รบกวนแปลไทยเป็นอังกฤษให้หน่อยได้ไหมคะ?
ตั้งกระทู้ใหม่
อาชีพที่ใฝ่ฝันคือ ไกด์ เพราะ ไกด์เป็นอาชีพที่น่าสนุก และน่าสนใจ ได้มีเพื่อนชาวต่างชาติ
ขอบคุณค่ะ^^
ploypf
23 ก.ค. 55 เวลา 21:21 น.
1,100
views
11 ความคิดเห็น
อ้าว .. อยากจะเป็นไกด์ แล้วทำไมไม่ฝึกภาษาอังกฤษให้เก่งๆล่ะจ๊ะ?
ให้คนอื่นทำให้แบบนี้ จะเก่งพอเป็นไกด์ได้หรอเนี่ย?
จะช่วยแล้วกัน
My desired career is being a tour guide because it seems to be fun and interesting.
As a guide, I'd have foreign friends and get to broadcast our culture to the foreigners.
เห็นด้วยกับ คห 1 ค่ะ ลองฝึกๆเองดูก็ได้นะ จะได้เป็นไกด์เก่งๆ อันนี้เราลองแปลอีกรูปแบบนึงที่ต่างจาก คห 1 เผื่อได้เรียนรู้หลายๆแบบค่ะ
A tour guide is my ambition job, due to its interesting and joyful. Being a guide, I can make lots of foreigner friends, or can publicize our culture to them.
PS. I am me, and you are you, as . . . . . . . . . . . . you can see
My ambitious career is tour guide because it's fun and also interesting. Moreover,I'd like to make friends with foreigners and propagate our culture to make them realize it more profoundly.
อา เราไม่เก่งอังกฤษเท่าไหร่หรอก แต่ขอตอบด้วยคน
เราก็อยากเป็นไกด์จ้า
I would like to be a tour guide because it is interesting and fun. I can make a lot of foreigner friend and show thai culture to them.
ไม่ถูกแกรมม่าหรอก แต่ก็น่าจะพอเข้าใจนะ
PS.
Career ambition is to guide The guide is a fun and interesting to have a foreign friend. And culture to foreigners.
My dream is being a Guide.It seems interesting,and I think it would be fun.
With my desired career I could make a lot of friends from many nationalities.
Thus(หรือThereforeก็ได้),I could tell them how beautiful Thai culture is.
PS. ( ´ ▽ ` ) ～ね、願いを一つだけ。このマイクに乗せたら★
My desire job is Guide.It's fun and interested to be like that.It's can make me in touch with many of foreign friends and spread our culture to them.
ลองเขียน .. อาจผิดบ้างถูกบ้าง
ถ้าไม่ลองแปลผิดๆ เราจะเก่งหรอ เรายังเคยแปลภาษาอังกฤจากความหมาย
ประเทศไทยเป็นประเทศที่ชาวต่างชาติชอบมาพักผ่อน --> คนต่างด้าวชอบหลบหนีเข้ามาแล้วทำให้ไทยวุ่นวาย
แต่ทุกวันนี้อ่านพูดฟังเขียน สบายเลย อย่ากลัวที่จะทำผิด คนที่ไม่เคยลองทำอะไรเอง มันจะต้องคอยพึ่งคนอื่นไปตลอด เราไม่อยากให้เธอเป็นแบบนั้น
PS. ใช้ภาษาไทยให้ถูกต้องด้วยนะคะ
อาชีพที่ใฝ่ฝันคือ ไกด์ เพราะ ไกด์เป็นอาชีพที่น่าสนุก และน่าสนใจ ได้มีเพื่อนชาวต่างชาติ
และได้เผยแพร่วัฒนธรรมให้ชาวต่างชาติรู้
เราก็ไม่เก่งแต่ขอลองด้วยคนนะ :D
I'd like to be guide because it's fun and interesting. Have a lot of foreign friends and I will told them about thai culture ^ ^
PS. <3 The bast of Dome & Frame Thestar8 ^O^
ช่วยเเปลบทละครให้หน่อยได้มั้ย  งานด่วนจิงๆ
เเปลไทยเป็นอังกฤษอ่ะ
มีครอบครัวอยู่ครอบครัวหนึ่งซึ่งมีแค่แม่วันเพ็ญซึ่งเป็นแม่ค้าและน้ำตาลลูกสาวที่ฟุ่มเฟือย ที่ฐานะทางบ้านขาดแคลน  ในทุกๆ เช้าตะขบนั้นจะขอเงินแม่ไปโรงเรียนมากๆ ถึงแม้แม่จะมีเงินไม่มากแต่ก็จะหาเงินมาให้ลูกเพื่อไปเรียนให้ได้และทุกๆ เช้าก็ได้แต่บอกลูกให้ใช้เงินอย่างประหยัด  แต่ก็มักจะโดนตะขบว่ากลับไปตลอด
                ลำดวน : แม่!! หนูขอเงินไปเรียนหน่อย
                แม่ : จะเอาเท่าไหร่จ๊ะลูก
                น้ำตาล : 1500 แม่
                แม่ : โอ๊วว ว จะเอาไปทำอะไรหรอลูก เงินเยอะขนาดนั้น?
                น้ำตาล: เรื่องของหนู แม่อย่ามายุ่ง
                แม่ : แล้วหนูจะเอาเงินไปทำไรล่ะ
น้ำตาล; ไปทามรายงาน ส่งอาจารย์
แม่;  แล้วทำไมหนูต้องใช้เงินเยอะขาดนั้น
น้ำตาล: แม่ก็ให้มามาเหอะน่า อย่าถามมากได้มั้ย
แม่: ได้จ่ะ นี่เงินจ่ะลูก
  น้ำตาล : ขอบใจแม่ ไปแล้วนะ หวัดดี!!
ฉากที่ 2 โรงเรียนของน้ำตาล
                ลำดวนได้มาถึงโรงเรียนแล้วก็ได้พูดคุยกับเพื่อนๆ ซึ่งแทนชื่อตัวเองว่าเชอร์รี่  แล้วก็ได้โกหกเพื่อนๆว่าฐานะทางบ้านของตัวเองว่ามีฐานะร่ำรวย
                ตะขบ : หวัดดีจ้าเพื่อนๆ
                เจนนี่ : ไงจ้ะยัยเชอร์รี่ 
                ตะขบ : ไงจ้ะเจนนี่  เอมมีไม่เจอกันตั้ง 23 ชั่วโมง มิสยูมากกก!!
                เจนนี่ : เชอร์รี่ ชั้นซื้อ Iphone มาใหม่ รุ่นนี้อ่ะ เริ่ดมากกก
                เอมมี่: ฉันก็ซื้อมาเหมือนกัน ดูสิ สวยไหม
                ตะขบ : จริงหรอ อันนี้อ่ะ ชั้นจะได้ไปขอให้คุณหญิงแม่ซื้อให้บ้าง เราจะได้ใช้เหมือนกัน
                เฮนรี่ : โอเค! งั้นเดี๋ยวพรุ่งนี้เรามาใช้เป็น Iphone กันนะจ้ะ จุ๊ปปี้ ^^
                เอมมี่: ดีเลย เราจะได้เป็นบัดดี้กันทั้งสามคน
             
ฉากที่ 3 สถานที่ บ้าน
                เช้าวันหนึ่งขณะที่วันเพ็ญกำลังจะไปตลาด  ลำดวนเดินมาหาแล้วก็บอกว่าจะเอาเงิน 25000 บาท แต่วันเพ็ญก็ไม่มีจึงถูกลูกสาวดุ
              ตะขบ : แม่!! หวัดดี
                แม่ : จ่ะลูก
                ตะขบ : ขอตังค์หน่อยดิแม่
                แม่ : เท่าไหร่หรอลูก
                ตะขบ : 25000 อ่ะ
                แม่ : ฮ๊ะ? ลูกจะเอาไปทำไรเงินเยอะแยะขนาดนั้น
                ตะขบ : ไม่ต้องมายุ่ง เรื่องของหนู
    แม่ :  เงินเยอะขนาดนั้นแม่จะไปหามาจากไหนล่ะลูก แม่ไม่มีหรอกจ่ะ  ลูกจะเอาเงินไปทำอะไรบอกแม่มาซิ
ตะขบ: บอกแล้วไง ไม่ต้องมายุ่ง เรื่องของหนู
แม่: แม่ก็แค่อยากรู้ว่าลูกจะเอาเงินไปทำอะไรตั้งมากมาย
                ตะขบ : ตกลง แม่จะให้หรือไม่ให้ฮ๊ะ?
                แม่ : จ้าๆ ลูกแม่จะพยายามหามาให้ลูกให้ได้นะ
                ตะขบ : ดีมากแม่!!
ฉากที่ 4 สถานที่ ตลาด
ขณะที่ลูกสาวเดินไป วันเพ็ญก็ได้ไปยืมเงินเจ๊มาลี(เป็นเจ้าแม่เงินกู้ที่โหดที่สุดในตลาด) เพื่อที่จะนำมาให้ลูกสาว
แม่ : เจ๊มาลีจ๋า สบายดีไหมจ๊ะ
มาลี : สบายดี ว่าแต่ มาทำไรที่ร้านฉันจ้ะวันเพ็ญ
แม่ : เอิ่ม มม ... คือว่าฉันมีเรื่องจะรบกวนเจ๊หน่อยจ่ะ
มาลี : เรื่องไรว่ามา
แม่ : คือว่า...ฉันจะมาขอยืมเงินเจ๊สัก 25000 บาทอ่าจ่ะ
มาลี : อืม ม มๆ... ได้ๆ รอแปปนะ! .. อ่ะนี่เงิน ดอกเบี้ยร้อยละ 40 นะ
แม่ : อู๊ว ว ว ... ได้ค่ะเจ๊ งั้นอีก 3 วันฉันจะเอามาคืนนะคะ
มาลี : เออๆ ได้ๆ
ฉากที่ 5 สถานที่ บ้านของตะขบ
                ตอนนี้วันเพ็ญได้เดินมาถึงบ้านเพื่อนำเงินมาให้ลูกสาว
                ลำดวน : แม่ได้เงินยัง
                แม่ : นี่จ่ะลูก
                ลำดวน: ขอบใจแม่ หนูไปล่ะ
                แม่ : จ้าๆ ลูก
ฉากที่ 6โรงเรียนของตะขบ
ตะขบได้มาถึงโรงเรียนแล้วก็ได้พูดคุยกับเพื่อนๆ แล้วจึงอวดโทรศัพท์เครื่องใหม่ของเธอ
                ตะขบ : หวัดดีเจนนี่  เอมมี่
                เจนนี่: ไงจ้ะยัยเชอร์รี่
                ตะขบ : ไงจ้ะเจนนี่ ฉันซื้อมาแล้วนะ
                เจนนี่ : หรอจ้ะ
              เอมมี่ :  ไหน ขอดูหน่อยสิ
ตะขบ    ได้เลย
เอมมี่ ฉันว่านะ เรามาถ่ายรูปเล่นเหอะ
หลังจากนั้นลำดวนและเพื่อนได้ถ่ายรูปเล่นกันอย่างมีความสุข หลังเลิกเรียนเอมมี่และเจนนี่ ได้ชวนตะขบไปช้อปปิ้งที่ห้าง
ฉากที่ 7 ห้างสรรพสินค้า
ในระหว่างการเดินช้อปปิ้งเอมมี่และเจนนี่ได้ซื้อของเยอะแยะมากมายแต่ลำดวนไม่ซื้ออะไรเลยทั้งสองเลยถาม
เอมมี่  เชอร์รี่ไม่ซื้ออะไรเลยหรอ
เจนนี่  นั่นสิ  ของไม่ถูกใจหรอ
ตะขบ  อืม ฉันยังไม่เจอที่ถูกใจของเลย อ่ะ ( ในใจคิดว่าฉันไม่มีเงินต่างหากแหละ)
พอเดินเรื่อยๆมาถึงหน้าโรงภาพยนตร์  เจนนี่เห็นโปสเตอร์หนังที่ติดอยู่ ด้านหน้าโรงภาพยนตร์ ซึ่งเป็นหนังที่หล่อนอยากดูมากและจะเข้าฉายในวันพุ่งนี้ เธอจึงชวนเอมมี่และเชอร์รี่มาดู
เจนนี่ พุ่งนี้มาดูหนังกันไหม
เอมมี่ ได้สิพรุ่งนี้หลังเลิกเรียนนะ แล้วเธอล่ะเชอร์รี่จะมาไหม
ตะขบ  มาสิ ไม่พลาดอยู่แล้ว
เจนนี่ ตกลงงั้นพรุ่งนี้เรามาดูกันนะ 
เอมมี่และลำดวนตอบรับด้วยความเต็มใจ
ฉากที่ 8 ตลาด
เย็นวันนั้นขณะที่วันเพ็ญกำลังขายของอยู่ในตลาด  ลูกสาวที่แสนดื้อรั้นก็ได้เดินมาหาแล้วก็บอกว่าจะเอาเงิน 5000 บาท หารู้ไม่ว่าเวลาเดียวเจนนี่เพื่อนรักของหล่อนได้ไปที่ตลาดแห่งนั้นและได้แอบมองการสนทนานั้นอยู่
ลำดวน  แม่ ขอเงิน5000 บาท
แม่ จะเอาไปทำหรอลูก
ตะขบ ไปซื้อหนังสือเรียน
แม่ หนังสืออะไรเล่มละ 5000 มันแพงมากนะ
ตะขบ เอามาเหอะน่า ไม่ต้องถามมาก
แม่  แม่มีไม่พอหรอกลูก แม่ต้องเก็บไปจ่ายค่าเช่าแผงในตลาดจ่ะ
ตะขบ    อะไรกัน จะไม่มีได้งัย  แม่จะให้ไปนั่งเรียนโดยที่ไม่มีหนังสือหรอ ให้หนูอายเพื่อนหรอใช่ไหม
แม่ มันไม่ช่ายอย่างนั้นลูก แม่ไม่มีจริงๆ
ตะขบ  แม่ต้องให้เงินหนู  ไม่งั้นหนูจะไม่ไปโรงเรียน
แม่  จ่ะ นี่จ่ะ  5000
ตะขบ  ขอบคุณค่ะแม่
ฉาก 9 โรงเรียนของตะขบ
ตะขบได้มาถึงโรงเรียนแล้วก็ได้พูดคุยกับเพื่อนๆ เรื่องที่จะไปดูหนังกัน แต่หารู้ไม่ว่าเพื่อนๆ นั้นได้ทราบฐานะทางบ้านของเธอแล้ว
                ตะขบ : หวัดดีเจนนี่
                เจนนี่: ไงจ้ะยัยเชอร์รี่
                ตะขบ : ไงจ้ะเจนนี่
                เจนนี่ : หรอจ้ะ เมื่อวานชั้นเห็นเธอทำอะไรกะแม่ค้าในตลาดอ่ะ
                ตะขบ : เปล่าหนิ ชั้นแค่ไปเดินซื้อของในตลาดเฉยๆ
                เจนนี่ : อ๋อหรอ ชั้นเห็นเธอเรียกหล่อนว่าแม่น่ะ
                ตะขบ : ป่าวนะ
เจนนี่ : เธอพลาดแล้วล่ะตะขบ ชั้นรู้นิสัยและชาติตระกูลของเธอหมดแล้ว
                ตะขบ : เอิ่ม ม ม...
                เจนนี่ : เธออย่ามายุ่งกับพวกชั้นเลยนะ พวกชั้นไม่คบเธอแล้ว The cow forget the feet ชั้นไม่ชอบคน Fake ที่สุด ไป . .. !
ฉากที่ 7 บ้านของตะขบ
จากนั้นลำดวนก็ได้เดินร้องไห้มาหาแม่ด้วยความเสียใจ และก็ขอโทษทุกสิ่งทุกอย่างกับแม่
แม่  ลำดวนเป็นอะไรหรือลูก (วันเพ็ญถามลูกสาวด้วยความเป็นห่วง)
ตะขบ : แม่จ๋า เพื่อนไม่คบหนูแล้ว วว ฮืออๆ TT
แม่  ทำไมเพื่อนถึงไม่คบหนูล่ะ
ตะขบ  ตอนแรก หนูโกหกเพื่อนว่าหนูเป็นคุณหนู รวย แต่พอเพื่อนรู้ความจริงว่าหนูจนพวกเขาก็ไม่คบหนูเลย
                แม่ : โอ๋ๆ ลูกอย่าร้องไห้เลยนะ ยังไงหนูก็ยังมีแม่อยู่
                ตะขบ : แม่...ไม่มีใครต้องการหนูเลย ไม่มีใครรักหนูเลยย ย
                แม่ : มีสิลูก แม่นี่ไง ถึงหนูจะแย่ยังไง จะนิสัยดีไหมยังไงแม่ก็ยังรักหนูเหมือนเดิมนะลูก
                ตะขบ : แม่หนูขอโทษ
                แม่ : จ่ะลูก แม่ให้อภัยหนูเสมอนะ แม่รักหนูนะ
                ตะขบ : หนูก็รักแม่ค่ะ
คห. 10 ถึงมันจะไม่เกี่ยวกับกระทู้ แค่เราชอบละครเธอนะ ^^
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?