เชื่อว่าใครที่อ่านแล้วจะต้องมีกำลังใจ...ในยามที่มีปัญหาแน่นอน

[คุณเบบี้จัง]

เคยได้อ่านหนังสืออยู่เล่มหนึ่งเมื่อครั้งที่เรียนมัธยมอยู่ แล้วได้อ่านกลอน บทหนึ่งแล้วชอบมาก จึงได้จดเอาไว้...ตอนนี้ก็ผ่านมาหลายปีแล้ว ตอนที่กลับบ้านครั้งล่าสุดได้ไปเจอกลอนบทนี้ ดอนลื้อห้อง จึงหวนนึกถึงตอนนั้น แล้วตอนนี้กลอนนั้นก็ยัง ตรึงใจอยู่ แต่จำไม่ได้ว่าเอามาจากหนังสือชื่อว่าอะไร แต่น่าจะเป็นหนังสือกลอน....


.เชื่อว่าใครได้อ่านจะต้องมีกำลังใจอย่างแน่นอน

ถ้ารู้สึกชีวิตไม่เหลืออะไร...ให้เปิดหน้าต่างแล้วมองไกลๆจะพบโลกกว้าง
ถ้ารู้สึกว่าเหงาจนไร้ทาง...ให้มองคนที่อ้างว้างกว่าเราอีกหลายคน
ถ้ารู้สึกอ่อนแอจนทนไม่ไหว...ให้มองคนที่ยิ้มได้แม้ลำบากกว่าเราตั้งแต่ต้น
ถ้ารู้สึกเบื่อการเป็นคน...ให้สมมติตัวเองเป็นต้นไม้สักต้นที่ให้ร่มเงาแก่ใครๆ
ถ้ารู้สึกตัวเองไม่มีค่า...ให้ลุกขึ้นมาเป็นผู้ให้
ถ้ารู้สึกตัวเองไม่ได้รับความรักจากใคร...ให้หันมาถามหัวใจว่าเมื่อไหร่จะรักตัวเอง

ขอบคุณ...กลอนจากหนังสืออะไรสักอย่างนึงจำไม่ได้แต่กลอนนี้ทำจำได้จนทุกวันนี้

(ถ้าซ้ำก็ขออภัย)

Comments

[Friends_love]

ขอบคุณค่ะ

---

PS.  rise your mind up, and restart your life. หยุดท้อและเริ่มต้นใหม่

[konmaidee]

ขอบคุณน่ะครับ

[ปราชญ์วรา]

ขอบคุณค่ะ เริ่ดเว่อร์ ^^

---

PS.  冬梅 [Dong méi]

[Fantasma Scuro]

ดีมากเลยครับ

[หิมะสีดำ]

อ่านแล้วทำให้รู้สึกมีกำลังใจที่จะก้าวต่อไป ขอบคุณค่ะ 

---

PS.  มิตรภาพ.... คือสิ่งที่งดงามที่สุด

[Sparkling water]

ช่วยได้เยอะเลย

---

PS.  

[ice princess]

"ให้หันมาถามหัวใจว่าเมื่อไหร่จะรักตัวเอง" โดนอะโดน!

---

PS.  เข้ามาทักทายกันได้เน้อ เค้าไม่กัด>w<

[kung]

[...]

ขอบคุณนะคะ จะพยายาม

[Arta]

ยิ้มได้

[staywithme.]

ชอบกลอนบทนี้จัง :)
ขอบคุณนะคะ

[anan]

ขอบคุณนะคะ รู้สึกดีขึ้นเยอะเลย

[Hard]

พรุ่งนี้มันจะดีกว่าวันนี้✌️✌️