"แกะรอย แกะดาว" อ่านนวนิยายเรื่องนี้แล้วผมเกิดอารมณ์กระสันจริงๆนะ
ตั้งกระทู้ใหม่
อ่านงานของนักเขียนคนนี้เล่มนี้เป็นเล่มที่สาม
สองเรื่องแรก คนหัวทึบแบบผม แกล้งพูดกับสติปัญญาตัวเองและกระเป๋าตังว่า "ไม่เข้าใจ แต่เข้าใจ" บางทีก็ว่า "รู้เรื่อง แต่ไม่รู้เรื่อง"
ช่างเถอะครับ
มาถึงเล่มล่าสุด ที่เกี่ยวกับกระทู้นี้ ช่วงที่พระเอกเล่าถึงการดินเนอร์กับน้องหนูหูสวย ( หญิงวัยยี่สิบต้นๆ หน้าตาจืดสนิท แต่เธอมีใบหูที่ทรงเสน่ห์วิเศษสุด ) เนื้อหา บทสนทนา ไม่กี่สิบแผ่นกระดาษ จนกระทั่ง เธอพูดว่า "หนูอยากนอนกับคุณ" (ผมแทบจะตอบว่า พี่ก็อยากน้องเอ้ย)
ไม่รู้ผมโรคจิตไปเองหรือเปล่านะ ผมรู้สึกวูบวาบ ประจุในตัวลั่นเปรี๊ยะๆ ทั้งที่ตลอดเวลา พระเอกกับเด็กสาวคุยกันแต่เรื่องหูเสียส่วนใหญ่ ไม่มีบรรยายถึงนมถึงโหนกซอกหลืบสักนิด (แทบไม่มีอะไรให้เห็นภาพNC เลย จนหากคิดส่ง สำนักพิมพ์ไทยแลนด์บ้านเรา สนพ ต้องรีบบอกให้ใส่ฉากอิโรติคอีกสักสิบรถบรรทุกด่วน!)
อ่านมันเมื่อคืน พอสว่าง สายๆ หลังตั้งสติ ดูดซับคาเฟอีน ผมลองย้อนอ่านอีกรอบ เน้นตรงบทสนทนา ผมนั่งนึกคำอธิบายได้สองคำ "จิตวิทยาอิโรติค" กับ "เลิฟซีนกึ่งนามธรรม" ซึ่งโปรดอย่าถามผมว่า 2 คำนี้ หมายถึงคืออะไร เอ่อ อ่ะ ผมไม่รู้ครับ ผมแค่รู้สึก
จบเถอะครับ
"แกะรอย แกะดาว" อ่านยังไม่จบครับ ทว่าตอนนี้ผมชักมั่นใจอยู่สามอย่าง คือ
1ไม่มั่นใจว่าจะรู้เรื่องหรือเข้าใจนวนิยายเล่มนี้เมื่ออ่านมันจบ !
2. นานมาแล้ว ผมเคยอวยนวนิยายรักเล่มหนึ่งในบอร์ดนี้แหละ ว่ามันคือ วรรณกรรมแปลจากดวงดาวมีความเจริญด้านวรรณกรรมกว่าดาวโลกเรา ผมไม่อยากบอกเลย ว่า ผมคล้ายๆได้กลิ่นนวนิยายแบบเดียวกันนั้น เล่มที่สอง?
3. ชอบมัน(ว่ะ)ครับ
หากใครเคยอ่านแล้วไม่เกิดอารมณ์ใดๆที่กล่าวมา แสดงว่า คุณปกติดี ส่วนผมโรคจิตเอง
เพลงประกอบ
แก้ไขครั้งที่ 1 เมื่อ 25 กุมภาพันธ์ 2555 / 14:43
PS. น้ำบ่อ ไม่ยุ่งน้ำคลอง มีลูกหนี้ ต้องมีเจ้าหนี้
วศิฯV2
25 ก.พ. 55 เวลา 14:41 น.
614
views
8 ความคิดเห็น
ผมก็เคยอ่านผลงานของ อ.ท่านนี้ครับ
เรื่อง ราตรีมหัศจรรย์
บอกได้คำเดียวว่าสุดยอดมาก
เป็นการใช้ภาษาที่แปลกพิลึก แต่วางตาไม่ลง
บรรยายได้กระตุ้นจินตนาการแบบสุดยอดไปเลยครับ
บางประโยคอ่านแล้วขนลุก ใครคิดว่าผมโอเวอร์ต้องไปลองอ่านดูจริงๆ
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?