Dek-D.com ใช้คุกกี้เพื่อพัฒนาประสบการณ์ของ
ผู้ใช้ให้ดียิ่งขึ้น เรียนรู้เพิ่มเติมที่นี่
ยอมรับ

ช่วยแปลหน่อยนะคะ เรื่องนิทานคำกลอนพระอภัยมณี ตอนหนีนางผีเสื้อสมุทร ช่วยหน่อยนะคะ T^T

ตั้งกระทู้ใหม่
ตั้งกระทู้ใหม่
อสุรีผีเสื้อเหลือจะอด          แค้นโอรสราวกับไฟไหม้มังสา
ช่างหลอกหลอนผ่อนผันจำนรรจา         แม้นจะว่าโดยดีเห็นมิฟัง
จะจับไว้ให้พาไปหาพ่อ                        แล้วหักคอเสียให้ตายเมื่อภายหลัง
โกรธตวาดผาดเสียงสำเนียงดัง            น้อยหรือยังโหยกเหยกเด็กเกเร
ช่างว่ากล่าวราวกับกูไม่รู้เท่า                 มาพูดเอาเปรียบผู้ใหญ่ทำไพล่เผล
เอาบิดรซ่อนไว้ในทะเล                       ทำโว้เว้ว่ากล่าวให้ยาวความ
ยิ่งปลอบโยนโอนอ่อนยิ่งหลอนหลอก    แม้นไม่บอกโดยดีจะตีถาม
พลางโผโผนโจนโจมเสียงโครมคราม   เข้าไล่ตามคลุกคลีตีไปพลาง
สินสมุทรผลุดออกนอกรักแร้                 แล้วล่อแม่ตบหัตถ์ผัดผางผาง
แกล้งหลบลี้หนีวนไปต้นทาง                หมายให้ห่างพระบิดาได้คลาไคล
นางผีเสื้อเหลือแค้นแสนสาหัส             แ่ต่ฉวยพลัดแพลงคลื่นลื่นไถล
อุตลุดผุดดำปล้ำกันไป                        เหมือนเล่นไล่ตามละเมาะทุกเกาะเกียน
ถึงเขาใหญ่ในน้ำง้ำชะเงื้อม                  พระหลบเลื่อมเลี้ยวลัดฉวัดเฉวียน
เข้าหาดทรายชายตื้นขึ้นบนเตียน         เที่ยววิ่งเวียนวนรอบขอบคิรี
เห็นมารดาล่าลับแล้วยับยั้ง                  แกล้งถอยหลังลงน้ำแล้วดำหนี
ไม่พ่นผุดรุดไปในนที                          ตั้งภักดีตามติดพระบิดร
ฝ่ายผีเสื้อเมื่อลูกลอบลงน้ำ                  พอจวนค่ำคิดว่าวิ่งขึ้นสิงขร
ด้วยใจนางคิดว่าพาบิดร                      มาซุ่มซ่อนอยู่ที่นี่จึงหนีมา
เที่ยวแลรอบขอบเขาเงาชะงุ้ม              ยิ่งมืดคลุ้มก็ยิ่งคลั่งตั้งแต่หา
เสียงคลื่นโครมโถมตะครุบก้อนศิลา      จนหน้าตาแตกยับลงสับเงา

แสดงความคิดเห็น

>

20 ความคิดเห็น

LadythieF 10 มิ.ย. 55 เวลา 19:59 น. 1

ผีเสื้อสมุทรโกรธแค้นลูกของตน ช่างมาหลอกกัน ไม่ว่าจะพูดดีด้วยแล้ว
จะจับไว้แล้วให้พาไปหาพ่อ แล้วหักคอให้ตายในตอนหลัง เจ้าเด็กเกเร
คิดว่าไม่รู้เรื่อง ทำมาพูดเอาเปรียบ ให้พ่อหนีไปแล้วมาพูดต่อความยาว
ถ้าไม่บอกมาโดยดีจะตีถาม พร้อมกับตีจะพื้นดังโครมครามไล่ตามไปแล้วก็ตี
สินสมุทรก็หนี ล่อให้แม่ มาทางนู่นทีทางนี้ที แกล้งหลบลี้หนีวนไปมา เพื่อ
ล่อให้พ่อไปให้ห่าง ผีเสื้อสมุทรโกรธตีไปก็โดนแต่คลื่น อุตลุดวุ่นวาย
เหมือนเล่นไล่ตามกัน เมื่อถึงภูเขาลูกหนึ่งสินสมุทรว่ายนํ้าลัดฉวัดเฉวียน
ขึ้นมาบนหาดทราย แล้ววิ่งรอบภูเขา เมื่อเห็นแม่ตามไม่ทันแล้วแกล้ง
ลงนํ้าไปตามเดิมเพื่อจะตามพ่อไป ฝ่ายผีเสื้อคิดว่าสินสุมทรวิ่งขึ้นบนภูเขา
คิดว่าพาพ่อมาซ่อนไว้ที่นี้ จึงหาดูทั่ว ยิ่งมืดยิ่งคุล้มคลั่ง กระวนกระวายใจ
ตะครุบก้อนศิลา แล้วโยนเสียงดังโครมคราม จนหน้าตามีแผลมีเลือดไหลออกมา
-----------------------------------------
นำไปเรียบเรียงคำใหม่นะค่ะบางคำอาจไม่สวยหรู อาจไม่ถูก
แต่มันก็นานมามากมันกัน เราเรียนตอน ม.2 แปลทั้งบทเลย
(ตอนนี้อยู่ม.3ค่ะ) เราอยู่โรงเรียนเทศบาล ๕ จังหวัดสงขลานี้ละ
เรียนหนักมากแต่ครูสอนดี^^
ไงก็สู้ๆนะค่ะงานส่งพรุ่งนี้แล้วใช่ม๊า

0
ก๊อต 16 มิ.ย. 55 เวลา 15:50 น. 3

ช่วยแปลความหมายบทนี้ให้ผมหน่อยนะครับ

คิดถึงวงศ์พงศาลณาญา&nbsp &nbsp &nbsp จึงสามารถมานี่ไม่หนีหาย
เห็นมารดาซ่อนตัวด้วยกลัวตาย&nbsp ลูกจึงว่ายน้ำอยู่แต่ผู้เดียว

0
กิ๊ฟ 17 มิ.ย. 55 เวลา 19:25 น. 4

ฝ่ายผีเสื้อสมุทรไม่หยุดหย่อน&nbsp &nbsp &nbsp ครั้นลุยอ่อนอุตส่าห์ว่ายสายกระสินธุ์
กำลังน้อยถอยถดด้วยอดกิน&nbsp &nbsp &nbsp &nbsp เจียนจะสิ้นชีวาในสาคร

0
บีมจัง 23 มิ.ย. 55 เวลา 17:44 น. 6

***อสุรีผี้เสื้อไม่เชื่อถ้อย&nbsp นึกว่าน้อยหรือตอแหลมาแก้ไข...... ถึงสินสมุทรสุดฉหลาดไม่อาจบอก....ถึงไม่ช้านานบิตุรงค์คงจะมา
***ช่วยแปลหน่อยได้ไหมคะ ขอร้องเถอะนะค่ะ^^ พรุ่งนี้ส่งแล้ว ได้โปรดดดพลีสสสส ^^

0
เจนนี่ 23 มิ.ย. 55 เวลา 17:51 น. 7

***อสุรีผี้เสื้อไม่เชื่อถ้อย&nbsp นึกว่าน้อยหรือตอแหลมาแก้ไข
แกล้งดับเดือดเงืองดอดรึทัย&nbsp ทำปราศรัยเสียงหวานด้วยมารยา.......แล้วก้อจนจบบทอ่าค่ะ
อีกอันนึงนะคะ
***สินสมุทรสุฉลาดไม่อาจบอก&nbsp  ยังซ้ำหลอกลวงแม่พูดแก้ไข
มิใช่การมารดาจะคลาไคล&nbsp ขอเชิญไปอยู่ในถ้ำให้สำราญ... แล้วก้อจนจบอีกอ่ะคะ

***ช่วยแปลหน่อยนะคะ ขอแบบย่อๆก้อได้ พรุ่งนี้หนูส่งแล้วอ่าค่ะ แล้วครูก้อดุด้วย ก้อขอให้ช่วยแปลด้วยนะคะ ขอบคุณล่วงหน้านะคะ ^^ขอบคุณมากๆนะคะ

0
มินนี่ 24 มิ.ย. 55 เวลา 13:03 น. 8

****ใครก็ได้ช่วยแปลบทของความคิดเห็นที่7ให้ทีสิคะ พรุ่งนี้หนูส่งแล้วค่ะ หาทางแปลไม่ได้เลย ใครที่มีความสามารถก็ช่วยหนูแปลหน่อยนะคะ ขอแบบย่อๆก็ได้แต่เอาแบบรู้เรื่องนะคะช่วยหนูด้วยนะคะ จำเป็นจริง ๆๆๆ***ขอบคุณมากเลยค่าาาาาาา**** ^^จุ๊ฟๆๆๆๆ^3^ ขอบคุณล่วงหน้าเลยน้า&nbsp อิอิ

0
Sitanan moon 9 ก.ค. 56 เวลา 16:22 น. 10
ช่วยแปลหน่อยนะ TT
* ฝ่ายผีเสื้อสมุทรไม่หยุดหย่อน    ครั้นลุยอ่อนอุส่าห์ว่ายสายกระสินธุ์
กำลังน้อยถอยถดด้วยอดกิน    เจียนจะสิ้นชีวาในสาคร
ได้สามวันทันผัวกับลูกน้อย    เห็นเลื่อนลอยลิบลิบยิ่งถีบถอน
กระโจมโจนโผนโผชโลธร    คลื่นกระฉ่อนฉาดฉานสะท้านมา ฯ
     * ฝ่ายเงือกน้ำกำลังก็สิ้นสุด    ครั้นจะหยุดยักษ์ไล่ใกล้นักหนา
เรียกลูกสาวคราวนี้พ่อจะมรณา    เจ้าช่วยพาภูวไนยไปให้พ้น
นางเงือกน้อยสร้อยเศร้าเข้ามาผลัด    แบกกษัตริย์ว่ายเสลือกสลน
กำลังสาวคราวด่วนด้วยจวนจน    ออกกลางชลโบกหางผางผางไป ฯ
     * สินสมุทรหยุดอยู่ดูนางยักษ์    เห็นผิดพักตรมารดาน่าสงไสย
ด้วยเห็นแม่แต่รูปนิมิตต์ไว้    สงไสยใจออกขวางกลางคงคา
แล้วร้องถามตามประสาเป็นทารก    นี่สัตว์บกหรือสัตว์น้ำดำนักหนา
โจนกระโจมโครมครามตามเรามา    จะเล่นข้าท่าไรจะใคร่รู้ ฯ
     * ฝ่ายนางอสุรีผีเสื้อน้ำ    ได้ยินคำโอรสนึกอดสู
เป็นห่วงผัวมัวแลชะแง้ดู    ไม่เห็นอยู่ด้วยกันนี่ฉันใด
หรือจวนตัวกลัวเมียไปเสียก่อน    หรือซุ่มซ่อนอยู่เกาะละเมาะไหน
จำจะปลอบโดยดีแม้นมิไป    จึงจะได้จับกุมตลุมบอน
จึงตอบโต้โป้ปดโอรสราช    มิใช่ชาติยักษ์มารชาญสมร
เจ้าแปลกหรือคือนี่แลมารดร    เมื่อนั่งนอนอยู่ในถ้ำไม่จำแลง
ออกเดินทางอย่างนี้ต้องนิมิตต์    รูปจึงผิดไปกว่าเก่าเจ้าจึงแหนง
ไม่ปิดงำอำพรางอย่าคลางแคลง    แม่แกล้งแปลงตัวตามเจ้างามมา
ไหนพ่อเจ้าเล่าแม่ไม่แลเห็น    อย่างหลงเล่นจงไปอยู่ในคูหา
แต่จากอกหกวันแล้วขวัญตา    ขอมารดาอุ้มหน่อยเถิดกลอยใจ ฯ
     * สินสมุทรฟังเสียงสำเนียงแน่    รู้ว่าแม่มั่นคงไม่สงไสย
ดูรูปร่างอย่างเปรตสมเพชใจ    ช่างกระไรราศีไม่มีงาม
กระนี้หรือพระบิดามิน่าหนี    ทั้งท่วงทีไม่สุภาพทำหยาบหยาม
จำจะบอกหลอกลวงหน่วงเนื้อความ    อย่าให้ตามเข้าไปชิดพระบิดา
จึงเสแสร้งแกล้งว่าข้าไม่เชื่อ    จะฉีกเนื้อกินเล่นเป็นภักษา
ถ้าเป็นแม่แน่กระนั้นจงกรุณา    อย่างตามมามุ่งหมายให้ว่ายปราณ
ด้วยองค์พระชนนีเป็นผีเสื้อ    อันชาติเชื้ออยู่ถ้ำลำละหาร
พระบิดรร้อนรนทนทรมาน    เคยอยู่บ้านเมืองมนุษย์สุดสบาย
คิดถึงวงศ์พงศาคณาญาติ    จึงสามารถมานี่ไม่หนีหาย
เห็นมารดรซ่อนตัวด้วยกลัวตาย    ลูกจึงว่ายน้ำอยู่แต่ผู้เดียว
ประทานโทษโปรดปล่อยไปหน่อยเถิด    ที่ละเมิดแม่คุณอย่าฉุนเฉียว
ลูกขอลาฝ่าธุลีสักปีเดียว    ไปท่องเที่ยวหาประเทศเขตนคร
แม้พบอาย่าปู่อยู่เป็นสุข    บรรเทาทุกข์ภิญโญสโมสร
จึงจะชวนบิตุเรศเสด็จจร    มาสถานมารดรไม่นอนใจ ฯ

*ช่วยเราหน่อยเถอะทำไม่ได้ 
0
..... 21 พ.ค. 60 เวลา 14:38 น. 13

ฝ่ายผีเสื้อสมุทรไม่หยุดหย่อน ครั้นลุยอ่อนอุส่าห์ว่ายสายกระสินธุ์

กำลังน้อยถอยถดด้วยอดกิน เจียนจะสิ้นชีวาในสาคร

ได้สามวันทัน**กับลูกน้อย เห็นเลื่อนลอยลิบลิบยิ่งถีบถอน

กระโจมโจนโผนโผชโลธร คลื่นกระฉ่อนฉาดฉานสะท้านมา ฯ

* ฝ่ายเงือกน้ำกำลังก็สิ้นสุด ครั้นจะหยุดยักษ์ไล่ใกล้นักหนา

เรียกลูกสาวคราวนี้พ่อจะมรณา เจ้าช่วยพาภูวไนยไปให้พ้น

นางเงือกน้อยสร้อยเศร้าเข้ามาผลัด แบกกษัตริย์ว่าย**เสลือกสลน

กำลังสาวคราวด่วนด้วยจวนจน ออกกลางชลโบกหางผางผางไป ฯ

* สินสมุทรหยุดอยู่ดูนางยักษ์ เห็นผิดพักตรมารดาน่าสงไสย

ด้วยเห็นแม่แต่รูปนิมิตต์ไว้ สงไสยใจออกขวางกลางคงคา

แล้วร้องถามตามประสาเป็นทารก นี่สัตว์บกหรือสัตว์น้ำดำนักหนา

โจนกระโจมโครมครามตามเรามา จะเล่นข้าท่าไรจะใคร่รู้ ฯ

* ฝ่ายนางอสุรีผีเสื้อน้ำ ได้ยินคำโอรสนึกอดสู

เป็นห่วง**มัวแลชะแง้ดู ไม่เห็นอยู่ด้วยกันนี่ฉันใด

หรือจวนตัวกลัวเมียไปเสียก่อน หรือซุ่มซ่อนอยู่เกาะละเมาะไหน

จำจะปลอบโดยดีแม้นมิไป จึงจะได้จับกุมตลุมบอน

จึงตอบโต้โป้ปดโอรสราช มิใช่ชาติยักษ์มารชาญสมร

เจ้าแปลกหรือคือนี่แลมารดร เมื่อนั่งนอนอยู่ในถ้ำไม่จำแลง

ออกเดินทางอย่างนี้ต้องนิมิตต์ รูปจึงผิดไปกว่าเก่าเจ้าจึงแหนง

ไม่ปิดงำอำพรางอย่าคลางแคลง แม่แกล้งแปลงตัวตามเจ้างามมา

ไหนพ่อเจ้าเล่าแม่ไม่แลเห็น อย่างหลงเล่นจงไปอยู่ในคูหา

แต่จากอกหกวันแล้วขวัญตา ขอมารดาอุ้มหน่อยเถิดกลอยใจ ฯ

* สินสมุทรฟังเสียงสำเนียงแน่ รู้ว่าแม่มั่นคงไม่สงไสย

ดูรูปร่างอย่างเปรตสมเพชใจ ช่างกระไรราศีไม่มีงาม

กระนี้หรือพระบิดามิน่าหนี ทั้งท่วงทีไม่สุภาพทำหยาบหยาม

จำจะบอกหลอกลวงหน่วงเนื้อความ อย่าให้ตามเข้าไปชิดพระบิดา










แปลช่วยหน่อยครับ



0
รัชดาพร 9 มิ.ย. 61 เวลา 10:22 น. 14

ช่วยแปลหน่อยค่ะ

๏ อสุรีผีเสื้อเหลือจะอด แค้นโอรสราวกับไฟไหม้มังสา

ช่างหลอกหลอนผ่อนผันจำนรรจา แม้นจะว่าโดยดีเห็นมิฟัง

จะจับไว้ให้พาไปหาพ่อ แล้วหักคอเสียให้ตายเมื่อภายหลัง

โกรธตวาดผาดเสียงสำเนียงดัง น้อยหรือยังโหยกเหยกเด็กเกเร

ช่างว่ากล่าวราวกับกูไม่รู้เท่า มาพูดเอาเปรียบผู้ใหญ่ทำไพล่เผล

เอาบิดรซ่อนไว้ในทะเล ทำโว้เว้ว่ากล่าวให้ยาวความ

ยิ่งปลอบโยนโอนอ่อนยิ่งหลอนหลอก แม้นไม่บอกโดยดีจะตีถาม

พลางโผโผนโจนโจมเสียงโครมคราม เข้าไล่ตามคลุกคลีตีไปพลาง

สินสมุทรผุดออกนอกรักแร้ แล้วล่อแม่ตบหัตถ์ผัดผางผาง

แกล้งหลบลี้หนีวนไปต้นทาง หมายให้ห่างพระบิดาได้คลาไคล

นางผีเสื้อเหลือแค้นแสนสาหัส แต่ฉวยพลัดแพลงคลื่นลื่นไถล

อุตลุดผุดดำปล้ำกันไป เหมือนเล่นไล่ตามละเมาะทุกเกาะเกียน

ถึงเขาใหญ่ในน้ำง้ำชะเงื่อม พระหลบเลื่อมเลี้ยวลัดฉวัดเฉวียน

เข้าหาดทรายชายตื้นขึ้นบนเตียน เที่ยววิ่งเวียนวนรอบขอบคิรี

เห็นมารดาล่าลับแล้วยับยั้ง แกล้งถอยหลังลงน้ำแล้วดำหนี

ไม่พ่นผุดรุดไปในนที ตั้งภักดีตามติดพระบิดร ฯ

๏ ฝ่ายผีเสื้อเมื่อลูกลอบลงน้ำ พอจวนค่ำคิดว่าวิ่งขึ้นสิงขร

ด้วยใจนางคิดว่าพาบิดร มาซุ่มซ่อนอยู่ที่นี่จึงหนีมา

เที่ยวแลรอบขอบเขาเงาชะงุ้ม ยิ่งมืดคลุ้มก็ยิ่งคลั่งตั้งแต่หา

เสียงคลื่นโครมโถมตะครุบก้อนศิลา จนหน้าตาแตกยับลงสับเงา

แล้วลุกขึ้นยืนชะโงกโยกสิงขร จนโคลงคลอนเคลื่อนดังทั้งภูเขา

ยิ่งมืดค่ำสำเหนียกร้องเรียกเดา ไม่พ้นเราเร่งมาหาโดยดี

เห็นไม่ขานมารร้ายทลายซ้ำ เขา-ย่อยยับดังสับสี

ไม่พบเห็นเป็นเพลาเข้าราตรี อสุรีเหลือแค้นแน่นอุรา

ช่าง-หัวกระดูกลูกตอแหล ลวงให้แม่หลงกลเที่ยวค้นหา

เออกระนั้นมันจึงทบตลบมา ให้บิดาเลยไปเสียไกลแล้ว

ดำริพลางนางมารอ่านพระเวท ให้สองเนตรโชติช่วงดังดวงแก้ว

แลเขม้นเห็นไปไวแววแวว อยู่โน่นแล้วลุยตามโครมครามไป ฯ

๏ หน่อนรินทร์สินสมุทรไม่หยุดยั้ง รีบมาทั้งคืนค่ำในน้ำไหล

จนแจ่มแจ้งสุริโยอโณทัย เห็นเงือกใหญ่ยายตายังล้านัก

จึงว่ารีบถีบถอนไปก่อนท่าน โน่นนางมารหนุนไล่มาใกล้หนัก

แล้วว่ายรอคลอไปพอได้พัก พอนางยักษ์ทันโถมกระโจมมา

พระลูกหลบพบเงือกจะ-หนี เหยียบขยี้สองแขนแน่นนักหนา

ตะคอกถามตามโมโหที่โกรธา ไย-พาผัวพรากมาจากกู

เดี๋ยวนี้องค์พระอภัยอยู่ไหนเล่า ไม่บอกเราหรือกระไรทำไขหู

จะควักเอานัยนาออกมาดู ตะคอกขู่คุกถามคำรามรน ฯ

๏ ทั้งสองเงือก-กายหมายไม่รอด ถึงม้วยมอดมิให้แจ้งแห่งนุสนธิ์

จึงกล่าวแกล้งแสร้งเสด้วยเล่ห์กล เธออยู่บนเขาขวางริมทางมา

ข้าจะพาไปจับจงกลับหลัง ให้ได้ดังมุ่งมาดปรารถนา

ไม่เหมือนคำรำพันที่สัญญา จงเข่นฆ่าให้เราม้วยไปด้วยกัน ฯ

๏ อสุรีผีเสื้อก็เชื่อถือ ยุดเอามือขวาซ้ายให้ผายผัน

เงือกก็พามาถึงได้ครึ่งวัน แกล้งรำพันพูดล่อให้ต่อไป

นางผีเสื้อเบื่อหูรู้เท่าถึง จึงว่า-ตอแหลมาแก้ไข

มาถึงนี่ชี้โน่นเนื่องกันไป แกล้งจะให้ห่างผัวไม่กลัวกู

แล้วนางยักษ์หักขาฉีกสองแขน ไม่หายแค้นเคี้ยวกินสิ้นทั้งคู่

แล้วกลับตามข้ามทางท้องสินธู ออกว่ายวู่แหวกน้ำด้วยกำลัง ฯ

๏ ฝ่ายกุมารสินสมุทรไม่หยุดหย่อน ตามบิดรทันสมอารมณ์หวัง

จึงเล่าความตามติดไม่ปิดบัง พระทรงฟังลูกชายค่อยคลายใจ

พอเห็นเงาเขาขวางอยู่กลางน้ำ พิลึกล้ำกว่าคิรีที่ไหนไหน

จึงถามนางเงือกน้อยกลอยฤทัย เกาะอะไรแก้วตาตรงหน้าเรา ฯ

๏ นางเงือกน้ำบอกสำคัญว่านั่นแล้ว คือเกาะแก้วพิสดารเป็นชานเขา

พระฟังนางสร่างโศกค่อยบรรเทา จึงว่าเราเห็นจะรอดไม่วอดวาย

แล้วพิศดูภูผาศิลาเสื่อม ชะโงกเงื้อมน้ำวลชลสาย

แลลิบลิบหลังคาศาลาราย มีเสาหงส์ธงปลายปลิวระยับ

พระยินดีชี้บอกสินสมุทร โน่นแน่กุฏิ์มุงกระเบื้องเหลืองสลับ

พระหน่อน้อยค่อยเรียงเคียงคำนับ หมายประทับที่เสาหงส์ตรงเข้ามา ฯ

๏ ฝ่ายโยคีที่อยู่บนภูเขา กับคนเหล่าเหลือตายหลายภาษา

ทั้งจีนจามพราหมณ์แขกไทยชวา วิลันดาฝรั่งพรั่งพร้อมกัน

เป็นร้อยคนปรนนิบัติอยู่เช้าค่ำ บ้างต้มน้ำเก็บลูกไม้มาให้ฉัน

เป็นเหล่าล้อมพร้อมหน้าเวลานั้น บ้างนวดฟั้นปรนนิบัตินั่งพัดวี

พอบ่ายเบี่ยงเสียงคลื่นดังครื้นครึก อึกทึกมาข้างหน้าคิรีศรี

ครั้นดูลมก็ไม่พัดสงัดดี พระโยคีจับยามตามตำรา

แล้วบอกศิษย์ซึ่งนั่งอยู่ทั้งหลาย วันนี้ชายมีศักดิ์จักมาหา

ผีเสื้อน้ำทำฤทธิ์ติดตามมา เสียงชลาเลื่อนลั่นสนั่นดัง

จำจะไปคอยดูอยู่ที่หาด ช่วยตวาดขู่ขับให้กลับหลัง

ฉวยไม้เท้าก้าวย่างจากบัลลังก์ แขกฝรั่งพรั่งพร้อมล้อมลีลา

ถึงหาดกว้างทางแลกระแสสมุทร เห็นมนุษย์ไรไรไหลนักหนา

ผีเสื้อน้ำทำฤทธิ์ติดตามมา เวทนาแลดูอยู่ทุกคน ฯ


ช่วยแปลหน่อย

0
ผักกาด 16 ต.ค. 63 เวลา 14:38 น. 17

ช่วยแปลอันนี้ไห้หน่อยค่ะ

ยิ่งปลอบโยนโอนอ่อนยิ่งหลอนหลอก แม้นไม่บอกโดยดีจะตีถาม

พลางโผโผนโจนโจมเสียงโครมคราม เข้าไล่ตามคลุกคลีตีไปพลาง

0
จัสมิน 11 ก.ย. 64 เวลา 13:48 น. 18

ช่วยแปลหน่อยน้าาช่างหลอกหลอนผ่อนผันนรรจา แม้นจะว่าโดยดีเห็นมิฟัง จะจับไว้ให้พาไปหาพ่อ

แล้วจะหักคอเสียให้ตายในภายหลัง โกรธตวาดผาดสำเนียงดัง น้อยหรือยังโหยกเหยกเด็กเกเร ช่างว่ากล่าวราวกับกูรู้ไม่ทัน มาพูดเอาเปรียบผู้ใหญ่ทำไพล่เผล เอาบิดรซ่อนไว้ในทะเล ทำโว้เว้ว่ากล่าวให้ยาวความ ยิ่งปลอบโยนอ่อนแอยิ่งหลอกหลอน แม้ไม่บอกโดยดีจะตีถาม. ช่วยหน่อยน่ะค่ะ


0
FAHLS 19 ส.ค. 65 เวลา 09:07 น. 19

อสุรีผีเสื้อเหลือจะอด เเค้นโอรสราวกับไฟไหม้มังสา” ” ข้อความนี้กวีใช้ภาพพจน์ใด

0