ใครก็ได้ช่วยแปลกลอนอิเหนาให้หน่อยค่ะ

[เด็กตาดำๆ]

เมื่อนั้น                                      ระเด่นมนตรีเฉิดฉัน
อนุชากับสี่พี่เลี้ยงนั้น                    ชวนกันหักกิ้งไม้มา
จึงประดิษฐ์คิดต่อเป็นเรือนน้อย    กระจ้อยร่อยน่ารักเป็นนักหนา
แล้วแกะเอาดินริมคงคา              ปั้นรูปกุมาราฉับพลัน
จึงเขียนหนังสือให้ถือมา              ถึงระเด่นบุษบาสาวสวรรค์
ครั้นเสร็จเอาใส่ในเรือนนั้น          ทรงธรรม์ก็ลอยลงไป
  
   แล้วพระบุกชัฏลัดหนี                 มายังที่พลับพลาอาศัย
เข้าห้องบรรทมภิรมย์ใจ               ให้ไขม่านกำบังดังนิทรา
  
   เมื่อนั้น                                    บุษบาเยาวยอดเสน่หา
ครั้นเห็นเรือนน้อยลอยลงมา         กัลยาก็หยิบเอาขึ้นดู

ป.ลใครแปลส่วนไหนได้ช่วยหน่อยนะค่ะ TT^TT เด็กจนปัญญา

Comments

[เคย์เซย์ (Keisei)]

พูดตามตรงว่าอิเหลาเป็นกลอนที่แปลง่ายมากแล้วนะคะ ทุกคำที่ใช้ก็เป็นคำที่ตรงความหมายทุกอย่างด้วย

จากตอนที่เอามาเป็นตอนที่อิเหนาไปแอบดูนางบุษบาสรงน้ำ แปลตามกลอนจะได้ราวๆ นี้

อิเหนาพร้อมด้วยอนุชาทั้งสี่และพี่เลี้ยง ช่วยกันหักกิ่งไม้ลงมาสร้างเป็นเรือนเล็กๆ และใช้ดินจากตลิ่งริมน้ำมาปั้นเป็นกุมารตัวเล็กๆ แล้วเขียนสาส์นรักถึงนางบุษบาให้กุมารดินถือไว้ จากนั้นก็ลอยน้ำจนไปถึงนางบุษบาที่กำลังเล่นน้ำกันอยู่

---

PS.  เป็นเพียงคนผู้หนึ่งที่โหยหาในรัก รักที่ไม่อาจจะไขว่คว้าลงมาอยู่ในมือได้สมดังใจ รักที่ยิ่งหลงก็รังแต่จะชอกช้ำ

[เด็กตาดำๆ]

คิดว่าจะไม่มีคนแปลให้แล้วซะอีก จริงอยู่ที่นู๋โง่ แต่ก็ขอบคุณนะค่ะที่ยังอุสาช่วย ขอบคุณค่ะ

[มนุษย์]

โถ อีฉิบหาย เข้าใจว่า-โง่ แต่ไม่นึกว่า-จะใช้คำพูด--พรรค์นี้ แหม "ขอบคุณนะค่ะที่ยังอุสาช่วย" น้ำเสียงสาส์นแปลกเนาะ อีสันดาน