ถ้าเรียนแล้วรู้ตัวว่าคณะนี้ไม่ใช่จะทำอย่างไร !!!!!!!!!!
ตั้งกระทู้ใหม่
ตามหัวข้อนั้นเลยนะครับ
7 ความคิดเห็น
ถ้าเปนเรานะ
เราจะซิ่วเลย  เพราะถึงจะเรียนไปยังงัยก็เรียนไม่มีความสุข
ยอม ออกมา สอบเข้า คณะที่เราชอบดีกว่า
ช้ากว่าเพื่อน คนอื่นๆ แค่ปีเดียวก็ ไม่เหนเปนรัย
ดีกว่า ต้องเรียนในสิ่งที่ไม่ชอบตั้ง 4 ปี
ครับ ก็อาจจะซิ่วออกมา เพราะว่าได้เข้ามาเรียนแล้ว มาสัมผัสแล้ว ไม่ชอบ ก็อย่าฝืนเลยครับ เวลามันตั้ง 4 ปี จบไปแล้ว ก็ต้องทำบริษัทที่เกียวกับที่เรียนมา
ซิ่วครับ
ตอนนี้ผมก็กำลังจะซิ่ว
คณะผมมันตั้ง5ปีแน่ะ
เห็นด้วยกะทุกคนเลย ไปเลยน้อง ไปที่ตัวเองชอบดีกว่า พี่จบแล้วจนถึงป่านนี้ยังเสียใจกะเรื่องที่ตัวเองไม่ได้ซิ่วตอนนั้นเพราะกลัว จะเรียนช้า กลัวเสียตังค์เรียนบางวิชาใหม่ เสียดายตังค์ที่จ่ายไปเพื่อวิชาที่เรียนไปแล้วโอนไม่ได้ เชื่อเหอะ เป็นความผิดพลาดครั้งใหญ่ที่สุดในชีวิตพี่เลย เป็นเรื่องเดียวที่อยากย้อนกลับไปแก้ ลองดูแล้วมันไม่ใช่ก็คือไม่ใช่ก็ไม่ต้องไปทนมัน ถ้าย้ายย้ายเลย
หนูแอด53ไม่ได้ หนูเลยได้เรียนครูแห่งหนึ่ง  อันที่จริงหนูชอบครูมากนะ ชอบมากกว่าทางสายวิทย์เสียอีก  แต่พอมารู้อีกทีรู้ว่าตนเองชอบไปทางศิลป์ประเภทพวกนาฏศิลป์และการขับร้องเพลงไทยเดิม  และอีกทางหนึ่งคือชอบทางโบราณคดี คือพูดง่ายๆ หนูอยากเรียนโบราณคดีศิลปากรแต่ก็มักมีคนค้านว่าหางานยาก แม่ก็ไม่สนับสนุนให้เรียน เลยแอดเอาอักษรและมนุษย์  แต่ด้วยปีนี้หนูเป็น ม.6ปีแรกที่เป็นรุ่นบุกเบิก ระบบการแอด53เปลี่ยนใหม่หมด แม้กระทั่งตอนสอบแกดแพดและโอเน็ต  หนูเตรียมตัวไม่ทัน  คะแนนหนูโดยเฉพาะโอเน็ตน้อยมาก  หนูไม่เคยสอบผิดพลาดขนาดนี้มาก่อนเลย และอีกอย่างตอน ม.ต้นหนูเรียนสายศิลป์และมาเรียนสายวิทย์ตอน ม.ปลายแล้วเรียนกิฟภาษาด้วย(พลาดแต่แรกแล้ว รู้สึกว่าตอนนั้นต้องตัดสินใจอย่างเร็วมาก) เลยหนักแล้วปรับตัวไม่ทัน หนูได้เกรดมาแค่ 3.08เอง... ตอนนี้อยากบอกตามตรงว่าจริงๆพ่อแม่ท่านชอบให้เป็นหมอ  พยาบาลนะเพราะจบมามีงานทำเลยและได้ดูแลผู้คนถือเป็นบุญกุศลด้วย  ตัวหนูก็อยากทำอย่างนั้นนะแต่กลัวเลือดกับเข็มมาก ถ้าจะให้เป็นคงต้องเป็นแพทย์แผนไทยนี่พอได้  ขอย้ำว่าหนูก็ชอบครูนะแต่เทียบกับงานปฏิบัติแบบแบบแนวศิลป์ เสียงเพลง การขับร้องมากกว่า  หนูคิดว่าครูเป็นผู้ที่ให้คุณความรู้กับนักเรียนเป็นสิ่งที่ดีและตอนนี้ครูก็กำลังบูมอยู่ มีคนชอบบอกว่าบุคคลิกหนูช้าๆ เงียบๆ อยู่ในกรอบระเบียบเหมาะที่จะเป็นครูแล้วอีกอย่างถ้าเรียนครูจบแล้วคงได้งานทำเลย แต่หนูก็อยากเรียนอย่างที่เป็นอิสระบ้าง  หนูก็มีพ่อแม่เป็นครูทั้งคู่หนูรู้ว่ามันต้องอดทนอย่างไร  งานที่ต้องศึกษาตามตำรา  อบรมสั่งสอน ทำผลงานหนักในแต่ละปี  แต่หนูไปกับมันไม่ได้ หนูอยากเรียนและทำงานที่ให้ความผ่อนคลาย หนูไม่สามารถปกครองเด็กให้เขายอมรับฟัง  หนูคงเป็นครูเพียงแค่บุคคลิกแต่ไม่สำเร็จในการสอนแน่นอน...หนูยอมเสียเวลา1ปีได้แต่คนรอบข้างไม่เห็นด้วยและบอกว่าได้เรียนแล้วก็ต้องเรียนให้จบอย่าไปเสียเวลา
พอมา ณ บัดนี้ หนูยิ่งเคว้งคว้าง หนูไม่รู้ว่าจะเลือกอะไร ระหว่างสิ่งที่ชอบ(ถ้าทำงานจริงรู้ว่าคงกดดันแน่) กับสิ่งที่ชอบที่สุด(แต่ไม่รู้ว่าจะเป็นอย่างไรในอนาคต) และกับสิ่งที่ไม่ชอบแต่น่าสนใจ(รักษาคน ไม่ว่าจะสาขาไหนแต่ถ้าเห็นคนอื่นมีความสุข ก็คงมีสุขนะ...แต่ตอนเรียนนี่มันหนักมากเลย  เป็นสิ่งที่อยากทำแต่ไม่ชอบเพราะกลัว) ...แต่พอตอนนี้ต้องเรียนไปก่อน ปีหน้าอาจจะซิ่ว แต่ไม่ค่อยสบายเลยใจเลยถ้าหนูซิ่วจะไปแย่งน้อง54ไหม แล้วน้องจะโกรธหรือเข้าใจเรามากไหมคะ
แล้วถ้าเป็นกรณีที่สอบข้อเขียนไม่ผ่าน แต่ทางมหาลัยให้โอกาสโดยการลงเรียนคณะใหม่
แต่เป็นคณะทีี่เราไม่ชอบเลย สมมุติว่า เราเลือกวิทยุโทรทัศน์ไว้ แต่พอสอบไม่ติด เลยเหลือคณะที่
เราไม่อยากเรียน และไม่มีคณะไหนที่ใกล้เคียงกับนิเทศเลย แต่ตอนนี้ยังไม่ได้เริ่มเรียน จะขอเปลี่ยนเลยได้มั้ยคะ
ถ้าเป็นเรา เราก็เหมื่อนกับนายล่ะ ตอนนี้ไม่รุ้จะทำไงเอาแต่ร้องไห้ อยากเรียนครููศิลป์ แต่เราเรียนทาง คอมพิวเตอร์ธุระกิจแล้ว ตอนนี้เราเสียจัยมากเลยที่เราเรียนที่เราไม่ได้ชอบ แต่เราว่าจะเรียนปีหน้า แต่คนอื่นๆ ก็ว่าเรียนไปเถอะ มันเรียนมาถึงขนานนี้แล้ว เราก็ ลำบากใจยุเหมื่อนกัน ถ้าจะเรียนต่อปีหน้าช้ากว่าเพื่อนคนอื่นๆ จะเป็นไรไหมอ่ะ ก้ออยากรุ้ เหมือนกัน
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?