องเราไม่ไปช่วยแม่ยกของ ( ทั้งที่มันว่าง ) แต่เรากลับโดนด่าเฉยเลย มันได้ยินงั้น มันก็ไม่ไปช่วยแม่อยู่ดี !!
เวลาแม่ใช้อะไรน้องนะ พอน้องไม่ไป แม่ไม่ว่ามันสักนิดอ่ะ แม่ยอมทำเองด้วย
แต่พอเราไม่ทำอะไรนะ .............หืมมม ไม่อยากจะพูดอะ บ่นๆๆมาได้
เวลาเราเล่าอะไรไป พ่ออ่ะจะพอรับฟังบ้าง แต่ท่านก็ลืมในเวลาอันรวดเร็ว น้อยใจมาก
แต่แม่นี่แบบ เราเล่าอะไรไป เหมือนไม่ได้ฟัง! เงียบอย่างเดียว พอเราพูดเรื่องนี้อีกครั้งก็ตอบรับมาเหมือนไม่เคยฟังสิ่งนี้จากเราเลย
แบบ ไม่สนใจเราเลยอ่ะ
แต่พอน้องเราเล่าอะไรไป รายละเอียดชีวิตน้องมีอะไรบ้าง แม่จำได้หมด !!!
น้อยใจแทบทุกวัน -*- แบบ ทำอะไรก็ไม่ดีสักอย่าง
ขอบคุณที่ให้ระบาย เฮ้อ........... เป็นกำลังใจให้ลูกคนกลางทุกคนนะ T^T
บ้านเราก็เป็นพี่น้องสามคนนะ เราเป็นพี่คนโตยอมรับว่ามนุษย์สัมพันธ์แย่ทั้งๆ ที่ก็ไม่ได้เย็นชา(แต่โดนน้องด่าว่าขี้เก๊ก) คนกลางก็จะหัวแข็งไป(แถมยังหน้าเลือด) แต่มันเข้ากับคนอื่นๆ เก่งนะอันนี้ต้องยอมรับ คนเล็กก็อ่อนไหวเว่อร์ ใครว่านิดว่าหน่อยมันก็ออกอาการ หนูทำอะไรผิด ทำไมต้องว่าแต่หนู แล้วก็กระทืบเท้าไปนอนงอนในห้อง(ห้องเค้าเองT^T) ดูรวมๆ มันเป็นความลงตัว...แบบแปลกๆ นะเราว่า
มีข้อดีมีข้อเสีย แบบหยินหยางไง ขาวคู่ดำ ดีคู่ชั่ว ร้อนคู่เย็น ฯลฯ
ผมก็เปนลูกคนกลางครับ แม่หาว่าผมบ้าเกมครับ
ผมมีพี่คนโตเค้าเล่นโต้รุ้งแม่ไม่เคยจะด่า
แถมแม่ผมเค้าล็อกเครื่องคอมไม่ให้ผมเปิดเข้าไปเล่น
เค้าให้คนในครอบครัวผมรู้แต่ไม่ให้ผมรู้อยู่คนเดียว
ผมอะคับช่วยงานบ้านแถบทุกอย่าง แต่พี่โตกับน้องเล็กไม่เคยช่วยแม้แต่ครั้งเดียว
แต่แม่กลับให้ความสนใจผมน้อยกว่าคนอื่น
เกมผมเล่นไม่ถึงกี่ชั่วโมงหาว่าผมบ้าเกม ติดเกม
ผมมันไม่เหมือนพี่กับน้องนิอยากเล่นเมื่อไหร่ก็เล่นได้เพราะเค้ารู้พาสเวิดเข้าคอม
ผมนั่งร้องไห้แถบทุกวัน บางครั้งผมก็ระบายให้เพื่อนฟัง
ผมเคยคิดฆ่าตัวตายอยู่หลายรอบ แต่มันก็ทำไม่ได้ พอคิดถึงตอนพ่อแม่เสียใจมันทรมานแค่ไหน
แต่ทำยังไงได้ละ ตอนนี้ผมก็ทรมานไม่แพ้เหมือนกาน
ผมคิดอยู่เสมอว่าตัวเองจะเกิดมาทำไม ทำไมไม่ให้ความยุติธรรมเท่ากันละ8
ผมเนี้ยะลูกคนกลางแท้ๆๆ ไม่เคยน้อยใจเลย เพราะเราก้อลูกเขาคนนึง
แต่มีบ้างครั้งก้อเหลือทน
ตั้งแต่เด็กเกิดมา แทบไม่เคยสนใจ อยากเรียนที่ไหน ก้อไปสมัครเองไม่เคยพาเราไปสมัคร
ผิดกับพี่กับน้องทีคนดูแลทุกอย่าง ตอนแรกคิดว่าเขาคงไม่ว่างๆๆ การเรียนเราเป้นคยเรียนเก่ง ผิดกับพี่และน้อง
เราสอบได้ที่1 พ่อกับแม่ก้อเฉยๆๆๆ พี่กับน้องได้ที่ 9 ซื้อนู้นซื้อนี่ให้ โตมาหน่อย วันนึงไปเปิดกรมธรรม์ประกันชีวิตพ่อกะแม่อ่าน
ไม่มีชื่อเรารับผลประโยชน์เลย รูปตอนเด็กๆๆก้อไม่มีกะเขาสักรูป เพื่อนก้อถามทำมไม่มี ทั้งที่พี่กับน้องมีเต็มหมด
ไม่รู้เขาเก็บเรามาเลี้ยงหรือเป่า เศร้าจิงๆๆ อยากได้อารายก้อต้องเก็บตังซื้อเอา ขอก้อโดนว่า เซ็งจิตมากๆๆ
สุดท้ายในความคิดผม ลูกคนกลางก้อแค่ตัวสำรองสำหรับพ่อแม่นะ พอเค้าผิดหวังกับใครก้อมาดีกำเราพอคืนดีกันเราก้อเหมือนปกติ
ยังไงเค้าก้อรักเหมือนกันแหละ(มั้ง) แต่คงน้อยก่าทุกคนในบ้าน
แต่ก่อนเราเคยเปนลูกคนเล็ก พ่อก้อมักจารักแต่พี่ แม่ก้อรุ้ว่าเราน้อยใจที่พ่อรักแต่พี่แม่เรยคอยอยุ่ข้างๆเรา เรารักพ่อมากเราอยากด้ายความอบอุ่นจากพ่อบ้าง  แต่พอตอนเน้ก้อมีน้องคนเล็กเกิดมา พ่อก้อรักพี่ แม่ก้อรักน้อง  เราก้อเรยเปน*หมา*หัวเน่า อย่างนี้มานก้อน่าน้อยจัยเมือนกัลนะ เวลาที่พ่อเล่งกับพี่กอดพี่เราก้อด้ายแต่มองว่าจามีสักวันที่เราจาเปนแบบน้านมั้ย ลูกคนกลางมักไม่มีความสำคันอารัย แต่งัยเราก้อตยางเปนลูกคนนึงของพ่อ-แม่ ก้อต้องภูมิจัยที่เกิดมาเปนลูกท่าน10
เราก็ลูกคนกลางตอนเด็กๆมันก็มีน้อยใจน่ะต้องตามใจพี่ต้องดูแลน้องมันอยากได้อะไรก็ต้องให้
รูปตอนเด็กๆก็ไม่ค่อยจะมี แต่เราว่าการเกิดเป็นลูกคนกลางมันก็ดีน่ะกลางก็คือตรงกลาง
เป็นศูนย์กลางเราว่ามันก็ฟังดูดีน่ะมันทำให้เราเข้ากับคนอื่นได้ง่ายไม่ค่อยมีโลกส่วนตัวสูงสักเท่าไหร่
เพราะว่าทำอะไรอยู่พี่ใช้ก็ต้องไปทำน้องขอร้องก็ต้องช่วยแม่บ่นก็ต้องฟังเราก็เลยไปได้เรื่อยๆ
เกิดเป็นคนกลางน่ะดีแล้วมีทั้งพี่มีทั้งน้องบ้านเราผู้หญิงทั้งสามคนเลยบางทีก็สนุกดีน่ะนิสัยพี่อย่าง
น้องอย่างเราอีกอย่าง อย่าน้อยใจเลยยังไงพวกเขาก็คือ พี่ และน้องของเราเองถึงจะยังไงเขาก็รักเราแน่นอน
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?