ระบาย . เบื่อแม่ !
ตั้งกระทู้ใหม่
พรุ่งนี้เราจะไปดูหนังกับเพื่อนค่ะ เน้นว่ากับเพื่อน !
เราไม่ได้ไปดูกับผู้ชาย เพราะเราไม่ชอบไปดูหนังกับผู้ชายอ้ะ
เราก็ขอแม่ แม่เราก็ไม่ให้ไปเวลาเพื่อนไปเที่ยวไหนแม่เราไม่ให้ไปตลอด
เหมือนปิดกั้นเราทุกทาง โทรสับก็ยึด ไปเที่ยวกับเพื่อนก็ไม่ให้
แล้วเวลาคุยโทรสับอยู่กับเพื่อน ก็ชอบมาแอบฟังอ้ะ เราไม่ชอบ !
จนเรารู้สึกว่าตอนนี้เราเหมือนคนเก็บกดเลย เราแค่อยากออกไปหาเพื่อน
พอเราตื้อบ่อย ๆ เขาก็ด่าเราเป็นชุดเลยอ้ะ
แล้วอีกอย่างเราไปกับเพื่อน ก็ไม่ได้เสียหายอะไรเลย
เราก็อยู่ในกรอบตลอด สั่งอะไรเราก็ทำตามที่สั่งตลอด ทำไมแม่ทำกับเราแบบนี้
เราเบื่อมากเลย มันทำให้เรารู้สึกว่าตัวเราเอง
' ไร้ค่ามาก ไม่มีความสำคัญอะไรเลย '
ทำให้เราไม่อยากอยู่อีกแล้ว เราเบื่อแม่ เบื่อบ้าน เบื่อทุกอย่างเลย !
เราไม่ได้ไปดูกับผู้ชาย เพราะเราไม่ชอบไปดูหนังกับผู้ชายอ้ะ
เราก็ขอแม่ แม่เราก็ไม่ให้ไปเวลาเพื่อนไปเที่ยวไหนแม่เราไม่ให้ไปตลอด
เหมือนปิดกั้นเราทุกทาง โทรสับก็ยึด ไปเที่ยวกับเพื่อนก็ไม่ให้
แล้วเวลาคุยโทรสับอยู่กับเพื่อน ก็ชอบมาแอบฟังอ้ะ เราไม่ชอบ !
จนเรารู้สึกว่าตอนนี้เราเหมือนคนเก็บกดเลย เราแค่อยากออกไปหาเพื่อน
พอเราตื้อบ่อย ๆ เขาก็ด่าเราเป็นชุดเลยอ้ะ
แล้วอีกอย่างเราไปกับเพื่อน ก็ไม่ได้เสียหายอะไรเลย
เราก็อยู่ในกรอบตลอด สั่งอะไรเราก็ทำตามที่สั่งตลอด ทำไมแม่ทำกับเราแบบนี้
เราเบื่อมากเลย มันทำให้เรารู้สึกว่าตัวเราเอง
' ไร้ค่ามาก ไม่มีความสำคัญอะไรเลย '
ทำให้เราไม่อยากอยู่อีกแล้ว เราเบื่อแม่ เบื่อบ้าน เบื่อทุกอย่างเลย !
PS. I LOVE CHOENDUNG ! ♥
ไอแอม.บิวตี้พลัส
2 พ.ค. 54 เวลา 22:49 น.
979
views
134 ความคิดเห็น
ใจเย็นๆนะ แม่ก็หวงอะ ลองอธิบายนะ
ไม่ก็ให้แม่คุยกับเพื่อนก็ได้ คือทำให้เค้าเชื่อเราอะ ก็เราไม่ได้โกหกนี่น่า
เรามันผู้หญิงทำอะไรก็ไม่ดีตลอด น่าเบื่อมากเลย Tt'
PS. I LOVE CHOENDUNG ! ♥
เราก้เปนคะ
ขนาดเราจบ ม6 ตอนนี้รอผลแอด
ไปไหนมาไหนยังไม่ได้เลยคะ
ไปไหน ต้องถามไปไหน กับใคร เพื่อนชื่อไีรบ้าง มีกี่คน บลาๆๆๆ เฮ้ออออ
ไปเที่ยวดุหนังเดินห้าง แม่ก็จะบอกว่าไม่ชอบ ให้ไปเที่ยว ไปผลาญตัง อ๊าว ไม่ให้ไปเที่ยวงี้ แล้วจะให้เราไปเที่ยวไหนอะ นานๆทีไป ยังโดนว่าเลย คิดละเครียดดดดดด
ขอไปไหนที ต้องได้ทะเลาะกันตลอดดดดยังไม่พอ ต้องคอยโทรตามตลอด
เราว่าเราก็โตพอละนะ ตอนนี้ก็ปิดเทอม จบ ม6 ก็จบแล้ว
เซงกะแม่มากเลย
ทุกวันนี้เราก้นั่งหายใจทิ้งไปวันๆ รอผลแอดออก TT'
อยากให้ผลแอดออก จะได้ไม่้ต้องอยุ่บ้านแล้ว
จะขึ้นปี 2 แล้ว แม่ก็ยังห่วงจนดูเวอร์อยู่เช่นกัน
แต่ไม่มากเท่า จขกท. นะค๊ะ ยังไงลองไปคุยดะเค้าดู
คห 4 . เราคุยกับเขาทุกคำพูดแล้ว เขาไม่ให้เราเลยอ้ะ Tt'
PS. I LOVE CHOENDUNG ! ♥
กว่าจะได้ไปก็เหนื่อยเหมือนกันอ่าคะ
คิดละเครียด หลายๆอาทิตอ่ะคะ จะได้ไปไหนกะเพื่อนที
แม่ยังว่าเราเที่ยวบ่อย - -*
บางทีแม่ไม่อยุ่บ้านเราก็ออกเลยคะ กลับมารอฟังการโดนด่า หรือบางทีก็แต่งตัวเรียบร้อย ละค่อยบอกเอา 555555 ไม่ให้ไปก็จะไปอะ
เฮ้ออ
เราม 1
พ่อหวงไม่ให้ไปกับเพื่อนเหมือนกัน
แต่เราคิดว่า
เรามีประจำเดือนแล้วพูดง่ายๆคือท้องได้อ่ะ
เพื่อนอ่ะไม่อันตรายหรอก แต่คนข้างนอกอ่ะอันตราย
เดี๋ยวนี้คนโรคจิตมันเยอะ เราเป็นผู้่หญิงต้องระวังตัว
แล้วที่พ่อแม่มาแอบฟังเราคุยโทรศัพท์อาจจะเป็นเพราะว่าไม่อยากให้เราคบเพื่อนไม่ดี ถ้าเืพื่อนบอกอะไรผิดๆ แม่จะได้เตือนทันไง
ตอนแรกเราก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าผู้ใหญ่จะหวงอะไรหนักหนา
แต่พอฟังเหตุผลแล้วก็พอเข้าใจว่าเค้ากลัวเราโดนข่มขืน ทำร้ายต่างๆนาๆ
ไม่ใช่ว่าเราไร้ค่า แต่เรามีค่ามากเลยต่างหาก แม่เลยหวงนะรู้มั้ย
สู้ๆนะเจ้าของกระทู้
เราก็วัยเดียวกัน
ถ้าแม่เค้าไม่รักเรา เค้าคงทำแท้งก์ไปแล้ว
ผู้ใหญ่เค้าผ่านอะไรมามากกว่าเรา เค้าทำอะไรต้องมีเหตุผลอยู่แล้วเนอะๆๆๆ
ลองคุยกับคุณพ่อให้คุณพ่อช่วยพูดกับคุณแม่ให้สิครับ
" เบื่อแม่ " ขอพูดตรง ๆ นะครับ ผมละโครตเกลียดเลยใครพูดแบบนี้
คุณอายุเท่าไหร่ครับ ? เกิดมา จะ 20 ปีแล้ว ถึงรึเปล่าก็ไม่รู้
แม่คุณเคยมาบ่นว่าเบื่อคุณบ้างรึเปล่า ?
แค่เค้าไม่ให้ไปเที่ยวกับเืพื่อน ทำมาบ่นอุบอิบ
ถ้าผมเป็นพ่อเป็นแม่ ลูกแบบนี้นะ ผมจะปล่อยไปเที่ยวแต่ให้มีปัญญาเอาเงินตัวเองไปเที่ยวนะ
ผมจะไม่ให้เงินแม็งซักบาทเดียวอะ
นี่คุณยังดีมีแม่ คิดถึงคนไม่มีแม่บ้าง คุณโชคดีขนาดไหน
ที่วัน ๆ เกาะแต่เงินท่านกิน นอน มีที่ซุกหัว มีข้าวกิน
โธ่ ! ถ้ามีงานทำ มีเงิน จะเที่ยวก็เที่ยวไป
นี่ปัญญาหาเงินได้รึยัง จะไปเที่ยวก็ไปขอเงินท่านไป
พวกท่านหาเงินแทบตายเอามาให้ลูกเที่ยว
เคยคิดจะแบ่งเบาบ้างรึเปล่าครับภาระทางบ้านอะ ?
เรื่องแค่นี้จะมาทำเป็นเก็บกด
ผมผ่านอะไรมามากกว่าคุณอีก
แล้วผมมั่นใจว่าผมอายุเยอะกว่าคุณด้วยครับ
ถ้าพวกท่านรู้คงเสียใจนะที่ลูกในใส้แท้ ๆ มาบอกเบื่อ
เกลียดนะครับคนแบบนี้
ปล . รักแม่ทำดีกับแม่ก่อนที่จะไม่มีให้ทำ
อืม ... เข้าใจนะ
ผมเป็นผู้ชาย อายุ 17 แล้ว ... แม่หวงมากๆๆๆๆๆ
จะแตะมอไซด์ยังไม่ได้เลย แบบอึดอัดด้วย จะไปไหนก็ไม่ได้ไป
นานๆๆๆได้ไปทีนึง .... แต่ก็นะ แม่เค้าเป็นห่วง
ฟังๆบ้างก็ดี จขกท จะเข้าใจตอนมีลูกเป็นของตัวเองนั่นแหล่ะ
ไม่เค้าใจทำไมพวกเค้าชอบพูด ว่า " ฉันรู้ฉันผ่านอะไรมาเยอะแล้ว "
แต่กลับไม่เข้าใจเรา เลย ? ?? เนี่ยหรอผ่านมาก่อน !!
ของเราอ่ะ
ออกไปเลยตอนแม่ไม่อยุ
แล้วค่อยโทรบอก
"แม่ออกไปกับเพื่อนเด้อ"
จบ
เพราะแม่คงไม่ไปรับเรามาหรอก
เบื่อแม่? อยากเป็นนังเรยาหรือไง วันไหนไม่มีแม่ให้เบื่อแล้วจะรู้สึก
เฮ้อ เด็กหนอเด็ก อะไรก็เพื่อนๆๆ
ถ้าอยากไปเที่ยว
ให้เพื่อนมารับที่บ้าน มาเป็นพยานว่าไปกับเพื่อนจริงๆสิคะ
ถ้าแม่ไม่มั่นใจในตัวเพื่อน ก็ให้แม่รับรู้ว่าเพื่อนที่คุณคบเป็นคนยังไง ไว้ใจได้มั้ย
โดยการพาเพื่อนมาแนะนำให้แม่รู้จัก
ลูกเป็นดั่งแก้วตาดวงใจของพ่อและแม่นะคะ
คุณโชคดีมากนะที่มีแม่ที่ค่อยดูแลเอาใจใส่ห่วงหวงรักลูกสาวมากจนไม่ยอมให้
ไปไหนเลย ดีกว่าใครหลายๆคนที่เค้าไม่มีแม่ หรือมีแม่แต่เหมือนไม่มี ไม่เอาอกเอาใจลูก
ไม่ห่วงลูก ลูกอยากทำไรทำ ช่างมัน โตเป็นวัวเป็นควาย ต้องมาคอยดูแล น่าเบื่อ
น่ารำคาญ จะไปไหนก็ไป แบบนี้เหรอคะ
ถ้าคุณไม่ชอบการกระทำของแม่ ก็พูดออกไปเลย แต่อย่าพูดว่า "แม่!! อย่าทำแบบนี้ได้มั้ย หนูโตแล้ว
หนูไม่ชอบ หนูเบื่อมากเลยกับความจู้จี้จุกจิกของแม่ ต้องมาฟังหนูคุยโทรศัพท์ ห้ามนั่นห้ามนี่
ไม่ให้ไปเที่ยว ปิดกันทุกอย่าง ฯลฯ "
**ห้ามพูดแบบนี้เด็ดขาดเลยนะคะ มันเป็นการทำร้ายจิตใจแม่เป็นที่สุด
ยิ่งคุณพูด บางทีท่านอาจจะไม่ยอมคุณเลยด้วยซ้ำ คุณต้องค่อยๆพูดค่อยๆขอไป ไม่ให้ไปวันนี้
ก็ขอใหม่วันหน้า ขอแบบดีๆ สักวันท่านก็จะให้ไปเอง
ฉันก็ไม่รู้หรอกค่ะว่าคุณเป็นคนยังไง แต่เชื่อฉันเถอะนะคะ ท่านคงมีเหตุผลที่ไม่อยากให้ไปไหน
อาจจะเป็นเรื่องโลกภายนอก หรือเรื่องเกี่ยวกับตัวคุณเอง ที่แม่ยังห่วงอยู่
ถ้าเกิดแม่ให้ไป ทางที่ดี คุณควโทรหาแม่ทุกๆ 1 หรือ 3ชม. ท่านจะได้วางใจ กลับบ้านให้ไว
ยิ่งคุณทำตัวดีมากเท่าไหร่ พ่อแม่ก็ยิ่งวางใจลูกมากเท่านั้น
คห.9 อาจจะแรงไป แต่มันก็จริงของเค้านะคะ คุณอาจโกรธแต่ถ้ามาทบทวนดีๆมันก็ตรงอย่างที่เค้าว่า
ที่ฉันพิมพ์แบบนี้ คุณอาจจะคิดว่าฉันไม่เคยเจอแบบคุณก็เลยไม่รู้ ใช่ค่ะ ฉันไม่เคยโดนแบบนี้เลย
แต่ถ้าฉันโดนแบบนี้ ฉันจะทำยังไง?
ก็คงต้องทำอย่างที่ฉันบอกน่ะค่ะ คือพูดจาดีๆ ขอแม่ไปเที่ยว ให้เพื่อนช่วยยืนยัน
หรือไม่ไว้ใจเพื่อนอีก ก็จะพูดถึงลักษณะนิสัยของเพื่อนให้แม่ฟัง แล้วถ้าชวนเพื่อนมาบ้านได้
ก็จะแนะนำให้แม่รู้จัก แล้วถ้ายังไม่ให้อีก ก็จะขอโดยการที่ เพื่อนมารับที่บ้านให้แม่เห็นเลย แล้วก็
จะโทรรายงานทุกๆ1หรือ2 หรือ 3ชั่วโมงค่ะ วันนี้ยังไม่ได้ วันหน้าก็ยังมี ถ้าขอแล้ว แม่กำลังจะว่าก็จะพูดว่า " จุ๊ๆ หนูรู้นะว่าแม่คิดอะไร ไม่ไปแล้วค๊าบบ อย่าบ่นเลย เดี๋ยวไม่สวยนะ ไว้วันหลังขอใหม่ "
ฉันเชื่อนะคะว่าถ้าทำตัวดีๆพ่อแม่ต้องยอมปล่อยให้เราไปเจอโลกภายนอกแน่นอน
สมัยม.ต้น ถ้าจะไปเที่ยวกับเพื่อน
แม่ก็จะถามว่าไปกับใคร นันไปด้วยไหม (เพื่อนที่แม่ไว้ใจเพราะอยู่ใกล้บ้าน
เป็นลูกสาวเพื่อนแม่) แล้วกลับกี่โมง  เราก็บอกไปนะคะ ว่านันไปด้วย เท่านี้แม่ก็ให้ไปค่ะ แล้วแม่ก็จะบอกว่าถึงแล้วโทรมาด้วย จะกลับเมื่อไหร่ก็โทรมาบอก พอไปถึงฉันก็โทรไปบอกแม่ค่ะ จะเปลี่ยนเวลากลับเมื่อไหร่ก็โทรไปบอก จะกลับแล้วก็โทรไปบอก
แต่พอโตขึ้น กลายเป็นว่า แม่ออกไปไหนเราจะโทรตามตลอด  พอแม่มาส่งก็บอกกับแม่ว่า
ถึงบ้านแล้วโทรมาหาด้วย แม่บอกว่า จะโทรทำไมเปลืองตังค์ สรุปแม่ก็ไม่โทร เราก็เลยโทรไปเช็ค
สรุปว่าแม่กลับถึงบ้านปลอดภัย เราก็โล่งใจมาก แม้เราโดนว่าว่าโทรมาทำไมเปลืองตังค์ เราก็ไม่
เสียใจ ไม่เบื่อเลย ตอนนี้จะขึ้นมหาลัยแล้ว แม่บอกจะไปส่งใกล้ๆกับมหาลัยซึ่งมันไกลจากบ้านมาก เราไม่ยอมท่าเดียวให้ส่งตรงหน้าซอยเดี๋ยวเราขึ้นรถไปเอง พ่อแม่คือหัวใจของเราเลยค่ะ
ยอมรับเลยว่ายังเป็นคนที่ยืนด้วยลำแข้งของตัวเองไม่ได้ ยังต้องพึ่งพาพ่อแม่อยู่ พูดตรงๆเลยค่ะ
ใครจะว่าเป็นลูกแหง่เราก็ไม่แคร์เลย พ่อแม่สำคัญมากที่สุด เราไม่อยากให้พ่อแม่
เป็นอะไร อยากให้อยู่กับเราตลอดไป
ตอนเด็กๆสมัยประถม เราเป็นเด็กไม่ดี ว่าแม่ ตามใจตัวเองสุดๆ ดื้อมาก อยากได้อะไรก็ต้องได้
แต่พอได้เข้าค่ายพุทธบุตรที่ร.ร.ตอนขึ้นม.ต้น ก็เลยเปลี่ยนไป เข้าไปกราบแม่ขออโหสิกรรมที่ทำ
ไม่ดี ที่ร.ร.มีจัดวันงานวันแม่ทีไร เราจะชวนแม่ไปเสมอเลย
เชื่อเรานะคะ อย่าเบื่อแม่เลย อย่าไปจากแม่เลย แม่ยอมอดทนอุ้มท้องเราจนเราได้เกิดมา ท่านเดินเหินไปไหนก็ไม่ค่อยสะดวก ทำอะไรก็ไม่ค่อยได้
อีกอย่างไม่ใช่แค่ 9 เดือนที่แม่ต้องลำบากอดทนดูแลลูกนะคะ แต่เป็น *ชั่วชีวิตของแม่
ที่แม่ทนอยู่ได้ ก็เพราะว่า ความรักของแม่ที่มีต่อลูก
ถ้าแม่ไม่ยอมให้เราไปเที่ยวกับเพื่อน งั้นก็ไปเที่ยวกับแม่ซะเลย
ให้เลือกระหว่างเพื่อนกับแม่ เราเลือกแม่ค่ะ เวลาทุกวินาทีสำหรับเราคือครอบครัว
ไม่มีใครที่จะดีได้เท่ากับพ่อและแม่อีกแล้ว รักแม่ของคุณให้มากที่สุดนะคะ
ลูกที่ทำร้ายพ่อแม่ หนีพ่อแม่ไป ทำให้พ่อแม่เจ็บช้ำน้ำใจ ย่อมไม่เจริญ บางทีอาจจะตกนรกด้วยซ้ำ
ขออโหสิกรรมกับพ่อแม่ แล้วทำตัวใหม่ให้สมกับเป็นลูกที่ดี รับรองชีวิตจะมีแต่มีความสุข ความเจริญค่ะ บางทีอาจจะได้ในสิ่งที่คุณต้องการด้วยก็ได้
ถ้าคุณอ่านจบจะขอบคุณมากๆเลย ถ้าไม่พอใจในความเห็นของเรา ก็ขอโทษด้วยนะคะ
ยังไงก็สุดแล้วแต่คุณ  เพราะชีวิตนี้เป็นของคุณ ขอให้โชคดีค่ะ
(ถ้าเกิดทำอย่างที่เราบอก เราจะยิ่งขอบคุณมาก ถึงมากที่สุด เป็นไงมาไงก็เล่าให้ฟังด้วยนะคะ
เราจะยังติดตามคุณเสมอ )
เบื่อแม่ใช่มั้ย??? ถ้าวันนึง แม่ จขกท. ต้องไปทำงานที่อื่นแบบแม่เรา ต้องอยู่กับญาติ ที่บ้านเหมือนค่ายทหาร ปีนึงเจอหน้าแม่ประมาณ 5-6 ครั้งเพราะบางทีแม่เราจะมาหา ปิดเทอมใหญ่แม่ต้องไปเมืองนอก เปิดเทอมแม่ดูร้านอยู่ที่อื่น ปิดเทอมเดินตุลาถึงจะได้ไปเที่ยวด้วยกัน เรามีเงินใช้ ได้ไปเที่ยว(แต่ไม่บ่อยนะ กว่าจะได้ไปต้องตอบคำถามละเอียดยิบของญาติ) แต่เราไม่ได้อยู่กับแม่มันก็เท่านั้น ลองคิดดูนะกลับบ้านมาไม่เจอหน้าพ่อแม่ เหงามั้ย? ปรึกษาใครก็ไม่ได้ แรกๆอาจจะดีใจที่ไม่มีคนคอยบ่น ลองอยู่แบบนี้ซัก 7�ปีตั้งแต่ ป.1 จขกท.ยังจะเบื่อแม่อยู่มั้ยกลับไปคิดเอาเองนะ
เบื่อแม่?? เพราะแม่ไม่ให้ไปเที่ยว
ฟังดูอกตัญญูจังเลยค่ะ
คำแรงไปหน่อย แต่คงต้องพูดให้รู้สึก
เห็นด้วยกะคห.9ทุกประการค่ะ
ซักวันเธอจะ เข้าใจ
เอาน่า ใจเย็นนะ
ก็เธอเป็นผู้หญิงนี่นา แม่เขาคงเป็นห่วงเป็นธรรมดา
เมืองไทยสมัยนี้มีอันตรายรอบด้าน
ควรจะปรับความเข้าใจกับคุณแม่ตรงๆดีกว่านะ
PS. TK = Tomo ♥ Kaew!!! โมะแก้วเท่านั้นนนนน!!!>_< 555 5
ยังน้อยนะที่เจอแบบนี้
แม่เธอ คือ แม่ เขาผิดเหรอที่ ห่วง เธอน่ะ
พูดออกมาได้ยังไงว่าเบื่อแม่ ???
เธอไม่มีสิทธิ์พูดนะ บอกตรงๆ เราจะขึ้น ม.5
มือถือเรายังไม่มีใช้
เที่ยวกับเพื่อนไม่มีเลยสักครั้ง
สายเน็ตก็โดนตัด [สายเน็ตบนห้อง]
ไปไหนก็ต้องไปกับครอบครัว
มีแฟน พ่อแม่รับไม่ได้ พ่อส่งมือปืนไปขู่แฟนถึงบ้าน
อยู่บ้าน ทำงาน! ถ้าไม่ทำก็ไม่ต้องทำ
เธอโดนน่ะยังน้อย แค่โดนด่า โดนว่า เพราะคำว่า เป็นห่วง ของคนเป็นแม่
เราไม่เคยนึกเสียใจเลยที่พ่อกับแม่ทำไมถึงไม่ให้ออกไปไหน
เหมือนเพื่อนคนอื่นที่พ่อแม่อนุญาตให้ออกไปข้างนอก ไม่เคยนึกเสียใจ
มีแต่คิดว่า เออ พ่อแม่เรารักเรามากเลยนะ เราดีใจจัง!
เราดีใจมาก! ที่พ่อกับแม่ห่วง และหวงเราถึงขนาดนี้
ไปไหน ให้พี่เลี้ยงตามเฝ้าตลอด เออ เขาห่วงเรามากขนาดนี้
เราเจอเยอะกว่าเธออีกนะ อย่าพูดคำว่าเบื่อแม่เลย
เธอหรือเราอายุน้อยกว่า หรือมากกว่ากันเราไม่รู้
แต่ที่รู้ๆ เราคิดได้ พอที่จะสอนเธอนะว่า
อย่าพูด หรือแม้แต่คิด อย่างที่เธอทำในกระทู้นี้
เพราะเรื่อง 'ไร้สาระ' อีกเป็นครั้งที่สอง ในเมื่อเธอมองไม่เห็นความดี
ของแม่ที่เลี้ยงเธอมา ก็อย่าเอามาป่าวประกาศใน ถิ่นเด็กดี ที่คิดได้
อยากซ้ำเติมมากกว่า สงสารนะ ถ้ามาตั้งกระทู้เพราะแบบนี้น่ะ
แม่เลี้ยงลูกแต่ละคนไม่เหมือนกัน แม่เราชอบพูด จึงไม่แปลกที่แม่คนอื่นเขาให้ออกไปเที่ยว แต่แม่เราไม่ให้ไป เราเข้าใจ..
เวลาขอไปไหน เราก็คิดก่อน แต่ก็โชคดีมั้ง เพราะเราก็เป็นพวกขี้เกียจไปไหนอยู่แล้ว เธอแอบทำไรนอกลู่นอกทางบ้างหรือป่าว แม่เขาแอบไปได้ยินอะไร แอบรู้พฤติกรรมอะไรของเราหรือป่าว จึงได้ระแวงขนาดนั้น
สำหรับเรื่องโทรศัพท์ แม่เราไม่ต้องแอบฟังเลย พูดลั่นบ้าน - -* คำหยาบมีบ้าง แต่ไม่พูดอะไร ทุเรศๆอยู่แล้ว ส่วนเรื่องเที่ยว ช่างมันเหอะ เพื่อนเราคนนึงบ้านมันอยู่ไกล แม่เลยไม่ให้มาเที่ยววันจบรุ่น มันโทรมาร้องไห้ เราซ้ำมันเลย เพราะแม่มันโทรมาปรึกษาแม่เรา แม่มันก็สงสารมันแต่จำเป็นเพราะบ้านมันอยู่ไกล และเลี้ยงหมูกระทะตอนเย็นเลิกดึก จะให้แม่มานั่งเฝ้าแกหรอ!! แต่มันก็ยังดื้ออีก!! สุดท้ายมันก็ต่อ รร เดิม ยังไงๆชาตินี้ก็ได้เที่ยวได้เจอเพื่อนแน่ๆ รับรอง ไม่ต้องกลัวจะอดเที่ยวหรอก แม่เราตั้งแต่เด็กไม่เคยเที่ยวเลย ท่านยังไม่ตาย แถมตอนโตนี่ก็ได้ไปเที่ยวกับเพื่อนๆ ชีวิตมีความสุข จริงๆวัยนี้ก็ไม่ควรเที่ยวมากอยู่แล้วนะ เงินที่หมดไปเพราะเที่ยวใช้ประโยนช์ได้อีกเยอะ ล่าสุดเพื่อนชวนไปดูลัดดาแลนด์ก็ไม่ไป ชวนไปว่ายน้ำก็ไม่ไป แถมเพื่อนเราเดี๋ยวนี้มันกลับบ้านด้วยกัน เที่ยวทุกวัน ปวดหัวจริงๆ เราขอบาย ชอบเที่ยวแบบนานๆทีมากกว่า
แม่เลี้ยงลูกต่างกันนะคะ คุณเกิดมาในครอบครัวแบบนี้ คุณก็ต้องเข้าใจท่านด้วย เราเกิดมาในครอบครัวของเรา และบ้านคือสถานที่ๆเราควรรักมากที่สุด คุณไปอยู่ที่ไหนๆก็ไม่สุขใจเท่าบ้านหรอกค่ะ ไปเที่ยวกับเพื่อนสนุกๆไปค้างบ้านเพื่อนมีความสุขคุยกันทั้งคืน แต่คุณอยู่เป็นปีไม่ได้หรอก อย่างไรคุณก็ต้องกลับบ้าน
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?