ช่วยถอดคำประพันธ์หน่อยนะค่ะ เรื่อง อิเหนา
ตั้งกระทู้ใหม่
รับสารมาจากเสนี � � � � � � � � แล้วคลี่ออกอ่านทันใด
� � � � � � � � � � � � � � � � � � �ฯ ๒ คำ ฯ
เอกบท � ��
� � �ในลักษณ์อีกษรสารา � � � � ว่ารตูหมันหยาเป็นผู้ใหญ่
มีราชธิดายาใจ � � � � � � � � � � � �แกล้งให้แต่งตัวไว้ยั่วชาย
จนลูกเราร้างคู่ตุนาหงัน � � � � �ไปหลงรักผูกพันมั่นหมาย
จะให้ชิงผัวเขาเอาเด็ดดาย � � �ช่างไม่อายไพร่ฟ้าประชาชน
บัดนี้ศึกษาประชิดติดดาหา � � กิจจาลือแจ้งทุกแห่งหน
การสงครามครั้งนี้มิไปช่วย � � �ยังเห็นชอบด้วยหรือไฉน
จะตัดวงศ์ตัดญาติให้ขาดไป � �ก็ตามแต่น้ำใจจะเห็นดี
� � � � � � � � � � � � � � � �ฯ ๘ คำ ฯ
ร่าย � � �
** ทรงอ่านสารเสร็จสิ้นเรื่อง � � � �กลัวจะเคืองขุ่นข้องหมองศรี
จึงยื่นสารให้ระเด่นมนตรี � � � � � � แล้วมีพจนารถวาจา
เห็นงามอยู่แล้วหรือหลานรัก � � � เจ้าหาญหักไม่ฟังคำข้า
มาพลอยได้ความผิดด้วยนัดดา � เมื่อกระนี้จะว่าประการใด
แม้นมิยกพลขันธ์ไปพันตู � � � � � �หาให้อยู่กับจิตะหราไม่
อย่าหน่วงหนักชักช้าเร่งคลาไคล � � จงคุมพลหมันหยากรุงศรี
สมทบทัพเด่นมนตรี � � � � � � � � � � � � � ได้ฤกษ์รุ่งพรุ่งนี้จงยาตรา
� � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � ฯ ๘ คำ ฯ
� � � � � เมื่อนั้น � � � � � � � � � � � � � � � � � � � พระโฉมยงพงศ์อสัญแดหวา
รับสั่งแล้วบังคมลา � � � � � � � � � � � � � � � ไปปราสาทจินตะหราวาตี
� � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � �ฯ ๒ ฯ เสมอ
ช่วยหน่อยนะค่ะ
พอดีแปลแล้วแต่ยังไม่แน่ใจอะค่ะ
เลยขอความช่วยเหลือหน่อยนะค่ะ
ช่วยหน่อยนะค่ะ
ช่วยหน่อยนะค่ะ
PS. WHY DON'T YOU LOVE ME ?
7 ความคิดเห็น
เอ...ไม่มั่นใจแฮะ
ภาษาไทย ม.4 ตอนศึกกะหมังกุหนิงหรือเปล่า
PS. คนเราทำทุกอย่างเพื่อความรัก...อย่างน้อยๆ ก็รักตัวเอง เพราะฉะนั้นถ้าท้อแท้เมื่อไหร่ขอให้นึกถึงคนที่รักเรา (อาจจะเป็นตัวเราเองนั่นแหละ)
ค่ะ
ใช่เลยค่ะ
ช่วยแปลหน่อยนะค่ะ
PS. WHY DON'T YOU LOVE ME ?
พ่อของนางจินตหราก็อ่านสารที่ท้าวกุเรปันส่งมาให้
ช่างหน้าไม่อาย ตอนนี้ข้าศึกติดเมืองดาหาแล้ว ข่าวทั่วไปทุกแห่ง
งานแต่งงานก็ได้เสียไปแล้ว ต่างคนก็ไม่ชอบ สงครามครั้งนี้
ยังจะเห็นชอบที่อิเหนาอยู่ต่ออีกเหรอ ถ้านั้นก็ตัดญาติกันไปเลย
เมื่อพ่อของนางจินตหราอ่านเสร็จก็กลัวว่าจะมีปัญหากับท้าวกุเรปัน
จึงยื่นจดหมายให้อิเหนาดูแล้วพูดว่า ให้อิเหนารีบไปช่วยศึกครั้งนีั้
ถ้าอิเหนาไม่ยกทัพไป ก็จะไม่ให้อยู่กับนางจินตหรา อย่ามัวชักช้า
ให้รีบคุมทหารเมืองหมันหยาไปเมืองดาหา ได้ฤกษ์พรุ่งนี้อย่าชักช้า
เมื่ออิเหนาฟังจบก็ลาแล้วรีบไปหานางจินตหรา
ก็ประมาณนี้นะ เพราะว่าอาทิตย์ที่แล้วพึ่งเรียนไป แต่ลืมๆอะ
ปล. เราจำไม่ได้พ่อนางจินตหราชื่ออะไรอะ
แก้ไขครั้งที่ 1 เมื่อ 10 กรกฎาคม 2554 / 13:32
พ่อของนางจินตหราก็อ่านสารที่ท้าวกุเรปันส่งมาให้
ในจดหมายประมาณว่า ท่านนะมีลูกสาวไว้ยั่วผู้ชายหรือไงแย่งสามีของคนอื่น
ช่างหน้าไม่อาย ตอนนี้ข้าศึกติดเมืองดาหาแล้ว ข่าวทั่วไปทุกแห่ง
งานแต่งงานก็ได้เสียไปแล้ว ต่างคนก็ไม่ชอบ สงครามครั้งนี้
ยังจะเห็นชอบที่อิเหนาอยู่ต่ออีกเหรอ ถ้านั้นก็ตัดญาติกันไปเลย
แหม๋ แปลซะเห็นภาพพจน์เป็นชาวบ้านเชียว ขออนุญาตถอดความใหม่ให้สวยๆ น่ะ
เมื่อท้าวมันหยาได้รับสาสน์จากท้าวกุเรปัน ต่อว่าเชิงทำนอง
"ว่ามีลูกสาวไว้ยั่วยวนผู้ชาย จนลูกเรา(อิเหนา)ห่างเหินจากคู่หมั้น(บุษบา)หลงไหลหัวปักหัวปำ คิดจะแย่ง(ว่าที่)สามีคนอื่นไม่อายไพร่ฟ้าประชาชนหรืออย่างไร จนงานวิวาห์ต้องล้มเลิก เกิดจราจลศึกมาประชิดกรุงดาหา หากยังไม่ยกทัพไปช่วยจะตัดญาติขาดมิตรก็หาแต่น้ำพระทัยจะคิดการณ์"
ท้าวมันหยาอ่านจบ ก็หนักใจจึงยื่นสาสน์นั้นให้อิเหนา พลางตรัสว่า
"เป็นอย่างไรเล่าไม่ฟังคำลุงเตือน ตัวลุงพลอยมีความผิดเพราะหลาน เจ้าจงรีบยกทัพมันหยาไปช่วยศึกในวันพรุ่งเช้าตรู่ มิฉะนี้นก็ไม่ต้องอยู่กับจินตหราอีกต่อไป"
เมื่ออิเหนาได้ฟังดังว่าก็ขอทูลลาไปหาจินตหราทันทีฯ
ทามมายแปลแล็วด้ายน้อยจัง เหมือนแปลม้ายหมดเลย
๏ บัดนั้น  ประสันตาแสนกลคนขยัน 
ทำตกใจทูลองค์พระทรงธรรม์  ข้าสำคัญมั่นคงอยู่ดงนี้ 
ด้วยช้างบาทย่างทีสะเทิน  เดินเกินตำบลมาพ้นที่ 
เขาว่าดงหน้าก็ยังมี  จึงจะชี้ทูลเชิญให้ทัศนา 
๏ เมื่อนั้น  พระโฉมยงวงศ์อสัญแดหวา 
ยิ้มพลางทางตอบวาจา  ปดเล่นต่อหน้าไม่อายใจ 
ครั้นซักไซ้ไล่หาความจริง  ยังกลอกกลิ้งกลับลวงไปใหม่ 
ชอบผลักให้พลัดตกลงไป  คนอะไรเช่นนี้ก็ยังมี 
๏ แรมร้อนผ่อนพักมาหลายวัน  ถึงทางร่วมกุเรปันกรุงศรี 
พบทัพกะหรัดติปาตี  ภูมีให้หยุดโยธา 
ช่วยแปลหน่อยค่ะหมดความสามารถแล้วT^T
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?