++เครียดด เอายังไงกับชีวิตดี ## เรื่องสิ้นคิดของเด็กเตรียมฯคนนึง :(

[คนสิ้นคิด]

ตอนนี้จขกทเรียนอยู่ม.4  สายศิลป์ ภาษาที่เตรียมอุดมค่ะ จขกทชอบเรียนวิทยาศาสตร์กับอังกฤษ แต่ว่าเกรดของพวกภาษาอังกฤษ ภาษาไทย สังคม จะดีมาก คือได้4 ส่วนวิทย์จะกลางๆ ประมาณเกรด3 เลขนี่ไม่เก่ง ได้ 2 ค่ะ พอจะขึ้นม.4 หลายๆคนเลยบอกว่าให้จขกท เลือกเรียนสายศิลป์ดีกว่า เพราะดูถนัดมากกว่าสายวิทย์ (รวมทั้งพ่อแม่ด้วย) จขกทลังเลมาก ใจจริงอยากเข้าสายวิทย์นะ อยากเป็นหมอ เภสัช แต่เราถนัดทางภาษามากกว่า แถมไม่เก่งเลขอีก ทีนี้จขกทนึกอยากลองสอบเตรียมอุดมดู แต่คิดว่าสายวิทย์คงสู้ไม่ไหว ลองสอบสายศิลป์ดูละกันอยากรู้ความสามารถตัวเอง ปรากฎว่าสอบได้!!(อันดับท้ายๆของสาย - - ) จขกท ดีใจมาก ตอนนั้นบ้ามากจริงๆ สายไรไม่สนแล้ว ขอแค่ให้ได้เป็นนักเรียนเตรียมอุดมก็พอ ก็ตัดสินใจทิ้งสายวิทย์ที่เคยเลือกไว้ที่โรงเรียนเก่า มาเรียนสายศิลป์ภาษาที่เตรียมอุดม ตอนแรกอะไรๆมันก็แฮปปี้ มีความสุข แต่พอได้เริ่มเรียนภาษาที่เลือกเท่านั้นแหละ มันไม่สนุกแล้ว ภาษานี้มันไม่ง่ายเหมือนภาษาไทย ไม่สนุกเหมือนภาษาอังกฤษซะด้วย จขกทเองก็ไม่ได้ชอบภาษานี้ ผลการเรียนออกมาก็มาตายตรงภาษานี่แหละ ได้เกรด 2 ทั้งๆที่จขกท พยายามแล้ว เรียนพิเศษด้วย แต่มันก็ไม่ดีขึ้น คิดแล้ว อยากด่าตัวเองมาก ที่เป็นคนลังเล ทำอะไรไม่คิดให้ดีก่อน ไม่เลือกในสิ่งที่ชอบจริงๆ  คิดแต่จะเข้าเตรียม งี่เง่าที่สุด ไม่มีความสุขเลยสักนิด เราเคยแอบไปบ่นๆให้เพื่อนฟัง เพื่อนด่าเละเลย ว่าแล้วจะมาเข้าทำไมสายนี้ ไม่ชอบก็ออกไปเลยสิ อยากซิ่วไปสายวิทย์นะ แต่อย่างที่บอก จขกทห่วยเลขมาก ไม่มีทางสอบได้หรอก ยิ่งเป็นโรงเรียนเตรียมอุดมแล้วด้วย เครียดมากๆๆๆ เจ็บใจตัวเอง ;( เราควรทำไงดีค่ะ ช่วยเราที

Comments

[�‘.paradise.):Ž‘]

อืม...ไม่รู้สิคะ
ถ้าเป็นเราก็คงต้องพยายามต่อไปอ่า~
หรือไม่ก็ไปหาเคล็ดลับการเรียนภาษานี้
ว่ามันมีวิธีอะไรที่ทำให้เข้าใจง่ายขึ้นอ่ะจ้า!!

ปล.เราก็อยู่ ม.4 เหมือนกัน แต่เรียนสายวิทย์-คณิต อ่ะ เกรดห่วยมาก เรายังไม่ค่อยเครียดเลย เพราะเครียดไปก็ทำอะไรไม่ได้ นอกจากต้องพยายามต่อไป Y^Y

---

PS.  เฮ้อ!!

[อ่านซะ]

เตรียมก็คือเตรียม เก่งหรือไม่เก่งก็อีกเรื่อง เข้าเตรียมได้ไม่นับว่าฉลาดหรือโง่
ผมจึงมองว่าเด็กเตรียมก็คือนักเรียนไทยคนหนึ่งนั่นเอง ไม่ต่างจากนร.ในอีกหลายร้อยพันรร.

มาเข้าเรื่องภาษา ไม่มีภาษาไหนง่าย ไม่มีภาษาไหนยาก ทุกภาษามันมีหลักในการเรียนของมัน
แต่มันไม่ได้ขึ้นอยู่กับภาษา ความจริงคือการกำหนดว่าภาษาไหนยากง่ายมันอยู่ที่ตัวผู้เรียน
ผู้เรียนชอบ ภาษานั้นง่าย กลับกัน ภาษาไหนยากแปลว่าผู้เรียนไม่ได้อยากที่จะเรียน ฝืนเรียนนั่นเอง

พูดถึงผลการเรียนหรือเรียกง่ายๆ เกรด   เกรดในรร.ตามตรงคือมันวัดไม่ได้ ใครผู้ไหนยึดมั่นขึ้นตรงกับเกรด ผู้นั้นคือคนบ้า เกรดมันคือค่าตัวเลขสมมุติ ใครอยากได้เกรดดี ไปเลียขาอาจาย์ที เกรดก็ขึ้น ใครอยากได้เกรดดีเรียนพิเศษกับอาจารย์ตอนเย็นก็ได้คะแนนฟรีๆ ใครได้เกรดดีๆ แต่โชว์ความตั้งใจเรียนในห้องคะแนนก็ขึ้น แต่ตอนฟัง อาจาย์ดันสอนไม่เข้าใจ นร.เลยได้แต่งง

ต่อเรื่องวิทยาศาสตร์  วิชาวิทยาศาสตร์ในไทยเป็นวิชาหนึ่งที่หลายรร. อาจาย์สอนผิดวิธี เปิดประตูเดินเข้ามา สวัสดีแล้วจดขึ้นกระดาน วิชาวิทยาศาสตร์ที่แท้จริงขนาดตัวอาจาย์ผู้ที่มีความรู้มากล้นแต่ไม่เคยคิดจะเข้าใจว่าวิทยาศาสตร์เองนั้นมันคืออะไร เข้ามาสอน เข้ามาบ่น จบเสร็จยัดงานให้นร.  ไม่เคยมีอุปกรณ์การทดลอง ไม่เคยมีการทดลอง สอนเสร็จจัดโต๊ะสอบวัดคะแนน เศร้าใจแท้วิชาวิทยาศตร์ในโรงเรียนไทย

ส่วนอาชีพหมอ หมอจัดเป็นอาชีพที่นร.ไทยแห่เข้าไปเลือกไว้เป็นอันดับหนึ่งในดวงใจ ใครเรียนดี ใครเรียนเก่ง อาจาย์เป่าหูให้เลือกหมอทันใด ไม่เว้นแม้แต่พ่อแม่ด้วยซ้ำ ว่ากันว่าเหตุผลหลักของการเลือกอาชีพหมอดูเหมือนจะเป็นประเด็นในหลายกระทู้ และส่วนใหญ่ดราม่าเสียด้วย อาชีพหมอนับว่าเป็นอาชีพที่มีสูงส่งเพราะได้รักษาคนให้หลายฟื้นจากอาการหลับเป็นตาย แต่นั่นมันคือเมื่อก่อน วันนี้ ตอนนี้ วินาทีนี้ อาชีพหมอคนแห่เข้ามาเรียนเยอะ เพราะมันคือค่านิยม หลายปาก หลายเสียงบ้างอ้างอยากรักษา แต่ใจจริงกลับเห็นแก่ตัวเห็นได้ชัดเจน บ้างว่าอยากดูแลเลี้ยงครอบครัว นั่นมันก็เหตุผลชั่วๆอีกหนึ่งประการ ปากไหนบอกอ้างอยากดูแลครอบครัว ปากนั้นบ่งบอกได้ชัดว่าโกหกแน่นอน ถ้าใครอยากดูแลครอบครัวสงสัยทุกคนในโลกต้องเป็นหมอกันหมด หากใครไม่เป็นเท่ากับไม่รักครอบครัวดูแลไม่ได้ ใครที่เลือกแต่ยังไม่เข้าไปเรียน อ้างได้ ใครที่จบออกมาแล้วไปรักษา การที่จะดูได้ว่าหมอไหนดี หมอไหนชั่วดูที่การกระทำช่วงรักษา แต่เสียดายที่หมอในไทยส่วนใหญ่ดันเป็นหมอเลว  น้อยคนนักที่เป็นหมอดี หาได้น้อยยิ่งคนไข้ผู้ไหนโชคดีก็ถือว่าดีไป ใครโชคร้ายหน่อยก็โดนให้ทดลองยา ซ้ำร้ายใช้สารเคมีให้ผู้ป่วยเข้านอนโรงพยาบาล เหตุผลชั่วๆเพียงเพราะอยากได้ค่า commission นั่นแล

เข้าเรื่องอังกฤษ อังกฤษถือว่าเป้นภาษาที่ง่ายที่สุดในโลก แต่คนไทยดันตกอังกฤษ ฟังไม่ทัน เขียนไม่ได้ พูดไม่ออก สือสารไม่เป็น ความง่ายมันอยู่ที่มันเป็นภาษาที่ใช้มากทีสุดในโลก มันเป็นภาษาสากลที่คนในประเทศที่อังกฤษไม่ใช่ภาษาแรกต้องเรียน ย้ำว่าต้องเรียน คนไทยกลับเรียนไม่เป็น เพราะว่าเรียนไม่เป็นมันถึงเป็นอุปสรรคในการสือสาร ยิ่งใกล้เปิดอาเซียนยิ่งแล้วใหญ่ ปัญหาในการสือสารอังกฤษมีเพียงหนึ่งเดียวที่คนไทยไม่เคยรับรู้ ไม่เคยใส่ใจ ไม่เคยมอง นั่นคือการกลัวที่จะใช้ การกลัวที่จะต้องเจอกับคนตัวใหญ่แล้วพูดตอบโต้ การกลัวทุกสิ่งทุกอย่างที่เกี่ยวข้องกับอังกฤษ เพราะการกลัวมันจึงไม่ก้าวหน้า เพราะการกลัวมันจึงไม่เป็นไหน เพราะการกลัวถึงได้ย่ำอยู่กับที่เพราะการกลัวนั่นเอง

เมื่อพูดถึงการเรียนพิเศษ การเรียนพิเศษนับว่าเป็นปัจจัยทำให้แอดติด ยิ่งไปลงเรียนยิ่งเพิ่มเปอร์เซ็นในการติด ยิ่งไปลงเรียนยิ่งเสียเงินเพิ่ม ยิ่งทำให้พ่อแม่กลุ้มเพราะเงินหด เด็กบางกระทู้ที่เจอมักชอบบ่นว่าข้อสอบออกยาก  เรียนพิเศษมาแล้วไม่เคยเจอ เรียนพิเศษมาแล้วไม่เคยเห็น ข้อสอบยากบ่น ข้อสอบง่ายบ่น คนออกข้อสอบกลุ้ม ทำไมนร.ไม่ออกข้อสอบเองเลยหละ อยากได้แบบง่าย ออก อยากได้แบบยาก ออก อยากได้แบบสาดิก ออก เพราะการเรียนพิเศษนั่นแลคือข้อผิดพลาด เด็กที่ไปเรียนพิเศษคือความผิดพลาด ผิดที่ไม่รู้จักคิด ผิดที่ไม่มีสมอง ไม่คิดเสียก่อน ว่าตัวตนแท้ๆอยากเรียนไปทำไม ถ้าเพื่อไปเอาไปสอบละก็ เรียนเสร็จสอบตก โดดตึกตาย สังคมไทยหน๋อชอบกลั้นแกล้งเด็กไทย ให้เรียนเยอะ บ้าเลือดขึ้นสมอง นั่งกลุ้ม นั่งเครียดกับแอดมิดชัน หากใครได้อ่านข้อความนี้จงหยุดคิด หยุดหายใจแล้วหลับตา ลองย้อนกลับมองตัวตนว่าหมดไปกี่แสนแล้วกับ 3 ปีในการเรียนพิเศษ ต้องทรมารร่างกายฝืนสังขารไปนั่งฟังนักติวปากทองคำชอบโฆษณาเกินควร เรียนเสร็จเข้าบอร์ดเด็กดีบ่นว่าเหนื่อย เรียนที่รร.ไม่พอ พิเศษต่ออีกสามชั่วโมง เหตุเพราะกลัวเรียนไม่ทันเพื่อน หากหยุดสักนิด แล้วนั่งมองดู เหตุใดเราต้องเรียนให้ทันเพื่อน แล้วลองคิดดู คิดดู..

ท้ายสุดคือการตอบปัญหาของจขกท.  จขกท.บอกห่วยเลขแต่อยากเข้าวิทย์  จขกท.บอกชอบวิทยาศาสตร์-อังกฤษแต่ดันเข้าศิลป์-ภาษา ซ้ำมาตายคาภาษาทางเลือกที่สาม จขกท.บอกยิ่งเป็นเตรียมอุดมแล้วยิ่งเครียด ยิ่งกลุ้ม ถ้าจขกท.อยากได้คำตอบ ใครในนี้ตอบไม่ได้ คนในโลกก็ตอบไม่ได้ แม้แต่คห.นี้ก็ตอบให้ไม่ได้ พ่อแม่ก็ตอบให้จขกท.ไม่ได้ด้วยเช่นเดียวกัน  มีคนเดียวเท่านั้นที่ตอบได้ คนนั้นคือจขกท.เอง ปัญหามันไม่ได้อยู่ที่ใด มันอยู่ที่การตัดสินใจ จขกท.ต้องตัดสินใจเอง ล้มแล้วลุก แต้ต้องลุกด้วยความมั่นใจ ต้องลุกด้วยตัวเอง ห้ามคนอื่นช่วย แม้แต่คนเดียว  ตัดสินใจแล้วอย่าหันหลังกลับ  ตัดสินใจแล้วต้องทำ หากไม่ทำก็ต้องยอมรับความพ่ายเสีย พ่ายแพ้จมไปกับกองเลือดของทหารเลวที่ถูกหอกทิ่มแทง จมดิ่งสู่โลกอันมืดมนไร้ซึ่งประตูหนทางออก  เริ่มตัดสินใจวันนี้ ทำตั้งแต่วันนี้ ก้าวไปข้างหน้าตั้งแต่วันนี้  .. ท้ายสุดที่อยากจะบอก  อย่าเป็นควายให้คนอื่นดึงจมูกแล้วไถนา

ยาวๆอย่างนี้ ข้าไม่อ่าน  ยาวๆอย่างนี้ ข้าขอผ่าน ยาวๆอย่างนี้คห.นี้ตั้งใจให้มันยาวเอง
อ่านเสียเถอะ ความรู้จะได้เจริญผล อ่านเสียเถอะ รอยยักในสมองจะได้เพิ่มขึ้น
จะได้ไม่ถูกคนในโลกเขาดูถูกว่าชาวไทยอ่านหนังสือเพียง 7 บรรทัดต่อปี

[orion]

อยุ่ ม.6 สายวิทย์ เตรียมอุดม ศึกษา  สอบเสร็จเเล้ว ว่าง 555
จาากประสบการณ์การเจอข้อสอบอย่างโหด มาสามปี เเเนะนำว่าอย่าซิ่วเข้ามานะดูจากเกรด เลข เเล้วเเสดงว่าน้องไม่ค่อยมีพื้นฐานในการพลิกเเพลงอะะ    เเค่เลขง่ายพี่ก้อว่ายากเเล้วนะเจอเลขยาก(ของสายวิทย์ กับ ศิลป์คำนวณ)เข้าไปนี่ อยากร้องไห้ ยิ่งกว่า pat 1 อีก มีบางคนตกเลข 4 เทอมด้วยนะ   ส่วนเรื่ืองชอบวิทย์นี่ลองถามตัวเองดูว่าชอบเเนวจำๆอย่าง วิทย์พื้น หรือ เเนวคิดวิเคราะห์  ถ้าเป็นอย่างเเรก ไม่ควรเรียนสายวิทย์ พยายามต่อไปละกัล ถ้าเป็นสไตล์ ชอบคิดวิเคราะห์ เริ่มมองไปที่สายวิทย์ได้ละ ส่วนเลขเป็นไปได้ว่าเรียนเลขผิดวิธีอะ (เหมือนพี่สมัยมต้น ใช้จำๆวิธีเอา ) ต้องลองเปลี่ยนวิธีใหม่ใช้เเต่ความเข้าใจไม่มีการจำ  มันจะช่วยให้กลายเป็นสนุกกับเลข ส่งผลไห้คะเเนนดีขึ้น เเต่ก้ออย่างที่บอก ถ้าอยากเปลี่ยนจิงๆกลับ รร เก่าก้อได้        คุณค่าของคนมันไม่ได้อยุ่ที่ความเก่งมันอยุ่ที่ความดี  
จากที่อ่านมาทั้งหมดคาดว่าน่าจะไปทางสายศิลป์นะ เเต่ใจอาจจะถูกกระเเสพาไปหน่อย ลองๆหาข้อมูลเเนวๆสังคมศาสตร์ดูสิ น่าสนใจนะ เอาไว้เป็นเป้าหมายอะ

ปล.คห 2 ทะลุปรุโปร่งจริงๆ555

[คิดไกลๆและกลางๆ]

มองไปไกลๆ ไกลกว่ามหาลัย ไกลไปให้ถึงการทำงาน การใช้ชีวิต ความสุขในการที่ได้ทำงานที่เราชอบ เส้นทางไปสู่อาชีพนั้น เริ่มต้นมาอย่างไร ความสนใจมีจริงๆหรือไม่ ถ้าเราสนใจอาชีพไหน ก็ลองหาข้อมูล ดูองค์ความรู้ในอาชีพนั้นๆ หาความรู้รอบตัวเกี่ยวกับงานนั้นเสมอๆ จนทะลุปรุโปร่งถึงเนื้อหางาน และเข้าใจตัวเองเป็นอย่างดีแล้ว ค่อยมาดูว่า ตัวเองจะถม gap ที่ตัวเองเป็นอยู่ กับสภาพที่คาดหวังในอนาคตให้เต็มได้อย่างไร

แล้วจะได้คำตอบเองว่า ปัจจุบัน และวันพรุ่งนี้ เราควรทำอะไร อย่างไร

อย่าหลงติดกับสถานที่ อย่ายึดติดว่าเราชอบเราเก่ง อย่าไปตามความเห็นของคนอื่น เอาความรู้สึกจากใจของตัวเองล้วนๆ ตัดสิน

[เจ้าฟอฝ้าย]

เราอยู่สายวิทย์เตรียมค่ะ
โรงเรียนเก่าเกรดเฉลี่ย 4.00 รวดทุกวิชา
แต่มาที่นี่ คณิตยากเรือใบหายมากค่ะ ยากยิ่งกว่าข้อสอบ ent อีกค่ะ
แค่อยากมาเตือนว่า ไม่มีอะไรง่ายหรอกค่ะ จขกท.เจอปัญหาภาษาที่สามที่มันว่ายาก
แต่สายวิทย์ ก็มีวิชาที่ยากเหมือนกัน (เลขยากนี่ฆ่ากันชัดๆ) ไม่ว่าอยู่สายไหนมันก็ต้องยากทั้งนั้น
จขกท.ชอบวิทยาศาสตร์ แ่ต่วิทย์ม.ปลายมันยากกว่าม.ต้นเยอะนะคะ
ยังคิดว่ามันจะสนุกเหมือนเดิมมั้ยคะ? ถ้าหาคำตอบไม่ได้ ลองหาหนังสือวิทย์ม.ปลายมาอ่านดูค่ะ
แล้วตัดสินใจว่ายังชอบอยู่รึเปล่า (ชีวะ เคมี ฟิสิกส์ ยากกว่าวิทย์พื้นเยอะค่ะ
เราไม่ได้อ่านวิทย์พื้นแม้แต่ตัวอักษรเดียวด้วยซ้ำ แต่เราได้ 27/30 ตอนสอบซัม
เพราะอะไร? เพราะที่สายวิทย์เรียนมันยากกกและลึกกกกว่าเยอะค่ะ)

*ดิทเพิ่ม
นี่ขนาดเราอยู่แค่ม.4 นะคะ ลองคิดดูขึ้นม.5 ม.6 มันต้องยากขึ้นไปอีก
เจอ log เจอ function รวมมิตร เจอ integral กระจาย
โอ้ ไม่อยากจะนึกค่ะ เห็นภาพนรกลอยมา...

ดังนั้น เมื่อเจอปัญหา เราไม่อยากให้จขกท.หนีปัญหา
จขกท.ต้องเผชิญหน้ากับมัน ต้องขยันและพยายาม ที่ว่าพยายามแล้ว คิดว่าพอแล้วเหรอคะ?
กลับมาบ้านได้อ่านทบทวนรึเปล่า?
เรียนในห้องตั้งใจขนาดจับได้ทุกคำพูดเลยมั้ย?
เรื่องเรียนพิเศษ ถ้าแค่ไปนั่งเรียนเฉยๆ ไม่ได้กลับมาทบทวน มันก็ไม่ช่วยค่ะ
เรามีพี่ที่รู้จัก ทำโจทย์เลขวันละร้อยข้อค่ะ
จขกท.คิดว่าจะขยันได้อย่างนั้นมั้ยคะ?
สำหรับจขกท.ลองเริ่มแค่ทำแบบฝึกหัดภาษาที่สาม ซักวันละยี่สิบข้อก็ได้

ขยันไว้ค่ะ
ไม่มีอะไรเกินความพยายาม ถ้าเราขยัน "มากกก" พอ

แก้ไขครั้งที่ 1 เมื่อ 22 ตุลาคม 2555 / 21:42

[Devil the red desert]

แอบขัดใจ ค.ห.2 ที่บอกว่าเกรดได้มาจากการเลียขาอาจารย์
ทุกคะแนนที่นี่ได้มายากมาก เราต้องพยายามทั้งนั้น คะแนนเดียวก็มีค่ามาก
จะได้เกรดเท่าไหร่มาจากสอบ ต้องเก่ง เพราะจิตพิสัย คะแนนงาน อาจารย์ก็ให้เท่ากันหมดอ่ะ (ยกเว้นพวกไม่ส่งงานเลย มีน้อย) ส่วนที่บอกว่าเกรดเราจะดีมั้ย คือข้อสอบต่างหาก

เราอยากถามว่า จขกท.พยายามมากพอแล้วหรอ ที่เรียนได้ไม่ดี อาจจะเป็นเพราะว่า
จขกท.คิดว่า เราไม่ชอบวิชานี้ พอเรามีความคิดด้านลบกับมัน เราก็จะรู้สึกว่า มันไม่ใช่เราหรอก เราเรียนไม่ได้ เราไม่่ถนัด แล้วก็จะไม่พยายามทำความเข้าใจกับมัน เหมือนอ่านหนังสือแต่ไม่เข้าหัว เรียนแต่ไม่โฟกัสกับมัน

ปล เราไม่รู้ว่า จขกท.พยายามมากพอหรือยัง แต่สำหรับเรา อะไรที่เราทำไม่ได้ แสดงว่า เรายังพยายามไม่พอ เราเชื่อว่าคนทุกคนเรียนดีได้ ถ้าพยายามมากๆ ยังไงก็ต้องสำเร็จ สู้ๆค่ะ

---

PS.  quote: In the real world, if you have something about yourself that’s different, you’re lucky - Taylor Swift

[ธัญญลักษณ์]

เราเองเรียนอยู่สายวิทย์เกรดห่วยตลอด
เพิ่งมาคิดออกว่าจริงๆอย่างเราคงเหมาะกับสายบัญชี
(ประเทศที่เราเรียนอยู่มีสายนี้ตอนมัธยม)
แต่ในเมื่อเราเลืกแล้วก้อต้องทำให้เต็มที่

สู้ๆนะคะ จขกท:)

[lloeyu]

เราอ่านคห.2แล้วนะ แต่เราไม่รู้เรื่องว่ะ5555เหมือนพูดไงไม่รู้งงๆก๊าบ

มาๆเรื่องเรามั่ง
เราก็เคยไปสอบสายศิลป์ภาษาของเตรียมเหมือนกัน(TU74)
เหตุผลก็เพราะอยากเข้าเตรียมอยากเข้า ฬ ไรปกตินั่นแหละ(ค่านิยม)
แต่พอไปสอบมาแล้ว ไม่ติด มันก็สมควรไม่ติดนะเพราะไม่ได้อ่านหนังสือหนักมาก ไม่ได้จริงจังเล้ย ได้อันดับแบบ 12X
ที่นี้เรากลับมาอยู่ รร.เดิม สาย " วิทย์ "
อื้อหืออ แรกๆทรมานมากกก เราก็เหมือน จขกท.เล้ย พอได้พวกอิ้ง ไทย สังคม วิทพื้นของม.ต้น แต่เลขแบบห่วยมากกก พื้นฐานห่วยมาก
บรึ้มมม! กลายเป็นโกโก้ครั้น
ทั้งฟิสิกส์เคมี คณิตพื้น คณิตเพิ่ม โอ้ย อกอีแป้น(นี่ขนาดไม่ได้เรียนวิทย์เตรียมนะ5555)
วันๆอยู่แต่กับตัวเลข  เลขเสร็จก็ฟิสิกส์ ฟิสิกส์เสร็จก็เคมี เคมีเสร็จก็เลขอีก กว่าจะได้เรียนอิ้ง ไทย สังคม โอ้ย กุ 55555ทรมานมากกกกกก เด็กวิทย์หัวใจศิลป์ชัดๆ

เรานะอยากจะบอก จขกท.ว่า อย่าซิ่วเลย please.  
จขกท.หนักแค่ ภาษาที่สามวิชาเดียว แต่มาสายวิทย์ จขกท.ต้องเจออะไรอีกเยอะเลยนะ
ยิ่งฟิสิกส์เคมีชีวะเนี่ย มันเหมือนเทียบเท่า ภาษาที่สามที่ จขกท เจออยู่ ซึ่งมีแค่ภาษาเดียว
แต่ไอฟิสิกส์เคมีชีวะเนี่ย มันคำมีคำนวณเยอะมาก โดยเฉพาะฟิสิกส์เคมี ส่วนชีวะก็จำเยอะมากนะ จขกท. เยอะแบบ โอ้ว ไม่ถงไม่ถามเรื่องพื้นที่สมองกุซ้ากคำ รวมๆกันแล้วสามวิชานี้ว่ามหาโหด นี่ยังไม่ได้พูดถึงคณิตพื้น กับ คณิตเพิ่มอีกนะ

ไงก็เป็นกำลังใจให้ จขกท.นะจ้ะ
เราเอง เรียนสายวิทตอนแรกก็อยากจะซิ่วเหมือนกัน แต่เราคิดว่าไม่เอาดีกว่า เราก็ตั้งใจอ่านสือเข้ามหาลัยของเราไป สามวิชา อิ้ง,ไทย,สังคม รอเข้าพวกอักษร มนุษย ส่วนวิชาพวกคำนวณที่ รร เราก็พยุงๆเกรดไปให้พอดูได้

สู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ต้องสู้ถึงจะชนะ
ฉันคอยเชียร์เธออยู่เธอจะสู้เพื่อฉันมั้ยล่า5555555สู้ๆนะจ๊ะเตง 

[ผ่านมาค่ะ]

อยากถามว่า คห.2 พูดถึงอะไรอยู่?
ประเด็นคืออะไรคะ?
คนกดถูกใจที่กดเพราะเห็นคอมเมนต์ยาวๆดูมีสาระใช่มั้ยคะ
อยากบอกว่าที่พิมพ์มาไม่เกี่ยวเลย เหมือนมาระบาย เห็นแล้วไม่สบอารมณ์เลย

คห.2 ที่พูดมานี่เคยเจอกับตัวบ้างรึเปล่า แพทย์ไทยแย่ๆ
ที่พิมพ์มาเลยมาโดนมากับตัวหรอคะ

โดนให้ทดลองยา ซ้ำร้ายใช้สารเคมีให้ผู้ป่วยเข้านอนโรงพยาบาล เหตุผลชั่วๆเพียงเพราะอยากได้ค่า commission นั่นแล

พูดแรงจัง อยากรู้ว่าแค่อ่านมาหรือไปเห็นด้วยสายตาตัวเอง

[llPrinCessll]

ดูจากที่ จขกท. เล่าแล้ว คิดว่า จขกท. เป็นคนมุ่งมั่นนะคะ ถ้าตั้งใจทำอะไรจริงๆก็คงทำได้ สู้ๆนะคะ  

[อ่านซะ]

คห.2 ตอบคห.10
ผมพูดอยู่หลายประเด็นครับ ประเด็นละ 1 ย่อความ แต่ละประเด็นเกี่ยวข้องกับคำถามที่จขกท.ตั้ง
หากอ่านสิ่งที่ผมเขียนไป จะดูออกว่า ผมจับแต่ละ keyword ของจขกท.มาแบ่งแยกย่อย

ประเด็นที่ผมเขียนไป ผมกำลังบอกว่า อย่าไปตามคนอื่นเขามาก อย่าไปโดนคนอื่นดึงจมูกง่ายๆ
ที่ผมเขียนไปก็เจอมากับตัวครับ ไม่ใช่ผ่านจะคำบอกเล่าต่อหลายปากมา ประสบการณ์ล้วนๆครับ

ส่วนที่เขียนไปว่า
" โดนให้ทดลองยา ซ้ำร้ายใช้สารเคมีให้ผู้ป่วยเข้านอนโรงพยาบาล เหตุผลชั่วๆเพียงเพราะอยากได้ค่า commission นั่นแล "
เขียนจากประสบการณ์ล้วนๆครับ เจอมาเอง ไม่ใช่แค่เห็นด้วยตาตนเองครับ โดนมากับตัวครับ
หลายครั้งด้วยนะ ถึงแม้ว่าจะเปลี่ยนโรงพยาบาลแล้วก็ตาม ก็ยังเจออยู่ดี

สิ่งที่ผมเขียน ผมไม่ได้บ่นครับ สังคมมันเป็นอย่างนั้น ผมก็เลยเขียนออกมาตามนั้น
ไม่ว่าจะเป็นเกรด การสอนวิทย์ในรร. การเรียนภาษา หรือแม้กระทั้งหมอก็ตาม
เขียนออกมาจากความเป็นจริงที่เป็นอยู่ในสังคมไทยครับ และเกี่ยวกับโดยตรงกับจขกท.

[โนโน]

คห.2 คะ
รอยหยักในสมองไม่ได้บ่งบอกถึงความฉลาดนะคะ

[ผ่านมาจ้า]

พี่ก็เคยมีความคิดแบบนั้นตอนเข้าสายศิลป์ใหม่ๆ นะ อารมณ์ว่าแบบ นี่เราคิดถูกแล้วเหรอมาเรียนสายนี้ เราจะเข้าพวกคณะวิทย์ๆ ไม่ได้เลยนะ คือแบบ พี่เคยมีความคิดว่า ตอนมอต้นเรียนมาไม่ค่อยถูกวิธี วิทย์ เลข เลยค่อนข้างกาก - - และสาเหตุนี้ทำให้พี่ไม่ชอบวิทย์ แต่ก็อดคิดไม่ได้ว่า ถ้าเราได้รื้อฟื้น สร้างรากฐานใหม่เนี่ย มันจะดีขึ้นไหม? แล้วก็คิดไปต่างๆ นานา จนกระทั่งพี่ได้เผชิญวิทย์พื้น 555 เท่านั้น... พี่ว่าพี่มาถูกทางละ เลขยากพี่ยังชอบกว่าเลย (บางครั้งนะบางครั้ง) หลังจากเรียนมาได้ จนตอนนี้มอหก พี่ว่าพี่ก็คิดไม่ผิดล่ะ ที่เลือกสายนี้

ลองคิดดูให้ดีๆ นะ การที่น้องทำภาษานี้ไม่ได้ดี มันอาจจะไม่ได้ความว่าน้องไม่เหมาะกับการเรียนภาษานี้ หรือบางที น้องอาจจะเหมาะกับภาษาอื่น ที่ไม่ใช่ภาษานี้ก็ได้ แล้วถ้าน้องชอบวิทย์ น้องก็ถามใจตัวเองให้ดีๆ ว่าชอบแค่ไหน นึกถึงว่าวิทย์ม.ปลาย มันแยกร่างออกเป็น 3 ภาคด้วยกัน มีทั้งฟิสิกส์ เคมี ชีวะ =w= ซึ่งพี่รู้สึกโชคดีมากที่อยู่สายศิลป์ แล้วมันก็ไม่ง่ายๆ แค่คำว่าชอบ จะพอรึเปล่า? หรือจะเลขอีกที่น้องต้องเจอ ถ้าเรียนสายวิทย์ ยังไงเลขก็เป็นของคู่กันอยู่แล้ว หนีไม่พ้นแน่ๆ นึกถึงอนาคตข้างหน้า ว่าอยากทำอาชีพอะไร ถ้าตรงนี้ภาพไม่ชัดเจน ก็ลองตัดช้อยส์ที่คิดว่าไม่ใช่ออก อย่างที่ คห. อื่นแนะนำ ลองหาหนังสือ ม.ปลายวิทย์มาอ่านดูก็ได้ 555+ พี่เคยหยิบของพี่พี่มาดู เห็นเข้าไปนั้นแหละ ลาก่อน ฮา

:) ขอให้น้องตัดสินใจได้ แล้วก็เป็นความคิดที่มั่นใจว่าจะไม่เสียใจทีหลังนะ สู้ๆ

[อ่านซะ]

คห.2 ตอบ13 ครับ
ย่อหน้าสุดท้าย จุดประสงค์ของผมคือ อยากให้อ่านครับ เพราะว่าผมรู้ว่าบางคนพอเจอบทความหรือข้อความอะไรยาวๆ มักไม่อ่านกัน ซึ่งเมื่อก่อนผมก็เป็น 1 ในนั้นเหมือนกัน

ส่วนรอยยักในสมอง ผมไม่ได้กล่าวถึงเรื่องความฉลาดเลยครับ
แค่อยากให้รู้อะไรบางอย่างเพิ่มขึ้น เท่านั้นเองครับ

[เจ้าฟอฝ้าย]

ว่าจะไม่อะไรแล้ว แต่อดไม่ได้กับคห.2 นิดนึง...
เกรดในโรงเรียน = เลียขาอาจารย์ที เกรดก็ขึ้น
...
อะแฮ่ม
เราคิดว่าท่านกำลังเหมารวมอยู่แค่
โรงเรียนอื่นยังไงไม่รู้ แต่โรงเรียนที่มีคุณภาพ มันจะไม่เป็นอย่างนั้นค่ะ
ครูที่มีจรรยาบรรณ ยังหลงเหลืออยู่ในปัจจุบันค่ะ
(ส่วนโรงเรียนอื่นที่ปล่อยเกรดฟุ้งเป็นลูกโป่งสวรรค์ก็ช่างเขาไป
เพราะจขกท.อยู่โีรงเรียนมีคุณภาพ ก็ต้องตอบปัญหาตามสภาพของเขาสิคะ)
โปรดอย่าดูถูกเกรดกันปานฉะนั้น เกรดในเตรียม ไม่ได้เกี่ยวกับการ 'เลียแข้งเลียขา' ค่ะ
คะแนนสอบ 70 คะแนนเก็บ 30 อันนี้ครูส่วนใหญ่จะช่วยๆ กันให้เต็ม แค่ส่งงาน และงานเรียบร้อย
ดังนั้นที่วัดกันจริงๆ ว่าจะได้เกรดเท่าไหร่คือข้อสอบต่างหากค่ะ
จากสถิติเฉลี่ย เด็ก 4.00 สามปีรวมของเตรียมคือ 11 คน จาก 1,700 คน
ทำไมมันน้อยอย่างนั้น? เพราะคนที่เหลือโง่หรือ? ถ้าท่านคิดอย่างนั้น ลองมาดูกัน
เด็กสายวิทย์ครึ่งโรงเรียน ทำข้อสอบส่วนกลาง (เช่นโอเน็ต) ได้ประมาณ 80+/100
และมีประมาณยี่สิบเกือบสามสิบคนได้ 100/100
แต่เชื่อหรือไม่ว่าเด็กที่ได้คะแนนลิบลิ่วนี้ บางคนไม่เคยสอบวิชาเลขยากผ่านแม้แต่ครั้งเดียว
...ค่ะ นี่คือเหตุผล เกรดเราไม่ดี เพราะข้อสอบมันยากบะซอลต์มากค่ะ T____T
เพราะข้อสอบมันยาก (มาก) เราๆ จึงต้องพยายามอย่างมาก (ยิ่งกว่า) เพื่อจะสอบให้ได้คะแนนดีๆ
ทั้งนี้ที่เราอยากจะบอกก็คือ เวลามีคนมาบอกเราว่าอยากได้เกรดดี ก็แค่ไป 'เลียแข้งเลียขา'
มันทำให้เรารู้สึกหงุดหงิดอย่างยิ่ง เพราะเหมือนความพยายามถูกมองว่าไี้ร้ค่า
รู้มั้ยคะว่ากว่าจะได้มาแต่ละคะแนนมันเลือดตาแทบกระเด็นขนาดไหน T______________T
เกรดจะได้เท่าไหร่ อยู่ที่ ข้อสอบ ไม่ใช่การ 'เลียแข้งเลียขา' แต่อย่างใด
(อยากจะย้ำอีกซักสามพันครั้ง)
จึงเรียนมาเพื่อโปรดทราบ
...
เอาล่ะค่ะ เราขอยืนยันคำเดิมกับจขกท.
ถ้าอยากได้เกรดดี ไม่จำเป็นต้องไป 'เลียแข้งเลียขา' อาจารย์ให้เสียเวลา
ที่ต้องทำคือพยายามให้มากขึ้นค่ะ ใครบอกเกรดไม่สำคัญ?
แล้ว GPA นั้นเล่า จะละเลยเชียวหรือ -_-

[AnonymousI]

เอ่อ ตอนนี้สายศิลป์ก็ไปสอบหมอได้นะ ก็ลองไปเรียนๆพิเศษดูดิ แล้วลองเอาข้อสอบมาทำ ถ้าไหวก้โกออน ถ้าไม่ไหวก็หยุดแล้วมุ่งมั่นกับสายตัวเองต่อไปปป

ปล.มันเป็นเรื่องจริงสำหรับนักเรียนเตรียมที่ว่าเกรดยาก ถ้าเลียขาอาจารย์แล้วได้เกรดดีจริงจะทำไปตั้งนานละ อย่างที่ คห บนๆบอก สอบ 70 เก็บ 30 ใครไม่ใช่นักเรียนเตรียมไม่มีวันเข้าใจความยากของข้อสอบ รร เตรียม

[มาริโอ้]

ทำไมคุณบะหมี่ ไม่ปรืกษาอาจารย์ประจำชั้นล่ะครับ หรือพี่รหัส

[จขกท]

จขกท. เองค่ะ ขอบคุณทุกคห.มากๆนะ ทำให้เราได้คิดมากขึ้น ยอมรับว่าเราเป็นคนโลเล ไม่แน่นอน เพราะ เราเป็นคนเรื่อยเปื่อย เฉื่อยแฉะ มาตั้งแต่เด็กแล้ว ใครถามว่าอยากเป็นอะไรก็ตอบไม่ได้ ยังไม่แน่ใจว่าสิ่งที่เราเรียนอยู่เราชอบหรือไม่  และเราก็แอบกลัวสายวิทย์ ม.ปลายอยู่เหมือนกัน แต่ที่บอกว่าอยากเป็นหมอ เพราะเรามีพี่ชายเรียนอยู่คณะแพทย์ค่ะ แต่เรามาคิดได้แล้วว่า แค่อยากคงไม่พอใช่ไหม ถ้าความถนัดเราไม่ใช่ทางนั้นก็คงเป็นได้แแค่ฝัน ส่วนเรื่องภาษานั้น จขกท ตอนม.ต้นเคยเรียนแค่ภาษาไทยและอังกฤษ แล้วจขกทก็ไม่เคยศึกษามาว่าภาษาไหนเป็นยังไง พอมาเจอภาษานี้มันยากกว่าที่คิด ขอถามหน่อยค่ะ ว่าสมมติม.ปลายเรียนภาษาxxx ถ้าเข้ามหา'ลัย จะไปเลือกเรียนทางภาษาอีกภาษานึง(เช่น จีน ญี่ปุ่น)จะได้ไหม ถ้าเราไม่มีพื่นฐานภาษานั้นเลย จะเรียนรู้เรื่องไหม??
ปล.จขกท อยากเรียนจีนหรือญี่ปุ่นมาก แต่แม่เราอยากให้เรียนภาษาทางตะวันตกมากกว่า ส่วนภาษาจีนเราเคยเรียนตอนเด็ก แต่ที่เตรียมก็ยังไม่มีเปิดสายนี้ เราเลยต้องเลือกภาษาที่เราไม่ค่อยชอบสักเท่าไหร่

[lightstar]

เอ่อ...
เราแค่อยากรู้ว่า
ยากเรือใบหาย กะ ยากบะซอลต์มันเป็นยังไงอ่ะ ??

---

PS.  ทุกคนมีสิทธิ์ที่จะหวัง แต่ใช่ว่าทุกความหวังจะเป็นจริง!!