Dek-D.com ใช้คุกกี้เพื่อพัฒนาประสบการณ์ของ
ผู้ใช้ให้ดียิ่งขึ้น เรียนรู้เพิ่มเติมที่นี่
ยอมรับ

ภาพความรัก

ตั้งกระทู้ใหม่
ตั้งกระทู้ใหม่

สวัสดีค่ะพี่ๆชาวเด็กดี ชื่อปริมนะ ^^




เรื่องราวของความรัก...มีหลากหลาย คนที่มีความรักเท่านั้นจะรู้ซึ้งถึงรสชาติของความรัก ความผิดหวัง สมหวัง ความทุกข์และความสุขที่เกิดจากการได้รัก โชคชะตาเป็นตัวลิขิตให้คน 2 คนมาเจอกันและบางคนก็ต้องจากกันไม่ว่าจากกันทั้งเป็น หรือตายจาก...





วันนี้ไม่มีหัวข้อในการเขียนไปเจอภาพบทความเกี่ยวกับความรักก็อยากจะเก็บไว้และนำมาฝากเผื่อเป็นเรื่องราวดีๆ ที่ใครบางคนนำไปใช้ในชีวิตได้เหมือนเรื่องราวข้างล่างนี้....







วันหนึ่งเธอได้พบเขาผู้ที่กำลังเจ็บปวดเพราะความรัก...





เธอจึงคิดจะช่วยเขา ด้วยการเยียวยารักษาใจของเขาให้หายดีจากอาการบาดเจ็บเพราะความรัก





เธอเฝ้าพยาบาลรักษาดูแลเขาอย่างดี จนเกิดความรักและผูกพันธ์





ส่วนเขา...หลังจากที่อาการบาดเจ็บทางใจทุเลาลง...เขาก็ยังคงคิดถึงอดีต คิดถึงฝันอันยาวไกล



ส่วนเธอ...รักเขาจนหมดใจและฝันไกลถึงความรักที่มีต่อกัน ความรักของเธอเป็นความรักที่เสียสละ...เธอเห็นเขาเศร้าและทุกข์ใจ...รักแท้...คือ การเสียสละ...





เธอจึงปล่อยให้เขาไปตามที่ใจเขาปราถนา..ถึงแม้ว่าการปล่อยเขาไปจะพาใจของเธอติดตามไปด้วยก็ตาม







เขาจากไป...พร้อมหัวใจ..และความรัก...ที่เสียสละของเธอ...





และแล้ววันหนึ่ง...เขา ก็ได้เรียนรู้ใจตัวเองว่า...ชีวิตเขาต้องการอะไร...





เขาจึงกลับมาหาเธอ...อีกครั้งหนึ่ง





ทำให้เธอดีใจ เขาและเธอได้ค้นพบอะไรบางอย่างจากการได้กลับมาเจอกันครั้งนี้



เขาและเธอได้เรียนรู้ว่า...โลกนี้ไม่ได้มีแค่ความรักเพียงอย่างเดียวที่คนสองคนต้องการ ยังมีคำว่า "มิตรภาพ" ที่คนสองคนใฝ่หา...ถึงแม้วันนี้จะยังไม่รักกัน...แต่มิตรภาพ และความผูกพัน เฝ้าดูแลซึ่งกันและกัน...สักวัน...ก็สามารถเปลี่ยนเป็นความรักให้กันได้ในวันใดวันหนึ่ง...





ความรัก...จึงเป็นเรื่องราวระหว่างคน 2 คนที่ชะตาฟ้าลิขิต หรืออาจเป็นกรรมที่เคยสร้างร่วมกันมาในชาติที่แล้ว ทำยังงั๊ยยังงัยก็ต้องมาพบกันจนได้ เค้าว่ากันว่าคนเราเมื่อเกิดมา ทุกคนล้วนมีคู่เป็นของตัวเอง...เพียงแต่จะพบเจอกันเมื่อไร บางคนมีวาสนาต่อกันก็พบกันและทำให้มีความรักต่อกันได้อย่างรวดเร็ว บางคนพยายามแสวงหาใครบางคน แต่ยิ่งหา ยิ่งอยากมีก็ไม่สามารถเจอคนที่ถูกใจได้เลยสักคนไม่ใช่เพราะเนื้อคู่ยังไม่เกิด แต่เหมือนมีกรรมมาบังไม่ให้ได้พบกับคนที่อยากเจอ...






สักวัน...เมื่อถึงเวลา...จะมีสายใยบางๆ ที่ชักนำคน 2 คนได้มาพบกัน และมีเหตุการณ์ต่างๆ นานาทำให้เกิดความรักและความผูกพันธ์ ที่ผูกติดคน 2 คนเข้าไว้ด้วยกัน และทำให้คน 2 คนตกลงร่วมทุกข์ร่วมสุขกันตลอดไป...ใครๆ ก็อยากมีชีวิตแบบนี้ แต่เส้นทางนี้ไม่ได้เดินถึงกันได้ง่ายๆ เพราะกว่าจะประสบความสำเร็จบนเส้นทางความรัก มักเจอกับอุปสรรคขวากหนามมากมายที่ท้าทายให้คนสองคนต้องสัมผัสด้วยใจที่มั่นคงและอดทน...







อุปสรรคต่างๆ ที่เกิดก่อให้เกิดความรัก ความผูกพันธ์ ความเห็นใจ เป็นโซ่พันธนาการคนสองคนให้มีความรักความผูกพันธ์และต้องการมีกันและกันตลอดไป ถ้าหากไม่ใช่คู่กันแล้วก็มักคลาดแคล้วกันไป ขั้นตอนความรักตรงนี้จึงเป็นขั้นตอนที่ยากยิ่งสำหรับคนที่มีความรัก...





บ่อยครั้งที่ความรักไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ...ต้องพบเจอกับอุปสรรคมากมาย ความรักจึงต้องอาศัย ความอดทน ความมั่นคง ความเชื่อมั่นในกันและกันเป็นตัวเชื่อมผูกพันธ์ความรักของคน 2 คนไว้ ความรักจึงมีทั้งผิดหวังและสมหวัง เป็นของคู่กันแบบนี้ตลอดไป...





ปัญหาที่เกิดจากมีรักมีมากมาย...แต่เวลาจะเป็นตัวกำหนดที่ทำให้ปัญหาต่างๆ คลี่คลายไปในทางที่ดี หรือแย่ลง คนที่มีความรักจึงต้องใช้ ความอดทนและความดี เพื่อให้ความรักคงอยู่กับเราตลอดไป





ความรัก...ที่ดีควรคำนึงถึงใจเขา และใจเรา ไม่ควรคิดอะไรในแง่ของตัวเอง ควรมองเขามองเรา มากกว่าจะมองแต่เราฝ่ายเดียว...การเห็นอกเห็นใจกันมักเป็นตัวทำให้ความรักยังคงอยู่จนกลายเป็นรักและผูกพันธ์ ต้องการมีกันและกันตลอดมา





แม้ห่างไกลกันแค่ไหน ถ้าหากเป็นความรักและผูกพันธ์แล้ว ความห่างไกลก็ไม่สามารถทำลายใจที่รักกันของคน 2 คนได้ จงมั่นคงและซื่อสัตย์ต่อกันความห่างไกลก็ไม่สามารถบั่นทอนกำลังใจและความรักที่มีให้กันได้เลย





ท้ายที่สุดแล้ว "ความรัก" จะอยู่กับคนที่มีรักที่ดีตลอดไป เพราะคู่กันแล้วไม่แคล้วกัน ต้องมาอยู่ด้วยกันจนได้...ขอให้คนมีความรักมีความรักที่ดีกันทุกคนนะคะ





สำหรับคนที่มีคู่ที่ดีอยู่แล้วก็ขอให้ดูแลและรักษาความรักที่มีไว้ให้ดีและยังอยู่กับทุกคนตลอดไป แต่สำหรับคนที่ยังไม่มีคนของใจก็คงต้องรอ สักวันคนที่ต้องการก็ต้องมาหาเราสักวันค่ะ...และถ้าหากถึงวันนั้นก็ขอให้เป็นความรักที่ดีและมีความสุขชั่วนิรันดร์กาลค่ะ...




ความรัก
เฟย์ ฟาง แก้ว


เอาแต่ขอให้ให้เธอมาเข้าใจ แต่ไม่เคยเข้าใจหัวใจเธอ
เช่วนวันนี้ต้องมานอนละเมอ ไม่รู้เธออยู่ที่ใด
ดีทำให้เธอต้องเสียใจ แต่วันต้องมาเสียใจเอง
ทำเธอช้ำจรต้องมาช้ำเอง ให้เค้าได้เธอไปครอง

เพราะฉันมันเอาแต่ใจ
เพราะชั้นเป็นคนที่โง่เอง
ได้เธอมาอยู่แต่ไม่รู้จักดูแล

คนไม่เข้าใจความรัก รักก็เลยหล่นหายไป
ใจก็หาย ฉันก็เหลือแค่หายใจ
วันนี้ไม่มีเธอแล้วทำไง ทำได้เพียงทำใจ
ถ้าหากเข้าใจความรัก เราก็คงยังรักกัน
ในวันนี้เธอคงยังอยู่ข้างกาย
อยากขอให้เธอรู้แม้ว่าสาย
ฉันนั้นแทบขาดใจ เมื่อไม่มีเธอ

ถ้าความรักคือการให้ทั้งใจ ในวันนี้ไม่ทันได้ให้เธอ
ก็จะเหลือสิ่งเดียวพอให้เธอ คือขอให้เธอไปดี

เพราะฉันมันเอาแต่ใจ
เพราะชั้นเป็นคนที่โง่เอง
ได้เธอมาอยู่แต่ไม่รู้จักดูแล

คนไม่เข้าใจความรัก รักก็เลยหล่นหายไป
ใจก็หาย ฉันก็เหลือแค่หายใจ
วันนี้ไม่มีเธอแล้วทำไง ทำได้เพียงทำใจ
ถ้าหากเข้าใจความรัก เราก็คงยังรักกัน
ในวันนี้เธอคงยังอยู่ข้างกาย
อยากขอให้เธอรู้แม้ว่าสาย
ฉันนั้นแทบขาดใจ เมื่อไม่มีเธอ  




เครดิต:http://www.bloggang.com/mainblog.php?id=deeplove&month=14-11-2009&group=5&gblog=33
 


แก้ไขครั้งที่ 1 เมื่อ 23 ธันวาคม 2554 / 16:46

PS.  สวัสดีค่ะเพื่อนๆพี่ๆน้องๆหลานๆเหลนๆทั้งหลาย

แสดงความคิดเห็น

>

4 ความคิดเห็น

QUEEN 26 ธ.ค. 54 เวลา 14:17 น. 3

 เจ๋ง ๆ

  กว่าจะรักกันได้ใช้เวลานาน ...แต่พอเลิกกันแปปเดียว ทำไมคนเราไม่ลองนึกถึงตรงนี้บ้าง กว่าจะรักกัน และจนเลิกกันในที่สุด 


PS.  อดีต ที่ผ่านมามันคืออะไร ชีวิต ตอนนี้คืออะไร ? และอนาคต จะอยู่เพื่อใคร ?
0