เคยไหมค่ะ เคยถามตัวเองบ้างไหม ว่าทำไมถึงอยาก "เป็นนักเขียน"
ตั้งกระทู้ใหม่
ก็เลยอยากถามคนอื่นๆดูน่ะค่ะ ว่าเคยถามตัวเองบ้างไหม หรือ ทำไม ถึงอยากเป็น "นักเขียน"
แชร์กันค่ะ สนุกๆ
PS. "ไอดินกลิ่นรัก" นิยายรักเรื่องแรก ของ "สิตาลัย" เมื่อไอดิน โชยกรุ่นกลิ่นไอรัก
สิตาลัย
14 ธ.ค. 53 เวลา 15:34 น.
774
views
51 ความคิดเห็น
ไม่เคย "อยากเป็นนักเขียน"
เคยแค่ "อยากให้คนอ่านสิ่งที่เราเขียน"
ตอนนี้ก็ยังเป็นอยู่
PS. เจ้าน่ะตายไปแล้ว 1... 2... 3... บรึ้มเป็นโกโก้ครั้นช์ !!!
ก็แค่อยากครับ ไม่มีเหตุผลรองรับใด ๆ
PS. ถ้าเขาว่าผิดผมว่าไม่ผิดแล้วผมต้องผิดใช่ไหม ถ้าเขาว่าถูกผมว่าไม่ถูกแล้วผมต้องเชื่อหรือไง
จริงๆ แล้วผมอยากเป็นนักเขียนการ์ตูนครับ การ์ตูนแบบการ์ตูนญี่ปุ่นอะครับ เคยประกาศกับตัวเองว่าชีวิตนี้ตูข้าจะต้องเป็นนักเขียนการ์ตูนอาชีพให้ได้ แต่จุดหักเหมันมาตอนที่ผมเรียนจบ ม.6 นั่นแหละครับ พ่อกับแม่ไม่ปลื้มที่เห็นลูกเขาเอาแต่เขียนการ์ตูน โดยไม่มีอะไรเป็นชิ้นเป็นอัน เขาเลยยืนคำขาดประมาณว่า ถ้ายังเขียนการ์ตูนก็ไม่ต้องเรียนต่อ เพราะเรียนไปก็ไม่มีประโยชน์
ก็เลยต้องเลิกเขียนการ์ตูนแล้วไปตั้งใจเรียนแทน พอได้เรียนต่อผมก็ออกจากบ้านมาอยู่หอพัก พ้นหูพ้นตาพ่อแม่คราวนี้อยากทำอะไรก็เลยอิสระเสรี แต่ก็ไม่มีเวลานั่งเขียนการ์ตูนเหมือนแต่ก่อน ก็เลยใช้วิธีด้วยการจดพล็อตการ์ตูนที่จะเขียนลงในสมุดเก็บไว้เพื่อหาเวลาวาด พอนานๆ ไปมันก็แยะขึ้นเรื่อยๆ ครับ จากที่เขียนเป็นแค่บทพูด มันก็เริ่มมีเหตุการณ์มีเรื่องราวเข้าไป
พอผมเริ่มเล่นอินเตอร์เน็ตเป็นก็มีเพื่อนในเน็ตเพิ่มขึ้นเห็นเขาเขียนฟิคชั่นลงในเว็บ มีคนเข้ามาโพสความเห็น ผมก็เลยเริ่มเขียนฟิคชั่นล้อเลี่ยนตลกๆ ลงบ้าง
ก็มีคนสนใจเข้ามาอ่านแยะเลยครับ ยิ่งเห็นเขาสนุกเราก็สนุกตาม เลยกลายเป็นแรงผลักดันให้ลองเขียนแนวอื่นๆ ตามมา เป็นเรื่องเป็นราว กระทั่งฟิคชั่นที่ผมเอาตัวละครมาจากน้องๆ ในเว็บบอร์ดหนึ่งมาเขียนเป็นนิยาย ถูกทาบทามไปตีพิมพ์ ก็เลยทำให้สนใจการเขียนนิยายจริงๆ จังมากขึ้น แล้วก็เขียนไปเรื่อยๆ
ไม่เคยถามตัวเองอะครับว่าทำไมอยากเป็นนักเขียน เพราะไม่ได้ตั้งใจจะมาเป็นนักเขียนตั้งแต่แรก แค่เขียนสิ่งที่อยากเขียนให้คนเขาอ่าน ถ้าเขาชอบเราก็ดีใจ อยากเขียนให้เขาอ่านต่อไป เขาไม่ชอบเราก็อาจเสียใจ(บ้าง) แต่ก็จะหน้าด้านเขียนต่อไปอีกนั่นแหละ สรุปแล้ว ก็แค่อยากเขียนนิยายให้คนเขาอ่านเท่านั้นอะคับ
PS.
จุดเริ่มต้นก็คือ เขียนนิยายอ่านเองครับ เขียนไปเขียนมาก็สนุกกับจินตนาการของตัวเอง ก็เลยพยายามพัฒนาปรับปรุงแนวการเขียนให้คนอื่นมาอ่านด้วยง่ายขึ้นครับ (ไหน ๆ ก็เขียนแล้วนี่นา)
ไม่ได้คิดจะสร้างงานเขียนที่เข้ากับตลาดได้ หวังแค่เขียนเรื่องที่ตนเองสนุกไปด้วยได้แค่นั้น นี่คือจุดมุ่งหมายที่ยังไม่เปลี่ยนแปลงไปครับ
ก็แค่จินตนาการไปในหัวไปเรื่อยๆแล้วก็เกิดอยากจะแบ่งปันให้คนอื่นได้รู้บ้าง
แต่พอไม่มีกำลังใจก็ขี้เกียจจะแต่งต่อ
สรุปง่ายๆว่า "อยากดัง" :)
PS. เมนท์ด้วยรักและเห็นใจ เข้าใจดีว่าทุกคนต้องการกำลังใจ
ตอนนี้ยังเป็นนักอยากเขียนอยู่ครับ
แต่ก็อยากเป็นนักเขียนในอนาคต
เพราะว่าเป็นนักชอบอ่้าน
(งงไหม -_-')
PS. I will stay forever here with you , my love . It softly spoken what you gave me , Even in Death our love goes on -- Another Alice in Mork : ปีกอาโมรีน
ไม่รู้สิ...
PS. 私はPBY - 52ブラックカタリナコールサイン"悪いガトー午前"బ
มันเป็นความรู้สึกที่ดีมาก ๆ ครับเวลาที่เขียนแล้วมีคนเห็นว่าสนุก
ทำไมอยากเป็นนักเขียน จริง ๆ ไม่ได้ฝันจะเป็นนักเขียนเป็นอาชีพหลัก แต่มีความฝันว่าสักวันอยากจะตีพิมพ์นิยายของตัวเองเป็นเล่ม ที่เขียนเพราะแต่งนิยายลงเว็บแล้วเพลิน ยิ่งรู้ว่ามีคนติดตามยิ่งมีกำลังใจสูงขึ้น ทำให้แต่งต่อไปได้เรื่อย ๆ
PS. He who can, does; he who cannot, teaches.
เพราะเห็นเพื่อนเขียนเลยเขียนมั่ง
พอเขียนแล้วมันกลับหยุดไม่อยู่
พอหยุดไม่อยู่ก็เริ่มคิดการไกล
การไกลที่ว่าคืออยากเป็นนักเขียน คึกๆ จะมืออาชีพหรือมือสมัครเล่นก็อีกเรื่อง
PS. The best to be yourself!
ถามประจำ...
ตอนนี้ยัง แต่ วันข้างหน้า ไม่แน่
แค่อยากเขียน... แค่นี้จริง ๆ นะ..
PS. ...มันไม่ใช่พีเอสนะ มันคือปัจฉิมลิขิตต่างหาก...
รู้สึกว่าจินตนาการตัวเองเยอะ ฟุ้งซ่าน
จับมันมาทำเงินดีกว่าจะฟุ้งซ่านไปเปล่าๆ
PS. เกียร์หนึ่งตัวทำอะไรไม่ได้ แต่หากเกียร์หลายๆตัวมารวมกัน ก็จะสามารถขับเคลื่อนเครื่องจักรให้ทำงานได้
ผมชอบวาดการ์ตูนเล่นและชอบก่อเรื่องเป็นทุน.. ชอบวาดคาแรคเตอร์และแต่งเล่น ๆ แก้เซ็ง..
และชอบอ่านนิยาย.. ก็เลยอยากเห็นคาแรคเตอร์ที่เคยสร้าง ขึ้นมามีชีวิตแม้จะเป็นในโลกของตัวอักษร..
แต่พอเขียนใส่สมุดแล้วมันเปลืองไปหลายเล่มไม่มีที่เ็ก็บเลยพิมใส่คอม... เอาลงเน็ตเพราะแชร์เพื่อนอ่าน..
เรื่องสนใจให้คนอื่นอ่านก็มีบ้างถือเป็นกำไร.. แต่ที่แน่ ๆ คือแต่งเพื่อ ความสุขส่วนตัว..
PS. ชีราลฮาชีเน.. กรุณาอย่าเอาตัวเองมาเป็นมาตรฐาน!!..sarangheyo.. Amo-te.. Szeretlek. Ich liebe dich . seni seviyorum. Ik hou van jou..ผมรักคุณจริงๆนะ..เชื่อคำจิ้งจอกตัวนี้มั๊ย
(ไม่ขี้เกียจพิมพ์เลยนะเอ็ง...?)
PS. แม้ราตรีมิสิ้นไร้ แสงแห่งทิวากาล... Tale's Talk Legendary
ไม่ได้อยากเป็นนักเขียน อยากเป็นนักเขียนการ์ตูนครับแต่ได้มาเขียนเพราะว่าช่วงเรียนไม่ค่อยมีเวลาเขียนการ์ตูน เลยระบายเป็นนิยายแทน เขียนง่าย เขียนเร็ว ไม่ลงทุนมาก ไม่เปลืองแรงมาก
ส่วนตอนนี้ยังมุ่งกับทางสายการ์ตูนครับ ฝึกอยู่ตลอดเวลา�แต่เอานิยายเรื่องล่าสุดให้จบก่อน
แล้วจะกลับไปเส้นทางเดิม ไม่ทิ้งแน่นอน เพราะผมฝ่าฟันกับเสียงคัดค้านจากคนรอบข้างมาได้แบบแทบลากเลือดกว่าทุกคนจะยอมรับเส้นทางที่ผมเลือก ผมเป็นพวกดื้อเงียบ พ่อแม่สั่งว่าห้ามทำ ผมก็ไม่ทำ(แต่แอบทำ และทำเรื่อยๆ โดนตี โดรด่า โดนขู่ โดนเอารูปวาดไปทิ้ง สารพัดจะโดน โดนตีนี่ทุกวันเลย)�แต่ไม่เคยล้มเลิกมาก่อน ทั้งประกวดวาดรูป ทั้งแข่งวาดการ์ตูนเรื่อง กวาดรางวัลมานอนกอด เอนติด ลบคำสบประมาททุกอย่างและเป็นข้อพิสูจน์ว่าเราทำได้น้ำตาแทบไหลวันที่พ่อแม่ยอมรับสิ่งที่้เราต้องการ และยินดีมรสิ่งที่เราทำได้ คุ้มค่าจริงๆ ยังไงก็ต้องเขียนการ์ตูนแน่นอน อุตสาห์ลากเลือด อดทน อดกลั้น พยายามทุกวิธีทางเพื่อสิ่งที่รักมาขนาดนี้แล้ว แล้วตอนนี้เรียนจบแล้วด้วย ยิ่งง่ายต่อการเติมความฝันของตัวเอง ส่วนเรื่องเป็นนักเขียนนี่ออกแนวฟลุ๊คมากกว่า ไม่ได้กะเป็นธงหลัก แต่ก็รักที่จะเขียนนะ555+(ยังไงกันแน่)
PS. อย่าได้คิด... โอญครวญให้กับชะตาชีวิต... เพราะชะตาชีวิต... จะไม่มีวันอ่อนข้อให้กับเรา
สนองตัณหาตัวเองค่ะ
พูดเล่น ๆ (ถึงจะจริงเป็นส่วนใหญ่) อยากแบ่งปันจินตนาการมั้งคะ อยากให้คนอื่นสนุกไปด้วยกับเรื่องที่ไม่มีอยู่จริง = = เอ่อ...คลายเครียดอ่ะแหละ
คิดว่าน่าจะเป็นเหตุผลที่ทำให้เรารักการอ่านขึ้นมาก็ได้ เพราะในร้านมีหนังสือเยอะ อ่านได้ไม่เลือกหน้า แถมอ่านได้หลายเล่มด้วย ก็ได้มาหลาย ๆ แนว พอย้าย รร ตอน ป 6 ก็มาเจอเพื่อนที่แต่งนิยาย เลยอยากเขียนดูบ้าง (ถึงจะไม่เอาไหนก็เหอะ)
แต่ว่าเป็นอย่างนี้ก็โดนว่าเยอะอยู่เหมือนกันว่า "ทำอะไรไร้สาระ เอาเวลาไปเรียนหนังสือ อ่านหนังสือซะสิ มาแต่งทำไมนิยาย เสียเวลา"
บังเอิญว่าเราหน้าด้าน เลยยังแต่งมันต่อไป....
ส่วนตัวคิดว่ามันสนุกดี เหมือนปิดตัวเองไปอีกโลกหนึ่งเลย ^ ^
แต่ละคนก็มีเหตุอยากเป็นทั้ง "นักอยากเขียน" แล้วก็ "นักเขียน" นะคะ อ่านแล้วยิ้มๆดีกับความเห็นของทุกคน
ส่วนตัวเรา อยากเป็น เพราะ "รู้สึกไม่ไ้ด้ดั่งใจ" กับบางบทบางตอนของนิยายบางเล่มที่อ่าน ทำไมมันไม่อย่างนั้น อย่างนี้ เราอยากให้เป็นอย่างที่เราคิด แต่มันไม่ได้ ก็เลยมาลงที่ "ทำไมไม่เขียนเองซะเลยล่ะ"
เคยเป็น "นักอยากเขียน" อยู่พักหนึ่งค่ะ แต่ความอยากจู่ๆมันก็หายไปในวันหนึ่งเสียเฉยๆ จนเมื่อไม่นาน ความอยากมันก็กลับมาอีกค่ะ คราวนี้ก็เลยออกมาเป็นนิยายเรื่องแรกของตัวเอง
ขอบคุณสำหรับการแชร์กันนะคะ
PS. "ไอดินกลิ่นรัก" นิยายรักเรื่องแรก ของ "สิตาลัย" เมื่อไอดิน โชยกรุ่นกลิ่นไอรัก
ที่เขียนก็เพราะอยากแต่งเรื่องค่ะ แต่ด้วยความที่วาดรูปไม่เลิศเลอเพอร์เฟกต์ เขียนบรรยายแทนก็ได้! 5555
ถ้าได้เงินก็อยากได้นะ แต่ยังไม่ดีพอที่จะได้เงิน = =" (เอ๊ะยังไง)
PS. Miyacatz PK ❤ คิดเหรอว่าการ "หลอกลวง" และ "หนีความจริง" จะทำให้ตัวเองดีขึ้น?? เราคนนึงแหละที่จะขอต่อต้านสุดโต่ง
....^^ก็มีแค่นี้แหละขอรับ...
PS. Manners maketh man.กิริยามารยาท ทำให้คนเป็นคน
เขียนเพราะอยากเขียน และอยากทำให้แม่เห็นว่า ตัวแค่นี้ก็หาเงินได้นะเออ ! (แต่กว่าจะถึงระดับที่หาเงินได้คงเลยคำว่า 'ตัวแค่นี้' ไปแล้ว)
อนึ่ง ตอนแรกก็อยากเป็นนักเขียนการ์ตูน แต่ความสามารถมันไม่ให้ เขียนนิยายท่าจะง่ายกว่า
อยากให้มีคนยอมรับด้วยล่ะ ว่านักเขียนน่ะเป็นอาชีพที่ทรงเกียรติ ไม่ได้ไส้แห้งสักหน่อย !
PS. ฉันไม่เข้าใจโลกใบนี้
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?