สังคมเด็ก ตจว. จะเข้ามา เรียน กทม. !!!! T^T
ตั้งกระทู้ใหม่
ปล.คิดเยอะไปมั้ยคะ T-T
4556
21 เม.ย. 54 เวลา 10:09 น.
553
views
8 ความคิดเห็น
เราก็ไม่ค่อยอยากไป ชอบอยู่บ้านนอกมากกว่า อบอุ่น มีความสุข ผู้คนเป็นมิตรอย่างแท้จริง ไม่มีการอิจฉา อาชญากรรม หรือ ลักขโมย อยู่สบายๆ ไม่ต้องระวังตัวอะไรมาก คหสต.
แหม่กังวลมากไปมั้ยง่ะ ไม่ถึงกับแย่ขนาดนั้นหรอกครับ แต่ขึ้นรถเมล์ไม่เป็นนี้ก็จำชื่อเรียกแล้วก็อ่านป้ายดูเอาละกันครับ ผมเองอยู่กรุงเทพมาตั้งแต่เกิดรู้แค่บางที่เองอะ
เราก็เด็กต่างจังหวัด ต้องไปเรียนกรุงเทพหมือนกัน
อย่าไปกังวลอะไรมากขนาดนั้นเลย เราต้องรู้จักปรับตัว ต้องค่อยๆเรียนรู้กันไป
ถ้าไปไหนไม่ถูก ก็ถามๆเค้าว่าไปยังไงขึ้นรถทางไหน
...ด้านได้ อายอดคะ
อย่าเครียดไปเลยครับ เดี๋ยวพอมาอยู่สักพัก มีเพื่อน เดี๋ยวเราก็เริ่มชิน เริ่มชำนาญเอง
เราก็ไม่เคย ตอนเรามาอยู่ เป็นครั้งแรกที่มากรุงเทพเลย เราก็กลัวเหมือนกัน ขนาดขึ้นบีทีเอส
ยังสอดบัตรผิดตั้งหลายรอบ จนเจ้าหน้าที่เข้ามาช่วย ไปไหนก็ไม่กล้าไปคนเดียว
แต่ตอนนี้สบาย กลับบ้านคนเดียว ไปเที่ยวคนเดียว (เราเด็กแอดฯ53)
จขกท. ดีกว่าเราตั้งเยอะ เพราะเคยมาแล้ว เพราะฉะนั้นอย่ากลัว เด็กบ้านนอกอย่างเรา
ต้องเข็มแข็ง สู้ๆๆ เป็นกำลังใจให้
พี่เป้นเด็กต่างจังหวัดที่เข้ามาเรียนในกรุงเทพเหมือนกัน ยอมรับว่าแรกๆ สายรถไรงี้ไม่รู้จักหรอก แถวบ้านไม่มีรถเมย์มีแต่รถสองแถวอ่ะ ยิ่ง รถไฟฟ้าแล้วใหญ่ ไม่เคยขึ้น!! แต่พอทาอยู่เราก้ต้องรู้จักปรับตัวอ่ะ จำสายรถ แต่ละสาย ไม่แน่ใจก็ถามใครสักคนที่รู้ให้แน่ใจก่อน ส่วนรถไปไฟฟ้าไรงี้ ก้ดูๆเค้าเอา แล้วเราก็จะขึ้นเป้น และใช้ชีวิตทุกอย่างเฉกเช่นคนในสังคมเมืองหลวง อะไรไม่รู้ก็เนียนๆไป ในกรุงเทพหน่ะ เด็กต่างจังหวัดเยอะจะตาย ไม่ต้องกลัวๆๆๆ อยู่ไปสักพักก็ชินเอง
สว่นที่กลัวเข้ากับเพื่อนไม่ได้ อันนี้แนะนำนะว่า เลือกคบเพื่อนหน่อยก็ดี อาจจะเลือกคนที่ผลการเรียนพอๆกันจับกลุ่มกัน หรืออาจจะเลือกฐานนะใกล้ๆกันจับกลุ่มกัน หรือไม่ก็เลือกนิสัยคล้ายๆกันจับกลุ่มกัน แต่ก้นะไม่กล้าแนะนำมาก เพราะพี่เองก้ล้มเหลวกับการคบเพื่อนในสังคมเมืองกรุงเหมือนกัน อาจจะเพราะคณะที่พี่เรียนค่อนข้างแข่งขันสูงมั้ง เลยไม่ค่อยจะจริงใจ และชอบดูถูกคนอื่น แต่กับเพื่อนต่างคณะกลับคบกันได้ดี และไม่ต้องกลัวนะว่าไม่มีคนคบเพราะไม่มีเงิน คนที่จะเป้นเพื่อนกันนะ เค้าไม่สนใจหรอกนะว่าเพื่อนจะมีฐานนะอย่างไร เพื่อนแม่ทำงานอะไร รวยจนแค่ไหน เค้าสนแค่ว่า จริงใจต่อกันและไปด้วยกันได้ก้พอ ดังนั้นแล้วไม่ต้องกังวลหรอกค่ะว่าเพื่อนจะไม่คบเพราะไม่มีเงิน
ส่วนเรื่องกลัวเรียนไม่ทันเพื่อน คนที่กลัวเรียนไม่ทันเพื่อนพี่บอกได้ตามตรงเลยว่า ไม่มีทางที่จะเรียนไม่ทันเพื่อน เพราะว่า เรากลัว เราเลยต้องตั้งใจ และขยันมากกว่าเดิม ขอแค่มีความขยัน พยายาม และอดทน ไม่มีทางที่จะเรียนไม่ทันเพื่อนหรอก การเรียนในมหาวิทยาลัยหน่ะ เนื้อหาที่เรียน ทุกๆคนก็พึ่งเคยเรียนครั้งแรกทั้งนั้นแหละ อาจจะมีแค่บางคนที่พื้นฐานเค้าดี เค้าเรียนไปได้เร็วกว่าเพื่อน แล้วไงหล่ะ คณะนึงมีตั้งหลายคน เราแค่แข่งกับตัวเอง รักษาระดับของเราก็พอ ไม่ต้องเอาตัวเองไปเทียบกับใครหรอกนะ
กรุงเทพก็ไม่ได้แตกต่างจากต่างจัวหวัดมากมายหรอกนะ แค่บางอย่างไม่เหมือน และเราก้ต้องเรียนรู้ที่จะปรับตัว
PS. เพราะแสวงหา.....มิใช่เพราะรอคอย......เพราะเชี่ยวชาญ.....มิใช่เพราะโอกาส.......เพราะสามารถ......มิใช่เพราะโชคช่วย......ดังนี้แล้ว......ลิขิตฟ้าหรือจะสู้มานะตน!!....
อยู่ไปเรื่อย ๆ เดี๋ยวก็ขึ้นรถไปไหนมาไหนคล่องจ้า
ส่วนเรื่องเพื่อน อย่าคิดมาก คนดี ๆ ก็มีน้า
เป็นกำลังใจให้ ^^
PS. อะไรที่ดี แต่ดีไม่พอสำหรับมัน ก็ยอมรับความจริง และเลือกเส้นทางใหม่ :)
เอาจริงๆตอนปี1 ผมรุ้แค่ทางไปมหาลัยกับที่พักแค่นั้นหละครับ
เพื่อนก็ไม่ค่อยมี เข้ากับใครก็ไม่ค่อยได้ในช่วงแรกๆแต่ก็ผ่านไปซักพักมันก้รุ้เองครับมันหากลุ่มได้เองหละ ส่วนตัวผมอยุ่คนเดียวสบายใจสุด
หลังจากได้ซํกปี2-3หาวันว่างๆเวลาว่างๆ นั่งรถเมล์ชิวๆ สุดสาย ผ่านนั้นผ่านนี่เดินเล่นไปทั่วกันไป
ถ้าหลงก็กลับสายเดิมแค่นั้นเอง ผมว่า เด็กตจว บางคนรุ้ทางมากกว่า เด้ก กทม อีกนะ เพราะเด็กตจวแบบว่า ต่างบ้านต่างเมืองอยากสำรวจอะไรประมาณนี้
เหมือนผมบ้านเกิดอยุ่ลำปาง เมื่อก่อนนี้ทางไปเกาะคาผมยังไม่รุ้เลย แต่เพื่อนผมที่อยู่กทมรุ้มากกว่าอีกแค่ไปฝึกงานไม่นานเอง
แก้ไขครั้งที่ 1 เมื่อ 21 เมษายน 2554 / 22:12
PS. อธิบายด้วยภาพ
PS. เหรียญย่อมมีสองด้านเสมอ
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?