ใครเคยหลงเข้าไปในมิติเวลาบ้าง
ตั้งกระทู้ใหม่
คุณต้องการจะลบกระทู้นี้หรือไม่ ?
20 ความคิดเห็น
ในเมืองไทยก็เคยมีนะ เรื่องนี้เคยไปออกรายการท้าพิสูจน์ทางช่อง 7 ของค่ายกันตนามาแล้วด้วยประมาณปีพ.ศ.2535 (ตอนนั้นเราอายุแค่ 2 ขวบเอง แต่ไปอ่านเจอในหนังสือ) คนที่มาออกรายการนี้เล่าว่าตอนเด็กๆเค้าเคยเล่นซ่อนหาตอนกลางคืนกับเพื่อนแถวบ้าน หนึ่งในนั้นเป็นผู้หญิงชื่ออิ่นคำ (คนเฒ่าคนแก่สมัยก่อนได้ห้ามไม่ให้พวกเด็กๆเล่นซ่อนหาตอนกลางคืน เพราะมีความเชื่อว่าเดี๋ยวจะถูกเอาผีไปลักซ่อนให้หาไม่เจอ) เค้าเป็นคนหา ส่วนอิ่นคำเป็นคนเข้าไปซ่อนในใต้เกวียน เค้าหาอิ่นคำไม่เจอ แต่มาเจอก็ตอนที่โผล่ออกมาจากใต้เกวียน เค้าสงสัยเลยถามอิ่นคำ อิ่นคำเล่าให้เค้าฟังว่าตอนที่ซ่อนอยู่ได้เจอกับคนแก่คนนึงเป็นผู้หญิงมาชวนอิ่นคำออกไปข้างนอก แต่ไปไหนไม่รู้ อิ่นคำบอกหญิงชราคนนั้นว่าจะกลับบ้าน แต่อิ่นคำกลับโผล่ออกมาจากใต้เกวียนแทนที่จะเป็นที่โล่งกว้าง อันนี้มันแปลกมั้ย แต่เราไม่เคยเจอกับตัวเอง
ไม่แปลกครับ
ผมก็เคยเจอ เจอมากับตัว สมัยตอนผมเป็นเด็ก ผมก็เล่นซ่อนหา
ตอนนั้น ผมและเพิ่ลๆเป็นคนไปแอบก่อน แล้วเพิ่ลอีกคนก็คอยนับ 1-10
จากนั้น ผมโดนเจอคนแรก แล้วก็คนอื่นๆ จากนั้นผมเป็นฝ่ายนับบ้าง
เพิ่ลๆก็ไปแอบกันหมด แต่พอผมรับเสร็จเท่านั้นแหละ....
รูไหมผมเจออะไร เจอเพิ่ลผมครับ มันเดินหั่นหลังหน้าตาเฉยเลย
จนผมวิ่งตามเพิ่ลไป แล้วตะโกนชื่อเพิ่ล สักพัก เพิ่ลตะโกนเรียกผม
เอ้ยยย -จะไหน กุอยู่นี้ เท่านั้นละครับ ต่างคนก็วิ่งขึ้นบ้านกันหมด
พูดง่ายคือ ผีมันปลอมตัวมาเป็นเพิ่ล แล้วจะให้เราตามไป
แต่ถ้าวันนั้น เพิ่ลไม่ทัก และผมตามไปก็ไม่รู้เหมื่อนกันว่าจะเป็นยัง
ไม่เชื่อ ไม่เคยเจออย่าพูด แล้วขอเตือน อย่าให้หลานๆ หรือเด็กๆ ห้ามเล่นตอนกลางคืนนะครับ
เราก็ไม่เคยเจอกับตนเอง แต่ตอนเด็กๆเคยได้ยินว่า อย่าเล่นซ่อนหาหลังจากพลบค่ำไปแล้ว ผีจะเอาไปซ่อน แล้วก็พี่ก็เล่าเรื่องเหมือนที่คห. 1 เล่าให้ฟัง แต่ก็ไม่เคยเจอกับตนเอง บางทีเพื่อนคุณอาจจะเมาก็ได้ เพราะก็ไม่ได้หลงมิติไปที่อื่นอะ อาจจะคิดไปเองป่าว (คิดถึงเรื่อง โดเรม่อน)
PS. บางทีสิ่งที่ทำมาตลอด มันอาจเป็นสิ่งที่ผิด เพราะมันไม่เป็นเหตุผล ดังนั้นคิดก่อนทำ จะได้ไม่ทำผิด (ซ้ำ !!)
แปลกจริงๆ ว่ากันว่าโลกเรานี่มีวิทยาการต่างๆมากมาย เพียงเรายังไม่ค้นพบ
เช่น การเกิดโพรงมิติ อาจจะเกิดขึ้นได้ทั้งไสยศาสตร์และวิทยาศาสตร์
เอาเรื่องที่เกี่ยวกับปัจจุบันเลยนะ ที่ว่ากันว่าจะเกิดการกลับขั้วของโลก
ปกติโลกจะปล่อยสนามแม่เหล็กมาป้องกันตนเอง แต่ว่าวันนั้น
เกิดโช๊ะเด๊ะกับวันที่พระอาทิตย์จะปล่อยพลังสนามแม่เหล็ก
ซึ่งจะปล่อยทุกๆ11ปี ถึงได้เกิดการตื่นเต้นตื่นตัวว่าจะเป็นวันสิ้นโลกรึเปล่า
ซึ่งตามตำนานของกรีกเคยกล่าวไว้ว่า โลกจะเปลี่ยนเป็นตามยุค
ยุคหิน - ยุคสำริด - ยุคเหล็ก - ยุคทอง แล้วเวียนกลับมาเป็นยุคหินใหม่
ซึ่งจะเกิดการล้างโลก ตำนานสมัยที่ยังไม่มีวิทยาการเลย
จะรับรู้อะไรได้ยังไง ว่าโลกจะอย่างนู้นจะอย่างนี้ มันเป็นความเชื่อล่วงหน้าหลายร้อยปี
แอบคิดไม่ได้ว่า มันจะเป็นเพราะโพรงมิติรึเปล่า???
ออกแนว.."นาเนียร์" ,,ป่ะเนี่ย ??
PS. Ps.อย่ามองตาฉัน..หากคุณกำลัง "โกหก" !!
เราขออ้างอิงจากศาสนาพุทธละกัน
พระพุทธเจ้าตรัสว่า "ศาสนาพุทธ" จะดำรงไปได้ 5000 ปี
เป็นไปได้ว่าอาจไม่ใช่วันสิ้นโลก
พอถึงกึ่งพุทธกาลจะมีการฆ่ากันตายและศาสนาจะถดถอยลง
คนทำไร่ทำนาจะน้อยลง ความยติธรรมจะขาดหาย ฯ
ท่านไม่ได้กล่าวถึงอายุขัยของโลก !!
(อ้างอิงจากหนังสือสร้างใจให้ตัวเบาวิชชาจากพระพุทธเจ้า หน้า 17)
แต่ที่ตื่นตระหนกกันก็เพราะมีภัยธรรมชาติมากมาย
มีสาเหตุมาจากมนุษย์ เอง....จึงถูกพ่วงไปกับคำว่า "ล้างโลก"
(ไม่ได้มีสาเหตุมาจากธรรมชาติโดยตรง)
ซึ่งจะรู้ได้อย่างไร? รู้มิติเวลา ....
คนทั่วไปที่มีจิตวิญญาณอยู่ในกายหยาบ
ถ้าอยากจะผ่านการล้างโลกไปได้.....
ต้องยกระดับจิตของตนเองให้สูงขึ้น - -
สวัสดี
PS. บางทีสิ่งที่ทำมาตลอด มันอาจเป็นสิ่งที่ผิด เพราะมันไม่เป็นเหตุผล ดังนั้นคิดก่อนทำ จะได้ไม่ทำผิด (ซ้ำ !!)
คืออ่านทั้งกระทู้และความเห้นแล้วขนลุกมากจริงๆ ไม่เคยเจออะ - -
PS. [-บีบี 14 คั๊บ-] ~ only wayo ~ (& Ritz)ด้วย เอิ๊กส์ๆๆ
ชอบมากเลย เรื่องอะไรประมาณนี้น่ะ
รู้สึกว่ามันพิสูจน์อะไรไม่ได้ดี
จริงหรือไม่จริงก็ไม่รู้ ถ้าไม่ได้เจอด้วยตัวเอง
เเล้วคุน'! เคยมี อย่างนี้ไหม''!
เหมือนว่าเรื่องที่คุนทำอยู่นั้น''!
เคยเกิดขึ้นมาเเล้วอ่ะ^^'
ผมคิดว่ามิติ5678น้าจะเป็น แสง เสียง สี แรงโน้มถ่วมคิดเล่นอะนะ
ผมคิดว่าผมเคยเจอครั้งหนึ่งครับ  เรื่องจริงลองอ่านดู(ปี 2537)
    บริเวณที่เกิดเหตุ บนถนนสายทับปุด(จังหวัดพังงา)ไปสุราษณ์ธานีแถวนั้นน่าจะเรียกว่าทางไป เขาต่อ นะ ถ้าจำไม่ผิด ประมาณ 6 โมงเย็นฝนตกข้อนข้างแรงพอสมควร ผมขับรถตามๆกันไปอย่างช้า 3 คัน เป็นรถเก๋ง โตโย้ต้า สีขาวและรถเก๋งฮอนด้าแอคคอทสีแดง ซึ่งคันที่ผมขับจะอยู่ต่อท้ายเขาตลอดไม่กล้าแซงเพราะถนนเลื่อน ขับจากทางแยกแล้วเลี้ยวขวาได้ประมาณ 10 นาที่ได้ ผมมารู้สึกตัวอีกที ตอนที่รถกระแทกเนื่องจากตกหลุม ผมตกใจเบรกรถแล้วมองดูด้านหน้าตามแสงไฟหน้ารถ
ทำไมจึงกลายเป็นถนนดินแดงและอยู่กลางสวนยางด้วย ผมโมโหตัวเองมากทำไมขับรถแบบนี้ รู้สึกกลัวจึงรีบพยายามขับรถกลับ แต่ก็สงสัยอยู่เหมือนกันว่าทำไมมันมืดเร็วจัง
    ผมขับออกมาได้ไม่ถึง 500 เมตร ก็ถึงถนนใหญ่เส้นเดิมค่อยสบายใจขึ้น พอขับมาได้ประมาณ
สัก 2 กิโล เห็นมีรถตำรวจจอดเปิดไฟอยู่ผมจึงชลอรถดู เกิดอุบัติเหต มีรถสิบล้อหงายท้องทับรถเก๋ง
โตโยต้าสีขาวส่วนอีกฟากหนึ่งเป็นรถฮอนด้าสีแดงพังยับตะแคงอยู่ ผมตกใจจึงจอดรถดู เพราะรถ2คันนี้ผมขับตามมา เกิดความสงสัยว่าทำไมคนในรถหายไปไหนหมด จึงถามคนที่ยืนอยู่ตรงนั้นว่า คนในรถเก๋งหายไปไหนหรือเมื่อตะกี้นี้ผมยังขับรถตามเขามาอยู่เลย เขาตอบผมว่า "รถสิบล้อมันชนเละ
ตั้งแต่เย็นแล้วถนนมันเลื่อน สิบล้อเบรคไม่อยู่ คนเจ็บคนตายตำรวจเอาไปโรงพยาบาลหมดแล้ว"
    ผมงงมากๆและจำรถทั้งสองคันนั้นได้ดี เพระตอนขับตามผมพยายามมองป้ายทะเบียนรถเสมอ
มันเป็นปรกติของผม และยิ่งงงใหญ่เมื่อดูเวลาแล้ว ทำไมมันเกือบจะสี่ทุมครึ่ง ผมคิดว่าผมถูกผีหลอกแน่นอน พอมาถึงบ้านผมจึงนึกได้ว่าไม่น่าจะใช่ผีหลอก...แล้วเวลาผมหายไปไหนตั้งสีชั่วไมงกว่า....
ทุกวันนี้ผมเล่าให้ไครฟัง เขาว่าผมมีพระดี...แต่ก็ยังสงสัยอยู่ดี..
เพิ่งเจอมาเหมือนกันสดๆร้อนๆเลยมาเตอกับกระทู้นี้นึกว่าเจอคนเดียว เหตุการณ์ของเราเกิดขึ้นช่วงประมาณ2ทุ่มกลับจากส่งเพื่อนอยู่อีกหมู่บ้านนึงส่วนเราอยู่อีกหมู่บ้านนึง ซึ่งซึ่งระหว่างทางกลับบ้านเราจำได้หมดว่าถึงช่วงไหน วัดที่ไหน โรงเรียนที่ไหน ขับมาสักระยะก่อนจะถึงหมู่บ้านตัวเอง กลับเป็นที่ไหนไม่รู้มีแต่ป่าและมืดไปหมด แล้วในระยะเวลาไม่นานเรากลับไปโผล่อีกหมู่บ้านนึงซึ่งไดลจากหมู่บ้านเรามาก เป็นไปไม่ได้ที่เสลาแค่แป๊บเดียวจะขับมาถึงนี่ แช้วมองไม่เห็นหมู่บ้านตัวเองอยู่ทั้งที่อยู่มาตั้งแต่เกิด จากนั้นจึงกตัดสินใจกลับรถที่หมู่บ้านนั้นแล้วท่องนโมตัสสะในใจ ภาวนาขอให้นำพากลับถึงบ้าน สักพักก็ขับผ่านความมืดมาโพล่ที่หมู่บ้านตัวเองได้ มากันสองคนกับแฟนได้แต่นั่งมองหน้ากันแบบงงๆ
ท่าทางจะดวงดีนะค่ะเนี่ย...
อ่านเรื่องแบบนี้มาหลายเรื่องแล้วค่ะ..
เห็นหลายคนที่เล่าเค้าก็เจอลักษณะคล้ายๆกับคุณ...
แปลกมาก..
ผมเคยแต่แบบว่า เหมือนว่าเหตุการณ์ที่เราทำอยู่มันผ่านมาแล้วครับ เป็นบ่อยมาก ? ผมอยากรู้ว่าเกี่ยวกับเรื่องนี้มั๊ย
คห.ที่11 เจ๋งมากกกก
เคยเป็นแต่เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเหมือนกับว่าเราเคยเจอกับมันมาแล้วครั้งหนึ่ง
นึกไม่ออกว่าเจอมาได้ยังไงแต่มั่นใจแน่ๆว่าเคยเจอ ผมเป็นอย่างนี้บ่อยมากด้วย
แล้วบางเหตุการณ์เหมือนมีอะไรมาดลใจไห้ผมถอยห่างแล้วมันก็เกิดเรื่องขึ้นจริงๆ
ทุกๆสิ่งย่อมมีคำอธิบายที่ตัวของมันเอง ผลนี้สามารถสรุปได้ 2 กรณี
1. เกิดจากอาการสับสนของตัวผู้ประสบเหตุการณ์เอง อาจจะหลงทางจิต จนทำให้ตัวเอง ลืมไปว่าตัวเองอยู่ที่ไหนมาบ้าง และใช้เวลาไปกับสิ่งต่างๆนานแค่ไหน ซึ่งอาการแบบนี้มักเกิดขึ้นได้ กับคนที่เครียด หรือ ป๋วย หรือ อาจเกิดจากอาการเมาสุราก็เป็นได้ (มุมมองการแพทย์)
2. ถ้าเป็นเช่นนั้นจริงๆ หลักฟิสิกส์อาจอธิบายได้ว่า เกิดการเปลี่ยนแปลงของช่วงสนามเวลาในบริเวณที่เขาอยู่ เกิดการแปรปรวนอย่างรุนแรง อาจเกิดจากการเปลี่ยนแปลงของสนามโน้มถ่วง ซึ่งมีโอากาสเกิดขึ้นได้น้อยมาก แต่มักเกิดขึ้นบ่อยในช่วง "สามเหลี่ยมเบอร์มิวด้า" สนามโน้มถ่วงเกิดเปลี่ยนจาก 9.8 m/s มาเป็นค่าอื่น จนทำให้เวลาบิดเบี้ยว หรือ อาจเิกิดจากการเปลี่ยนแปลงอย่างฉับพลันของอัตราเร็วแสงในอาณาบริเวณนั้นๆ (มุมมองวิทยาศาสตร์ชั้นสูง)
อันนี้ก็แล้วแต่คนจะเชื่อนะครับ สุดท้ายแล้วเราก็ย้อนกลับไปพิสูจน์ข้อเท็จจริงไม่ได้อยู่ดี
ผมขอออกความคิดเห็นหน่อยนะครับ
ถ้าวิทยาศาสตร์ รู้ว่ามันเกิดจากอะไร
แล้วเค้าไม่ทดลองดูหร่า ว่าเวลาสามารถบิดเบี้ยวได้ครับ
หรือเป็นแค่ หลักฟิสิกส์ เฉยๆ แล้วหลักฟิสิกส์ จะมีทำไม เมื่อพิสูจน์ไม่ได้
ผมคนเรียนน้อย อย่าถือสาผมนะครับ
ขอบคุณครับ
คล้ายๆ กับเดจาวู มั้ยค่ะ !?
เดจาวูไม่น่าจะใช่นะครับ เพราะเดจาวู คือปรากฏการที่เกิดขึ้นซ้ำ2 หรือรู้สึกว่าเหตุการ์ณนี้ เคยเกิดขึ้นแล้ว
เราเคย ตอนนั้นอยู่อนุบาล ประมานปี2528 รถบัสโรงเรียน พาขับทะลุมิติ ตอนไปส่งบ้าน บ้านอยู่ท่าพระจันทร์ค่ะ ก่อนจะไปอีกมิตินึง รถบัสโรงเรียนส่งพี่อีกคนแถวท่าเตียน จากนั้นรถก็ต้องผ่านวัดพระแก้ว และก็ผ่านท่าช้างใช่มั้ยค่ะ แต่มันไม่ใช่อย่างนั้น พอออกจากท่าเตียน ข้างทางเปลี่ยนไปค่ะ ไปเจอสถานที่นึง ทางลูกรังสีแดง มีเสาซุงต้นใหญ่ตั้งเรียงข้างทางเต็มไปหมด ท้องฟ้าเป็นสีแดง ขับสักพักค่ะ ถึงออกมาเป็นทางปรกติ เล่นเอาวันนั้นค่ำเลยค่ะ ปรกติ 4โมงกว่าๆก็ถึงบ้านแล้ว แต่..... จะบอกว่าเราไม่ได้เป็นเด็กอนุบาลที่มโนเอาเองค่ะ เหตุการณ์นี้ พี่สาวอีกคนก็อยู่ด้วย แล้วก็ยังมาพูดถามกันอยู่ทุกวันนี้ ว่าเจอเหตุการณ์นั้นเหมือนกันใช่มั้ย ความที่สงสัยคาใจ แต่พี่สาวเล่าว่า พี่เห็นคุณครูตกใจ รีบลุกจากท้ายรถบัสมาหาลุงขับรถด้านหน้าแล้วคุยกัน แล้วพี่สาวก็เดินไปถามคุณครูว่า ที่นี่ที่ไหน ครูบอกไม่มีอะไร ให้กลับไปนั้งที่ จะบอกว่ารถบัสมาส่งบ้านเราเป็นบ้านสุดท้าย ดังนั้นคนที่อยู่ในเหตุการณ์นั้น ต้องมีลุงขับรถ และคุณครู ที่เจอด้วยแน่นอน แต่ความที่ยังเด็ก จึงไม่รู้ถาม เพียงแต่ยังติดตา และคาใจ อยู่ว่ามันคืออะไร
เราเคยอยู่เหมือนกัน ตอนป.3ช่วงนั้นเเม่กับพ่อเราพึ่งเเยกทางกัน เเม่พาเรากับน้องอีกสองคนขับรถหาบ้านเช่าใหม่ค่ะ ช่วงนั้นเป็นช่วงฝนตกพอดีจะเลี้ยวรถเเต่ว่าพื้นที่นั้นกลายเป็นสถานที่เราไม่รู้จักไปเเล้วเเถมรถเรายังรู้สึกเหมือนกับว่ารถกำลังตกลงมา(ความรู้สึกเหมือนตกลงไปในน้ำตก)ท้องฟ้าสีเขียว น้ำเต็มกระจก2ด้าน พอตกถึงพื้นเเล้วรถก็หยุดไปดื้อๆ สรุปคือพังต้องเดินหาบ้านกันช่วงฝนตกๆล่ะ
เกิดกับตัวเองวันนี้คับ ผมขับรถตอนนั้นประมาณ 4โมงเย็น กลับบ้านซึ่งเป็นทางที่ผมเคยชินมาก รู้ถึงขนาดหลุดบนถนน ขับหลีก แบบชำนาญ แต่วันนี้ผมขับมามันแปลกมาก เพราะไม่รู้เลย ว่ายุไหน ที่ไหน และแปลกมากเพราะมันมืดเร็วด้วย ปกติออก5โมงถึงบ้านก็ไม่เกิน1ทุ่ม (แต่ตอนนั้นไม่ได้ดูเวลา)ขับไปก็ไม่คุ้นทาง คิดในใจ หรือว่าเราตายแล้ว เพราะทางที่ผ่านไม่เคยเห็น ขับเวียนไป และเวียนกลับยุ 3รอบ เพราะกลัวว่าจะพ้นทางเข้าบ้าน แต่มันแปลกคือ จะผ่านวัดมากผิด ปกติ และ ผ่านงานใหญ่ซึ่งมีมโนรา ยุติดกับวัด 1แห่ง เลยตั่งสติ และท่องมน(ผมคนอิสลาม) แต่ก็แปลกคือ เส้นทางที่ขับ มันไม่มีรถเลยสักคัน สักพักก็เห็น ร.ร ซึ่งนั้นหมายถึง บ้านผมเองคับยุติด ร.ร แต่ก็แปลกไปกันใหญ่ เพราะพอจอดรถ แฟนก็ถามไปไหนมา ทำไมรถ มีแต่โคลน และทำไม ถึงบ้านเกือบจะ4ทุ่ม (แต่ในความรุสึกผม มันก็ปกติ ไม่ได้นานเลย เพราะทุกวันจะใช้เวลา 2 ชม.ถึงบ้าน แต่นี้ปาเข้าไป4ชม. และตอนนี้ก็กำลังนึกถึงเส้นทางกลับ มันก็ไม่มีเส้นทาง ที่จะทำให้รถเลอะแบบนี้ เพราะเป็นถนนใหม่ งงยุเลยตอนนี้ ( ผมเป็นคนไม่เชื่อเรื่องอย่างนี้ แต่ตอนนี้ มันเชื่อ100% ว่าผมโดนเล่นแล้ว)......
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?