Dek-D.com ใช้คุกกี้เพื่อพัฒนาประสบการณ์ของ
ผู้ใช้ให้ดียิ่งขึ้น เรียนรู้เพิ่มเติมที่นี่ ยอมรับ

แจ้งลบกระทู้

คุณต้องการจะลบกระทู้นี้หรือไม่ ?

ถอดคำประพันธ์ อิเหนา บทชมดง

ตั้งกระทู้ใหม่
ตั้งกระทู้ใหม่
บัดนั้น                                       ประสันตาแสนกลคนขยัน
ทำใจทูลองค์พระทรงธรรม์                  ข้าสำคัญมั่งคงอยู่ตรงนี้
ด้วยช้างบาทย่างทีสะเทิน                    เดินเกินตำบลมาพ้นที่
เขาว่าดงหน้าก็ยังมี                         ถึงจะชี้เชิญให้ทัศนา

    เมื่อนั้น                                       พระโฉมยงวงศ์อสัญแดหวา
ยิ้มพลางทางตอบประสันตา                 ปดเล่นต่อหน้าไม่อายใจ
ครั้นซักไซ้ไล่หาความจริง                   ยังกลอกกลิ้งกลับลวงไปใหม่
ชอบผลักให้ผลัดลงไป                        คนอะไรเช่นนี้ก็ยังมี

ว่าพลางทางชมคณานก                  โผนผกจับไม้อึงมี่
เบญจวรรณจับวัลย์ชาลี                          เหมือนวันพี่ไกลสามสุดามา                นางนวลจับนางนวลนอน                         เหมือนพี่แนบนวลสมรจินตะหรา
  จากพรากจับจากจำนรรจา                       เหมือนจากนางสการะวาตี
แขกเต้าจับเต่าร้างร้อง                           เหมือนร้างท้องมาหยารัศมี
  นกแก้วจับแก้วพาที                               เหมือนแก้วพี่ทั้งสามสั่งความมา

  ตระเวนไพรร่อนร้องตระเวนไพร                  เหมือนเวรใดให้นิราศเสน่หา
   เค้าโมงจับโมงอยู่เอกา                          เหมือนพี่นับโมงมาเมื่อไกลนาง
    คับแคจับแคสันโดษเดี่ยว                        เหมือนเปล่าเปลี่ยวคับใจในไพรกว้าง
  ชมวิหคนกไม้ไปตามทาง                        คะนึงนางพลางรีบโยธี
ช่วยถอดคำประพันธ์ หน่อยยยยยยนะส่งวันจันแล้วววววววว
แอนนนา
26 พ.ย. 53 เวลา 22:30 น.
3,515
views

แสดงความคิดเห็น

>

34 ความคิดเห็น

กีกี้ส์ :-*) 27 พ.ย. 53 เวลา 09:44 น. 1
ว่าพลางทางชมคณานก                          โผนผกจับไม้อึงมี่
เบญจวรรณจับวัลย์ชาลี                          เหมือนวันพี่ไกลสามสุดา มา                
นางนวลจับนางนวลนอน                         เหมือนพี่แนบนวลสมรจินตะหรา
จากพรากจับจากจำนรรจา                       เหมือนจากนางสการะวาตี
แขกเต้าจับเต่าร้างร้อง                           เหมือนร้างท้องมาหยารัศมี
  นกแก้วจับแก้วพาที                               เหมือนแก้วพี่ทั้งสามสั่งความมา


เป็นระหว่างทางที่อิเหนากำลังยกทัพไปช่วยท้าวดาหา
แล้วก็ได้ชมนกชมไม้  และได้คิดถึงภรรยาทั้ง 3 คน
โดยเห็นนกนางนวลจับกัน ก็นึกถึงตอนที่เค้าอยู่กับจินตะหรา
ตอนที่จากมา ก็เหมือนกับจากนางสการะวาตี
แขกเต้าก็เริ่มร้องหรือส่งเสียง ก็หวนคิดถึงมาหยารัศมี
นกแก้วก็ส่งเสียง  ทำให้คิดถึงนางทั้งสามมาก


  ตระเวนไพรร่อนร้องตระเวนไพร                  เหมือนเวรใดให้นิราศเสน่หา
   เค้าโมงจับโมงอยู่เอกา                          เหมือนพี่นับโมงมาเมื่อไกลนาง
    คับแคจับแคสันโดษเดี่ยว                        เหมือนเปล่าเปลี่ยวคับใจในไพรกว้าง
  ชมวิหคนกไม้ไปตามทาง                        คะนึงนางพลางรีบโยธี

ตอนนี้กำลังอยู่ในระหว่างการเดินทาง
แล้วก็รู้สึกเปล่าเปลี่ยวใจ  เหมือนกับว่าอยู่ตัวคนเดียวในป่าใหญ่
แล้วก็ได้ชมนกชมไม้ไปตามทาง แล้วก็คิดถึงนางพลางรีบยกทัพไป



ได้ราวๆนี้อะจ้ะ 
โทษทีถ้าคำมันไม่สวยนะ  = ="
2
ครูไท 1 ก.พ. 61 เวลา 02:23 น. 1-1

แปลมั่วชิบ ไปเปิดกูเกิลดูไป จากพราก มันเป็นนก จากฏ้เป็นต้นไม้ เค้าเล่นคำ

0
บิวววววว 23 มิ.ย. 56 เวลา 17:38 น. 14

ถอดคำประพันธ์อิเหนาหน่อย
ไหนพระผ่านฟ้าสัญญาน้อง จะปกป้องครองความพิสมัย
ไม่นิราศแรมร้างห่างไกล จนบรรลัยมอดม้วยไปด้วยกัน
พระวาจาน่าเชื่อเป็นพ้นนัก จึงหลงรักภักดีไม่เดียดฉันท์
พาซื่อสุจริตคิดสำคัญ หมายมั่นว่าเมตตาปราณี
มิรู้มาอาภัยกลับกลาย จะหลีกเลี่ยงเบี่ยงบ่ายหน่ายหนี
ยังสมคำสัญญาที่พาที กี่ร้อยปีพระจะกลับคืนมา

เมื่อนั้น พระสุริย์วงศ์เทวัญอสัญหยา
โลมนางพลางกล่าววาจา จงผินมาพาทีกับพี่ชาย
ซึ่งสัญญาว่าไว้กับนวลน้อง จะคงครองไมตรีไม่หนีหน่าย
มิได้แกล้งกลอกกลับอภิปราย อย่าสงกาว่าจะวายคลายรัก
จพจำจากโฉมเฉลาเยาวเรศ เพราะเกรงเดชบิตุรงศ์ทรงศักดิ์
ข้อความงามแคลงกินแหนงนัก ด้วยเจ้าไม่ประจักษ์ที่จริงใจ
สมเด็จพระบิดาให้หาพี่ ใช่แต่ครั้งนี้นั้นหาไม่
ถึงสองครั้งพี่ขัดรับสั่งไว้ ยังมิได้บอกเจ้าให้แจ้งการ
บัดนี้เกิดศึกก็สุดคิด จนจิตที่จะขัดพระบรรหาร
สารามีมาเป็นพยาน พระยื่นสารให้นางทัศนา

เมื่อนั้น โฉมยงองค์ระเด่นจินตะหรา
ค้อนให้ไม่แลดูสารา กัลยาคั่งแค้นแน่นใจ
แล้วว่าอนิจจาความรัก พึงประจักษ์ดั่งสายน้ำไหล
ตั้งแต่จะเชี่ยวเป็นเกลียวไป ที่ไหนเลยจะไหลคืนมา
สตรีใดในพิภพจบแดน ไม่มีใครได้แค้นเหมือนอกข้า
ด้วยใฝ่รักให้เกินพักตรา จะมีแต่เวทนาเป็นเนืองนิตย์
โอ้ว่าน่าเสียดายตัวนัก เพราะเชื่อลิ้นหลงรักจึงช้ำจิต
จะออกชื่อลือชั่วไปทั่วทิศ เมื่อพลั้งคิดผิดแล้วจะโทษใคร
เสียแรงหวังฝังฝากชีวี พระจะมีเมตตาก็หาไม่
หมายบำเหน็จจะรีบเสด็จไป ก็รู้ได้เท่าเข้าใจในทำนอง
ด้วยระเด่นบุษบาโฉมตรู ควรคู่ภิรมย์สมสอง
ไม่ต่ำศักดิ์รูปชั่วเหมือนตัวน้อง ทั้งพวกพ้องสุริย์วงศ์พงศ์พันธุ์
โอ้แต่นี้สืบไปภายหน้า จะอายชาวดาหาเป็นแม่นมั่น
เขาจะค่อนนินทาทุกสิ่งอัน นางรำพันว่าพลางทางโศกา

เมื่อนั้น พระสุริย์วงศ์เทวัญอสัญหยา
ปลอมนางพลางเช็ดชลนา ดวงยิหวาอย่าทรงโศกี
จงสร่างสิ้นกินแหนงแคลงใจ ที่ในบุษบามารศรี
พี่สลัดตัดใจไม่ไยดี มิได้มีปรารถนาอาลัย
จรกาจึงได้มาว่าขาน กำหนดการนัดทำงานการใหญ่
พอกะหมังกุหนิงรู้ไป ก็ซ้ำให้มากล่าวกัลยา
ครั้นขอนางมิได้ดังใจจง จึงเกิดการณรงค์ในดาหา
เพราะแหนหวงช่วงชิงวนิดา ใช่ว่านางเปล่าอยู่เมื่อไร
อันลือข่าวบุษบาว่างามนัก จะดีกว่าน้องรักนั้นหาไม่
นี่จำเป็นจึงจำจากไป เพราะกลัวภัยพระราชบิดา
แม้นเสียดาหาก็เสียวงศ์ อัปยศถึงองค์อสัญหยา
เจ้ากับพี่ก็จะมีแต่นินทา แก้วตาจงดำริตรีตรอง
ถึงไปก็ไม่อยู่นาน เยาวมาลย์อย่าโศกเศร้าหมอง
พระจุมพิตชิดเชยปรางทอง กรประคองนฤมลขึ้นบนเพลา

เมื่อนั้น จินตะหราวาตีโฉมเฉลา
ได้เห็นสารทราบความตามสำเนา ค่อยบรรเทาทุกข์แคลงใจ
จึงเคลื่อนองค์ลงจากพระเพลาพลาง นวลนางบังคมแถลงไข
ซึ่งพระจะเสด็จไปชิงชัย ก็ตามใจไม่ขัดอัธยา
แม้นสำเร็จราชการงานศึก แล้วรำลึกอย่าลืมหมันหยา
จงเร่งรีบยกทัพกลับมา น้องจะนับวันท่าภูวไนย

เมื่อนั้น พระทรงโฉมประโลมจิตพิสมัย
รับขวัญกัลยาแล้วว่าไป พี่จะลืมปลื้มใจไยมี
เป็นเวรากรรมจึงจำจาก ขอฝากมาหยารัศมี
กับนางสการะวาตี ด้วยทรามวัยไร้ที่พึ่งพา
นางไกลบิตุราชมาตุรงค์ โฉมยงอย่าเคียดขึ้งหึงสา
ถ้าพลั้งผิดสิ่งใดไรได้เมตตา อย่าถือโทษโกรธาเทวี
ว่าพลางทางเปลื้องสังวาลทรง ให้องค์จินตหรามารศรี
จงเจ้าเอาเครื่องประดับนี้ ไว้ดูต่างพีกตร์พี่จะขอลา

1
กีกี้ส์ :-*) 18 มิ.ย. 57 เวลา 12:18 น. 20

ตลกดี. เพิ่งได้มานั่งย้อนอ่านคอมเม้นท์
บางคนนอกจากจะไม่ขอบคุณแล้ว
ยังเรียกร้องอย่างอื่นเพิ่มเติมอีก
ตอนแรกว่าจะรื้อหนังสือย้อนดูให้ 
แต่ช่างเถอะ พี่คงจะไม่พิมให้อีกแล้วนะคะ
อีกอย่างพี่ก็จบมานานแล้วด้วย
หัดหาด้วยตัวเองบ้างเถอะเด็กไทย.
ส่วนน้องๆที่ขอบคุณพี่ก็ยินดีด้วยนะคะที่งานเสร็จ :)

0

แจ้งลบความคิดเห็น

คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?

บทความที่คนนิยมอ่านต่อ