ช่วยถอดคำประพันธ์ พระอภัยมณี หนีนางผีเสื้อสมุทร ให้หน่อย นะ พรีสสส >o<

[NOON' miyavi]

    ใครที่มีความสามารถด้านนี้ช่วยเราหน่อยเถอะช่วยเราแปล  เราอยู่ ม. 3 หัวจะแตกอยู่แล้ว Y__Y   


      *อสุรีผีเสื้อก็เชื่อถือ              ยุดเอามือขวาซ้ายให้ผายผัน 
เงือกก็พามาถึงได้ครึ่งวัน            แกล้งรำพรรณพูดล่อให้ต่อไป 
นางผีเสื้อเบื่อหูรู้เท่าถึง               จึงว่าตอแหลมาแก้ไข 
มาถึงนี่ชี้โน่นเนื่องกันไป              แกล้งจะให้ห่างผัวไม่กลัวกู 
แล้วนางยักษ์หักขาฉีกสองแขน  ไม่หายแค้นเคี้ยวกินสิ้นทั้งคู่ 
แล้วกลับตามข้ามทางท้องสินธู   ออกว่ายวู่แหวกน้ำด้วยกำลัง ฯ  

     * ฝ่ายกุมารสินสมุทรไม่หยุดหย่อน        ตามบิดรทันสมอารมณ์หวัง 
จึงเล่าความตามติดไม่ปิดบัง                       พระทรงฟังลูกชายค่อยคลายใจ 
พอเห็นเงาเขาขวางอยู่กลางน้ำ                   พิลึกล้ำกว่าคิรีที่ไหนไหน 
จึงถามนางเงือกน้อยกลอยฤทัย                  เกาะอะไรแก้วตาตรงหน้าเรา ฯ  

     * นางเงือกน้ำบอกสำคัญว่านั่นแล้ว          คือเกาะแก้วพิสดารเป็นชานเขา 
พระฟังนางสร่างโศกค่อยบันเทา                     จึงว่าเราเห็นรอดไม่วอดวาย 
แล้วสพิศดูภูผาศิลาเสื่อม                                ชะโงกเงื้อมน้ำวลชลสาย 
แลลิบลิบหลังคาศาลาราย                            มีเสาหงส์ธงปลายปลิวระยับ 
พระยินดีชี้บอกสินสมุทร                            โน่นแน่กุฏิ์มุงกระเบื้องเหลืองสลับ 
พระหน่อน้อยค่อยเรียงเคียงคำนับ            หมายประทับที่เสาหงส์ตรงเข้ามา ฯ 


Pleas >o<"
รีบจริงๆนะคะ

Comments

[kouin_th]

ให้พี่ถอดให้พี่ก็ถอดได้นะคะ แต่ว่ามันเป็นงานอาจารย์มอบหมายให้น้องทำก็ต้องทำเองสิคะ งั้นน้องจะเอาความรู้มาจากไหน สมมุติตอนสอบอาจารย์ให้ถอดความ น้องจะวิ่งมาเปิดเน็ตถามหรือยังไงกัน?

[จรรยาภรณ์เพ็ชรหิน]

หนูก็ทำไม่ได้เพราะอาจารย์ก็สั่ง

[ภัทริดา]

ก็เขาถามดีๆ ไม่ช่วยจะมาพูดเพื่อไรครับ

[ton]

ถ้าไม่รู้เขาถามมั้ยครับ

[ราชาสวรรค์]

-ไม่ถอดก็ไม่ต้องพิมพ์คนใจดีจะมาถอดเอง

[สสสสสสส]

ไม่ช่วยไม่ต้องยุ่ง อย่าให้เห็นนะว่าลอกงานใครรึถามใคร

[ฟาง]

*อสุรีผีเสื้อก็เชื่อถือ              ยุดเอามือขวาซ้ายให้ผายผัน  ฯลฯ

                          VVVVVVVV
                              VVV
ก็แปลประมาณนี้นะคะ อาจจะเอาไปปรับปรุงหรือเปลี่ยนแปลงเพื่อความสวยงามก็ได้

นางเงือกพาพระอภัยมณีกับสินสมุทรหนีจากนางผีเสื้อสมุทร และเงือกตนหนึ่งก็พูดหลอกล่อ
แต่นางผีเสื้อสมุทรก็ไม่เชื่อ เนื่องจากรู้ว่าเงือกนั้นจะพาพระอภัยมณีหนี นางยักษ์จึงฉีกแขนสองข้างของเงือก
แล้วออกว่ายไปในน้ำ

***************

ฝ่ายกุมารสินสมุทรไม่หยุดหย่อน        ตามบิดรทันสมอารมณ์หวัง  ฯลฯ

                                    VVVVVVVV
                                        VVV

สินสมุทรว่ายน้ำตามพระอภัยมณีและเล่าเรื่องที่ปิดบังเอาไว้ให้พ่อฟัง แต่เมื่อฟังจบก็รู้สึกโล่งใจ
แต่เมื่อว่ายมาถึงที่แห่งหนึ่งรู้สึกว่าเขาลูกนี้พิลึก แล้วถามนางเงือกว่าเกาะตรงหน้าคือเกาะอะไร

***********************

* นางเงือกน้ำบอกสำคัญว่านั่นแล้ว          คือเกาะแก้วพิสดารเป็นชานเขา  ฯลฯ

                                   VVVVVVVV
                                        VVV

นางเงือกบอกว่านี่คือเกาะแก้วพิสดาร พระอภัยมณีจึงค่อยหายกังวลใจด้วยว่ารอดตายแล้ว
พระอภัยมณีก็ดูภูเขา มองน้ำ และเห็นหลังคาศาลาที่มีเสาหงส์ต้องลม พระอภัยมณีก็ชี้บอกบุตรชาย
และอยากที่จะอยู่ที่นั่น

*******************

ไม่รู้ว่าเป็นยังไงบ้าง แต่เราแปลได้แค่นี้นะ ลอง ๆ เอาไปปรับดูก่อนก็ได้

อาจจะมีผิดบ้างแต่ก็พยายามแปลให้

โชคดีนะ

[ฟาง]

แต่นั่นก็เป็นเพียงแนวทางนะ ต้องหัดทำยบ้างไม่อย่างนั้นอาจจะเหมือนความเห็น2ค่ะ

[เกรียน]

[toon]

เวลาถอดคำกลอนต้องถอดทุกวรรคเเล้วเรียบเรียงใช่มั้ยครับครูบอกว่าถ้ามไ่ม่งั้นเรียกย่อคำกลอน

[จอย]

ขอบคุนน่ะค่ะ ที่ช่วย *พี่ความเห็นที่3*
นู๊ ก็ อยู่ ม3 ถอดความไม่ได้เหมือนกันเพราะงานมันเยอะ เวลาไม่ค่อยมีเลยค่ะ
ขอบคุนมากน่ะค่ะ

[รัชฎาภรณ์]

ช่วยถอดให้หน่อยดิ บทนี้ล่ะ


แล้วลุกขึ้นยืนชะโงกโยกสิงขร จนโคลงคลอนเคลื่อนดังทั้งภูเขา  
ยิ่งมืดค่ำสำเหนียกร้องเรียกเดา ไม่พ้นเราเร่งมาหาโดยดี  
เห็นไม่ขานมารร้ายทลายซ้ำ เขาย่อยยับดังสับสี  
ไม่พบเห็นเป็นเพลาเข้าราตรี อสุรีเหลือแค้นเน่นอุรา  
ช่างหัวกระดูกลูกตอแหล ลวงให้แม่หลงกลเที่ยวค้นหา  
เออกระนั้นมันจึงทบตลบมา ให้บิดาเลยไปเสียไกลแล้ว  
ดำริพลางนางมารอ่านพระเวท ให้สองเนตรโชติช่วงดังดวงแก้ว  
แลเขม้นเห็นไปไวแววแวว อยู่โน่นแล้วลุยตามโครมครามไป ฯ  

[รัชฎาภรณ์]

รีบๆๆๆ

[ailada]

เรียนเรื่องเดียวกันเลยค่ะ  อาจารย์ให้ถอดความ งง มาก

[อมรรัตน์ แป้งค่ะ]

พระฟังคำสำราญสำเร็จคิด       จึงว่าผิดสายสมรหาสอนไม่
ตำรานั้นแต่ครั้งตั้อยู่เมรุไกร         ว่าถ้าใครฝันร้ายจะวายปราณ
ให้ไปอยู่ผู้เดียวที่ตีนเขา              แล้วอดข้าวปลากระยาหาร
ถ้วนสามคืนสามวนจะบันดาล       ให้รอดตายสบายใจ

ช่วยหน่อยนะค่ะหนูถอดตั้ง 13 บท ช่วยหนูบทนึงนะค่ะ

[iyo]

เฮ้ย ยยเรียนเรื่องเดียวกันเลยอ่ะ

[ขอบคุนค่ะ]

ขอบคุน คห.3 มากเลยนะค่ะ ขอบคุนมากๆๆๆ ค่ะ ^^

[อธิวุฒิ]

ช่วยถอดคำประพันธ์ นี้ให้หน่อยนะคร๊าบๆ  ขอช่วยหน่อย  ขอบคุนล่วงหน้าที่สูี๊ดเลย


ด้วยองค์พระชนนีเป็นผีเสื้อ   อันชาติเชื้ออยู่ถ้ำลำละหาร
พระบิดรร้อนรนทนทรมาน   เคยอยู่บ้านเมืองมนุษย์สุดสบาย
คิดถึงวงศ์พงศาคณาญาติ   จึงสามารถมานี่ไม่หนีหาย
เห็นมารดรซ่อนตัวด้วยกลัวตาย   ลูกจึงว่ายน้ำอยู่แต่ผู้เดียว
ประทานโทษโปรดปล่อยไปหน่อยเถิด   ที่ละเมิดแม่คุณอย่าฉุนเฉียว
ลูกขอลาฝ่าธุลีสักปีเดียว   ไปท่องเที่ยวหาประเทศเขตนคร
แม้พบอาย่าปู่อยู่เป็นสุข   บรรเทาทุกข์ภิญโญสโมสร
จึงจะชวนบิตุเรศเสด็จจร   มาสถานมารดรไม่นอนใจ ฯ
 
* อสุรีผีเสื้อไม่เชื่อถ้อย   นึกว่าน้อยหรือตอแหลมาแก้ไข
แกล้งดับเดือดเงือดงดอดฤไทย   ทำปราไสยเสียงหวานด้วยมารยา
ถ้าแม้นแม่แต่แรกรู้กระนี้   ชนนีก็จะได้ไม่เที่ยวหา
นี่นึกแหนงแคลงความจึงตามมา   ไม่โกรธาทูลหัวอย่ากลัวเลย
จะไปไหนไม่ห้ามจะตามส่ง   ไหนทรงฤทธิบิตุรงค์เล่าลูกเอ๋ย
แม่ขอพบพูดจาประสาเคย   แล้วทรามเชยจึงค่อยพาบิดาไป ฯ
 
* สินสมุทรสุดฉลาดไม่อาจบอก   ยังซ้ำหลอกลวงแม่พูดแก้ไข
มิใช่การมารดาจะคลาไคล   ขอเชิญไปอยู่ในถ้ำให้สำราญ
ซึ่งจะให้ไปบอกออกมาหา   บิดาข้าขี้ขลาดไม่อาจหาญ
พระแม่อย่าทาระกำให้รำคาญ   ไม่ช้านานบิตุรงค์คงจะมา ฯ
   * อสุรีผีเสื้อเหลือจะอด   แค้นโอรสราวกับไฟไหม้มังสา
ช่างหลอกหลอนผ่อนผันจำนรรจา   แม้นจะว่าโดยดีเห็นมิฟัง
จะจับไว้ให้พาไปหาพ่อ   แล้วหักคอเสียให้ตายเมื่อภายหลัง
โกรธตวาดผาดเสียงสำเนียงดัง   น้อยหรือยังโหยกเหยกเด็กเกเร
ช่างว่ากล่าวราวกับกูไม่รู้เท่า   มาพูดเอาเปรียบผู้ใหญ่ทำไพล่เผล
เอาบิดรซ่อนไว้ในทะเล   ทำโว้เว้ว่ากล่าวให้ยาวความ
ยิ่งปลอบโยนโอนอ่อนยิ่งหลอนหลอก   แม้นไม่บอกโดยดีจะตีถาม
พลางโผโผนโจนโจมเสียงโครมคราม   เข้าไล่ตามคลุกคลีตีไปพลาง

[ivy]

เราก็นั้งทำอยู่เรายังถอดไม่ได้เลยT^Tยากกกก

[พิม]

ยากอ่า

[yok]

ความเห๊นแรก ! คุนไม่รู้พูดได้นิ !! กาก !!

[อิอิ ฟามลับ]

[bb-004

[จัดเต็ม]

สู้ตายห่ะ

[issara]

ช่วยถอดให้ด้วยคับ ด่วนจริงๆ ขอบคุณมากๆคับ

จะลอยไปคอยองค์ทรงสวัสดิ์ ให้สมนัดซึ่งสัญญาเธอมาหนอ
แล้วออกจากวนวังไม่รั้งรอ ค่อยเคลื่อนคลายว่ายคลอกันไคลคลา
พอเห็นองค์ทรงยศโอรสราช อยู่ชายหาดพร้อมกันก็หรรษา
จึงชวนลูกสาวนั้นกับภรรยา คลานขึนมาชายฝั่งแล้วบังคม

[ตีนน้อย\' ตัวเล๊ก]

* สินสมุทรสุดฉลาดไม่อาจบอก ยังซ้ำหลอกลวงแม่พูดแก้ไข
มิใช่การมารดาจะคลาไคล ขอเชิญไปอยู่ในถ้ำให้สำราญ
ซึ่งจะให้ไปบอกออกมาหา บิดาข้าขี้ขลาดไม่อาจหาญ
พระแม่อย่าทาระกำให้รำคาญ ไม่ช้านานบิตุรงค์คงจะมา ฯ
* อสุรีผีเสื้อเหลือจะอด แค้นโอรสราวกับไฟไหม้มังสา
ช่างหลอกหลอนผ่อนผันจำนรรจา แม้นจะว่าโดยดีเห็นมิฟัง
จะจับไว้ให้พาไปหาพ่อ แล้วหักคอเสียให้ตายเมื่อภายหลัง
โกรธตวาดผาดเสียงสำเนียงดัง น้อยหรือยังโหยกเหยกเด็กเกเร
ช่างว่ากล่าวราวกับกูไม่รู้เท่า มาพูดเอาเปรียบผู้ใหญ่ทำไพล่เผล
เอาบิดรซ่อนไว้ในทะเล ทำโว้เว้ว่ากล่าวให้ยาวความ
ยิ่งปลอบโยนโอนอ่อนยิ่งหลอนหลอก แม้นไม่บอกโดยดีจะตีถาม
พลางโผโผนโจนโจมเสียงโครมคราม เข้าไล่ตามคลุกคลีตีไปพลาง
สินสมุทรผลุดออกนอกรักแร้ แล้วล่อแม่ตบหัตถ์ผัดผางผาง
แกล้งหลบลี้หนีวนไปต้นทาง หมายให้ห่างพระบิดาได้คลาไคล
นางผีเสื้อเหลือแค้นแสนสาหัส แต่ฉวยพลัดแพลงคลื่นลื่นไถล
อุตลุดผุดดำปล้ำกันไป เหมือนเล่นไล่ตามละเมาะทุกเกาะเกียน
ถึงเขาใหญ่ในน้ำง้ำชะเงื้อม พระหลบเลื่อมเลี้ยวลัดฉวัดเฉวียน
เข้าหาดทรายชายตื้นขึ้นบนเตียน เที่ยววิ่งเวียนวนรอบขอบคิรี
เห็นมารดาล่าลับแล้วยับยั้ง แกล้งถอยหลังลงน้ำแล้วดำหนี
ไม่พ่นผุดรุดไปในนที ตั้งภักดีตามติดพระบิดร ฯ

* ฝ่ายผีเสื้อเมื่อลูกลอบลงน้ำ พอจวนค่ำคิดว่าวิ่งขึ้นสิงขร
ด้วยใจนางคิดว่าพาบิดร มาซุ่มซ่อนอยู่ที่นี่จึงหนีมา
เที่ยวแลรอบขอบเขาเงาชะงุ้ม ยิ่งมืดคลุ้มก็ยิ่งคลั่งตั้งแต่หา
เสียงคลื่นโครมโถมตะครุบก้อนศิลา จนหน้าตาแตกยับลงสับเงา
แล้วลุกขึ้นยืนชะโงกโยกสิงขร จนโคลงคลอนเคลื่อนดังทั้งภูเขา
ยิ่งมืดค่ำสำเหนียกร้องเรียกเดา ไม่พ้นเราเร่งมาหาโดยดี
เห็นไม่ขานมารร้ายทลายซ้ำ เขา-ย่อยยับดังสับสี
ไม่พบเห็นเป็นเพลาเข้าราตรี อสุรีเหลือแค้นเน่นอุรา
ช่าง-หัวกระดูกลูกตอแหล ลวงให้แม่หลงกลเที่ยวค้นหา
เออกระนั้นมันจึงทบตลบมา ให้บิดาเลยไปเสียไกลแล้ว
 *** ช่วยยย หน่อยยย ค้ะ ***