คุณเป็นคนนึงมั้ยที่ยังไม่ลืมรักแรก

[เด็กน้อยผู้ล่าฝัน]

   คุนเป็นคนนึงมั้ยที่ยังเสียจัยเพราะคนที่คุนคบด้วยคนแรกอยู่ ทั้งที่ครั้งต่อๆมากับการที่คบกับคนต่อๆมาพอเลิกกัน คุณกลับยังเป็นเพื่อน เป็นพี่ เป็นน้องกันได้ และสิ่งที่อีกอย่างคือ คุณกับไม่เสียจัยเลยกลับการเลิกกัน บางทีอาจรู้สึกเฉยๆด้วยซ้ำ

บางครั้งสำหรับคุณพอเลิกกับคนต่อมาแล้ว พอกลับมาคิดดูอีกทีว่า ทำไมถึงไม่เสียจัยกับการเลิกกันเลย อาจเพราะคุณยังลืมคัยอีกคนที่อาจเป็นคนแรกหรือไม่ใช่คนแรก แต่นั้นอาจเพราะเค้าคือคนที่คุณคิดว่า"รัก"มากที่สุดก็ได้นะ

ลองเล่าเรื่องของคุณผ่านที่นี่ก้อได้เพราะเป็นการแลกเปลี่ยนความคิดกันค่ะ

หัวจัยมั่ยใช่กระดาษจึงมั่ยมียางลบใดลบเทอได้ฉันทำได้แค่เก็บเทอเอาไว้...เพื่อจดจำ...

Comments

[อ้างว้าง...]

เราก็ไม่รู้นะ  เพราะว่าเราชอบเค้าข้างเดียวอ่ะ  แล้วคนนี้ก็รักแรกเราด้วย

[CHEESE ♥]

เรานี้ละ ลืมรักแรกไม่ได้

ยิ่งลืมไม่ได้ยิ่งเข้าหา
เเละทีเจ็บสุดๆคือ คนนั้นมาจีบเพื่อนสนิดเรา
เเละเป็นแฟนกัน
จะทำอะไรได้นอกจากต้องลืม
เเล้วเปิดใจรับคนใหม่

---

PS.  >>> Cheesezii * <<< :]]]] i'm EverLasting Friends * < E.L.F>

[minto]

เรานี่แหละคนนึง

แต่ตอนนั้นอาจจะยังไม่พร้อมมั้ง

พอห่างกันก็เลิกกันไปโดยปริยาย

แต่ถามว่ายังรักอยู่มั้ย

ก็ยังรักอยู่นะ

แต่ก็นะ... เก็บไว้เป็นความทรงจำดีๆ ดีกว่า

---

PS.  รออยู่นะ ถึงแม้ความหวังจะยังเลือนลางก็เถอะ

[สวยยิ้มด๋อยด๋อย (:]

ไม่ใช่ว่าลืมไม่ได้หรอกนะ

แต่มันไม่ลืมเองง

เพระมันเป็นรักแรกไง  ^^

รักแรกของเรา คือการแอบรัก ตอน อนุบาล 2

โห่  ๆ ๆ  รู้นะว่าต้องมีคนแซว  55+


แก่แดดแต่เด็ก  คนๆชื่อ บอย แล้วก็ย้ายโรงเรียนไป ตอน อนุบาล2  ( จบเทอม )

ย้ายไปอยู่โคราชมั้ง !   ^^

ส่วนรักแรกที่เรียกว่ารักมากๆ  ก็ ไม่ลืมเหมือนกัน


แต่ไม่เจ็บนะ  :)


มันเป็นความทรงจำที่ดีๆแม้ว่า..จะห่างๆกันไปก็ตามทุกวันนี้นานๆครั้งจะติดต่อกัน

แต่...เราไม่ได้เจ็บแล้ว คือเลิกรักแล้วนั่นเอง  ^^

เพียงแต่มันไม่ลืม  555+

งงมั๊ย ?

---

PS.  [ April...mz * รั กกั ล ~ HBD : 19 April 2552 : วันครอบรอบ 1 ปี ^O^ Papziie Meza a ... :)

[pwiiz_iiz]

เรานี่แหละ

ลืมไม่ได้เเค่เค้ามาคุยด้วย

เราก้หวั่นใจแหละ

---

PS.  ขอโทดแร้วมันหายเจ็บมั้ยอ่ะ~แค่อยากจะถาม

[Vevy--C Y A N O]

ความรักไม่ใช่หนังสือที่ต้องมี    สารบัญ
ความรักไม่ใช่สมการที่ต้องมี     ตัวแปร
ความรักไม่ใช่อาหารที่ต้อง    ทานทุกวัน
ความรักไม่ใช่คำถามที่ต้องมี    เหตุผล
แต่ความรักคืออะไรก็ได้ที่มีความหมายสำหรับคนสองคน

**สำหรับเราความรักคือ   สิ่งที่เราคิดเพ้อฝันไปคนเดียว

---

PS.  เธอสะใจใช่มั้ยที่ทำให้ใครบางคนต้องตาย...ทั้งหายใจ

[Spicky]

เราก็ลืมรักแรกไม่ได้
มันฝังใจอ่ะเวลาฟังเพลง ความทรงจำสีจางของปามมี่ทีไรจี๊ดทุกที
แต่ก็ไม่ได้ถึงกับร้องไห้ คร่ำครวญ อ่านะเรื่องมันผ่านมาแล้ว ^^

[=ชานมไข่มุก=]

เอออไช่ลืมไม่ได้เลย !
เหมือนมันต้องการที่จ่ะไม่ลืมด้วย : )\

---

PS.  ●● PM รักมากมาย ♥ !! !

[วนิดา]

จริงด้วย ฝันถึงรักครั้งแรกบ่อย กว่า คนที่นอนอยู่ด้วยกันด้วยซ้ำ
ขนาดไม่ได้มีอะไรกับรักครั้งแรกนะเนี่ย ยังซาบซึ้งขนาดนั้น
อาจจะเพราะ เรายังไม่ทันจะทะเลาะกัน ก็เลยมีแต่สิ่งที่ดีๆ สวยงาม มอบให้กัน
ภาพเก่า ๆสำหรับรักแรกก็เลย หวาน ซะ แบบไม่มีเหตุผล104

[ลืมไม่ได้จิงๆ]

ความรักครั้งแรกของผมอะ มันเป็นแบบรักครั้งเดียวน่ะครับ ปัจจุบันนี้ผมก็ยังมีความทรงจำเกี่ยวกับตอนนั้นอยุ่เลยคับ

เป็นความทรงจำที่ดีจิงๆ ถึงแม้ว่าผมจะไม่ได้คบกะเค้า แต่ผมดีใจทุกครั้งเลยนะที่ได้มองเห็นหน้าเค้าน่ะ จนปัจจุบันนี้

ยังไม่เคยมีใครทำให้ผมใจเต้นได้ขนาดนั้นเรยครับ

ตอนนั้นผม ม.3 ครั้งแรกที่เจอเค้านะครับ

ผมรุ้สึกว่า มันทำอะไรไม่ได้เลยครับ จะพูดปกติยังทำไม่ได้เลย คงเป็นเพราะว่าตอนนั้นผมยังเด็กด้วยครับ

ผมเลยตื่นเต้นมากๆ ๆ แต่ตอนนั้นเค้ามีรุ่นพี่ม.6 มาจีบเยอะมากเลยนะครับ แต่ผมอะ รู้ตัวเองว่าผมคงไปสู้เค้าไม่ไหวหรอกครับ

ไม่รู้สิครับ ปัจจุบันนี้เค้าเรียนที่ จุฬา ครับ

ผมเรียนที่ พระจอมเกล้าพระนครเหนือ แต่ผมยังลืมเค้าไม่ลงเลยครับ ผมเลยคิดว่า ผมอาจจะพลาดสิ่งที่สำคัญกับผมมากที่สุดไปแล้วน่ะครับ

ผมอยากที่จะลองคบกับเค้าดูสักครั้งน่ะครับ ผมยอมทำทุกอย่างเลยนะครับ ถ้าเพื่อ เค้า ล่ะก็ ผมคิดว่า ผมได้มีความรักไปแล้วครับ ถึงแม้

อาจจะเป็นรักข้างเดียวก็ตาม แต่ผมไม่มีวันให้ความรู้สึกนี้กับใครอย่างแน่นอน ผมจะเก็บความรู้สึกนี้ไว้ให้เค้าเพียงแค่คนเดียว

[bow]

แปลกใจ...ทั้งที่เรื่องของเราและเขาจบมา3ปีได้แล้ว
ทุกวันนี้ก็เป็นเพื่อนไม่ค่อยได้เจอไม่ค่อยได้ติดต่อกัน
แต่ที่แปลกใจไม่รู้ทำไม แค่เสียงรอสายปลายทาง..ใจเราก็เต้น แรง
Eka..

[pang]

เราก็เหมือนกัน  รักแรกคนนี้คือรักมากที่สุดยังกับเราเป็นคน คนเดียวกันกำลังจะพัดทนาเรียกว่าแฟนก็เขาบอกกับเราว่าไห้ดูกันไปนานก่อนเราก้มีความมากเมื่อคนที่เรารักบอกกับเราว่าดุกันไปก่อน เราก้รอนะเพราะรักไงถึงรอ ไม่หรอกเวลาเปลี่ยนคนก้เปลี่ยนแค่ไม่นานนะไม่รู้ทำไม่อยุ่ดีดีเขาไม่เหมือนเดิมจากเคยพุดกันก็เชยเขายังไม่มีไหม่นะแต่ไม่รุ้ทำไม่ยุดีดีเขาก้ไปจากเราเลยทำงานที่เดียวกันนะอุดรแม็ก1เขาเป็นคนดีน่ารักเราไม่รู้เหมือนกันว่าเราทำไรผิดเราก้ถามเขานะว่าทำไม่ ไม่เหมือนเดิมเลย เขาว่าจะภามทำไม่เท่านั้นและเราเจ็บเลยเจ็บมากด้วยทำไม่เราไม่รู้เลยสาเหตุมาจากไนเราอยากไห้เขาบอกแต่ก้สายไปปัจุบันนี้เขาก็มีไหม่แล้วแต่ไม่รู้ว่าเขาลืมเรารือยังแต่ที่รู้ตอนนี้เรายังไม่ลืมเขาเลยพยายามลายครั้งเสียใจร้องไห้แล้วร้องไม่อีกอย่าไห้เขาไห้อภัยเราถึงจะไม่รู้สาเหตุอะไรก็ช่างแต่ก็ติดคำว่าสายไป เสียใจกับเขาคนนี้มากแถบเป็นสายเลือดก้ว่าได้แต่ไม่ไห้เขารู้ รู้กับเพี่อนเราสองคนตอนสุดท้ายคือลืมไม่ได้จริงๆ  เพลงตัด รู้ว่าสายเกิดไปจะดึงรั้งใจของเทอกลับมา รู้ว่าเสียเวลาน้ำตาไม่รั้งใจเทอเอา รู้ว่าหนทางเดินนับจากวันนี้ไม่มีเทอข้างกายคือคำว่าเสียใจมันสายเกินไปไช่ไหมเทอ    อย่าบอกเขาตอนนี้และทุกวันว่ารักนะแก็ปเรายังเหมือนเดิมที่ยังรักเทอยุ     !รอ!!!!!!![y]

[ตัวเล็ก]

รักครั้งแรกของทุกคนเราไม่รู้หรอกนะว่าเป็นอย่างไร จะสุข สมหวัง หรือผิดหวังมันก็คือครั้งแรก
เราก็เป็นอีกคนที่มีรักครั้งแรก ที่ไม่เคยลืมเลย แม้ว่าจะผ่านมา8ปีแล้วก็ตาม มันเป็นความรักที่เราสองคนไม่สามารถไปด้วยกันได้จริงๆ ถึงเราสองคนจะรักกันมากมายขนาดใหน ก็เป็นความเห็นที่ผู้ใหญ่มองว่าไม่ใช่ จากวันนั้นเราก็เก็บตัวเงียบ และเราสองคนก็ไม่เจอกันอีกเลย  เคยนะ เคยคิดจะฆ่าตัวตาย ว่าทำไม ทำไม ถึงต้องเป็นแบบนี้ ทำใจอยู่นานเป็นปีๆ มันก็ไม่สามารถลืมได้เลยจริงๆ ถามว่ารู้สึกดีขึ้นมั้ย มันก็ดีขึ้นตามกาลเวลา เจ็บน้อยลง แต่มันจะยังอยู่ในความทรงจำตลอดไป...
อย่างน้อยเราสองคนก็เคยใช้วันเวลาด้วยกัน วันนั้นเราก็เคยรักกัน

[ปาล์ม]

ลืมไม่ได้ค้ะ แค่เราเหงาชั่วพริบตารักแรกก้อจะกลับมาตอกย้ำทั้งๆที่ เรากะมีคนใหม่อยู่แล้ว
เขาดีกว่า ทำดีกว่าทั้งหมด แต่รักแรก ทำแย่ๆ แย่แบบที่ไม่เคยพบเขอในชีวิต
แต่ชันแค่เหงาพริบตา ชันกลับนึกถึงคนๆนั้น รักแรก ไม่รุทำไมทึกวันนี้ถึงรู้ว่าเจ็บกะการเห้นเขารักใครแต่กะยังตอกย้ำเข้าไปดูเฟสเขาเสมอ ไม่รุว่าทำไมถึงเป้นห่วงเขามากมายทั้งๆที่เขาเลวร้ายกะเราขนาดนี้ แล้ะชันก็สงสารคนๆนี้มากคนที่เป้นคนใหม่และดี แต่ชันก็ตัดไม่ได้สักที 2 ปีแล้วที่เลิกกัน
แต่ชันกะยังตามหา ยังพยยามคุย ชันคิดลาหลายครั้งแต่สุดท้ายก็อยู่ที่เดิม
เขาเคยขอกลับมาคบหลายครั้งแต่ชันก็ไม่ตลอด เพราะกลัว ทุกอย่ากับสิ่งที่เขาทำเลวๆกับชัน แต่จะให้ลาจาก ชันพยยามหลายครั้งแต่ก็ทำไม่ได้เสียที มันชั่งทรมานจริงๆ

[นกยูง]

มีคนมากมายบอกว่ารักแรกมันลืมยากเสมอแต่พอเวลาผ่านไปก็จะลืมมันเองสำหรับฉันมันใช้เวลานานมากจนฉันเริ่มไม่แน่ใจว่าจะเลิกรักเขาได้หรือเปล่าเรื่องมันเกิดขึ้นตอนฉันอยู่ป.5ฉันไปเดินตลาดกับแม่ทุกอย่างเปลี่ยนไปตั้งแต่วันนั้นเมื่อฉันเดินไปชนพี่ชายคนนึงเขาก้มลงเก็บของให้ฉันแล้วขอโทษฉันว่าตัวเองผิดแต่ทำไมเขาต้องขอโทษด้วยก็ไม่รู้พี่ชายคนนั้นเดินออกไปหาพี่ผู้หญิงอีกคนฉันก็เลยเดินไปหาแม่หลังจากนั้นทุกๆอาทิตย์ที่มีตลาดฉันจะอ้อนให้คนที่บ้านพามาเสมอบางครั้งเจอบางครั้งก็ไม่เจอแต่พี่เขาก็จำเราไม่ได้เราทำอย่างนั้นมาเกือบปีพี่ตั้วพี่เพื่อนเราบอกว่ารู้จักกับพี่เขาพี่เขาชื่อเบ๊นอยู่โรงเรียนเดียวกันตอนนี้พี่เขาอยู่ม.4เราก็ดีใจที่เราได้รู้จักเราก็ตั้งใจเรียนมากขึ้นเพื่อที่จะได้เข้าโรงเรียนเดียวกับพี่เบ๊นเพราะโรงเรียนนั้นดังและสอบเข้ายากมากฉันพยายามทุกอย่างแต่แล้วแม่ก็บอกว่าถ้าฉันจบป.5เราจะต้องมาอยู่กรุงเทพกับพ่อตอนนั้นมันอื้อไปหมดถามว่าอยากอยู่กับพ่อไหมก็อยากแต่ความฝันล่ะเรานั่งร้องให้เลยอีก1อาทิตย์มันก็ปิดเทอมแล้วแต่ก็ทำอะไรมากไม่ได้จนวันที่ต้องไปกรุงเทพเราขอให้แม่แวะหน้าบ้านพี่เบ๊นเขา(รู้จากพี่ตั้ว)เรามองหน้าบ้านเขาแปปนึงรถก็ออกตัวไปทันทีช่วงแรกๆที่อยู่กรุงเทพเราก็เศร้าแม่เลยบอกว่าท้าเรียนดีๆเก่งๆแม่จะให้กลับมาอยู่บ้านกับป้าเราตั้งใจเรียนมากจนจบป.6เราได้เกรดสี่เรากลับมาอยู่กับป้าแล้วสอบเข้าโรงเรียนนั้นสำเร็จแถมถูกแจ็กพอตเพราะเราได้นั่งรถตู้คันเดียวกันกับพี่เขาด้วยเราเทีนี้เราก็จะเจอพี่เบ็นทุกวันเลยเราดีใจมากพี่เขาเป็นนักดนตรีเราแแอบมองพี่เขาทุกวันๆโดยไม่สนเรื่องเรียนเลยพี่เขาน่ารัมากเพื่อนๆที่เราคบบอกว่าเราไม่สนใจใครเท่าไหร่เลยห่วงมองแต่รุ่นพี่จนตัวเองติดร.(ถ้าใครรู้ว่ามันคืออะไรคงแย่ๆมากๆๆๆๆใช่ไหม)ต่อหน้าเราทำเป็นไม่สนใจพี่เขาแต่ลับหลังคือเราใส่ใจทุกการกระทำของเขาเลยมีอยู่ครั้งหนึ่งเหมือนพี่เขาจะรู้ว่าเรแอบชอบเขาเลยแซวเราก็เก็บอาการแบบไม่สนแต่ในใจกลับเต้นโครมคราม ช่วงสัปดาห์วิทยาศาสตร์ห้องพี่เขาจัดกิจกรรมคอนเสิร์ตขายบัตใบละสิบบาทมี่สองรอบเราก็บอกว่าจะไม่ดูเด็ดขาดแบบพูให้พี่เขาได้ยินเลยตอนนั้นอยากตบปากตัวเองมากเลยพี่เขาก็ไม่พูดอะไรตอนนั้นบัตขายดีมากคนทั้งโรงเรียนซื้อหมดแม้กระทั้งครูเราก็ซื้อนะเราซื้อกับเพื่อนพี่เขารู้สึกว่าเราซื้อมาตั้งยี่สิบกว่าใบแน่ะเราอยากเห็นบัตขายหมดไวๆด้วยแต่ต้องอดขนมตั้งอาทิตย์นึง วันงานทุกคนเข้าไปในคอนเสิร์ตหมดเหลือแค่เรานั่งอยู่ข้างนอกคนเดียวอยากเข้าไปนะแต่เราอายก็บอกว่าจะไม่เข้านี่นาพอคอนเสิร์ตเลิกพี่คนขายบัตก็บอกว่าทำไไม่เขืไปดูซื้อไว้ตั้งยี่สิบใบตอนนั้นเพื่อนพี่เขายืนมองเราเต็มเลยอายมากกกกกก เรารีบกลับไปที่รถเลยเวลาเห็นหน้าเราพี่เขาก็มองแปลกๆอ้อลืมบอกไปพี่เขามีแฟนแล้วชื่อหลานครั้งแรกที่รู้งงมากแต่ก็ทำใจได้ขอแค่รักก็พอเราซื้อผ้าเช็ดหน้ากับสร้อยแล้วให้เพื่อนเอาไปให้พี่เขาวันวาเลนไทด้วยเราน่ะคิดแค่ว่าสักวันพี่เขาจะรักเราจนพี่เบ๊นเขาจบมอหกเขาไปเรียนต่อที่มอหอการค้ามหาลัยที่กรุงเทพเราก็ต้องย้ายมาเหมือนกันฉันน่ะแอบไปที่มหาลัยทุกอาทิตย์ไม่รู้เขาเป็นยังไงบ้างสบายดีไหมแค่หลังคามหาลัยก็ยังดีตอนนี้ผ่านมาห้าปีแล้วเรายังทำเหมือนเดิมทุกอย่างพยายามตัดใจแต่ทำไม่ได้จะลืมก็ลืมไม่ลงและมีอีกอย่างที่เราเสียใจคือเรายังไม่เคยบอกพี่เขาเลยว่าเรารักเขามากมากที่สุดเราจะรอเขาตลอดไปจนกว่าเราจะตาย

[ไหลคุง]

รักแรกมันลืมยากจริงๆๆเพราะเราฝันไว้มากมาย
เราแอบชอบรุ่นพี่ตอนป.5 เราชอบพี่คนนั้นมากถึงจะห่างกันแค่ปีเดียว เราดีใจมากเมื่อเวลาได้ไกล้เขา
แอบนอนเอาไปฝันว่าได้ไกล้ชิดเขา จนผมบอกรักเขาก่อนเขาจะจบ ม.3 เพราะเขาจะไปเรียนที่ต่างจังหวัด แต่คำตอบจากเขา ก็บอกได้ว่าเขาคิดแค่น้องกับพี่ วันนั้นผม
ร้องให้ทั้งคืน จากนั้นแล้วเขาก็ไปเรียนต่างจังหวัด แล้วผมก็ไม่ได้พบเขาอีก แล้วผมก็ไม่ได้คิดถึงเรื่องเขาอีก จนกระทั้งตอนปีใหม่เขามาเยี่ยมยายของเขาที่บ้าน ผมเจอเขา แล้วผมก็คิดถึงเรื่องเขา แล้วก็ร้องให้อีก ผมไม่รู้จะทำยังไง ตอนนี้ผมเรียนที่เทคนิคขอนแก่น ผมก็พยายามรักคนอืนแต่ผมก็ไม่รู้สึกรักใครทั้งนั้น จนตอนนี้ผมก็ยังรักเขา
เหมือนเดิมไม่เปลี่ยนแปลง