ละครตบจูบรุนแรงแต่เรตติ้งดี เจออย่างนี้ก็ไม่รู้จะพูดยังไง!!
ตั้งกระทู้ใหม่
รุนแรงแต่เรตติ้งดี เจออย่างนี้ก็ไม่รู้จะพูดยังไง!!
 |
ไม่มี-ไม่ได้, คล้ายจะไม่อินเทรนด์
แต่ก็ให้นึกสงสัยว่าคนเบื้องหลังทั้งที่นั่งกำกับฯ และผู้ใหญ่ที่พยักหน้าเห็นชอบนั้น เขาคิดอะไรกันอยู่
และถ้าจับตาดูในช่วงนี้ ละครที่ถูกวิพากษ์วิจารณ์หนาหูคงไม่พ้น ""ไฟรักอสูร"" ของผู้กำกับฯ "พิศาล อัครเศรณี" ที่แพร่ภาพหลังข่าวภาคค่ำทุกวันศุกร์-อาทิตย์ ทางช่อง 3 ที่มีฉากพระเอกทั้งถีบ ตบ เอาไม้ฟาดหัว แถมยังล่ามโซ่ห้ามไม่ให้หนีไปไหน ฯลฯ ที่หลายคนเห็นแล้วทนไม่ไหว ต้องถามว่าอะไรจะรุนแรง แถมแสดงออกถึงการทำร้ายผู้หญิงขนาดนั้น
"ไม่รู้ทำไมเวลาช่อง 3 ทำละครที่มีฉากตบตีถึงกลายเป็นประเด็นทุกที" "สมรักษ์ ณรงค์วิชัย ผู้จัดการฝ่ายรายการของช่อง 3 บอกเหมือนบ่น
ก่อนจะว่า "กับเรื่องนี้ ถ้าคนดูทำความเข้าใจว่าละครกำลังเสนออะไร ประเด็นรุนแรงที่วิพากษ์วิจารณ์กันอยู่จะหมดไปเลย อย่างฉากที่ว่าพระเอกฉุดกระชากลากดึง ตะคอกใส่ หรือเอาไปล่ามโซ่ ทุกอย่างมีที่มาที่ไปทั้งนั้น แล้วละครมันเป็นเรื่องของความขัดแย้ง ถ้าไม่มีความขัดแย้ง ละครก็ไม่เกิด"
ขณะเดียวกันช่อง 3 ก็ไม่ได้มีแต่ละครแนวนี้ทั้งหมด ดู "ผู้ใหญ่ลีกับนางมา" เป็นตัวอย่าง จะนำเสนออย่างไรจึงขึ้นอยู่กับแต่ละเนื้อหา
แต่ถึงจะว่า-จะว่ากันอย่างนี้ แต่สมรักษ์ยืนยันว่าคนที่ชอบก็มี แถมมากเสียด้วย พิสูจน์ได้จากเรตติ้ง
"พอเจออย่างนี้ผมก็ไม่รู้จะพูดยังไง ได้แต่ยิ้ม ละครรุนแรงแต่ก็มีคนดู เราก็เหมือนน้ำท่วมปาก แต่ยังยืนยันว่าเราทำด้วยความรับผิดชอบ อีกอย่างละครตอนนี้ก็จัดเรต ถ้าคนดูทำตามที่แนะนำ ก็ไม่น่าจะมีปัญหา"
"พิศาล" เองก็เห็นด้วย
"ขอให้ตามดูจนเห็นผลสรุปที่ตัวละครจะได้รับ ส่วนคนที่ไม่ได้ติดตามตั้งแต่ต้น เพียงเห็นฉากรุนแรงจากการเปิดไปเจอหรือโฆษณา และหยิบมาวิพากษ์วิจารณ์ โดยไม่ย้อนไปดูว่าตัวละครต้องเจออะไรมาบ้าง ต้องขอบอกว่าไม่สนใจ ในเมื่อเขาไม่ดูว่ามันมายังไง แล้วจะให้เราไปพูดอธิบายอะไรกับเขาได้อีก"
"แต่ผมก็เข้าใจว่าทุกคนมีมุมมองของตัวเอง บางคนจึงบอกว่าทำแค่นี้ไม่เห็นจะสะใจ แต่บางคนก็ว่ารุนแรงจนรับไม่ไหว"
อย่างไรก็ตาม ประสาคนตรง เขายอมรับว่าความรุนแรงที่เห็นเกิดขึ้นมาจากความจงใจที่จะสร้างจุดขาย
เป็น "จุด" ที่เจอเมื่อครั้งอดีต คราวที่ทำงานแล้วรู้สึกว่าหาจุดขายยาก กระทั่งมาทำ ""ไฟรักอสูร"" ยุค "พงษ์พัฒน์ วชิรบรรจง" กับ "นาตยา แดงบุหงา"
"ตอนถ่ายฉากนาตยาถูกล่ามโซ่ ผมเห็นผู้หญิงที่อุ้มลูกเล็กๆ มายืนดู พอยิ้มให้ เขาตะโกนด่า ไม่ต้องมายิ้มกับกู ตัวดำยังใจดำอีก นาทีนั้นผมรู้เลยว่าละครเรื่องนี้ดังแน่ เพราะมันถูกจุด มันจี้ใจคน"
"พอเจอตรงนี้แล้วต้องยอมให้โดนด่า แต่จะด่าก็ต้องเข้ามาดู มาดูแล้วค่อยด่า และเราก็ได้ผลตรงที่คนดูละครเรื่องนี้ถล่มทลาย"
"ละครมันไม่มีอะไรให้ขายมากนักหรอก เราก็ต้องทำในสิ่งที่มันจะขายได้" พิศาลบอก
"แต่ละครมันจะตอกย้ำความรุนแรง แล้วทำให้เกิดการเลียนแบบนะ" "สุเพ็ญศรี พึ่งโคกสูง" หัวหน้าศูนย์พิทักษ์สิทธิสตรี มูลนิธิเพื่อนหญิง ขอแย้งจากประสบการณ์ตรง ที่เคยเปิดอกคุยกับผู้ชายซึ่งเคยทำร้ายผู้หญิง แล้วเขาให้คำตอบว่าไม่เห็นจะเป็นอะไร ในเมื่อเห็นในพระเอกในละครทำออกบ่อย แล้วก็ไม่มีปัญหา
"เขาบอกว่าถ้าทำอย่างนั้นผิด มันจะออกทีวีได้เหรอ"
เรื่องเรตเธอก็ว่า แม้จะมีการแบ่งอย่างชัดเจน แต่ในความเป็นจริงใครๆ ก็รู้ดีว่ายากในแง่ปฏิบัติ บางบ้านพ่อแม่อาจยังกลับไม่ถึงบ้าน บางบ้านที่ดูพร้อมกันหลายคน การที่ผู้ใหญ่สักคนจะมาอธิบายกับเด็กอย่างจริงจัง คงหาได้ไม่ง่ายนัก
"ที่สำคัญคนทำต้องมีสำนึกรับผิดชอบต่อสังคม เขาอาจไม่ทราบว่าผลกระทบหลังละครของเขาออกฉายมีผลอย่างไรบ้าง แต่ถ้าเป็นไปได้ไม่เสนอเรื่องตบตีได้หรือเปล่า"
"การบอกว่าให้ดูให้จบเรื่อง เพราะละครตอนจบมักจะมีบทเรียนสอนใจที่ดี แต่ใครจะได้ดูบ้าง ช่อง 3 เองก็รณรงค์ยุติความรุนแรง ซึ่งสำนักงานกิจการสตรีก็มองเรื่องนี้อยู่ แต่เขารู้ไหมว่าบางรายการของเขาอาจทำให้เกิดความรุนแรงขึ้นได้ ตอนนี้ความรุนแรงเกิดขึ้นทุกวัน หันไปผลิตละครที่ส่งเสริมสังคม ละครที่บอกว่าคนที่มีปัญหาควรจะไปไหน ละครที่ไม่ตีกันดีไหม เหมือนหนังฝรั่งเวลามีปัญหากัน ผู้ชายจะบอกว่า ผมยังไม่พร้อม เรายังไม่ควรพูดกัน แล้วก็เดินออกไป แก้ปัญหาความขัดแย้งอย่างสุภาพบุรุษมีไหม"
"ฝากไว้ให้ช่วยกันคิด"
http://cdn3.kodhit.com/images/drama/fairak/e3.jpg
ได้อ่านบทความนี่เสร็จแล้ว...ข้าน้อยก็พยายามจะทำความเข้าใจเหตุผลของละครเรื่องนี้ค่ะ ในฉากที่พระเอกทำร้ายนางเอกนั้น เพราะนางเอกเป็นฝาแฝดกับเมียพระเอกที่หนีไปมีชู้ที่รวยกว่า แน่นอนว่าถ้าผู้ชายโดนสวมเขาแบบนี้ มันเป็นธรรมดาที่จะโกรธ เพราะพระเอกก็รักเมียมาก ยอมทำงานเหนื่อยทุกอย่างเพื่อเลี้ยงลูกเมีย แต่กลับมาโดนอย่างนี้เข้า มันก็เข้าทำนองรักมากก็ย่อมโกรธมากเป็นธรรมดา (ถ้าลองมองกลับกัน เวลาผู้หญิงเราถูกแฟนทรยศ ก็ถึงขั้นอยากเอาส้นสูงไปขว้างใส่หน้าเหมือนกันไม่ใช่หรือ? ...เพียงแต่บริบทสังคมไทยตีความไว้แล้วว่า ผู้ชายที่ทำร้ายผู้หญิงจะถูกต่อว่ามากกว่า)
แต่ข้าน้อยมาจี๊ดก็ตรงที่คุณพิศาลพูดว่า...""ละครมันไม่มีอะไรให้ขายมากนักหรอก เราก็ต้องทำในสิ่งที่มันจะขายได้" พิศาลบอก
...ไม่นึกเลยว่าผู้กำกับและนักแสดงที่โลดโผนมากับวงการบันเทิงไทยมานาน จะมีจิตใจคับแคบคิดได้แค่นี้? คุณพิศาลดูถูกวงการละคร รวมไปถึงวงการนิยายมากเกินไปแล้ว คิดว่านวนิยายในปัจจุบันนี้มันมีแต่ตบจูบอย่างเดียวหรือไง? คิดว่านักเขียนไม่มีอะไรจะเขียนขาย ต้องเขียนเพื่อขายได้อย่างเดียวหรือ? นวนิยายเรื่องดีๆ ที่นักเขียนสมัยนี้เขียนจรรโลงสังคมก็มี แต่พวกผู้ใหญ่ดึกดำบรรพ์ที่มีอำนาจของสื่ออยู่ในมือ กลับไม่เลือกไปใช้เอง? คุณยังวนเวียนหากินกับผลงานเดิมที่สร้างคุณขึ้นมาเมื่อหลายสิบปี
นวนิยายหลายเรื่องที่ข้าน้อยอ่านทั้งจากนิตยสาร หนังสือ และไซเบอร์ มีตั้งเยอะแยะที่จรรโลงสังคมด้วยวิธีอื่น มันก็ไม่ถึงกับเป็นผ้าขาวหรอก แต่มันก็ไม่ได้เป็นผ้าสกปรกแบบละครพล็อตสมัยเก่าเมื่อหลายปีขนาดนั้น...คุณพิศาลเองคิดจะขายจุดขายตัวเองเป็นผู้กำกับตบจูบ แต่กลับไม่ได้คิดถึงผลสะท้อนของสังคมเลยว่าเป็นอย่างไร ในเมื่อละครที่ฉายอยู่ พวกลูกเล็กเด็กแดงยังไม่เข้านอน ไหนจะปัญหาอาชญกรรมเด็กที่มากขึ้นเรื่อยๆ อีก เพราะละครมันเป็นสื่อวรรณกรรมที่เสพได้ง่ายและรวดเร็วกว่าการอ่านจากนวนิยายเสียอีก
อย่าบอกว่ามันไม่มีผลหรอก มันแค่ละคร ข้าน้อยยืนยันได้...เพราะสมัยข้าน้อยเองก็เคยดูละครเรื่องนางทาสรุ่นตำรับ ตอนนั้นอายุได้ 10 ขวบ แต่เวลาข้าน้อยโกรธเพื่อน ข้าน้อยถึงกับไปด่าเพื่อนเลยว่า "อีขี้ข้า" เพราะอะไร? ก็เพราะข้าน้อยจำมาจากในละครไงเล่า ในตอนนั้นข้าน้อยมองว่าเพื่อนเป็นคนไม่ดี ถึงได้กล้าพูดออกไป เพราะคิดว่าคนดีๆ ก็คงต้องพูดกับคนไม่ดีด้วยวาจาแบบนี้แน่นอนเพราะตอนนั้นมันไม่ใช่เรื่องต้องห้าม ในเมื่อให้เด็กดูได้ ทำไมเด็กจะทำบ้างไม่ได้ล่ะ? ในเมื่อถูกสอนมาอย่างโบราณว่า สิ่งที่ผู้ใหญ่ทำนะ ถูก หมดทุกอย่าง ต้องเชื่อฟังผู้ใหญ่นะ...
http://www.be2hand.com/images/upload_shop/200903/200903-07-204941-1.jpg
และข้าน้อยกล้าพูดได้เลยว่า เมื่อก่อนเขียนการ์ตูนให้เพื่อนอ่าน (อายุ 11 ปี) ตอนนั้นดาวพระศุกร์กำลังมาแรงมาก และฉากที่ทุกคนรอดูคือ ฉากที่คุณภาคย์ปล้ำดาวพระศุกร์...ในตอนนั้นข้าน้อยเสพมันด้วยความไม่มีวิจารณาญ จนกระทั่งเอาไปเขียนเป็นการ์ตูนให้เพื่อนอ่าน (มีแค่ฉากจูบ ซอกคอ นอนบนเตียง เปลือยท่อนบนของพระเอกเท่านั้น ไม่ได้ XXX) เขียนแค่นั้น เพื่อนในห้องชอบดูกันใหญ่ ขอให้เราเขียนต่ออีก...นี่จะบอกอีกหรือว่า ละครมันก็แค่ละคร ไม่มีผลอะไรหรอก
หรือว่าข้าน้อยกับเพื่อนในสมัยนั้น...เป็นแค่เด็กโง่ที่ไม่รู้จักแยกแยะดีชั่วเองต่างหาก มาโทษละครได้ยังไง?
...คิดถึงสมัยนั้นแล้วยังอดคิดอับอายตัวเองไม่หายเลย แต่เล่าเป็นวิทยาทานเอาไว้ว่า ละครพวกตบจูบหรืออีโรติก มีผลกับเยาวชนจริงๆ...
น่าระเ่ยใจที่ช่อง 3 อุตส่าห์ได้ใจจากละครเรื่อง "ผู้ใหญ่ลีกับนางมา" มาแล้วแท้ๆ มาตกเหวอีกรอบกับเรื่อง "ไฟรักอสูร" เพียงเพราะต้องการแย่งชิงคนดูจากช่อง 7 ที่เต็มไปด้วยละครตบจูบ
ที่น่าระเ่ยใจกว่านั้นคือ ช่อง 7 ที่ยัดละคร รอยรักรอยบาป กับ ดอกบัวขาว ที่อุดมไปด้วยความรุนแรงและฉากเลิฟซีน ตัดหน้าละครเรื่อง นางกรี๊ด ซึ่งเป้นละครที่นำชีวิตของคนรับจ้างกรี๊ดมานำเสนอ น้อยนักที่จะมีละครดีๆ แบบนี้ แต่กลับถูกละครที่ไม่ให้อะไรกับสังคมมากไปกว่า "ทำดีได้ดีทำชั่วได้ชั่ว" ...น่ากลัวว่าต่อไป ละครดีๆ จากช่อง 7 จะมีชะตากรรมไม่ต่างกับบริษัทเป่าจินจง ที่อุตส่าห์ทำละครดีๆ สะท้อนสังคม แต่กลับสู้ละครตบจูบไม่ได้ จนผู้จัดละครต้องขอถอนตัว ไม่ขออยู่ร่วมสังคกรรมด้วย เพราะทำดีไม่ขึ้น
...ไม่ได้รวมถึงละครของคุณพิศาล รวมถึงละครตบจูบไร้เหตุผลเรื่องอื่นๆ ด้วย ในเมื่อเขาบอกว่าไม่มีทางเลือกอะไรจะขาย...แต่ข้าน้อยมีทางเลือกจะไม่ดูค่ะ และไม่ดูจริงๆ ด้วย แม้ว่าข้าน้อยอาจจะเป็นแค่คนส่วนน้อยที่ไม่ได้มากกว่าเรตติ้งคนดูส่วนมากก็ตาม เป็นเสียงที่เขาไม่แคร์อยู่แล้ว...ขาดเสียงข้าน้อยไป เรตติ้งคงไม่ตกฮวบฮาบหรอก ไปดูละครต่างประเทศดีกว่า ขนาดละครเรื่องมูยุลเอง เป็นเรื่องราวสมัยโบราณ บ้านป่าเมืองเถื่อนกว่านี้อีก แต่เขาหลีกเลี่ยงที่จะใส่ฉากทำร้ายผู้หญิงออกไป ทั้งๆ ที่ในความเป็นจริงของสมัยนั้น ผู้หญิงมีวรรณะต่ำกว่าเดรัจฉานเสียอีก แต่เขาเลือกจะไม่นำเสนอ เพราะเขาต้องการให้คนทุกเพศทุกวัยสามารถดูได้ แม้จะมีฉากสงครามบ้าง แต่ก็ไม่ถึงกับเลือกท่วมจอจนเพาะความรุนแรงไว้ ...ในขณะที่ละครไทย พล็อตเรื่องสมัยใหม่ แต่การกระทำของตัวละครยิ่งกว่ายุคที่วัฒนธรรมมนุษย์ยังไม่เกิดเสียอีก
แต่ก็ขอบคุณคุณพิศาลด้วยนะค่ะ...ที่ทำให้ข้าน้อยตาสว่าง...ว่าผู้ใหญ่อย่างคุณ คิด ได้แค่นี้เอง!!!
แก้ไขครั้งที่ 1 เมื่อ 10 กันยายน 2552 / 18:37
แก้ไขครั้งที่ 2 เมื่อ 10 กันยายน 2552 / 19:05
แก้ไขครั้งที่ 3 เมื่อ 10 กันยายน 2552 / 13:02
PS. เป็นแฟนพันธุ์แท้เรา...ต้องอดทน!!!
Anemone2526
10 ก.ย. 52 เวลา 11:09 น.
4,423
views
61 ความคิดเห็น
"ละครมันไม่มีอะไรให้ขายมากนักหรอก เราก็ต้องทำในสิ่งที่มันจะขายได้" ....แสดงว่าคนที่ทำละครมีความสามารถแค่นี้ใช่ไหม
ทำไมคนที่ทำเรื่องบันเทิงบางคนถึงไม่มีความรับผิดชอบต่อสังคม ถ้าหากภายภาคหน้า ความรุนแรงในครอบครัว การทำร้ายผู้หญิง การขืนใจ กลายเป็นค่านิยมปกติ เพียงเพราะละครเป็นต้นแบบ ผู้ทำละครทั้งหลายจะรับผิดชอบได้ไหม
ถ้าแก้ที่คนทำไม่ได้ ก็ต้องมาแก้ที่คนดูค่ะ วอนคนดูช่วยดูอย่างมีวิจารณญาณ ดูอย่างมีเหตุผลและคำนึงถึงความถูกต้อง หากคนที่ถูกทำร้ายไม่ใช่นางเอกในละคร แต่เป็นคนในครอบครัว ลูกสาวเรา พี่สาวเรา น้องสาวเรา หรือแม้กระทั่งเพื่อนของเราล่ะ เราจะรู้สึกอย่างไร
มาช่วยกันสนับสนุนละครที่สร้างสรรค์สังคมดีกว่า
PS. แม้ว่าฉันจะไม่ใช่เพลาร์เทีย แม้ว่าฉันจะไม่ใช่เทพธิดาที่เธอรักและตามหา เมื่อฉันได้รักเธอแล้ว ฉันก็จะขอรักเธอตลอดไป
อื่มมม ถ้าไม่มีฉากตบตี ก็คงไม่มีปัญญาทำให้ละครขายได้สินะ ประเด็นมันไม่ได้อยู่ที่เหตุผลที่มาที่ไปในละครฮับ!!!
ปมก็รู้หรอกนะว่าทำไมมันถึงตบตีกัน แต่มันอยู่ตรงที่เฮียจะทำละครที่มันไม่มีฉากทำร้ายร่างกายผู้หญิง หรือกดขี่ทางเพศไม่ได้เชียวเหรอฮับ
ปมอ่านข่าวหน้าหนังสือสิมพ์ เดี๋ยวผู้หญิงก็ถูกฆ่าข่มขืนหมกศพไว้ข้างทาง เด็กสิบสีถูกฆ่าเปลือยยัดท่อ หันหน้ามาจอทีวียังเจอพระจิกหัวหน้าเอกโขลกหน้าต่างเลือดอาบอีก
โอเชว่ามันมีคติสอนนะ แต่คิดดูถ้าหนังนั้นมันมี 15 ตอน เฮียตบตีกันมา14 แล้วมาบอกตอนที่ 15 ว่าคนทำแบบนี้มันจะได้ผลตอบแทนแบบนี้ แล้วถ้าคนเขาไม่ได้ดูตอนที่ 15 ขึ้นมาละฮะ เขาก็ซึมซับความรุนแรงไปเต็มๆ 14 ตอนเลยสิ
แบบนี้ทำไมคนไทยจะด่าละครไทยไม่ได้
บอกว่าละครแบบนี้จะมีคติสอนใจ แต่ใช่ว่าทุกคนจะดูหมด
ทีวีใช่ว่าจะมีระบบเซนเซอร์อายุให้ก่อนเปิด ใช่ว่าเด็ก 8 ขวบจะไม่สามารถเปิดดูละคร 18+ ได้
ใช่ว่าคนดูจะคิดกันได้ทุกคน ใช่ว่าจะไม่มีคนคิดไม่ได้แล้วเอาพฤติกรรมไปเลียนแบบ
ฯลฯ
PS. ทุกสิ่งที่ทำให้เธอเสียใจ เชสเซอร์จะ... ทำลายมัน
เพื่อนเราชอบละครแนวนี้มาก ๆ ไม่รู้อะไร นั่งรอดูกัน ติดกันงอมแงม ชอบเหลือเกินฉากที่พระเอกทำร้ายนางเอก
เรื่องนี้เราว่ารุนแรงกว่าเรื่องที่ผ่าน ๆ มามาก เพราะเป็นการทำร้ายร่างกายอย่างรุนแรง มันมากเกินไป
แต่เพื่อนเราก็ชอบดูทุกคน เหลือเราเป็นตัวประหลาดไม่ชอบดูอยู่คนเดียว
พอถามว่าถ้าเจออย่างนี้จริง ๆ จะเอาหรอ ทั้งทำร้ายร่างกาย จิตใจสารพัด แล้วมาบอกว่ารักเนี่ยนะ
มันตอบว่า ถ้าหล่อจริงอย่างในละคร มีปมอย่างในละครก็เอา
พิลึกคนจริง ๆ อยากถามมันจังว่าตกลงพวกแกนี่มาโซใช่ป่ะ เขาจะมีปมอะไรก็ช่าง เอามาลงกับเราแบบนี้ใช้ได้ที่ไหน
แต่ เสียงเดียวพูดไปก็ไม่ดัง น้ำน้อยมันแพ้ไฟอยู่แล้ว
อ่า ลืมบอกไป อายุเกินเกณฑ์กันทุกคนแล้วนะคะ คิดว่าคงจะมีความคิดกันในระดับหนึ่งละ
PS.
ไม่ได้ดูเลยสักเรื่อง ไม่ใช่ว่าไม่ได้เสพทีวีไทยนะ
แต่หันไปดูช่อง9แทน ในช่วงเวลาเดียวกัน มีรายการดึๆอยู่อีกเยอะ
PS. "หากท่านคิดคบหาสหายผู้หนึ่ง ก็ต้องเข้าใจนิสัยใจคอของมัน หากแม้นมันมีข้อบกพร่อง ท่านสมควรยกโทษให้แก่มัน ตอนที่ท่านรู้จักกับมัน ก็ควรทราบว่ามันเป็นบุคคลเช่นนี้ ท่านไยต้องมีโทสะ"
ผมว่าเขาคิดผิดอย่างรุนแรงขอรับ
คิดได้อย่างไรว่าจะเอาเหตุผลมาอ้างเป็นฉากใช้ความรุนแรง
ตัวละครไม่มีความยับยั้งช่างใจเลย ทั้งที่เป็นตัวเอก และนางเอกก็ดันไปหลงรักอีก กำ....
ละครเกาหลีที่ว่าตบหัวกันเป็นว่าเล่นยังแพ้ราบคาบเลยท่าน
PS. The rule For me, It's nothings
จะบอกว่า ละครเนี่ย มีผลกับเด็กมากกว่าเกมหรือภาพยนตร์หรือการ์ตูนเสียอีกนะ เพราะคนในบ้านเขาเปิดให้ดูทุกวัน โดยเฉพาะแม่เนี่ย (เจอแบบนี้เกือบทุกบ้าน พวกแม่บ้านที่ติดละครเนี่ย) ของมันเห็นกันทุกวัน จึงเกิดการซึมซับเป็นบ่อเกิดของความรุนแรง
อันว่าอุปสงค์อุปทาน สองสิ่งนี้ย่อมมาด้วยกัน เช่นเดียวกัน การแข่งขันของสื่อก็มาควบคู่กับความต้องการของผู้บริโภค ตราบใดที่ยังควบคุมสองสิ่งนี้มิได้ มันก็มีแต่ละครงี่เง่าตบจูบๆ ออกมาเรื่อยๆ นั่นแหละ
เห็นโพสเตอร์ "นางทาส" แล้วนึกได้ สุดยอดละครที่ดีที่สุดในช่วงนั้น ฉายอยู่ครึ่งปี ไม่ได้มีดีแค่ตบตีกันหรอก มีหลายเรื่อง แต่ด้วยความที่เป็นเด็ก...ก็เลยลืมไปหมดแล้ว ดูเมื่อตอนอายุ 10 กว่าๆ เหมือนจขกท.นั่นแหละ ไม่ได้ดูทุกวันอีกต่างหาก ฉายดึกหลับก่อน ฮ่าๆๆๆๆๆ
PS. เป็นเพียงคนผู้หนึ่งที่โหยหาในรัก รักที่ไม่อาจจะไขว่คว้าลงมาอยู่ในมือได้สมดังใจ รักที่ยิ่งหลงก็รังแต่จะชอกช้ำ
"ละครมันไม่มีอะไรให้ขายมากนักหรอก เราก็ต้องทำในสิ่งที่มันจะขายได้"
พิศาลบอก
.
.
.
.
"นิยายมันไม่มีอะไรให้ขายมากนักหรอก เราก็ต้องทำในสิ่งที่มันจะขายได้"
นักเขียน(บางคน)บอก...
.
.
.
"นิยายมันไม่มีอะไรให้อ่านมากนักหรอก เราก็อ่านในสิ่งที่มันจะสนองอารมณ์ได้"
นักอ่าน(บางคน)บอก...
.
.
.
.
.
/me เผ่นแผล่วก่อนโดนเตะจากกระทู้~~!!!
PS. My Novel
เรื่องแนวตบจูบเรตติ้งดี เพราะผู้ผลิตเข้าใจความต้องการผู้บริโภค (กูรู้ ว่าพวกมืงชอบดู)
PS. จะมืดกี่ด้านก็ผ่านไปได้ (ก็หวังว่าอย่างนั้น)
ละครรีเมคอย่างจำเลยรัก (อั้ม อธิชาติ-แอ๊ฟ ทักษอร) กับสวรรค์เบี่ยง (เคน ธีรเดช-แอน ทองประสม) เราก็เฉยๆ พ่อแม่เราก็ดูนะเวอร์ชั่นของช่อง 3
สมัยที่เราเรียนอนุบาล-ประถม เราก็ดูจำเลยรัก (จอห์น นูโว-นิ้ง กุลสตรี) กับสวรรค์เบี่ยง (บรู๊ค ดนุพร-กบ สุวนันท์) ที่เป็นเวอร์ชั่นของช่อง 7 เราชอบดูจำเลยรักกับสวรรค์เบี่ยงเวอร์ชั่นช่อง 7 สุดๆ
PS. คุณซาโอริครับ
ส่วนตัวข้าพเจ้า ไม่ดูเลยขอรับ ไฟรักอสูร
ตอนเป็นเด็กก็ดูนะ แต่ก็ไม่ได้ติดตามอะไร รู้สึกเฉยๆ มากกว่า (สงสัยจะเป็นคนเฉื่อยชาในเรื่องความรู้สึก)
พอโตขึ้นมากลับรู้สึกแอนตี้ขอรับ แปลกมาก ... อาจเป็นเพราะวัยวุฒิที่มากขึ้น ผ่านการเรียนรู้หลายๆ ด้าน ก็เลยทำให้เห็นทางออกก้ไม่ทราบได้
แต่ไม่สนับสนุนความรุนแรงหรือเสพติดเรื่องเลิฟซีนโจ๋งครึ่ม เพราะเห็นว่า สังคมยุคปัจจุบัน มีสิ่งนี้มากเกินพอแล้ว ยิ่งสื่อนำมันขึ้นมาเป้นละคร เป็น วรรณกรรม ขายดี อีก แบบนี้ คนที่เขาต่อต้านก็งงกันแน่นอนขอรับ
.
รายการอื่นบอกว่า "ต่อต้านการใช้ความรุนแรง ต่อต้านการขายฉากเรทอาร์" แต่ละครกลับเอามาเรียกเรตติ้ง.....อู้... เจริญล่ะ มือถือสากปากถือศีล ระวังจะกลายเป็นเปรตตอนตายไปนะขอรับ
ปล. มีจริงนะเออ ไม่เชื่อลองไปดูรูปปั้นตามวัดก็ได้ อิอิอิ
PS. เราสาดสุกี้ สาดเอ็มเค ... เราสาดเอ็มเคสาดสุกี้...สาดสิ่งดีๆ ไปข้างโต๊ะ ให้ชุ่มใจ...น้ำร้อนสดใส...น้ำใจมากมี...เด็กๆ รู้ดี โดนเต็มๆ ~~
ไม่ได้ดูละครหลังข่าวมานานมากแล้ว
วันก่อนอาจารย์เห็นนักศึกษานั่งนิ่งคล้ายไม่รู้เรื่องอะไร ก็เลยบ่นมาว่า "พวกคุณเอาเวลาไปดูละครหลังข่าวกันหมดหรอ ละคร(บางเรื่อง)ที่นางเอกโง่ๆ พระเอกโง่ๆ ดูมากๆ ระวังจะโง่ตาม มีอย่างที่ไหน..." ว่ากันไป
แต่จะว่าคนทำอย่างเดียวก็ไม่ได้ คนทำยังทำ เพราะมีคนดู ในทางกลับกัน คนดูก็เหมือนถูกผูกขาดให้ต้องดูแต่คนทำเดิมๆ โทษอะไรใครได้บ้าง?
PS. ...โปรดซื้อหนังสือทุกเล่มจากร้านหนังสือ เพื่อสนับสนุนระบบหนังสือไทย...
อิหวานนนนนนนนนนนนนนน
PS. เจ๋งได้อีกครับพี่!!
ตบจูบเนี่ย ไม่เบื่อกันมั่งเหรอ มุขเดิมทั้งปีชาติแล้ว อ้อ ไม่สิ เดี๋ยวนี้ไม่ใช่แค่ตบแล้วจูบ...แต่เป็นตบแล้ว...(ตู๊ด~เซนเซอร์) เลยต่างหาก
PS. ♥ หัวใจของนักเขียน คือ ความสุขของผู้อ่าน ♥
อยากดูคู่กรรม (<<มาจากไหน? - -)
PS. ด้วยรักและอยากฆ่า หึๆ โชคดีและโชกเลือด เป็นห่วงนะหวังว่านรกจะดูแลคุณ
แล้วก็ดันรักกันในตอนจบด้วย ประมาณว่านางเอกสุดท้ายก็แพ้ผู้ชายเพราะเค้าหล่อเค้ามีปม หรือเพราะเค้าได้ความสาวไป แต่ผู้ชายตบจูบทำร้ายผู้หญิงขนาดนั้น ผมว่า ถ้าเทียบกับหน้าหล่อครึ่งซีกที่ชื่ออีริค(แฟนท่อม)ในThe Phantom of the Opera 2004 แล้ว ไปเลือกหน้าหล่อครึ่งซีกดีกว่ามั้ย ถึงมันจะเป็นคนวิกลจริตและบ้า(จริงๆ) แถมเป็นฆาตกร แต่มันก็ไม่เคยทำร้ายนางเอกแถมรักจริงแบบทุ่มเทด้วย มิหนำซ้ำยังเป็นสุภาพบุรุษที่ให้เกียรติผู้หญิงทุกสถานการณ์ ขนาดว่านางเอกเป็นลมยังไม่รวบหัวรวบหาง(ถ้าหนังไทยเสร็จไปแล้ว) ขนาดผมไม่มีรสนิยมชอบผู้ชายยังรู้สึกว่าแฟนท่อมนี่มันโคตรจะเท่เลย เพียงแต่ติดจะครอบงำนางเอกไปหน่อยเพราะเป็นทั้งพ่อ ทั้งอาจารย์ ทั้งคนรัก
ผมไม่เคยทนดูละครแบบนั้นได้ เพราะผมรู้สึกว่าผู้หญิงในละครตบจูบไม่มีศักดิ์ศรีเลย(มันน่าจะยิงหัวพระเอกทิ้งในตอนจบ) แล้วทำไมไม่มีใครคิดบ้างว่า ถ้าตอนจบนางเอกรักพระเอกลงก็นับว่าหมาเต็มทนแล้ว
...พูดแรงไปหน่อยรึเปล่าไม่ทราบ แต่สารภาพว่าอยากพูดมานานแล้วครับ...
แก้ไขครั้งที่ 1 เมื่อ 10 กันยายน 2552 / 19:26
PS. ว่างๆ ก็มาอ่านนิยายของผมบ้างนะ โดยเฉพาะวัลคีรี ที่จะขอแนะนำเป็นพิเศษ
ทำไมไม่มีเคสกรณีเด็กเลียนแบบละครไทยแล้วอ้างว่าเลียนแบบจากละครบ้างหว่า
ขนาดเกมยังอ้างได้เลย = =
PS. นิยาย Dragon Roar ฝากด้วยนะครับ http://my.dek-d.com/TS_Dragon/story/view.php?id=425109
^
^
เห็นมีแต่แบบสำรวจเด็กไทยอยากเป็นพระเอกในละคร เพราะจะได้ข่มขืนนางเอกอะฮับ - -"
PS. ผลักดันดาร์คแฟนตาซี ต่อต้านกองเซ็นเซอร์ เบื่อพันธมิตร ขับไล่ประชาธิปปัตย์ เอวังกับนิยายแนวโรงเรียน สิ้นชีพเพราะสัปดาห์หนังสือ เดินหน้าสู่ด้านมืด...
กระทู้เดียว ที่สามารถ ขุดรากเหง้าละครไทยมาตีแผ่ได้อย่างตรงจุด
เราชอบที่เขียนว่า ช่อง3 ทำผู้ใหญ่ลีกับนางมา ทำได้ดีแล้ว ชมได้แป๊บเดียว พิศาลมารับช่วงต่อ
แล้วผลมันก็ออกมา ตามที่ทุกท่านเห็น
เพราะปัจจุบันผู้ใหญ่วงการละคร โดยมากมีแต่ไดโนเสาร์ล้านปีแก่อย่างเดียว
เสพสารน้ำเน่ายัดในละครที่ตัวเองสร้างหรือมีความเกี่ยวข้อง
แล้วบังเอิญว่า เจ้าสารน้ำเน่าเนีย มันไม่มีบัญญัติในกฎหมายด้วยสิคะ ตำรวจเลยจับไม่ได้ เลยทำกันซะโจ๋งครึ่มเชียว
ปล* สงสารคุณตำรวจคะ ที่ไม่สามารถทลายโรงงานสารน้ำเน่าแห่งนี้ได้
ทั้งๆที่เห็นอยู่แล้วว่าตั้งอยู่แถวๆหนองแขม ไม่ก็หมอชิต โฮะ โฮะ..(เสียงแบบเซ็งๆอ่ะค่ะ)
เพราะทำละครเห็นแก่ตลาด เห็นแก่เงินกันทั้งนั้น
กระเรี่ยนกระหือรือมัวแต่ต้มซี่โครงไก่ อนาคตเยาวชนก็(ช่างหัวมันสิคะ)
**ขอโทษค่ะที่พูดแรงไปนิด พอดีไม่ดูละครไทยมา 5 ปีแล้ว
คุณ จขกท.คะ น่าจะทั้งชื่อกระทู้ใหม่ว่า เปิดเปิงละครไทย (ก็มันจริง)
PS. นิยายวิทยาศาสตร์ สายG เห็นเลือดแล้วสดชื่นจ้ะ
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?