ช่วยแปลทีนะคะ
ตั้งกระทู้ใหม่
ฟังสุหรานากงนัดดา                                                                          จึงมีบัญชาว่าไป
อันกะหรัดตะปาตีจะมาช่วย                                                              พอจะเห็นจริงด้วยไม่สงสัย
แต่อิเหนาเขาจะมาทำไม                                                                    ผิดไปเจ้าอย่าเจรจา
พระเชษฐาให้สารไปกี่ครั้ง                                                                เขายังไม่จากหมันหยา
จนสลัดตัดการวิวาห์                                                                            ศึกติดพาราก็เพราะใคร
ถึงมาตรจะมาก็จำใจ                                                                            ด้วยกลัวภัยพระราชบิดา
เราอย่าคอยเขาเลยนะหลานรัก                                                        ก้มพักตร์รบศึกไปดีกว่า
แต่ว่าวันนี้เจ้าเหนื่อยมา                                                                      จงไปพักโยธาให้สำราญ
                                                                ฯ ๑๐ คำ ฯ
เมื่อนั้น                                                                          สุหรานากงใจหาญ
ก้มเกล้าสนนองพจมาน                                                                    อันการสงครามครั้งนี้
จะขอเอาเมืองขึ้นบรรดามา                                                              กับโยธาสิงหัดส่าหรี
ยกออกโรมรันประจัญตี                                                                    ดูทีฝีมือปัจจามิตร
ถ้าเห็นศึกย่นย่อท้อกำลัง                                                                    จะโหมหักมิให้ตั้งต่อติด
จะอาสากว่าจะสิ้นสุดฤทธิ์                                                                  ชีวิตอยู่ใต้บาทบงสุ์
    บัดนั้น                                                        ฝ่ายตะหมังกุเรปันกรุงศรี
ครั้นถึงหมันหยาธานี                                                      ก็ตรงไปยังที่ประเสบัน
ขึ้นบนชานพักตำหนักนอก                                          พอเห็นเสด็จออกกิดาหยัน
จึงเข้าไปใกล้องค์พระทรงธรรม์                                    อภิวันท์แล้วถวายสารา
                                                                ฯ ๔ คำ ฯ
    เมื่อนั้น                                                            พระโฉมยงวงศ์อสัญแดหวา
คลี่สารสมเด็จพระบิดา                                                          พลางทอดทัศนาทันใด
3 ความคิดเห็น
พอท้าวดาหาได้ยินว่าท้าวกุเรปันนั้นส่งกะหรัดตะปาตีนำทัพมาสมทบทัพระเด่นมนตรี(อิเหนา)
จึงพูดกับสุหรานากงบุตรหลานว่า ไม่สงสัยหรอกถ้ากะหรัดตะปาตีจะมาช่วย แต่องค์ระเด่นมนตรีเขาจะมาทำไม มันไม่ใช่ก็อย่ามาพูดเลย เพราะพระองค์ทรงสั่งให้พระเชษฐาหรือท้าวกุเรปันส่งข่าวไปบอกกับองค์ระเด่นมนตรีว่าจะจัดพิธีอภิเษกให้กับพระธิดา(บุษบา) ตั้งกี่ครั้ง แต่องค์ระเด่นมนตรีก็ยังไม่ออกจากเมืองหมันหยา จึงต้องยกเลิกงานแต่งจนทำให้เกิดเรื่องขึ้น ถึงองค์ระเด่นมนตรีจะมาก็มากด้วยความจำใจ เพราะเกรงใจพ่อของตัวเอง ดังนั้นเราอย่าไปคอยองค์ระเด่นมนตรีเลย สู้ทำศึกกันเสียเองดีกว่า  แล้วจึงตรัสให้สุหรานากงไปพักผ่อนก่อนนำทัพมาเหนื่อยๆ
เมื่อสุหรานากงได้ยินดังนั้น จึงตรัสกลับไปว่า การทำศึกสงครามในครั้งนี้ จะขอเอาเมืองขึ้นทั้งหลายกับกองทัพสิงหัดส่าหรีออกมาสู้รบดูท่าทีฝีมือข้าศึก ถ้ากำลังเริ่มอ่อนลงจะโหมเข้าใส่ไม่ให้ตั้งหลักตนอาสาสู้จนกว่าจะหมดกำลัง
ฝ่ายดะหมังจากกุเรปันเมื่อถึงเมืองหมันหยาก็ตรงไปยังที่ประทับ นำจดหมายไปส่งให้อิเหนา
อิเหนาเปิดจดหมายอ่านทันที
เมื่อองค์ระเด่นมนตรีหรืออิเหนาได้จดหมายของพระราชบิดาคือท้าวกุเรปันจึงเปิดอ่าน
กว่าจะแปลได้ ไม่รู้ถูกหรือเปล่าแต่น่าจะประมาณนี้แล่ะ 5555 =________= 
เดี่ยวนี้เค้าทำการบ้าน ด้วยวิธียังงี๊ กันแล้วเหรอออ ...
๏ เมื่อนั้น พระผ่านภพดาหาสูงส่ง
จึงตรัสตอบสุหรานากง เจ้าคิดอ่านการณรงค์ทะนงนัก
ทัพเขายกมาย่อมสามารถ ทั้งสิทธิ์ขาดความคิดแหลมหลัก
ม้ารถคชพลก็พร้อมพรัก หมายจะหักที่กล้าด้วยกัน
ไม่ควรจะด่วนออกชิงชัย ชอบอยู่ในพารารักษามั่น
แม้นข้าศึกประชิดติดพัน บุกบันเข้าปล้นปีนกำแพง
เราจะรบรับไว้ให้หยุดยั้ง แต่พอผ่อนหย่อนกำลังเข้มแข็ง
จึงยกหนักออกหักเอากลางแปลง จะมีชัยไม่แคลงวิญญาณ์
ทัพช่วยก็ไม่ช้าจะมาทัน พร้อมกันตีกระหนาบหลังหน้า
รุกรบกระทบนอกเข้ามา เห็นศึกก็จะล่าเลิกไป
เจ้าเป็นผู้บัญชาในธานี โยธาหน้าที่เอาใจใส่
ตรัสแล้วลีลาคลาไคล เข้าในปราสาทรจนา ฯ
#ช่วยแปลหน่อยค่ะ
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?