อาจารย์ใหญ่ ร่างแรกของไทย!! ใคร ????~
ร่างกายเรานั้นตายไปก็เอาไปไม่ได้~
ตอนที่ยังมีชีวิตอยู่เคยทำประโยชน์ใดๆเพื่อใครบ้างไหม ??
บางคนแม๊จะตายไปแล้ว แต่สิ่งที่เหลืออยู่กับสร้างประโยชน์เพื่อคน
รุ่นหลังมากมาย
อาจารย์ใหญ่ ครูผู้ให้ที่ไร้ชีวิต~
ศัพท์คำว่าอาจารย์ใหญ่จะมีที่มาอย่างไรก็แล้วแต่ - -
เรื่องมีอยู่ว่าอาจารย์ ท่านหนึ่งบริจาคศพเป็นคนแรกในประเทศไทย
ตั้งแต่ก่อนสงครามโลกครั้งที่ 2
"พระยาอุปกิตศิลปสาร" ใครเรียนภาษาไทยต้องรู้จัก เป็นผู้เขียน
ตำราไวยากรณ์ไทยที่นักเรียนไทยสอบตกกันนักหนา
บางคนอาจยังคิดไม่ออกท่านมีนามแฝงว่า นิ่ม กาญจนาชีวะ
นึกออกกันยัง ??
เปรียบดั่งจุดเริ่มต้น อาจารย์ใหญ่เป็นเหมือนครูผู้ให้ที่ไร้ชีวิต
มีบุญคุณต่อนักศึกาแพทย์ยิ่งนัก
สมัยก่อนตอนที่เริ่มมีการบริจาคร่างยังไม่มีน้ำยาคงสภาพร่างกายไว้
ทำให้รักษาร่างได้ไม่นานร่างก็อาจเน่าเปื่อยไปก่อนที่จะได้เรียน
ดังนั้นเมื่อได้ร่างผู้บริจาคมาใหม่ๆก็จะหยุดเรียนวิชาอื่นๆและทำการ
ศึกษาร่างของอาจารย์ใหญ่จนเน่าเปื่อยเรียนไม่ได้อีก
ดังคำที่พระยาอุปกิตศิลปสารเคยกล่าวไว้
"เป็นครูมาตลอดชีวิตแล้ว เมื่อตายก็จะขอเป็นครูต่อไป"
แต่พอเรียนจนจบเทอมก็จะมีพิธีพระราชทานเพลิง
เป็นเกียรติแก่อาจารย์ใหญ่
http://www.thairath.co.th/today/view/10668
เม้นๆ โหวตๆ ตามจิตศรัทธา
PS. กั๊ก ๆๆ . . . (' ' ) ( ' ') การบ้านท่วมหัว มานั่งกดเกม มม TT~
20 ความคิดเห็น
รูปน่ากลัว
แต่ความจริงแล้วไม่เห็นมีไรน่ากลัว
ออกจะน่าประทับใจ
เพราะขนาดเค้าเสียไปแล้ว แต่เค้ายังใจดีให้ นร แพทย์ได้นำร่างกายเค้ามาเรียนอีก
PS. T.O.P Bigbang I'm your VIP และนิยายของเค้าฝากด้วยน้าhttp://writer.dek-d.com/dek-d/writer/view.php?id=511567
โอ้โห !! เจ๋งนะ แต่น่ากลัวอ่ะ
PS. รออยู่นะ ถึงแม้ความหวังจะยังเลือนลางก็เถอะ
PS. I LOVE SUPER JUNIOR ONLY 13 ONLY !!! I'M E.L.F THAI OOPA >,< MY HI5 ME http://iTom-uDy.hi5.com
ลืมทำใจก่อนเข้า = ="
PS. ลด ละ เลิก ขี้เกี้ยจ 55+
ก็คือ "อาจารย์ใหญ่"
PS. คนเราย่อมเปลี่ยนแปลงตัวเองไปตามกาลเวลา
สาธุ ....
PS.
พระยาอุปกิตศิลปสาร(นิ่ม กาญจนาชีวะ)
เป็นผู้นำคำว่า "สวัสดี" มาใช้ในประเทศไทย
และเป็นผู้ถ่ายทอด กวีนิพนธ์เรื่อง Elegy Written in a Coutry Churchyard ของ ทอมัส เกรย์ มาเป็นกลอนดอกสร้อยรำพึงในป่าช้า
และเป็นคนแรกที่แต่งสยามไวยากรณ์ คือ อักขรวิธี วจีวิภาค วากยสัมพันธ์ และฉันทลักษณ์
โดยเป็นนักประพันธ์ไทยคนแรกที่อุทิศโครงกระดูกให้แก่มหาวิทยาลัยแพทย์ศาสตร์ (ศิริราช)
โดยมีปณิธานที่ว่า " ฉันเป็นครู ตายแล้วขอเป็นครูต่อไป "
"๏ พฤษภกาสร............................อีกกุญชรอันปลดปลง
โททนต์เสน่งคง.........................สำคัญหมายในกายมี
๏ นรชาติวางวาย........................มลายสิ้นทั้งอินทรีย์
สถิตทั่วแต่ชั่วดี...........................ประดับไว้ในโลกา"
คงจะกล่าวถึงท่านได้ดีที่สุด
ขอบคุณ
PS. ฝากนิยายเราด้วยทุกท่าน http://my.dek-d.com/wann-nilla/writer/view.php?id=574397
มีพระคุณสูงมาก
มีพระคุณมากค่ะ.
จิตใจของความเป็นครู
ยังคงฝังในใจไม่เปลี่ยนแปลง
เยี่ยม!!!
แต่ยังไงทำดีก็ต้องได้ดีละเนอะ
เรียนรัด  ไม่ต้องเรียนแพทย์ก็ได้เป็นอาจารย์  ท่านใดอยากเป็นอาจารย์ใหญ่ก็บริจาคร่างกายอันเป็นสมบัติชิ้นสุดท้าย  ให้เป็นประสูงสุด
ตอนนี้เค้าก็เรียน
รุ้สึกว่าโคตรภูมิใจนะที่ท่านสละร่างมาให้นักศึกษาอย่างพวกเราได้เรียนรุ้
รู้สึกเคารพและศรัทธาท่านมาก
ร่างของทุกท่านไม่ได้น่ากลัวอย่างที่เห็นหรอก
ท่านออกจะใจดี  มากๆๆๆด้วย 
ขออนุโมทนาด้วยกับร่างท่ีไร้วิญญาณ เพราะหากกเผาทิ้งก็ไร้ประโยชน์ บริจาคให้นักศึกษาได้เล่าเรียนดีกว่า
อยากจะเป็นหมอ เลยเข้ามาหัดดูรูปไว้ ถ้าไปเจอของจริงจะได้ ไม่ค่อยกลัว 55
น่านับถือ อาจราย์จริงๆครับ
ขอบพระคุณ อาจารย์ใหญ่ทุกท่าน ถ้าไม่มีท่าน จะมี แพทย์ที่จะัรักษาโรคได้ถูกต้องได้อย่างไร
น่าเคารพและศรัทธา ขนาดท่านจากไปแล้ว ก็เหลือความดีไว้ให้อนุชนได้ศึกษาเพื่อที่จะได้นำประสบการณ์มาช่วยเพื่อนมนุษย์อีกต่อหนึ่ง นับถือท่านมากครับ
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?