สิ่งเล็กๆ ที่เรียกว่า...รัก ภาค 2 "อ่านต่อ ตอนที่5 " ดร๊าฟที่ 4 แล้วจ้าา

[zzzvea]

สตูดิโอ หลังรายการเลิก

น้ำเดินลงมากับพี่โชน เดินมาหาทุกๆ คนที่มาให้กำลังใจน้ำ ทุกๆ คนยังคงปลื้มกับความรักของพี่โชนที่มีต่อน้ำ
น้ำ : “พี่โชนค่ะ น้ำอยู่ที่โน้น น้ำคิดถึงพี่โชนทุกๆ วัน ได้แต่เฝ้ารอว่า เมื่อไรจะถึงวันที่น้ำกลับมาหาพี่โชน”
โชน : “ขี้แงอีกแล้วน่ะ เมื่อก่อนตอนมาบอกรักพี่ ก้อร้องไห้ขี้มูกโปง และยังแถมเดินตกน้ำอีก”
น้ำ : “ใครค่ะ... ใคร.... ใครบอกรักพี่โชน...ใครรักพี่โชนหรอค่ะ” น้ำถาม พร้อมๆ กับทำหน้าไม่รุ้ไม่ชี้
เชียร์ : “แหม๋....คู่นี้เค้าจะไม่คุยอะไรกะใครเลยใช่ไหมเนีย”
ทุกคนหัวเราะด้วยความชอบใจ
เชียร์ : “พรุ่งนี้พวกเรานัดเจอกันที่ร้านอาหาร ข้างๆ โรงเรียนเก่าพวกเราเอามั๊ย”
ทุกคนตอบรับคำชวนของเชียร์ พร้อมๆ กับส่งเสียง “เย้ๆๆๆๆ น้ำเพื่อนชั้นได้เจอแฟนแล้วโว้ยๆๆๆๆ”
น้ำได้ยินเชียร์แซว...ทำให้น้ำเขินอายมาก
น้ำ : “เชียร์ เพื่อนบ้า...”
.
.

.
ร้านอาหารข้างโรงเรียน (ซีนแรกของภาค 1 ที่น้ำมานั่งดูพี่โชนไปโรงเรียน)
น้ำเดินทางมาถึงร้านเป็นคนแรก น้ำเดินเข้าไปนั่งเก้าอี้ตัวเดิม ที่ที่ตัวเองนั่งมองลอดช่องกระจก เฝ้ารอพี่โชนในวัยเด็ก “ที่นี่ยังคงเหมือนเดิม.....” น้ำถึงพี่ภาพที่พี่โชนขี่มอเตอร์ไซด์ไปโรงเรียน พร้อมๆ กับอมยิ้ม
ไม่นานนักเสียงของเชียร์, กี้, นิ่ม ดังมาแต่ไกล
“เราว่า วันนี้ต้องเป็นวันที่สุดๆ เลยเนอะ เย้ๆๆๆๆๆ”
สาวน้อย 3 คน เดินเข้ามาในร้านโดยที่ไม่ต้องพูดอะไรก็รู้ว่า ต้องเดินมาที่น้ำนั่งอยู่ประจำ และก็เป็นไปตามคาด ทุกคน เห็นน้ำนั่งอยู่
กี้ : “ว้าวๆ น้ำเพื่อนเรา นั่งถ่ายมิวสิค อยู่หรอเนีย จริงมะพวกเรา เฮ้อ.... พวกเรากลับดีกว่ามั๊ง ให้เค้านั่งถ่ายมิวสิค ให้จบก่อน แล้วเพื่อนๆ อย่างพวกเรา ค่อยนัดเจอกันใหม่” กี้เห็นภาพน้ำนั่งอมยิ้มอยู่ จึงแซวน้ำให้อายเข้าไปอีก
เชียร์ : “กี้ จะไปแซวน้ำเพื่อนเราทำไม เดี๋ยวพอน้องน้ำของพวกเรานั่งถ่ายมิวสิคเสร็จ ต้องไปถ่ายละครรักโรแมนติกต่อ จริงมะพวกเรา”
เชียร์, กี้, นิ่ม : “จริงงงงงงงงงง” ทุกคนตอบรับน้ำ แล้วก้อขำ
น้ำ : “มาถึงก้อแซวเลยน่ะ พวกแกจะกินอะไรกัน” น้ำถามอย่างอารมณดี
นิ่ม : “เด๋วรอพวกพี่โชนก่อนก้อได้ มะกี้นิ่มเพิ่งถามพี่โชน เห็นว่า จะมากับพี่ท๊อป, พี่ปิ่น, พี่นุ๊กด้วยน่ะ เห็นว่าใกล้จะถึงร้านแล้วล้ะ น้ำ”
กี้ : “ดูนั่นๆๆ....” กี้เห็นเด็กนักเรียนหญิงคู่หนึ่งเดินเข้ามา พร้อมๆ กับถือหนังสือ 9 วิธีบอกรัก ที่เคยให้น้ำใช้พิชิตใจพี่โชน
น้ำเดินมาดู และฟังด้วยความสนใจ

เด็กนักเรียนหญิง 1 : “เฮ้อๆๆ... ใช้มาครบทุกวิธีแล้ว พี่เค้าไม่เห็นมาสนใจเลย แห้วแน่เลยอ้ะ โครตเซ้งเลย”
เด็ก นักเรียนหญิง 2 : “ชั้นก้อไม่รู้จะลุ้นยังงัยแล้วเนีย ชั้นว่าแกก้อหน้าตาดีน่ะ เปลี่ยนเป้าหมายเหอะ แกลุยไปน่ะ แกมีแต่เจ๊งแน่ๆ เลย
เด็กนักเรียนหญิง 1 : “โห แก.......ทำมาจนป่านนี้แล้ว จะให้เลิกง่ายๆ ได้งัย”
เด็กนักเรียนหญิง 1 : “เซ้งจริงๆ.....”
น้ำ : “น้อง....น้องไม่ต้องไปใช้วิธีไหนทั้งนั้นแหละ ใช้วิธีของเราเนียแหละ จริงใจอย่างเดียว”
เด็กนักเรียนหญิง 2 : “พี่...พี่เคยใช้หนังสือเล่มนี้หรอค่ะพี่”
น้ำ : “อืมๆ ” น้ำตอบรับ “แต่พอพี่ทำจนครบทุกวิธี ก้อไม่ได้ผลน่ะ พี่เลยต้องใช้ความจริงใจที่พี่มีอยู่”
เด็กนักเรียนหญิง 1 : “ค่ะพี่ แล้วพี่ .... เอ่อ...พี่ ได้คบกะพี่เค้าหรือเปล่าค่ะ”
เชียร์ : “น้องไม่ต้องเป็นห่วงหรอก พี่เค้าอยู่ในกำมือแล้วล่ะ”
น้ำ : “เชียร์ๆๆๆ... นี่แก รักษาภาพพจน์ชั้นหน่อยสิ อายน้องๆ เค้ามั่ง”
เชียร์ : “จะอายทำไม ทีเวลาตอนทำ ไม่อาย ที่งี้ จะมาอาย”
ทุกคนหัวเราะด้วยความชอบใจ


ตัดมาที่ โชนเดินเข้ามาพร้อมกับท๊อป, ปิ่น, นุ๊ก, เฟย์ (น้องเค้กมะม่วง) เข้ามาในร้าน ภาพแรกที่แกงค์ปลวกตกใจ และตาโตก็คือ โชนอุ้มลูกของปิ่นเดินเข้ามา ด้วยความสนิทสนม แต่ก็ยังคงทักทายกันตามปกติ

"สวัสดีค่ะพี่โชน" ทุกคนตกใจมากที่เฟย์เป็นแฟนกับท๊อป แต่ก็ไม่มีใครกล้าถามว่า เด็กคนนี้ใครเป็นพ่อเด็ก

โชน เดินเข้าไปในห้อง ตรงเข้าไปหาน้ำ ภาพที่โชนเห็นก็คือ น้ำนั่งมองนอกหน้าต่าง ในมือ ถือกระดาษแผ่นเล็กๆ เก่าๆ อยู่ใบหนึ่ง นั่นคือ เบอร์โทรศัพท์พี่โชน ที่น้ำเก็บไว้ตลอด

โชน : "น้ำ...."

น้ำ : "พี่โชน...... สวัสดีค่ะ" น้ำตกใจทักพี่โชน

โชนมองกระดาษใบเล็กๆที่น้ำถืออยู่ด้วยความสนใจ

น้ำ : "ตอนที่น้ำอยู่ที่ New York กระดาษ ใบนี้ น้ำถือว่า เป็นตัวแทนของพี่โชน มีความหมายหลายๆ อย่างที่ซ่อนอยู่ในกระดาษใบเล็กๆ ใบนี้ อย่างน้อยที่สุด ก็มากกว่ากระดุมที่น้ำเคยเก็บไว้"

โชนอมยิ้มด้วยความดีใจ ที่ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา น้ำยังคงยึดมั่นในตัวของเขาเอง

โชน : "น้ำ....ดูโน่นสิๆๆๆ ดูโน้นๆๆๆๆ" โชนรีบทักน้ำ พร้อมกับชี้นิ้วออกไปที่ถนน

น้ำตกใจที่พี่โชนทัก จึงรีบดูไปตามนิ้วที่พี่โชนชี้ด้วยความสนใจ น้ำหันมองซ้าย-ขวา ก็ไม่เห็นมีอะไร มีแต่ถนนว่างๆ ไม่มีใครเดินสักคน "พี่โชน อะไรหรอค่ะ??" น้ำถามด้วยความงงๆ

โชน : "น้ำไม่เห็นหรอ โน่นงัยอนาคตของเรา"

น้ำยิ้มด้วยความชอบใจ พร้อมกับเสียงแซว

ท๊อป : "พวกเรากลับดีกว่ามั๊ง ปล่อยให้นางเอกกับพระเอก เค้าสวีทกัน ส่วนตัวประกอบอย่างพวกเรา ไม่มีบทล้ะ ไปกันเถอะ" ท๊อปแซวอย่างอารมณ์ดี

เชียร์, กี้, นิ่ม : "ฮิ้ววๆๆๆๆ"

อยู่เสียงลูกของปิ่นก็ร้องขึ้นมา พร้อมๆ กับเสียงของปิ่น โชนจึงรีบวิ่งออกมา แล้วเดินเข้าไปอุ้มเด็กตัวน้อย

โชน : "ว่างัย เจ้าเหน่งตัวน้อยๆ งอแงอีกแล้วน่ะ เดี๋ยวดีตายเลย"

ปิ่นหัวเราะด้วยความสนุก และใกล้ชิดกับโชนมากๆ เป็นภาพที่บาดตาน้ำเป็นอย่างมาก แต่น้ำก็ไม่ได้พูดอะไร

เฟย์ : "น้ำ เมื่อก่อนเราต้องขอโทษน้ำด้วยน่ะ ที่เราแกล้งน้ำหลายครั้งเลย"

น้ำหันมาที่เก้าอี้เฟย์นั่งอยู่

น้ำ : "อ่อ ไม่เป็นไรหรอกเฟย์ เราไม่ได้คิดอะไร"

กี้ เห็นสีหน้าของน้ำก็รู้ดีกว่า น้ำต้องมีอะไรในใจแน่ๆ เพราะภาพที่เห็น เป็นภาพที่ทุกๆ คนในแกงค์ปลวก ไม่สบายใจ ถึงความสนิทสนมระหว่างพี่ปิ่นกับพี่โชน

โชน : "น้ำ พรุ่งนี้พี่มีจัดนิทรรศการ ภาพถ่ายของพี่น่ะ เป็นครั้งแรกเลยที่งานของพี่ออกสู่สาธารณชน น้ำว่างไหม"

น้ำ : "เอ่อ คือ... น้ำไม่แน่ใจค่ะพี่ แต่ยังงัยน้ำจะโทรไปบอกพี่โชนน่ะค่ะ เพราะว่า น้ำนัดคุยกับพ่ออ่ะค่ะพี่โชน"

โชน :"อืม ได้ๆ ยังงัยก้อโทรมาบอกพี่ด้วยน่ะ พี่จะได้ออกมาตอนรับ"

หลังจากที่คุยกันอยู่พักหนึ่ง ก็ได้เวลาแยกย้ายกลับบ้าน

ยังมีต่อ

Comments

[ตูน]

พี่โชนของฉันน

[3333]

จะมีภาค 2 จริงๆ เหรอ !!!!!!!!!!!!!

[zzzvea]

เดี๋ยวนะ อันนี้พี่เค้าแค่แต่งให้เฉยๆ แต่พี่วิวบอกว่าจะลองถามผู้กำกับดูแต่อยากให้มี

ภาค 2 มากกกกกกกกกกกกกกกกกก