ช่วยแปลกลอนภาษาไทยหน่อยค่ะ ><;
ตั้งกระทู้ใหม่
ไข้นั้นอุปมา                                    เหมือนเพลิงป่าไหม้ลุกลาม
เป็นแพทย์พึงสำคัญ                โอกาสนั้นมีอยู่สาม
เคราะห์ร้ายขัดโชคนาม                      บางทีรู้เกินรู้ไป
  บางทีรู้มิทัน                          ด้วยโรคนั้นใช่วิสัย
  จบเรื่องที่ตนรู้                        โรคนั้นสู้ว่าแรงกรรม
ไม่สิ้นสงสัยทำ                                สุดมือม้วยน่าเสียดาย
บางทีก็มีชัย                            แต่ยาให้โรคนั้นหาย
ท่านกล่าวอภิปราย                            ว่าชอบโรคนั้นเป็นดี
ผู้ใดจะเรียนรู้                        พิเคราะห์ดูผู้อาจารย์
เที่ยงแท้ว่าพิสดาร                            ทั้งพุทธไสยจึ่งควรเรียน
  แต่สักเป็นแพทย์ได้                  คัมภีร์ไสยไม่จำเนียร
ครูนั้นไม่ควรเรียน                              จะนำตนให้หลงทาง
  เราแจ้งคัมภีร์ฉัน                    ทศาสตร์อันบุราณปาง
ก่อนกล่าวไว้เป็นทาง                        นิพพานสุศิวาไลย
11 ความคิดเห็น
ชั้นรู้ว่าเทอม๊รักชั๊นแต่ชั้นก๊ังจารักเทอนะ แนน 3/4 จาก ต้อม 3/5
คนหนึ่งเดินดำเนินหน้า อีกคนหนึ่งว่าตามหลังมาทั้งสอง เปรียบเหมือนกับคนใบ้ในใจปอง พูดไม่คล่องเเสนยากลำบากครัน ว่าจะมีคนชุปอุปถัมภ์ เหมือนถ้อยคำพาทีคนที่ฝัน เวลาตื่นหายไปร้อนใจครัน ให้ป่วนปั่นเปล่าๆไม่เข้าการ ถามหาคู่สู่สมภิรมย์พักตร์ ว่าร้ายนักจักเเจ้งเเถลงสาร ถามเป็นความว่าดีไม่มีปาน ถามถึงการเพื่อนรักประจักษ์ใต ว่าคงจะได้สมอารมณ์นึก ที่ตื้นลึกคงเเจ้งเเถลงไข พบพี่ป้าลุงน้าเพื่อนอาลัย เเต่ลาภไม่สู้ดีเท่านี้เอยฯ. เเปลว่าอะไรคับ บอกหน่อย
ตามลิงค์นี้เลยค่ะ
http://www.dek-d.com/board/view/1810127/
มีคนแปลให้ คห.3 บทกลอนคุณเริ่มข้อที่ 46 เป็นต้นไป
-เจ้าชู้ลอมปอมกระหม่อมบาง ลอยชายลากหางเที่ยวเกี้ยวหมา
ชิชะแป้งจันทร์น้ำมันทา หย่งหน้าสองแคมเหมือนหางเปีย
หมามันจะเกิดชิงหมาเกิด -ไปตายเสียเถิดอ้ายห้าเบี้ย
หน้าตาเช่นนี้จะมีเมีย อ้ายมะม่วงหมาเลียไม่เจียมใจ
ใบปฐมสมจิตอธิฐาน จะมีผู้อุปถัมภ์แสนสำราญ
สำเร็จการที่ตรึกนึกในใจ แต่ช้าๆจึงจะสมอารมณ์คิด ด้วยเดช
สัตย์สุจริตประสิทธิ์ให้ ทั้งพวกพ้องวงศ์ญาติปราศทุกข์ภัย
มีโชคชัยได้สุขทุกคืนวัน แม้นถามถึงโชคร้ายในกายตัว
อีกสักหน่อยค่อยยังชั่วอย่าโศกศัลย์ ถามลูกหนี้พี่น้องต้องพบกัน
ไม่ช้าวันพบพักตร์เหมือนทักทาย ลาภพิเศษเจตนาเวลานี้
นานๆ มีให้บ้างไม่ห่างหาย ถามเนื้อคู่ดูดีจริงทั้งหญิงชาย
เหมือนชักนำทำนายเท่านี้เอย ฯ
ช่วยแปลให้หน่อยคะ
ข้าพร้อมยอมรับความยับย่อย
ยอมแพ้แต่พลอยมิถอยห่าง
เพียงล้มพลันลุกเสียทุกภาย
คว่ำล้มจมหงายมิพ่ายทุกข์
ข้าพร้อมยอมฝาดวิปลาสฝัน
ร้อยคืนหมื่นวันอันเข็ญขุก
ขื่อคามาคล้องต้องขังคุก
วันหนึ่งสุขย่อมถูกพบ
ข้าพร้อมยอมรับความอัปยศ
สัตยาปรากฏแม้เกลี่ยกลบ
สัตว์อย่ามา หมายยั่วองคาพยพ
สัตว์อย่าหมาย มาสยบมากลบทับ
ข้าพร้อมยอมสิ้นถูกหมิ่นค่า
ด้อยต่ำธรรมดาไร้ระดับ
มากคนหมิ่นแคลนเสียแค้นคับ
แต่มิยอมน้อมรับสิ่งอัปรีย์
#ใครแปลได้ช่วยแปลให้หน่อยนะคะ
พระอภัยใจหายไม่วายเหลียว ให้เปล่าเปลี่ยวนัยนาเพียงอาสัญ
แต่มานะกษัตริย์สู้กัดฟัน อุตสาห์กลั้นกลืนน้ำตาแล้วพาที
จะไปไหนไม่พ้นผีเสื้อน้ำ วิบากกรรมก็จะสู้อยู่เป็นผี
ท่านส่งเราเข้าที่เกาะละเมาะนี้ แล้วรีบหนีไปในน้ำแต่ลำพัง
แล้วว่าแก่สินสมุทสุดที่รัก แม้นนางยักษ์จะมารับจงกลับหลัง
อันตัวพ่อขอตายวายชีวัน กันแสงสั่งลูกยาด้วยอาลัย ฯ
แปลให้หน่อยค่ะ
มหานากฉวากวุ้ง คุ้งคลอง
ชุ่มชื่นรื่นรุกขีสอง ฝั่งน้ำ
คุกคิดมิศหมายครอง สัจสวดิ ขาดเอย
#ช่วยแปลหน่อยค่ะ
แปลกลอนนี้ให้หน่อยค่ะ
เมื่อนั้น
พระสังข์ซ่อนอยู่ก็รู้สิ้น
พระแม่ไปป่าเป็นอาจิณ
จะใคร่ออกช่วยพระแม่เจ้า
เหนื่อยยากลำบากกายา
ไม่ว่าลูกน้อยเป็นหอยปู
พระคุณล้ำลบภพไตร
ไก่ป่าพาฝูงมากินข้าว
คุ้ยเขี่ยเรี่ยรายทั้งดินดาน
เยี่ยมลอดสอดดูทั้งซ้ายขวา
ออกจากสังข์พลันทันใด
กอบเก็บข้าวหกที่ตกดิน
เหลียวดูผู้ีคนชนนี
หุงข้าวหาปลาไว้ท่าแม่
ช่วยขับไก่ป่าประสาจน
ในจิตคิดถวิลทุกเวลา
สงสารผ่านเกล้าเป็นหนักหนา
กลับมาจนค่ำแล้วร่ำไร
อุ้มชูชมชิดพิสมัย
จะออกให้เห็นตัวก็กลัวการ
ของพระแม่เจ้าอยู่ฉาวฉาน
พระมารดามาเห็นจะร่ำไร
จะเห็นใครไปมาก็หาไม่
ฉวยจับไม้ได้ไล่ตี
ผันผินลอบลับขยับหนี
จะหนีเข้าสังข์กำบังตน
ดูแลจัดแจงทุกแห่งหน
สาละวนเล่นพลางไม่ห่างดู
ใบที่ยี่สิบเอ็ดอย่าภวังค์นึกกังขา เปรียบเหมือนเรานั่งอยู่ในนาวา แล้วแล่นฝ่าคลื่นลมระบมไป อันโชคลาภนั้นหนายังว่าขัด ยังอึดอัดมิ เห็นหนทางได้ รออีกหน่อยจะสุขสนุกใจ คงรวยใหญ่ยิ่งเกษมเปรมปรีดี ถามคนเจ็บว่าหายสบายจิต ถามจะคิดสู้ความให้คร้ามหนี ถามหาคู่บุตรไซร้ยังไม่มี ขอจบทีที่
ราชาว่าแก่เสนี
วารีนี้เท่าใดนา
ㆍ ข้าเฝ้าเล่าแก่ราชา
วารีนี้ไซร้ใหญ่โต
0 ไหลมาแต่ในคอโค
มโหฬาร์ล้ำน้ำไหล
0 บาลีมิได้แก้ไข
ผู้ใหญ่ผู้เฒ่าเล่ามา
0 ว่ามีพญาสกุณา
กายาเท่าเขาคีรี
0 ชื่อว่าพญาสำภาที
วารีนี้โตเท่าใด
0 โยโสโผผาถาไป
จะใกล้โพล้เพล้เวลา
0 แลไปไม่ปะพสุธา
ชีวาก็จะประลัย
ㆍ พอปลามาในน้ำไหล
อาศัยที่ศีรษะปลา
0 ชะแง้แลไปไกลตา
ว่าขอษมาอภัย
ใครรู้คดี
ว่าพระมหา
แผ่ไปใหญ่โต
ข้าพเจ้าเข้าใจ
ใหญ่โตมโหฬาร์
ใคร่รู้คดี
พอพระสุริใส
ย่อท้อรอรา
สกุณาถาไป
จำของ้อปลา
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?