คำสารภาพสุดท้ายของนักโทษประหาร ! ของ น.ช.เดชา สุวรรณสุก
ตั้งกระทู้ใหม่
เดชา สุวรรณสุก "ผมไม่ได้ทำน้องนุ่น"
วันพุธที่ 7 กรกฎาคม พ.ศ.2542 เวลา 16.00 น. ข้าพเจ้าได้รับทราบชื่อของนักโทษที่จะถูกประหารในวันนี้ ปรากฏว่าคือ น.ช.เดชา สุวรรณสุก ข้าพเจ้าและพี่เลี้ยงอีกสองนายพร้อมด้วยหัวหน้าฝ่ายควบคุมกลาง ได้เข้าไปเบิกตัวน.ช.เดชาที่หมวดควบคุมนักโทษประหารแดน 1 เมื่อเข้าไปภายในตึกขังแล้ว มีนักโทษประหารซึ่งถูกขังอยู่ห้องต้นๆ ได้ถามข้าพเจ้าด้วยเสียงสั่นๆว่า “ หัวหน้าครับวันนี้มีกี่คน แล้วผมจะโดนด้วยหรือเปล่า” ข้าพเจ้าตอบกลับไปว่า “ ใจเย็นๆ วันนี้มีแค่รายเดียวแล้วก็ไม่ใช่ห้องนี้ด้วย ผมว่าที่เหลือน่าจะทันได้อภัย เพราะว่าใกล้จะประกาศออกมาแล้ว”
หลังตอบคำถามนักโทษประหารรายนั้นแล้ว ข้าพเจ้าได้เดินไปหยุดยืนที่หน้าห้องคุมขัง น.ช.เดชา และเหมือนกับ น.ช.เดชา รู้ตัวล่วงหน้า ได้ลุกขึ้นยืนและเดินก้มหน้าออกมาหาข้าพเจ้าทันที โดยยังไม่มีเจ้าหน้าที่นายไหนเรียกชื่อขึ้นมา เมื่อออกมาพ้นประตูห้องขัง ข้าพเจ้าได้สวมกุญแจมือและทำการตรวจค้นตัวทันที ซึ่งน.ช.เดชาพูดขึ้นว่า “ หัวหน้าครับไม่ต้องใส่กุญแจมือผมก็ได้ ผมพร้อมที่จะให้หัวหน้าพาไปครับ” ข้าพเจ้าได้บอกไปว่า “ ไม่ได้หรอก ผู้ใหญ่สั่งมา ถ้าเดชาอยู่ในความสงบ ผมจะขออนุญาตถอดออกให้” จากนั้นข้าพเจ้าได้นำตัว น.ช.เดชา ออกมาจากตึกขังทันที
ในระหว่างที่เดินออกไปที่หมวดผู้ช่วยเหลือฯ ข้าพเจ้าถามว่า “ เดชารู้ตัวได้ยังไงว่าต้องเป็นตัวเองโดยผมไม่ต้องเรียกชื่อ” น.ช.เดชาตอบว่า “ ผมคิดไว้ล่วงหน้าแล้วว่ายังไงก็คงไม่รอด ยิ่งตอนที่หัวหน้าเอาพันธุ์ไปประหาร ผมยิ่งทำใจพร้อมรอให้หัวหน้ามารับผมไป เพราะคดีของผมกับพันธุ์ไม่แตกต่างกันเท่าไร ตอนที่หัวหน้าหยุดยืนที่หน้าห้อง ผมเห็นสายตาหัวหน้ามองมาที่ผม ผมรู้ทันทีว่าไม่ใช่ใครอื่นแน่ เลยลุกขึ้นมาเลยดีกว่าไม่ต้องเสียเวลาให้ยุ่งยาก แต่หัวหน้าเชื่อไหมครับผมไม่ได้ทำน้องนุ่นจริงๆ ความยุติธรรมในโลกนี้ไปอยู่ที่ไหนหมดไม่รู้”
เมื่อนำตัวมาถึงหมวดผู้ช่วยเหลือฯ ได้ให้นั่งที่เก้าอี้ที่จัดไว้ให้กลางห้อง เวลานั้นเป็นช่วงเลิกงานพอดี ปกติแล้วเจ้าหน้าที่ของเรือนจำส่วนใหญ่จะกลับบ้านกันเลย ไม่ค่อยได้แวะดูการประหารชีวิต เนื่องเพราะได้เห็นการประหารชีวิตอยู่เป็นประจำจนดูเป็นเรื่องธรรมดา แต่เมื่อรู้ว่าจะประหารชีวิตน.ช.เดชาผู้ก่อคดีข่มขืนน้องนุ่น จึงได้เข้ามามุงดูอยู่รอบนอกหมวดผู้ช่วยเหลือฯจำนวนมาก
น.ช.เดชาเห็นดังนั้นได้พูดขึ้นดังๆว่า “ หัวหน้าและพี่ๆทุกคน ผมจะถูกประหารในอีกไม่กี่นาทีข้างหน้าแล้ว ผมขอยืนยันให้ทุกคนได้รับรู้ไว้ ผมไม่ได้ทำน้องนุ่นลูกของผมจริงๆ ถึงอาจจะไม่ใช่ลูกแท้ๆของผมก็จริง แต่ผมเลี้ยงมาตั้งแต่แบเบาะจนมีความรู้สึกว่าน้องนุ่นคือลูกของผมเอง แล้วผมจะไปทำอย่างนั้นได้ยังไง พอน้องนุ่นตายตำรวจก็มาจับผมไป บีบคั้นให้ผมรับสารภาพ เมื่อผมปฏิเสธก็ซ้อมผมบ้าง ใช้กระบองไฟฟ้าจี้ผมบ้าง แล้วผมจะไปทนได้ยังไง ผมจึงจำต้องรับสารภาพออกมาทั้งๆที่ผมไม่ได้เป็นคนทำ
ผมไม่เชื่อว่าความยุติธรรมจะมีเหลืออยู่ในโลก มีเพื่อนนักโทษอีกหลายคนที่ติดคุกโดยไม่ได้ทำความผิด บางคนร้ายแรงถึงโทษประหารเหมือนผม เมื่อผมตายไปแล้วความจริงปรากฏขึ้นมาว่า ใครเป็นคนทำน้องนุ่น ผมอยากรู้ว่าใครจะมาเป็นผู้ชดใช้ชีวิตให้ผม สำหรับหัวหน้าทุกคนผมรู้ว่าต้องทำตามหน้าที่ ผมยินยอมเข้าหลักประหารแต่โดยดี คิดเสียว่าเป็นกรรมเก่าของผมก็แล้วกัน”
หลังจากน.ช.เดชาพูดจบ ผู้อำนวยการส่วนควบคุมเห็นว่าน.ช.เดชาไม่มีอาการที่ไม่น่าไว้วางใจ จึงได้สั่งให้ข้าพเจ้าไขกุญแจมือออกให้ เจ้าหน้าที่ตำรวจจากกองทะเบียนประวัติอาชญากร และฝ่ายทะเบียนประวัติผู้ต้องขัง ได้เข้ามาพิมพ์ลายนิ้วมือและตรวจสอบประวัติบุคคลตามระเบียบ น.ช.เดชาได้หันมาพูดกับข้าพเจ้า “ หัวหน้าครับไหนๆผมก็จะตายแล้ว ผมขออะไรหัวหน้าสักอย่างจะได้ไหม”
ข้าพเจ้าถามกลับไป “ เดชาจะขออะไร ถ้าไม่เป็นการผิดระเบียบของเรือนจำ ผมจะจัดการให้” น.ช.เดชา “ ผมขอเหล้าเพรียวๆสักแก้วได้ไหมครับ สมัยก่อนผมต้องดื่มทุกวันจนมาเกิดเรื่องขึ้น วันนี้ขอดื่มทิ้งทวนอีกสักครั้งเถอะครับ”
ข้าพเจ้า “ แหมเดชาเข้าใจขอจังนะ ความจริงแล้วสำหรับตัวผมเอง ยินดีที่จะให้เดชาได้ดื่มสักแก้ว เพราะตัวผมเองก็ดื่มบ้างเป็นบางครั้ง แต่เหล้ามันเป็นของผิดระเบียบ คงไม่มีใครยอมให้ผมเอาเข้ามาให้แน่ เดชาอยากกินอะไรที่มันไม่ผิดระเบียบไหม ผมจะได้ขอให้เจ้าหน้าที่ช่วยจัดหามาให้”
น.ช.เดชาถอนหายใจออกมา “ เฮ้อ! น่าเสียดายจัง ถ้าอย่างนั้นผมขอกาแฟแก่ๆสักแก้ว แล้วก็ทุเรียนก้านยาวสักลูกได้ไหมครับ” ข้าพเจ้า “ เรื่องกาแฟไม่มีปัญหา แต่ทุเรียนเดี๋ยวจะขอให้เจ้าหน้าที่ไปหามาให้ ผมไม่รู้ว่าจะมีหรือเปล่านะ”
ขณะนั้นเจ้าหน้าที่ฝ่ายทะเบียนประวัติผู้ต้องขังนายหนึ่งได้พูดขึ้น “ เรื่องทุเรียนเดี๋ยวผมจัดการเอง แม่ยายผมขายทุเรียนอยู่ที่ตลาดนนท์นี่เอง รับรองว่าผมจะให้คัดอย่างดีมาให้เลย” เมื่อกล่าวจบเจ้าหน้าที่นายนั้นรีบออกไปจัดการทันที น.ช.เดชายิ้มขึ้นมาได้แล้วกล่าวว่า “ ให้มันได้ยังงี้ซิ ก่อนตายขอให้ผมได้มีความสุขบ้างเล็กๆน้อยๆก็ยังดี ผมขอขอบคุณทุกคนมาก”
หลังจากพิมพ์ลายนิ้วมือเสร็จ เวรผู้ใหญ่ได้เข้ามาอ่านคำสั่งให้ยกฎีกาจากสำนักนายกฯให้น.ช.เดชาฟัง แล้วให้เซ็นทราบในคำสั่งนั้น ต่อจากนั้นได้ให้ทำพินัยกรรมและเขียนจดหมาย ซึ่งน.ช.เดชาไม่ขอทำพินัยกรรม แต่ได้เขียนจดหมายถึงพ่อและแม่ ในเนื้อความของจดหมายมีอยู่ข้อความหนึ่งเขียนว่า “ ความยุติธรรมไม่มีในโลกนี้ ถ้าชาติหน้ามีจริงขอเกิดมาเป็นลูกพ่อกับแม่ใหม่”
เมื่อเขียนจดหมายเสร็จแล้ว ข้าพเจ้าได้ยกอาหารมื้อสุดท้ายมาให้ ซึ่งมีแกงจืดเต้าหู้หมูสับ น้ำพริกกะปิและผักต้ม ข้าวเปล่า น้ำเปล่า กาแฟแก่ๆ และทุเรียนก้านยาว น.ช.เดชาได้หยิบทุเรียนขึ้นกินทันทีด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม พร้อมกับยกกาแฟขึ้นดื่มไปด้วย โดยไม่แตะต้องอาหารอย่างอื่น
หลังจากกินทุเรียนไปได้ 2 พูใหญ่ๆ น.ช.เดชาได้หันมาพูดกับข้าพเจ้า “ อิ่มแล้วครับหัวหน้า ผมขอขอบคุณทุกคนอีกครั้ง ผมพร้อมแล้วเอาผมไปยิงได้เลยครับ เวลาหัวหน้าดื่มเหล้าอย่าลืมเทส่งให้ผมบ้างนะครับ “ ข้าพเจ้าจึงบอกไป “ เดี๋ยวคืนนี้ผมกลับถึงบ้าน ผมจะจัดการส่งไปให้ทั้งแบนเลยคอยรับด้วยนะ” น.ช.เดชาได้พูดติดตลกขึ้น “ อย่าลืมจ่าหน้าผู้รับให้ดีๆนะหัวหน้า เดี๋ยวเหล้าจะไม่ถึงผม”
จากนั้นได้นำไปฟังพระเทศน์ ซึ่งน.ช.เดชาได้ตั้งใจฟังอย่างสงบ เสร็จแล้วจึงนำไปสู่ห้องประหารทันที ตลอดทางที่เดินไปนั้น น.ช.เดชาคอยย้ำแต่คำว่า “ ผมไม่ได้ทำน้องนุ่นจริงๆครับ ผมไม่ได้ทำ” เมื่อถึงศาลเจ้าพ่อเจตคุปต์ ข้าพเจ้าได้นำน.ช.เดชาแวะเข้ากราบไหว้ ซึ่งน.ช.เดชาได้คุกเข่าพนมมืออธิฐานในใจอยู่พักหนึ่ง แล้วลุกขึ้นให้นำตัวไปห้องประหารต่อ พอถึงศาลาเย็นใจ ได้ให้นั่งที่เก้าอี้ขาว ข้าพเจ้าเป็นผู้หยิบดอกไม้ธูปเทียนส่งให้ โดยมีพี่เลี้ยงอีกนายทำการผูกตา เสร็จแล้วช่วยกันประคองนำเข้าสู่ห้องประหาร เมื่อเข้าไปแล้วได้นำเข้าสู่หลักประหารหลักที่หนึ่ง ข้าพเจ้าและพี่เลี้ยงอีกสองนายช่วยกันผูกมัด ทำการตั้งเป้าตาวัว เอาทรายแห้งโรยรอบหลักประหาร ข้าพเจ้าได้กล่าวขออโหสิกรรมอีกครั้งหนึ่ง น.ช.เดชาได้กล่าวว่า “ผมขออโหสิกรรมให้ทุกคน รวมทั้งตำรวจที่จับผมมาด้วย ผมไม่ขอมีเวรกรรมกับใครอีก แต่ผมขอยืนยันครั้งสุดท้ายว่าผมไม่ได้ทำน้องนุ่น”
พลเล็งปืนได้เข้าทำหน้าที่บรรจุกระสุนและตั้งศูนย์ปืน เมื่อได้ที่แล้วเพชฌฆาตมือหนึ่งเข้าตรวจสอบศูนย์ปืนอีกครั้ง จากนั้นได้แจ้งให้หัวหน้าชุดประหารทราบความพร้อม หัวหน้าชุดฯจึงทำการโบกธงลง เพชฌฆาตทำการเหนี่ยวไกยิงทันที “ ปัง ปัง ปังๆๆๆๆๆ” ใช้กระสุนในการประหารทั้งสิ้น 8 นัด ทำการประหารเมื่อเวลา 17.45 น.
หลังเสียงปืนได้เงียบลง ข้าพเจ้าได้ยินเสียง “ ครอก ครืด ครอกๆ” ประมาณ 3-4 ครั้งแล้วเงียบไป เมื่อครบ 3 นาทีข้าพเจ้าและแพทย์ได้เข้าไปตรวจดู ปรากฏว่าน.ช.เดชาได้สิ้นใจเรียบร้อยแล้ว จึงได้แจ้งให้หัวหน้าชุดประหารทราบ และได้รับคำสั่งให้นำร่างน.ช.เดชาลงจากหลักประหาร ต่อจากนั้นเป็นหน้าที่ของเจ้าหน้าที่พิมพ์ลายนิ้วต่อไป
หลังประหารเสร็จ ข้าพเจ้าได้แวะซื้อเหล้าติดมือกลับบ้าน 1 แบน เวลา 22.00 น.ข้าพเจ้าได้จุดธูปอธิฐานให้น.ช.เดชามารับเหล้าแบนนี้ไป พร้อมกับเปิดฝาขวดเทเหล้าใส่แก้วตั้งไว้หน้าบ้าน รุ่งเช้าวันต่อมาปรากฏว่าเหล้าแบนนี้ได้หายไปเหลือเพียงแก้วเปล่า ข้าพเจ้าได้พูดขึ้นว่า “ สงสัยเดชาคงมาหิ้วเหล้าไปแล้ว” เพื่อนข้างบ้านได้ยินข้าพเจ้าพูดอย่างนั้น จึงได้ส่งเสียงตอบออกมาว่า “ ไม่ใช่เดชาหรอก เมื่อเช้ามืดเห็นสามล้อถีบมาลาไปเรียบร้อยแล้ว”
ขออภัยเจ้าหน้าที่ตำรวจสถานีตำรวจนครบาลมีนบุรี ที่ข้าพเจ้าได้กล่าวพาดพิงถึง
ขออภัยต่อครอบครัวของด.ญ.สุกัญญา สุวรรณสุก(น้องนุ่น)มา ณ ที่นี้ด้วย
ขออโหสิกรรมต่อดวงวิญญาณนายเดชา สุวรรณสุกอีกครั้งหนึ่งด้วย
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------
cd . ยุทธ บางขวาง
somo-eRotic
4 ต.ค. 55 เวลา 18:16 น.
34,335
views
69 ความคิดเห็น
แล้วตกลงคุณเดชาผิดจริงรึเปล่าคะ ?
ยังไงก็ขอให้ไปสู้สุคตินะคะ
ขอให้คุณเดชาไปสู่สุคตินะคะ ไม่รู้ว่าคุณทำผิดจริงหรือเปล่า ถ้าคุณไม่ผิดจริงๆ สักวันคนที่ทำจะต้องได้รับผลกรรมแน่นอนค่ะ ขอให้ดื่มเหล้าอย่างมีความสุขนะคะ :)
เศร้ามาก ๆ ถ้าคุณเดชาไม่ได้ทำจริง ๆ แล้วต้องโดนประหาร นั่นหนะซิคะความยุติธรรมอยู่ตรงไหน
ขอให้ไปสู่สุคตินะคะ
ไปสู่สุขคตินะคะ
ยังไงใครทำอะไรไว้ก็ต้องได้รับผลกรรม
PS. ยินดีรู้จักนะคะ ทักได้นะ
ใครทำเวนทำกรรมอะไรไว้ เขาต้องได้รับผลกรรมนั้นค่ะ
ขอให้คุณไปสู่สุขคติ
PS. ...เท่านี้...ก็พอแล้ว...
คุณเดชาขอให้ไปสู่สุคตินะคะ
อ่านเรื่องแล้วนึกถึงการ์ตูนนี้เลย หะๆ
แก้ไขครั้งที่ 1 เมื่อ 4 ตุลาคม 2555 / 19:18
PS. พยายามมอง ไปทุกๆที่ เพื่อจะมองเห็นเธอให้ได้มากที่สุด
คุณเดชา น่าสงสารมากเลยค่ะ
อโหสิให้คุณตำรวจด้วย
อ่านแล้วมีสตินิดนึงนะคะ
ใครมาโพสต์อะไรคุณก็เชื่อเค้าหรือคะ
เค้าบอกไม่ได้ทำ คุณก็เชื่อหรอคะ
จะมีคนผิดซักกี่คนคะที่ยอมรับว่าตัวเองผิด
เค้าอาจผิดจริงหรือไม่ผิดจริงก็ได้
แต่อ่านแล้วปักใจเชื่อไปเลยแบบเนี้ย ถูกจูงง่ายไปหน่อยมั้ยคะ
ค.ห.8
แต่คือถ้าเป็นเรื่องจริง คนเค้าจะตายอยู่แล้ว
คือจะพูดยังไงเขาก็ตาย..
แล้วจะพูดโกหกไปเพื่ออะไร?
มันไม่มีเหตุผลให้ต้องโกหกแล้ว
ยังไงก็หนีหลักประหารไม่พ้น
ต่อให้เขาจะพูดว่า กุเป็นคนทำ เขาก็ตาย
พูดว่า กุไม่ได้ทำ ยังไงก็ตาย
นาทีสุดท้ายของชีวิต ไม่มีใครคิดโกหกหรอก
นึกในหลักความจริงบ้าง
ป.ล.ขอให้วิญญาณคุณเดชาไปสู่สุขคตินะคะ
แต่เราก็ต้องยอมรับว่ามันไม่มีความยุติธรรมที่ทุกคนเรียกร้อง
ทุกสิ่งทุกอย่างก็เป็นสิ่งลวงโลก มันคือความจริงที่ปฏิเสธไม่ได้
สู่สุขคติค่ะ
PS. # @ มนุษย์ดาวอังคาร @ # ?+=$% Maknae %$=+? <3 <3 !!!
ผมไม่ค่อยติดใจเรื่อง น.ช.เดชา เท่าไหร่ แต่ก็ขอแสดงความเสียใจด้วยนะครับ
แต่ผมติดใจเรื่องจริงเหรอที่ว่าตำรวจซ้อมคุณเดชา เอากระบองไฟฟ้าจี้ให้ยอมรับ เฮ้ย! มันโหดขนาดนั้นเลยเหรอวะ คนไม่ผิดทำไมถึงทำยังงั้น ผมอุตส่าห์คิดว่าจะไม่มองตำรวจไทยแง่เลวทรามต่ำช้าแล้วนะ
แถวบ้านตำรวจดีซะที่ไหนกัน คนพากันเล่นหวย เปิดบ่อน เล่นพนัน สูบบุหรี่ ข่มขืน
ตำรวจอยู่ใกล้เอื้อมมือ แต่ก็ไม่จับ เพราะอะไร เพราะว่าโดนเงินยัดปากอ่ะดิ
ผมได้ยินแล้วอนาถใจ ทำไมเรื่องแบบนี้ต้องมาเกิดแถวชุมชนผมด้วย ชุมชนผมควรจะมีความสุข ทุกคนน่าจะอยู่กันอย่างปรองดองสามัคคี
PS. ฝากนิยายด้วยนะครับ
ขอให้ไปสู่สุคตินะคะ
...ตามที่ น.ช. เดชา บอกนะคะ ถ้าเค้าไม่ผิดก็ไม่มีใครรับผิดชอบชีวิตเค้าได้
ตรวจดีเอ็นเอรึยังคะ เรื่องนี้ เราเป็นกลางนะคะ น้องนุ่นได้ตรวจดีเอ็นเอรึยัง?
ความจริงรู้ดีอยู่แก่ใจ ทั้งน้องนุ่น และ น.ช.เดชา นะคะ
เราอยากให้สืบค้นให้กระจ่างนะคะ ใครผิดใครถูก ให้รู้ให้ชัดๆไปเลย
(คดีร้ายแรงน่ะ ให้ความเป็นธรรมกลับทุกคนเถอะนะคะ เราไม่ชอบดูข่ืาวเพราะงี้แหละ ยังตรวจไม่กระจ่างดีก็ว่าเค้าผิด แล้วก็เป็นไปตามระเบียบ ถ้าเกิดตรวจสอบใหม่ขึ้นมาแล้วเค้าไม่ผิดใครจะรับผิดชอบ ถามว่าเจ้าทุกข์ คนที่กล่าวหาเค้าน่ะรับผิดชอบได้ไหม ถ้าคุณว่าเค้าเป็นจริงๆไม่ใช่ คุณจะตายแทนเค้าได้รึเปล่า สุดท้ายก็แค่ขอโทษใช่ไหมล่ะ นี่แหละความยุติธรรมของโลกนี้)
ขอบคุณ จขกท.ที่นำข่าวมาเผยแพร่นะคะ เพราะเราไม่ค่อยชอบดูข่าวเท่าไหร่เลยไม่รู้
PS. เหมือนหยิ่ง แต่ไม่จริงๆเรา ชิลๆ
ทุกอาชีพก็มีทั้งคนดีทั้งไม่ดีอะแหล่ะเนอะ
ถ้าไม่ได้ทำจริงคงเป็นกรรมเก่าเค้าแหล่ะที่ต้องมาเจอแบบนี้
เคยดูพวกสารคดี พวกคุกในประเทศที่ยังไม่พัฒนาเนี่ยโหดร้ายทุกที่
ยิ่งเป็นพวกตะวันออกกลางเนี่ยโหดร้ายมาก ไม่มีการสอบสวน จับมาก็ยัดคุกอย่างเดียว
PS. '____colorful lalaby_'
http://yuthbk.blogspot.com/2011/09/7.html
ลองไปอ่านหลายๆแหล่งข่าว ถ้าอ่านแค่ข้อความด้านบนตอนแรก
เราก็รู้สึกว่าเค้าไม่ได้ฆ่า แต่พอดูตามหลักนิติวิทยาศาสตร์แล้ว
มีความเป็นไปได้สูงมาก ที่เข้าจะฆ่าลูกตัวเอง
เอาเป็นว่า ดูหลายๆด้านก่อนจะตัดสอนอะไรนะค่ะ
ก็ไม่ทราบเหมือนกันว่าจริงๆคุณเดชาทำจริงหรืไม่
แต่ถ้าเจ้าตัวไม่ทำเขาก็น่าสงสารมากค่ะ ขอให้ไปสู่สุขตินะคะ
และมีอีกอย่างนึงที่เราคิดเหมือนคุณเดชา
โลกนี้ไม่มีความยุติธรรมหรอกค่ะ ไม่มีทางมีด้วย
แม้ทุกคนจะใฝ่หา เรียกร้อง แต่ก็ไม่มีทางเป็นไปได้ ไม่ว่าจะผ่านไปกี่ยุคกี่สมัย
ความยุติธรรมก็ไม่มีถึง100%และที่สำหรับคนดีๆก็ไม่มีที่อยู่ โลกนี้มันสร้างไว้สำหรับคนชั่วให้มีที่ยืนอยู่แล้ว
ไม่ได้อยากมองโลกในแง่ร้ายนะคะ  แต่ก็ปฏิเสธความจริงข้อนี้ไม่ได้อยู่ดี
PS. ' ความฝันมีขึ้นเพื่อถูกทำให้เป็นจริง '
วันที่ 23 กรกฎาคม พ.ศ.2539 ผลการตรวจร่างกายของนายเดชาและลูกชายในเบื้องต้นปรากฏว่า บาดแผลที่อวัยวะเพศของนายเดชา เป็นแผลที่ถลอกใหม่และเป็นบาดแผลช้ำแดงไปทั่ว ส่วนที่แขนซ้ายด้านนอกและใต้ศอก มีรอยเล็บข่วนเล็กเท่ากับเล็บของเด็ก บาดแผลรอยฟันกัดที่ใบหน้าของน้องนุ่น เข้ากันได้พอดีกับรอยฟันของนายเดชา สำหรับเรื่องที่นายเดชาอ้างว่าถูกตำรวจซ้อมนั้น ผลการตรวจร่างกายยืนยันว่าไม่พบบาดแผลอื่นใด
วันที่ 24 กรกฎาคม พ.ศ.2539 หลังจากเจ้าหน้าที่ตำรวจได้ทำการสอบสวนอีกครั้งเป็นเวลา 2 ชั่วโมง นายเดชาได้เปิดปากให้การรับสารภาพว่าเป็นผู้ลงมือข่มขืนน้องนุ่นจริง โดยสาเหตุที่ทำลงไปเนื่องจากความกดดันเรื่องครอบครัวและภรรยา ก่อนเกิดเหตุนายเดชาได้ไปกินเหล้าขาวกับเพื่อนจนเมาและกลับมาถึงบ้านเมื่อเวลาประมาณ 21.00 น. ด้วยความแค้นที่เมียของตนหนีไปอยู่กับชายอื่นทั้งๆที่อยู่ในระหว่างตั้งครรภ์ จึงลงมือข่มขืนน้องนุ่นอย่างทารุณ โดยข่มขืนทั้งทางอวัยวะเพศและทางทวารหนัก เสร็จแล้วพาน้องนุ่นไปล้างคราบเลือดในห้องน้ำ จากนั้นจึงพามานอน
น.ช.เดชา สุวรรณสุก ผู้ต้องขังคดีฆ่าข่มขืนน้องนุ่น ลูกเลี้ยงวัย 4 ขวบอย่างทรมาน โดยเหตุการณ์สุดสะเทือนใจครั้งนี้เกิดขึ้นไล่เลี่ยกับคดีของพันธ์ สายทอง คือเมื่อวันที่ 18 กรกฎาคม 2539 มีผู้พบศพน้องนุ่นเสียชีวิตอยู่ในห้องพักไม่มีเลขที่ของโรงงานแห่งหนึ่งย่านสุวินทวงศ์ กรุงเทพฯ ผลการชันสูตรศพพบว่า เด็กหญิงเคราะห์ร้ายเสียชีวิตอยู่ในสภาพนอนหงายอยู่บนหมอน ตามใบหน้าและร่างกายมีรอยฟกช้ำดำเขียว สวมเสื้อยืดสีน้ำเงิน กางเกงขาสั้นสีแดงลายดอก ตามตัวไม่พบบาดแผลของมีคม แต่ที่อวัยวะเพศมีรอยฟกช้ำ และมีเลือดไหลออกมาจากช่องคลอดและทวารหนัก ใกล้กันพบขวดยาหม่องวางอยู่ เบื้องต้นสันนิษฐานว่าเด็กหญิงถูกข่มขืนและฆ่าตายอย่างทรมาน
สอดคล้องกับการตรวจพิสูจน์ของแพทย์นิติเวช ยืนยันว่าน้องนุ่นถูกข่มขืนจนอวัยวะเพศฉีกขาดจนถึงทวารหนัก ในช่องคลอดพบน้ำอสุจิฝังอยู่ บริเวณแก้มขวามีรอยฟันกัด ใบหน้าและลำตัวมีรอยเขียวช้ำ สาเหตุการเสียชีวิตที่แท้จริงเกิดจากสมองบวม มีเลือดออกใต้เยื่อหุ้มสมอง และเสียเลือดมากจากอวัยวะเพศที่ฉีกขาด
จากการสอบปากคำพยานหลายๆ คนทำให้เจ้าหน้าที่ชุดสืบสวนเชื่อว่า "เดชา สุวรรณสุก" ซึ่งเป็นพ่อเลี้ยงน่าจะมีส่วนรู้เห็นกับการเสียชีวิตของน้องนุ่น จึงเชิญตัวมาสอบสวน เบื้องต้นเดชาให้การปฏิเสอ้างว่า วันเกิดเหตุมีลูกชายอีกคนของเขาอยู่กับน้องนุ่นตามลำพัง เมื่อกลับมาถึงบ้านก็พบว่าน้องนุ่นมีอาการผิดปกติ เลือดไหลออกมาจากอวัยวะเพศ สาเหตุเชื่อว่าน่าจะเกิดจากลูกชาย จากการสอบถามลูกชายปฏิเสธจึงไปซื้อยาแก้อักเสบมาให้น้องนุ่น กระทั่งวันรุ่งขึ้นถึงได้ทราบว่าน้องนุ่นเสียชีวิตแล้ว
ภายหลังการสอบปากคำเสร็จสิ้น ตำรวจได้นำตัวเดชาไปตรวจร่างกายพบว่า บริเวณอวัยวะเพศของเขามีแผลถลอก ซึ่งพ่อเลี้ยงอำมหิตอ้างว่าเกิดจากการช่วยตัวเองสำเร็จความใคร่เมื่อวันก่อน อย่างไรก็ตามตำรวจยังพบร่องรอยขีดข่วนบริเวณมือซ้ายและหน้าอก จึงนำตัวไปตรวจเลือดพิสูจน์ดีเอ็นเอเปรียบเทียบกับน้ำอสุจิที่พบในช่องคลอดของเด็กหญิงเคราะห์ร้าย ระหว่างขั้นตอนการเจาะเลือดท่าทางของเดชาอยู่ในอาการตื่นกลัว หวาดวิตก และร้องไห้อยู่ตลอดเวลา แต่ยังปากแข็งปฏิเสธถึงเรื่องร้ายที่เกิดขึ้นกับลูกเลี้ยง
ต่อมาอีก 6 วันให้หลัง เดชาก็เปิดปากรับสารภาพอย่างหมดเปลือกว่า สาเหตุที่ลงมือข่มขืนลูกเลี้ยง เพราะวันเกิดเหตุมีอาการเมาสุรา บวกกับความแค้นที่ภรรยาหนีไปอยู่กับชายอื่น ทั้งที่กำลังตั้งครรภ์ จึงลงมือข่มขืนน้องนุ่นทั้งทางอวัยวะเพศและทางทวารหนัก ก่อนจะพาเข้าไปล้างคราบเลือดในห้องน้ำแล้วมานำมานอนอยู่บนเตียงจุดที่เสียชีวิต
น.ช.เดช สุวรรณสุก ถูกศาลตัดสินประหารชีวิตเมื่อวันที่ 7 กรกฎาคม 2542 เวลา 17.45 น. ด้วยปืนกลเอชเค เอ็มพี5 รวม 8 นัด เสียชีวิตคาหลักประหาร !?!
คัดลอกส่วนนี้จาก http://www.komchadluek.net/detail/20090801/22613/3%E0%B8%99%E0%B8%B1%E0%B8%81%E0%B9%82%E0%B8%97%E0%B8%A9%E0%B8%9B%E0%B8%A3%E0%B8%B0%E0%B8%AB%E0%B8%B2%E0%B8%A3...%E0%B9%83%E0%B8%99%E0%B8%9A%E0%B8%B1%E0%B8%99%E0%B8%97%E0%B8%B6%E0%B8%81%E0%B9%80%E0%B8%9E%E0%B8%8A%E0%B8%8C%E0%B8%86%E0%B8%B2%E0%B8%95.html#.UHFYAZgxqAY
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?