มิตรภาพของเพื่อน
มิตรภาพของเพื่อน
สิ่งที่บางคนไม่เคยรับรู้ปิดกั้นตัวเองด้วยทิฐิ บางคนโหยหาทั้งที่มันอยู่ใกล้แค่เอื้อม บางคนสัมผัสมันอยู่ทุกนาทีด้วยหัวใจที่เปิดรับ
ลองหลับตาแล้วนึกถึงมันดูสิ
ตอนเช้าคนที่คอยคุณทุกครั้งที่มาสาย วิ่งหนีอาจารย์ฝ่ายปกครองจอมโหดที่ชอบไล่ตะเพิดให้ไปเข้าแถวเสียงเจี๊ยวจ๊าวหน้าเสาธง เพลงชาติ บทสวดมนต์ บทบูชาคุณ และเพลงมาร์ส
ก่อนเข้าห้องยังมีคนที่คอยเดินไปซื้อขนมเป็นเพื่อนคุณทุกครั้งที่มื้อเช้าไม่ได้ตกถึงท้อง
คาบเรียนที่ไปแต่ละคาบ คนที่แอบนินทาอาจารย์ด้วยกันดูแย่ใช่ไหมหล่ะ
แต่กล้าบอกหรอว่าคุณไม่เคยทำ
พักเที่ยงคนที่นั่งกินข้าวข้างๆคุณ
เลิกเรียนคนที่พร้อมจะเดินไปกับคุณจนกว่า คุณจะถึงจุดหมายหรือแยกทางกันไป
ตอนเย็นคนที่คอยโทรมา เพื่อบอกการบ้านที่คุณอาจลืม แต่สุดท้ายก็ไม่พ้นชวนกันเล่นเกมส์โปรดหรือMSN เชื่อสิว่าเคยเป็น
ตกกลางคืนถ้าคุณทำการบ้านไม่เสร็จก็คิดแค่ว่าพรุ่งนี้ไปเช้าสิ แล้วคนนั้นจะช่วยคุณเอง
สำหรับหลายคนการดำเนินชีวิตในแต่ละวันอาจจะแตกต่างไปบ้างแต่สิ่งที่เหมือนกันคือคุณจะมีคนเคียงข้างเสมอ และคนนั้นใช่หรือเปล่า ที่คุณ
คงจะคิดหล่ะสิว่าแค่นี้หรอที่เรียกว่ามิตรภาพ ลองมานึกดูเล่นๆอีกนิดดีกว่า
เสียงSMS ที่ดังตอนเที่ยงคืนและวันนั้นก็เป็นวันเกิดคุณมากจากใคร
ในวันที่อกหักใครกันที่กอดคอร้องไห้ไปกับคุณโดยที่คุณไม่ได้ร้องขอแต่มันก็ทำให้คุณรู้สึกดีขึ้น
ใครกันนะที่คอยเป็นพ่อสื่อแม่ชักให้ เชียร์อัพอย่างดีที่คุณมีนะ
เสียงหัวเราะ รอยยิ้ม ที่คุณมีใครเป็นคนสร้างมันขึ้นมา
และกระโถนเกรดเอของคุณที่ไม่มีขีดจำกัดของความจุ เพียงแค่คุณระบายมาจนหมด และมันจะมีแต่ของดีที่เฟ้นหาแล้วว่าดีต่อคุณถ่ายทอดออกมา ทั้งที่ตัวมันเองต้องรองรับของเสียที่คุณใส่ไป
ฉันหมดความสามารถที่จะสาธยายแล้วสิ
แต่มันยากที่จะบอกว่า มิตรภาพของเพื่อน รูปร่างหน้าตาเป็นไง แต่ฉันว่าคุณรับรู้ถึงมันได้ ด้วยหัวใจ
สิ่งที่จับต้องได้โดยผ่านการกระทำที่สื่อถึงกันละกัน สิ่งที่ปกติทุกๆอย่างในแต่ละวันที่ผ่านไป ใครจะคิดว่านั้นแหละคือ มิตรภาพของเพื่อนขาดได้ไม่ถึงตายหรอก แต่มันเป็นส่วนเติมเต็มให้ชีวิตคุณสมบูรณ์ขึ้น เชื่อสิว่าคุณก็ไม่อยากให้ส่วนนี้ขาดหายไป
มิตรภาพก็เหมือนกับเมล็ดพืชที่เราหว่านไว้โดยไม่ตั้งใจ ผ่านไปวันแล้ววันเล่า โดยที่คุณอาจจะไม่ได้ใส่ใจกับมัน มา ณ วันนี้ คุณลองหันกลับไปมองสิ ใช้หัวใจของคุณนะ แล้วจะรู้ว่าเมล็ดเล็กๆนั้น เติบโตหยั่งรากลึกลงไปในจิตใจของคุณจนยากที่จะถอดถอนมันได้แล้ว
สุดท้ายของให้มิตรภาพของคุณเติบโตต่อไปนะ ใช้ชีวิตของคุณให้มีความสุขไปกับสิ่งที่พร้อมจะสร้างความสุขให้คุณตลอดเวลา ขอแค่คุณมองมันด้วยใจที่เปิดกว้าง จำไว้นะ
มิตรภาพของเพื่อนไม่มีวันตายหรอก เพราะมันอยู่ในใจคุณตลอดเวลา
ปล.บทความนี้เขียนเองเป็นครั้งแรกกรุณาวิจารณ์ให้ด้วยนะว่าเป็นไงบ้าง
ปล.1ขอโทษที่บางคำเขียนผิดหรือใช้ภาษาวิบัติ
ปล.2 ขอบคุณที่อ่านจนจบและวิจารณ์บทความนี้
ปล.3มันก็เป็นมุมมองส่วนตัวที่ถ่ายทอดออกมาจากความคิดที่มั่วๆไปหน่อยอ่ะนะ มันยากที่จะเรียบเรียงความคิดออกมาเป็นตัวหนังสือ ขอคารวะเหล่านักเขียนและหลายๆคนที่ทำออกมาได้ดี ^^
9 ความคิดเห็น
ง่า น่าจะเม้นซะนิดนะ T^T
ครั้งแรกเขียนได้แบบนี้ก้โอเคแล้วนะ
^^
ชอบๆๆๆ^^
ขอบคุณนะ10
คิดถึงวันที่ผ่านมา
ขอบคุณนะ สำหรับทุกอย่าง
ขอบคุณจากใจ .......... จิ๋ว10
เขียนได้ดีครับ ^ ^
PS. อย่ายอมเเพ้ สู้ให้ถึงที่สุด
ซึ้งมากเลยค่ะ
ครั้งเเรกเขียนได้ขนาดนี้ก้อ โอเค เเล้วนะ
ชอบ ชอบๆๆ
คิดถึงแก อยากเจอแก อยากคุยกับแก
แกคือเพื่อนที่ชั้นรักมากเสมอ คิดถึงเสมอ
ชอบคุณสำหรับทุกอย่างจากใจ
และชั้นจะยังอยู่ตรงนี้เสมอ
ยังเห็นแก ยังคอยมองแก
เมื่อไหร่ที่แกมีเรื่องทุกข์ใจ ชั้นจะอยู่ข้างแกเสมอ
คิดถึงแก รักแกมากนะ...จารุ มิตรภาพ ตลอดไป
ปล.บทความนี้ซึ้งมาก เขียนครั้งแรกก็ดีมากๆแล้ว ^^
PS. สุดยอด เจ๋งว่ะ!!!
ขอบคุณครับ ชอบมากๆ
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?