แปลอิเหนาตอนศึกกะหมังกุหนิงให้หน่อยจ้า TT^TT
เมื่อนั้น พระสุริย์วงศ์เทวัญอสัญหยา
โลมพลางนางกล่าววาจา จงผินมาพาทีกับพี่ชาย
ซึ่งสัญญาว่าไว้กับนวลน้อง จะคงครองไมตรีไม่หนีหน่าย
มิได้แกล้งกรอกกลับอภิปราย อย่าสงกาว่าจะวายคลายรัก
จะจำจากโฉมเฉลาเยาวเรศ เพราะเกรงเดชบิตุรงค์ทรงศักดิ์
ข้อความงามแคลงกินแหนงนัก ด้วยเจ้าไม่ประจักษ์ที่จริงใจ
สมเด็จพระบิดาให้หาพี่ ใช่แต่ครั้งนี้นั้นหาไม่
ถึงสองครั้งพี่จัดรับสั่งไว้ ยังมิได้บอกเจ้าให้แจ้งการ
บัดนี้เกิดศึกก็สุดคิด จนจิตที่จะขัดพระบรรหาร
สารามีมาเป็นพยาน พระยื่นสารให้นางทัศนา
เมื่อนั้น โฉมยงองค์ระเด่นจินตะหรา
ค้อนไม่ให้แลดูสารา กัลยาคั่งแค้นแน่นใจ
แล้วว่าอนิจจาความรัก พึงประจักษ์ดั่งสายน้ำไหล
ตั้งแต่จะเชี่ยวเป็นเกลียวไป ที่ไหลเลยจะไหลคืนมา
สตรีใดในพิภพจบแดน ไม่มีใครได้แค้นเหมือนอดข้า
ด้วยใฝ่รักให้เกินพักตรา จะมีแต่เวทนาเป็นเนืองนิตย์
โอ้ว่าน่าเสียดายตัวนัก เ พราะเชื่อลิ้นหลงรักจึงช้ำจิต
จะออกชื่อลือชั่วไปทั่วทิศ เมื่อพลั้งคิดผิดแล้วจะโทษใคร
เสียแรงหวังฝังฝากชีวี พระจะมีเมตตาก็หาไม่
หมายบำเด็กจะรีบเสด็จไป ก็รู้เท่าเข้าใจในทำนอง
ด้วยระเด่นบุษบาโฉมตรู ควรคู่ภิรมย์สมสอง
ไม่ต่ำศักดิ์รูปชั่วเหมือนตัวน้อง ทั้ งพวกพ้องสุริย์วงศ์พงศ์พันธุ์
โอ้แต่นี้สืบไปภายหน้า จะอายชาวดาหาเป็นแม่นมั่น
เขาจะค่อนนินทาทุกสิ่งอัน นางรำพันว่าพลางทางโศกา
....
ช่วยหน่อยจ้าจะส่งแล้วววววววว pleaseeeeeeeee!!!
11 ความคิดเห็น
อาจจะไม่เป๊ะนะคะ แต่เราได้แค่นี้อ่ะ ไม่ว่ากันเนาะ!^___^
เมื่อนั้น พระสุริย์วงศ์เทวัญอสัญหยา
โลมพลางนางกล่าววาจา จงผินมาพาทีกับพี่ชาย
ซึ่งสัญญาว่าไว้กับนวลน้อง จะคงครองไมตรีไม่หนีหน่าย
มิได้แกล้งกรอกกลับอภิปราย อย่าสงกาว่าจะวายคลายรัก
จะจำจากโฉมเฉลาเยาวเรศ เพราะเกรงเดชบิตุรงค์ทรงศักดิ์
ข้อความงามแคลงกินแหนงนัก ด้วยเจ้าไม่ประจักษ์ที่จริงใจ
สมเด็จพระบิดาให้หาพี่ ใช่แต่ครั้งนี้นั้นหาไม่
ถึงสองครั้งพี่จัดรับสั่งไว้ ยังมิได้บอกเจ้าให้แจ้งการ
บัดนี้เกิดศึกก็สุดคิด จนจิตที่จะขัดพระบรรหาร
สารามีมาเป็นพยาน พระยื่นสารให้นางทัศนา
อิเหนาปลอบจินตราพลางตรัสว่าจงหันหน้ามาพูดกับพี่บ้าง ที่สัญญาไว้กับจินตราว่าจะครองรักกันตลอดไปไม่ได้หลอกเลย อย่ากังวลว่าจะคลายความรักที่มี ที่ต้องจากไปก็เพราะเกรงกลัวพระบิดา(องค์กุเรปัน) จินตรายังไม่เข้าใจ องค์กุเรปันเรียกตัวพี่(อิเหนา) ถึงสองครั้งแล้วครั้งนี้จึงรับพระบัญชาไว้ ยังไม่ได้บอกให้เข้าใจ ตอนนี้เกิดศึกก็จนใจที่จะขัดพระบัญชา สารก็มีมาเป็นพยาน พลางยื่นสารให้จินตราดู
เมื่อนั้น โฉมยงองค์ระเด่นจินตะหรา
ค้อนไม่ให้แลดูสารา กัลยาคั่งแค้นแน่นใจ
แล้วว่าอนิจจาความรัก พึงประจักษ์ดั่งสายน้ำไหล
ตั้งแต่จะเชี่ยวเป็นเกลียวไป ที่ไหลเลยจะไหลคืนมา
สตรีใดในพิภพจบแดน ไม่มีใครได้แค้นเหมือนอดข้า
ด้วยใฝ่รักให้เกินพักตรา จะมีแต่เวทนาเป็นเนืองนิตย์
โอ้ว่าน่าเสียดายตัวนัก เ พราะเชื่อลิ้นหลงรักจึงช้ำจิต
จะออกชื่อลือชั่วไปทั่วทิศ เมื่อพลั้งคิดผิดแล้วจะโทษใคร
เสียแรงหวังฝังฝากชีวี พระจะมีเมตตาก็หาไม่
หมายบำเด็กจะรีบเสด็จไป ก็รู้เท่าเข้าใจในทำนอง
ด้วยระเด่นบุษบาโฉมตรู ควรคู่ภิรมย์สมสอง
ไม่ต่ำศักดิ์รูปชั่วเหมือนตัวน้อง ทั้ งพวกพ้องสุริย์วงศ์พงศ์พันธุ์
โอ้แต่นี้สืบไปภายหน้า จะอายชาวดาหาเป็นแม่นมั่น
เขาจะค่อนนินทาทุกสิ่งอัน นางรำพันว่าพลางทางโศกา
จินตราเห็นดังนั้นก็ค้อนให้อิเหนาไม่มองดูสาร พลางแค้นใจแล้วตรัสว่า ความรัก เพิ่งรู้เดี๋ยวนี้เองว่าเหมือนสายน้ำใหลเมื่อใหลไปแล้วก็ไม่มีทางจะใหลย้อนกลับมา ผู้หญิงทั้งพื้นดิน ไม่มีใครจะแค้นเหมือนพระองค์(จินตรา) เพราะหารักเกินหน้า จึงต้องมาทุกข์อยู่แบบนี้ พลางตรัสว่าเสียดายตัวนักเพราะหลงเชื่อคำของอิเหนาจึงช้ำใจ แต่จะโทษใครได้ เสียแรงฝากชีวิตไว้ อิเหนาจะมีเมตตาสักนิดก็ไม่ หมายจะไปก็รู้ในท่าที(ของอิเหนา) เพราะว่าบุษบาคู่ควรกับพระองค์(อิเหนา) ไม่ต่ำศักดิ์ขี้เหร่เหมือนจินตราทั้งยังมีเชื้อสายของวงศ์เทวา ตั้งแต่นี้ต่อไป จะต้องอับอายชาวดาหาแน่นอนประชาชนจะต้องนินทา นาง(จินตรา)ตรัสพลางร้องให้
PS.
ขขอบทต่อจากนี้อีกบทได้มั้ยคะ
ขอบคุณค่ะ
เปิดว้องค์ของอ.ปิงอะ มีทุกบท ครบ!
ขอเว็บหน่อยค่ะ
ขอเว็บหน่อยค่ะ
โดนเหมือนกันเลย วรรคเดียวกันด้วย
๏ บัดนั้น  ประสันตาแสนกลคนขยัน 
ทำตกใจทูลองค์พระทรงธรรม์  ข้าสำคัญมั่นคงอยู่ดงนี้ 
ด้วยช้างบาทย่างทีสะเทิน  เดินเกินตำบลมาพ้นที่ 
เขาว่าดงหน้าก็ยังมี  จึงจะชี้ทูลเชิญให้ทัศนา 
๏ เมื่อนั้น  พระโฉมยงวงศ์อสัญแดหวา 
ยิ้มพลางทางตอบวาจา  ปดเล่นต่อหน้าไม่อายใจ 
ครั้นซักไซ้ไล่หาความจริง  ยังกลอกกลิ้งกลับลวงไปใหม่ 
ชอบผลักให้พลัดตกลงไป  คนอะไรเช่นนี้ก็ยังมี 
๏ แรมร้อนผ่อนพักมาหลายวัน  ถึงทางร่วมกุเรปันกรุงศรี 
พบทัพกะหรัดติปาตี  ภูมีให้หยุดโยธา 
ช่วยแปลหน่อยค่ะหมดความสามารถแล้วT^T
เมื่อนั้น พระโฉมยงพงศ์อสัญแดหวา
รับสั่งแล้วบังคมลา ปประสาทจินตะหราวาตี
ครั้นถึงห้องสุวรรณบรรจง นั่งแนบแอบองค์นางโฉมศรี
ทอดถอนฤทัยพลางทางพาที ภูมีแจ้งความแก่ทรามวัย
บัดนี้ตะหมังเสนา ถือสสารพระบิดามาให้
เป็นเหตุด้วยดาหาเวียงชัย เกิดการศึกใหญ่ไพรี
ให้พี่กรีฑาทัพขันธ์ ไปช่วยป้องกันกรุงศรี
จะรีบยกพลหลมนตรี พรุ่งนี้ให้ทันพระบัญชา
อยู่จงดีเถิดพี่จะลาน้อง อย่าหม่นหมองเศร้าสร้อยละห้อยหา
เสร็จศึกวันใดจะไคลคลา กลับมาสู่สมภิรมย์รัก
ช่วยแปลลหน่อยค่ะ
รักเลยยยยยยย
แล้วว่าอนิจจาความรัก พึ่งประจักษ์ดั่งสายน้ำไหล
ตั้งแต่จะเชียวเป็นเกลียวไป ที่ไหนเลยจะไหลคืนมา
สตรีใดในพิภพจบแดน ไม่มีใครได้แค้นเหมือนอกข้า
รบช่วยถอดกับบอกคุณค่าหน่อยครับบ
ขอบคุณค่ะ
ขอบคุนค่ะ
ช่วยแปลหน้า51ทีได้มั้ยคะ
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?