Dek-D.com ใช้คุกกี้เพื่อพัฒนาประสบการณ์ของ
ผู้ใช้ให้ดียิ่งขึ้น เรียนรู้เพิ่มเติมที่นี่
ยอมรับ

ช่วยถอดบทประพันธ์ อิเหนา ตอนศึกกระหมังกุหนิง นะ

ตั้งกระทู้ใหม่
ตั้งกระทู้ใหม่
เมื่อนั้น     สุหรานากงเรืองศรี      
ได้ฟังผ่านฟ้าพาที    อัญชลีแล้วสนองพระบัญชา
แต่มาอยู่ดาหาก็ช้านาน       ยังมิได้ทำการอาสา
ขอกราบบาทภูวนาบังคมลา        ออกไปช่วยเชษฐาชิงชัย
ทูลพลางทางถวายอัญชลี       ลาศรีปัตหราเป็นใหญ่
ออกมาอยู่ที่ภูวไนย        ตรวจเตรียมทัพชัยฉับพลัน
ครั้นเสร็จเสด็จทรงอาชา         พร้อมพี่เลี้ยงเสนากิดาหยัน
ยกจากพระนครจรจรัล      ตำมะหงงกุเรปันก็ตามมา


ครั้นถึงจึงหยุดจตุรงค์    เสด็จไปเฝ้าพระองค์เชษฐา
ถ้อยทีมีใจปรีดา        ตรัสสั่งสนทนาพาที
แล้วแถลงแจ้งเหตุบรรยาย     แต่ต้นจนปลายถ้วนถี่
วันนั้นน้องมาถึงธานี        ได้ทูลว่าพระพี่จะยกมา
ดูดีท้าวตรัสเห็นขัดเคือง      ว่าไหนจะจากเมืองหมันหยา
เมียเขาเขารักดังแก้วตา     หรือจะอาจคลายคลาเห็นผิดไป
แต่พระเชษฐาให้หาตัว        ก็ไม่มีความกลัวยังขัดได้
เกิดณรงค์สงครามก็เพราะใคร          จนเดือดร้อนทั่วไปถึงธานี
นับประสาอะไรแก่ตัวเรา         ถึงตายเขาก็ไม่ดูผี
เห็นเคืองขัดตรัสซ้ำอยู่ดังนี้     พระภูมีจงทราบบทมาลย์


เมื่อนั้น      ระเด่นมนตรีใจหาญ
ฟังสุหรานากงแจ้งการ       จึงตอบพจมานอนุชา
ซึ่งท่านขุ่นแค้นเคืองนัก     ก็ประจักแจ้งใจไม่กังขา
ไม่ถือโทษโกรธตอบพระผ่านฟ้า     จะตั้งหน้าหักหาญพาลภัย
เสร็จศึกจะเข้าไปอัญชลี      จะด่าตีก็ตามอัชฌาสัย
เมื่อได้เกินได้ก็จนใจ      ตามแต่ภูวนัยจะปราณี


บัดนั้น        ตำมะหงงบังคมเหนือเกศี
จึงกราบทูลแถลงแจ้งคดี        องค์ศรีปัตหรารับสั้งมา
ให้ข้าบังคมทูลภูวไนย        ว่าชี้ชอบขอบพระทัยหนักหนา
ขอเชิญเข้าไปในพารา        จะได้พักโยธาพลากร
ข้าจึงทูลสนองพจมาน        พระนัดดาจะทำการแก้ตัวก่อน
เสร๊จศึกจึงจะบทจร        มาเฝ้าภูธรธิบดี
เพราะมิได้ตอบคำว่าขาน        ตรัสแต่กิจการกรุงศรี
แต่ดูพระกิริยาพาที        เหมือนจะเคลื่อนคลายที่โกรธา


เมื่อนั้น                                    พระโฉมยงพงศ์อสัญแดหวา
ได้ฟังตำมะหงงเสนา                         เกษมสันต์หรรษาเป็นพ้นไป
จึงเสด็จคลาไคลเข้าในห้อง                ให้ชักปิดม่านทองสองไข
สุหรานากงทรงชัย                              ก็กลับไปที่ประทับพลับพลา

ช่วยถอดบทประพันธ์นี้ให้หน่อยนะค่ะ

แล้วก็เราต้องวาดรูปของนางจินตะหราวาตี
ใครมีรูปวาดที่เหมาะๆก็ขอด้วยนะค่ะ
เป็นหญิงอายุ 16-18 ปี ผิวสองสีแต่สวย

ขอบคุณทุกคำตอบนะค่ะ

แสดงความคิดเห็น

>

12 ความคิดเห็น

H.O.T.D. l Conan [ 64 ] 5 มิ.ย. 54 เวลา 22:30 น. 1

มันกลับมาอีกแล้ว เราก็เคยแปลนะแต่ทิ้งไปหมดล่ะ = ="

รอพี่ๆน้องๆเพื่อนๆข้างล่างครับ มาช่วยแปลให้


PS.  Drugs and murder are foul without any excuse deserve a red card for a lose ชีวิตเป็นสิ่งมีค่าที่ให้ใครขโมยไปไม่ได้เด็ดขาด ขึ้นชื่อว่าพรากชีวิตก็คือการฆ่าคนทั้งนั้น แม้จะเป็นชีวิตของตัวเองก็ตาม
0
tourist 6 มิ.ย. 54 เวลา 17:25 น. 2

หาคำแปลของศพท์แต่ละคำ แล้วเอามาแปลเองดีกว่านะ คำพวกนี้ออกสอบหมดนะ ถ้าให้คนอื่นแปล จะไม่เข้าใจสำนวนหรือ อารมณ์ของบทประพันธ์นะ

บทที่ให้มามีเนื้อเรื่องนิดเดียวเอง แค่ฉากสองฉากเองนะ สู้ๆ

0
เพียว 1 ธ.ค. 55 เวลา 13:01 น. 5

โอ๊ย ๆ มันยากนะจริง ๆ อ. เค้าไปม่ได้สอนก่อนเลยอะ มาถึงก็ให้มาแปลแล้วจะรู้เรื่องไหม ให้เวลา 5 วันเอง แล้ให้ตั้ง 15 บท -*- ตอนนี้เหลือ

ครั้นถึงจึงหยุดจตุรงค์&nbsp &nbsp เสด็จไปเฝ้าพระองค์เชษฐา
ถ้อยทีมีใจปรีดา&nbsp &nbsp &nbsp &nbsp ตรัสสั่งสนทนาพาที
แล้วแถลงแจ้งเหตุบรรยาย&nbsp &nbsp  แต่ต้นจนปลายถ้วนถี่
วันนั้นน้องมาถึงธานี&nbsp &nbsp &nbsp &nbsp ได้ทูลว่าพระพี่จะยกมา
ดูดีท้าวตรัสเห็นขัดเคือง&nbsp &nbsp &nbsp ว่าไหนจะจากเมืองหมันหยา
เมียเขาเขารักดังแก้วตา&nbsp &nbsp  หรือจะอาจคลายคลาเห็นผิดไป
แต่พระเชษฐาให้หาตัว&nbsp &nbsp &nbsp &nbsp ก็ไม่มีความกลัวยังขัดได้
เกิดณรงค์สงครามก็เพราะใคร&nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp จนเดือดร้อนทั่วไปถึงธานี
นับประสาอะไรแก่ตัวเรา&nbsp &nbsp &nbsp &nbsp  ถึงตายเขาก็ไม่ดูผี
เห็นเคืองขัดตรัสซ้ำอยู่ดังนี้&nbsp &nbsp  พระภูมีจงทราบบทมาลย์

เมื่อนั้น&nbsp &nbsp &nbsp ระเด่นมนตรีใจหาญ
ฟังสุหรานากงแจ้งการ&nbsp &nbsp &nbsp  จึงตอบพจมานอนุชา
ซึ่งท่านขุ่นแค้นเคืองนัก&nbsp &nbsp  ก็ประจักแจ้งใจไม่กังขา
ไม่ถือโทษโกรธตอบพระผ่านฟ้า&nbsp &nbsp  จะตั้งหน้าหักหาญพาลภัย
เสร็จศึกจะเข้าไปอัญชลี&nbsp &nbsp &nbsp จะด่าตีก็ตามอัชฌาสัย
เมื่อได้เกินได้ก็จนใจ&nbsp &nbsp &nbsp ตามแต่ภูวนัยจะปราณี


บัดนั้น&nbsp &nbsp &nbsp &nbsp ตำมะหงงบังคมเหนือเกศี
จึงกราบทูลแถลงแจ้งคดี&nbsp &nbsp &nbsp &nbsp องค์ศรีปัตหรารับสั้งมา
ให้ข้าบังคมทูลภูวไนย&nbsp &nbsp &nbsp &nbsp ว่าชี้ชอบขอบพระทัยหนักหนา
ขอเชิญเข้าไปในพารา&nbsp &nbsp &nbsp &nbsp จะได้พักโยธาพลากร
ข้าจึงทูลสนองพจมาน&nbsp &nbsp &nbsp &nbsp พระนัดดาจะทำการแก้ตัวก่อน
เสร๊จศึกจึงจะบทจร&nbsp &nbsp &nbsp &nbsp มาเฝ้าภูธรธิบดี
เพราะมิได้ตอบคำว่าขาน&nbsp &nbsp &nbsp &nbsp ตรัสแต่กิจการกรุงศรี
แต่ดูพระกิริยาพาที&nbsp &nbsp &nbsp &nbsp เหมือนจะเคลื่อนคลายที่โกรธา


เมื่อนั้น&nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp พระโฉมยงพงศ์อสัญแดหวา
ได้ฟังตำมะหงงเสนา&nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp  เกษมสันต์หรรษาเป็นพ้นไป
จึงเสด็จคลาไคลเข้าในห้อง&nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp ให้ชักปิดม่านทองสองไข
สุหรานากงทรงชัย&nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp ก็กลับไปที่ประทับพลับพลา
...
จะบ้าอยู่แล้วช่วยได้ช่วยหน่อยนะฮะ

0
ศรัณยา 10 ธ.ค. 55 เวลา 11:46 น. 6

๏ เมื่อนั้น&nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp  สุหงานากงเรืองศรี
&nbsp ได้ฟังผ่านฟ้าพาที&nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp  อัญชลีแล้วสนองพระบัญชา
&nbsp แต่มาอยู่ดาหาก็ช้านาน&nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp  ยังมิได้ทำการอาสา
&nbsp ขอกราบบาทภูวนาถบังคมลา&nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp  ออกไปช่วยเชษฐาชิงชัย
&nbsp ทูลพลางทางถวายอัญชลี&nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp ลาศรีปัตหราเป็นใหญ่
&nbsp ออกมาอยู่ที่ภูวไนย&nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp  ตรวจเตรียมทัพชัยฉับพลัน
&nbsp ครั้นเสด็จเสร็จทรงอาชา&nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp พร้อมพี่เลี้ยงเสนากิดาหยัน
&nbsp ยกจากพระนครจรจรัล&nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp ตำมะหงงกุเรปันก็ตามมา
แปล- เมื่อสุหงานากงได้ฟังคำท้าวดาหา ก็ยกมือไหว้แล้วสนองพระบัญชาไปว่า ตั้งแต่มาอยู่เมืองดาหาก็นานแล้วยังไม่ได้ทำคุณประโยชน์อะไรเลย ก็ขอกราบทูลลาท้าวดาหาออกไปช่วยพี่ชายรบละกัน ว่าแล้วก็กราบลาปัตหราด้วย แล้วก็ออกมาตรวจดูทัพทันที เมื่อเสร็จแล้วก็ชึ้นทรงม้าพร้อมด้วยพี่เลี้ยงและเสนากิดาหยัน ยกออกมาจากพระนคร ตามมาด้วยตำมะหงงแห่งกุเรปัน

๏ครั้นถึงจึงหยุดจตุรงค์����&nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp  เสด็จไปเฝ้าพระองค์เชษฐาถ้อยทีมีใจปรีดา��������&nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp  ตรัสสั่งสนทนาพาทีแล้วแถลงแจ้งเหตุบรรยาย����&nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp  แต่ต้นจนปลายถ้วนถี่วันนั้นน้องมาถึงธานี��������&nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp  ได้ทูลว่าพระพี่จะยกมาดูดีท้าวตรัสเห็นขัดเคือง������&nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp  ว่าไหนจะจากเมืองหมันหยาเมียเขาเขารักดังแก้วตา����&nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp หรือจะอาจคลายคลาเห็นผิดไปแต่พระเชษฐาให้หาตัว�������&nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp  ก็ไม่มีความกลัวยังขัดได้เกิดณรงค์สงครามก็เพราะใคร�����&nbsp &nbsp �����จนเดือดร้อนทั่วไปถึงธานีนับประสาอะไรแก่ตัวเรา��������&nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp ถึงตายเขาก็ไม่ดูผีเห็นเคืองขัดตรัสซ้ำอยู่ดังนี้����&nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp  พระภูมีจงทราบบทมาลย์
&nbsp  แปล - กะหรัดตะปาตีพี่ชายอิเหนา เห็นทัพอิเหนายกมาก็ดีใจ&nbsp บอกว่าท้าวกุเรปันบิดาให้คุมทัพมารอทัพอิเหนาเพื่อไปช่วยเมืองด าหามาคอยอยู่หลายวันแล้วข่าวว่าข้าศึกประชิดเมืองแล้วจะได้รีบไ ป&nbsp  อิเหนาจึงว่าการเดินทางทัพนั้นอ้อมกว่ากุเรปัน� แล้วทั้งสองทัพก็จัดทัพเข้ากระบวนเดียวกันเร่งรีบยกทัพไปยังกรุ งดาหาทันที เมื่อถึงชายแดนเมืองดาหา อิเหนาก็หยุดตั้งค่ายนามครุฑตามตำราพิชัยสงคราม


๏เมื่อนั้น��&nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp  �ระเด่นมนตรีใจหาญฟังสุหรานากงแจ้งการ���&nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp �� จึงตอบพจมานอนุชาซึ่งท่านขุ่นแค้นเคืองนัก&nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp ก็ประจักแจ้งใจไม่กังขาไม่ถือโทษโกรธตอบพระผ่านฟ้า&nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp  ��� จะตั้งหน้าหักหาญพาลภัยเสร็จศึกจะเข้าไปอัญชลี�&nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp  ����จะด่าตีก็ตามอัชฌาสัยเมื่อได้เกินได้ก็จนใจ�����&nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp  ตามแต่ภูวนัยจะปราณี

&nbsp &nbsp  แปล -&nbsp ตำมะหงงรีบไปกราบทูลท้าวดาหา� ให้กราบทูลอย่าให้ขุ่นเคืองใจ&nbsp ตำมะหงงรับคำสั่งแล้วควบม้าไปทันทีเมื่อไปถึงก็แจ้งยาสาเสนาเมื องดาหาว่าบัดนี้อิเหนา และกะหรัดตะปาตีจากกุเรปันยกทัพมาช่วยพระธิดาดาหาแล้วจงพาเข้าเ ฝ้ากราบทูลเรื่องราวให้กระจ่าง

๏ บัดนั้น�����&nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp ตำมะหงงบังคมเหนือเกศีจึงกราบทูลแถลงแจ้งคดี��&nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp  ���องค์ศรีปัตหรารับสั้งมาให้ข้าบังคมทูลภูวไนย������&nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp  ��ว่าชี้ชอบขอบพระทัยหนักหนาขอเชิญเข้าไปในพารา������&nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp  ��จะได้พักโยธาพลากรข้าจึงทูลสนองพจมาน�����&nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp ���พระนัดดาจะทำการแก้ตัวก่อนเสร๊จศึกจึงจะบทจร������&nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp ��มาเฝ้าภูธรธิบดีเพราะมิได้ตอบคำว่าขาน�&nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp  �������ตรัสแต่กิจการกรุงศรีแต่ดูพระกิริยาพาที������&nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp �เหมือนจะเคลื่อนคลายที่โกรธา
&nbsp &nbsp &nbsp แปล - ตำมะหงงทูลว่าท้าวดาหารับสั่งให้ทูลอิเหนาว่าท่านขอบใจมากเชิญเ ข้าในเมืองจะได้พักพล แต่ตำมะหงงทูลท้าวดาหาว่าอิเหนาจะขอทำศึกแก้ตัวก่อนเสร็จศึกแล้ วจึงจะเข้าเฝ้าดูท่าทีจะคลายความโกรธเคืองลงแล้ว

๏เมื่อนั้น���������������������&nbsp &nbsp &nbsp  �พระโฉมยงพงศ์อสัญแดหวาได้ฟังตำมะหงงเสนา�������&nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp  ��� เกษมสันต์หรรษาเป็นพ้นไปจึงเสด็จคลาไคลเข้าในห้อง&nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp  ให้ชักปิดม่านทองสองไขสุหรานากงทรงชัย������������� �����������ก็กลับไปที่ประทับพลับพลา
&nbsp &nbsp &nbsp แปล - อิเหนาได้ฟังตำมะหงงทูลก็รู้สึกสบายใจเสด็จกลับเข้าข้างใน สุหรานากงก็กลับไปยังที่พัก

*ไม่เเน่ใจว่าเเปลถูกรึเปล่านะ เเต่พยายามเต็มที่เเล้ว*

0
Pathita 24 มิ.ย. 64 เวลา 15:46 น. 12

บัดนั้น วิหยาสะกำใจกล้า

ให้กองทัพประชิดติดพารา เห็นว่าเกือบใกล้ได้ท่วงที

จึงตรัสสั่งสารวัดให้ตรวจค่าย จงไปบอกตัวนายทุกหน้าที่

เร่งคนปล้นปีนเข้าบุรี รีบตีอย่าไว้ให้ช้าวัน แปลให้หน่อยได้ไหมหาหลายเว็ปแล้วไม่เจอเลยค่ะ

1