ขอความกรุณาหน่อยนะครับ :'))))
ตั้งกระทู้ใหม่
๑๔
    ข้าแต่พระจอมจุฬมกุฎ    บริสุทธิกำจาย
ปรากฎพระยศระบุระบาย      ตระบะเบิกระบือบุณย์
    เมตตาทยาลุศุภกรรม      อุปถัมภการุณย์
สรรเสริญเจริญพระคุณสุน    ทรพูนพิบูลงาม
    เปรียบปานมหรรณพนที  ทะนุที่ประทังความ
ร้อนกายพระหายอุทกยาม    นรหากประสบเห็น
    เอิบอิ่มกระหยิ่มหทยคราว            ระอุผ่าวก็ผ่อนเย็น
ยังอุณหมุญจนะและเป็น                  สุขปีติดีใจ
    อันข้าพระองค์กษณะนี้                ภยมีจะร้อนใด
ยิ่งกว่าและหามนุษย์ไหน                  จะเสมอเสมือนตน
    ใคร่เปลืองประเทืองประณุททุกข์    ภยมุขประมวลดล
ไร้ญาติและขาดมิตรสกล                  ชนผู้จะดูดาย
    โดยเดียวเพราะอาดุร ณ แต      และก็แก่ชรากาย
    ทราบข่าวขจรกิรติบา              รมิว่าพระองค์เป็น
เอกอัครกษัตริย์สุขุมเพ็ญ              กรุณามหาศาล
    หวังเพื่อพะพิงบพิตรพึ่ง            อภิโพธิสมภาร
มอบกายถวายชีวิตปราณ              นิจกาลปรารมภ์
    คิดไว้มิได้ประดุจเจตน์          เฉพาะเหตุ บ เห็นสม
ขืนทำก็เท่ากะจะนิยม                คติผืดพินิจดู
    ขึ้นชื่อกระฉ่อนบุรุษกัก          ขฬอักกตัญญู
คิดคดกบฏประทุษภู                  วประเทศไผทตน
    จำเป็นเพราะเหลือจะทุมนัส    บ มิน่าจะรับผล
พ้องราชภัยเพราะทุรพล              ดุจนี้คะนึงดู
    เหตุเดิมก็โดยบรมรา        ชอชาตศัตรู
ปรึกษากะข้ายุคลมู              ลิกมุขและมนตรี
    จักยาตรพยู่ห์พหลยุท      ธประทุษย่ำยี
เขตแดนพระองค์นิยมนี          ธประโยชน์พยายาม
    ข้าบาท บ มาดมนอสัตย์    พิเคราะห์ชัดถนัดความ
จริงอ้างกระจ่างพจนตาม        อธิบายระบิลแจง
    วัชชีบวรนครสรร          พจะขันเข้มแข็ง
รี้พลสกลพิริยแรง              รณการกล้าหาญ
    มาคธไผทรฐนิกร        พลอ่อน บ ชำนาญ
ทั้งสิ้นจะสู้สมรราญ            ริปุนั้นไฉนไหว 
    ดั่งอินทโคปกะผวา      มหุฝ่า ณ กองไฟ
หิ่งห้อยสิแข่งสุริยะไหน      จะมิน่าชิวาลาญ
    เห็นหายน่าจะหายนะก็ขัด    พจนัตถนัดทาน
บัดดลบดิรทร ธ ดาล              พระพิโรธสำแดง
    ลงราชทัณฑพิธทา            รุณการร้ายแรง
ไป่ควรเฉลยนยแถลง              เพราะพระองค์ก็ทรงเห็น
    กราบทุลประมูลบทประมวล  ระบุล้วนตลอดเป็น
ความจริง บ แต่งกลประเด็น        นิรสารพาที
  ที่ดับระงับทุผลผ่อน          ก็ บ ห่อนจะเห็นมี
นอกจากพระองค์อดุลสี        ตลเมตตคุณมัย
  มุ่งมาก็หมายกมลมี          สรณียเป็นไป
ครองชีวสืบสุขพิสัย            อนุสนธิอาสัญ
    แม่นปองสนองวรคุณา    ธิมหากรุณครัน
รับราชกิจธุระนิรัน              ดรตราบสลายกาล
    สุดแต่จะทรงพระกรุณา  ทะนุข้าพระบทมาลย์
ผู้ถึงอภัพทุพลซาน            เสาะอุสาหมาถึงฯ
ช่วยแปลให้หน่อยนะครับ
แปลตามที่เว้นบรรทัดไว้เลยครับ
ยังไงก็ขอบคุณทุก ๆ ท่านครับ ^^
2 ความคิดเห็น
กูเกิ้ลเถอะ
PS. เกลียดผู้ชาย ชอบดูถูก กวนประสาท หน้าด้าน ไร้ยางอาย ไปขายกระโปรงไป๊!!!! อย่าให้เจอนะ จะเอาไม้หน้า3ฟาดให้ตายคาที่เลย ยี้! รังเกียจ! แหวะ ! อ้วก! พวกซกมกเอ๊ย![-
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?