แม่ของฉัน
ตั้งกระทู้ใหม่
กว่าที่ลูกจะเติบโตจนมาถึงทุกวันนี้ แม่ต้องเหนื่อยยากลำบากสักเพียงไร ตั้งแต่อุ้มทองมา 9 เดือน แม่ต้องคอยระวังไปหมดทุกสิ่งทุกอย่างไม่ว่าจะเป็นเรื่องอาหาร ว่ากินอะไรที่จะทำให้ลูกแข็งแรง ด้านการเดิน แม่ต้องคอยระวังเวลาจะเดิน หากล้มลงไปหัวใจของแม่คงแลกสลาย รวมทั้งด้านจิตใจ แม่ต้องคอยทำตัวเองให้มีจิตใจที่ร่าเริง แจ่มใส เพื่อให้ลูกที่อยู่ในครรภ์มีความสุข ยิ่งใกล้วันคลอด แม่ยิ่งวิตกไปต่างๆนานา และในที่สุดวันที่สำคัญที่สุดก้มาถึง ลูกได้ถูกให้กำเนิดออกมาลืมตาดูโลก ท่ามกลางความเจ็บปวดแสนสุดจะทรมานของแม่ แต่เมื่อแม่หันมาเห็นลูกของแม่ที่คลอดออกมาแล้วครบทั้ง 32 ประการ และปลอดภัย แม่ก็โล่งใจ ลืมความเจ็บปวดเมื่อกี้ไป แล้วยิ้มจนแก้มปริ แม่ของฉันเป็นคนที่รักลูกมาก แม่พยายามหาสิ่งที่ดีที่สุดมาให้กับฉันเสมอๆ ก่อนที่แม่จะคลอดฉันนั้นมีอุบัติเหตุบางอย่างที่ทำให้แม่ไม่สามารถมีน้ำนมได้เหมือนแม่คนอื่นๆเค้า หลังจากนั้นตั้งแต่ฉันจำความได้ ฉันก็เห็นแม่ทำงานหนักมาตลอด ฉันพยายามที่จะเข้าไปช่วยทำงาน แต่แม่ก็ยังพูดคำเดิมๆเสมอๆว่า"ไม่เป็นไรลูก แม่ทำคนเดียวได้ ลูกไปอ่านหนังสืดเถอะ" แต่ก็ไม่ใช่ว่าแม่จะไม่เคยดุด่าฉันเลย แม่เคยดุฉันเรื่องที่ฉันไม่ทำการบ้านให้น้อง ฉันเสียใจมากคิดว่าแม่คงจะรักน้องมากกว่าฉันแน่ๆ จึงประชดแม่โดยการไม่ลงไปกินข้าว แม่ขึ้นมาตามฉันไปกินข้าว พร้อมนำยามาทาให้ พร้อมกับพูดว่า "เจ็บไหมลูก แม่ขอโทษนะ "แค่นั้นแหละที่ทำให้ฉันใจอ่อนหยวบทั้งที่ตอนแรกคิดจะประชดแม่ หลังจากนั้นฉันก็ก้มลงกราบตักแม่แล้วว่าขอโทษ เห็นไหมล่ะว่าน้ำใจของแม่กว้างไพศาล หาที่สุดมิได้
แม่มีคุณต่อลูกมหาศาล
ไม่สามารถเปรียบปราณกับสิ่งไหน
แม่คือคนชี้ทางสว่างให้
รักของแม่ยิ่งใหญ่กว่าใดเอย
2 ความคิดเห็น
เจ๋งเป้ง
PS. ♣๏๛รัก๏๛♣คนที่เขารักเรา ♣๏๛รัก๏๛♣ในสิ่งที่ป็น ๏๛เมื่อไม้ได้เป็นในสิ่งที่♣๏๛รัก๏๛♣
แม่จ๋า
PS. >﹏< 。◕‿◕。 ใครลบข้อความนี้เป็นเรื่อง แน่ขอบอก 。◕‿◕。 >﹏<
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?