Dek-D.com ใช้คุกกี้เพื่อพัฒนาประสบการณ์ของ
ผู้ใช้ให้ดียิ่งขึ้น เรียนรู้เพิ่มเติมที่นี่
ยอมรับ

เพื่อนในอุดมคติ ...

ตั้งกระทู้ใหม่
ตั้งกระทู้ใหม่

เพื่อนในความหมายของคุณคืออะไร


ในความหมายของฉันเพื่อนคือ คนที่อยู่เคียงข้างเรา เสมอ ... เมื่อเราต้องการหรือไม่ต้องการก็ตาม
แต่สำหรับฉัน ... เพื่อนกลายเป็นเรื่องไรสาระไปเสียแล้วสำหรับฉัน...
นั่นอาจเพราะฉันเจอแต่มิตรภาพที่เหลวแหลก ... 
ฉันมีเพื่อนคนนึง ที่น่าตาน่ารัก นิสัยเรียบร้อย และเรียนเก่ง 
แต่ปัจจุบัน เค้าเปลี่ยนไปมาก นิสัย การกระทำ และคำพูด การเรียน เปลี่ยนไปในทางที่ไม่ดี เราจึงเลิกคบกัน
แม้แต่หน้าเราฉันก็ไม่อยากมอง... อาจถึงกลับเกลียดกันเลยก็ได้



ปัจจุบัน



ไม่รู้ว่ามีคนเป็นเหมือนฉันรึเปล่า ... อยู่ในห้องเรียนฉันจะเป็นคนที่มีโลกส่วนตัวสูง และฉันมีสังคมที่มีความสุขกว่าคือการเป็นยูโฟ่ว หรือ บอท นั่นเอง เพราะใความคิดฉัน ในโลกนั่นสวมหน้ากากคุยกันก็ตาม แต่อย่างน้อย ก็เทคแคร์เรา มีความสุขที่ได้คุยกับคนในโลกของ'บอท'
เพราะอะไรน่ะหรอ ... คงเพราะ เพื่อนที่อยู่ในกลุ่มเดียวกันในปัจจุบัน ทำร้ายความรู้สึกฉันบ่อยๆ ... ฉันรู้สึกเดียวดายเสมอแต่ไม่ถึงกับขั้นไม่คุยด้วยเลย หรือ แตกกลุ่ม แต่ไม่รู้ว่าเพราะอะไร ... หรือความคิดเราต่างกันเกินไป... ฉันรู้สึกว่าฉันไม่ได้รับความสนใจเลย (ไม่ได้คิดมากแต่พิสูจน์มาแล้ว) เวลาออกความคิดเห็น เพื่อนมักจะไม่เห็นด้วยทั้งที่ฉันมีเหตุผลพอ หรือเพราะเวลาเพื่อนชวนไปเที่ยวเล่นในที่ต่างๆ แต่ฉันไม่ไป เพราะฉันเป็นลูกคนเดียวของแม่และแม่ให้ความหวังไว้มาก ... บางครั้งฉันก็แอบร้องไห้...เวลาที่มีกระดาษให้กรอกประวัติ... "เพื่อนสนิทของคุณคือใคร" ฉันจะนั่งกลั้นน้ำตาไว้ที่สุดไม่ให้เพื่อได้รู้... ฉันรู้สึกเศร้าเสมอเวลาที่เดินกันเป็นกลุ่มฉันมัจะเป็นคนที่เพื่อนไม่ค่อยเกาะกลุ่มด้วยนอกจากฉันจะไปเกาะกลุ่มเองตลอด ... และมีเพื่อนบางคนที่คำพูดทำร้ายจิตใจ ฉันไม่ใช่คนน่าตาดีอะไรขนาดนั้นน่าตาก็ธรรมดาเหมือนคนทั่วไป เพื่อนคนนี้ทำร้ายความรู้สึกด้วยคำพูดกับฉันเสมอ ... ชอบด่า ชอบว่า ถึงจะทำเหมือนหยอกล้อ แต่บางรั้งมันส่งผลต่อความรู้สึกไม่น้อยเลย จนบางครั้งฉันอดคิดไม่ได้ว่า ทำไมเค้าไม่กลับไปมองตัวเองบ้าง มีแต่ด่าให้เพื่อนรอบตัว คำพูดที่แรงๆ มักออกมาจากปากเพื่อนบางคนเสมอ .... ฉันจึงเลือกที่จะไม่คุยด้วยเป็นส่วนมาก แต่บางทีที่เพื่อนเป็นแบบนี้ อาจเพราะเราไม่ได้เรียนมอต้นห้องเดียวกัน เพราะส่วนมากเพื่อนในกลุ่มจะจบจากมอต้นห้องเดียวกัน ส่วนฉันก็มีเพื่อนที่จบจากห้องเดียวกัน แต่ไม่สนิทเลยไม่ได้คุย ... ฉันอาจคิดมากไป แต่บางทีมันก็ทำให้ฉันร้องไห้กับเรื่องนี้บ่อยๆ เพราะสิ่งที่สำคัญจากครอบครัวของฉันก็คือ "เพื่อน" 
เพื่อนคืดสิ่งที่มนุษย์ขาดไม่ได้ หรือคุณว่ามันไม่จริง : )




ขอบคุณที่เปิดเข้ามาอ่าน เม้นแนะนำหรือติชม(ตามสมควร) ได้ค่ะ 
ขอบคุณค่ะ:)

แสดงความคิดเห็น

>

7 ความคิดเห็น

ซ่อนนาม 23 ธ.ค. 55 เวลา 19:02 น. 1

ถ้าอีกฝ่ายทำให้เรามากกว่าที่ทำให้เขา - ข้ารับใช้
ถ้าเราทำให้อีกฝ่ายมากกว่าที่ทำให้เรา - เจ้านาย

ดังนั้นหากจะเรียกได้ว่าเป็นเพื่อนอย่างแท้จริง
ทั้งเราและเขาต้องทำให้กันและกันได้มากเท่าเทียมกัน

แต่ไม่ต้องรอให้มันเกิดขึ้นแล้วถึงจะเรียก
ทว่าหากพร้อมที่จะทำให้กันและกันอย่างเท่าเทียมเช่นนั้นเมื่อไหร่ ก็เรียกว่าเพื่อนได้แล้ว

แน่นอนการจะเรียกอีกฝ่ายเป็นเพื่อนในอุดมคติได้อย่างแท้จริง
เราก็ต้องสามารถทำสิ่งที่เราคาดหวังจากเขาให้กับเขาได้ด้วย
ไม่เช่นนั้นก็ไม่ได้เรียกว่าเพื่อน หากเรียกว่าข้ารับใช้ต่างหาก


PS.  ถ้าถูกผิดคือขาวกับดำ แล้วสีอื่นจะให้อยู่ในหมวดไหน ดังนั้นโลกนี้มีแค่ถูกผิดจริงหรือ ?
0
Pankkie 23 ธ.ค. 55 เวลา 19:15 น. 2

เราเจอสังคมแบบจขกท.เป๊ะเลยค่ะ เราดูเหมือนจะมีคนคุยด้วยตลอดเวลาเพราะเป็นหัวหน้าห้อง แต่จริงๆ แล้วจะไม่ค่อยมีใครสนใจฟังเราเลย จะบอกจะกล่าวอะไรก็เมินเสมอ เวลาคุยกับเพื่อนในกลุ่มก็เหมือนถูกกันออกมาวงนอกแบบเนียนๆ หรือไม่ก็เวลาขอความร่วมมืออะไรก็ไม่ค่อยจะสนใจกัน ต้องไล่บอกทีละคน พอผลออกมาไม่ดีพวกเค้าก็ไม่สนใจ แต่คนที่แคร์คือเราเพราะต้องออกหน้ารับผิดชอบเสมอ เพราะงั้นเลยร้องไห้ออกมาบ่อยมากทั้งๆ ที่ยังอยู่ต่อหน้าครูกับเพื่อน กลั้นแล้ว อดทนแล้ว แต่เพราะหน้าที่เลยต้องพยายามพูด ทั้งๆ ที่ยิ่งพูดน้ำตายิ่งไหล ทุกวันนี้เราเลยพยายามปลงค่ะ บอกตัวเองว่าอย่างน้อยก็ยังมีกลุ่มเวลาทำงานกลุ่ม เพื่อนที่แม้จะไม่สนิทกันมากก็ยังฟังเราอยู่แม้เราจะไม่กล้าพูดความรู้สึกลึกๆ ก็ตาม
ปัจจุบันนี้เลยเลือกที่จะปรึกษาคนที่รู้จักกันห่างๆ มากกว่าค่ะ เพราะเราไม่จำเป็นต้องเอ่ยชื่อ แล้วเค้าก็รับฟังเราด้วย แบบนี้สบายใจกว่าเยอะจริงๆ ค่ะ เพื่อน เราขาดไม่ได้ก็จริง แต่คนบนโลกยังมีเยอะค่ะ เราไม่ขอคนที่รับฟังเราได้เป็นบางเรื่องหลายๆ คนรวมกันจะดีกว่า ^^


PS.  ร้ากนิยายทุกเรื่องที่ซู้ดดดด
0
Praw >< 23 ธ.ค. 55 เวลา 20:15 น. 3

พรหมลิขิต ทำให้ใครหลายๆคนมาเจอกัน
แต่มันไม่ได้บอกเราว่า พวกคนเหล่านั้น
จะอยู่กับเราไปตลอด หรือ จะเป็นเพื่อนที่ดี



PS.  Be Remember Me Piease.
0
Prisma Dominatus 23 ธ.ค. 55 เวลา 22:24 น. 4

เพื่อนในอุดมคติ...คงเป็นอะไรที่ผสมผสานระหว่าง...



โดยที่



...นี่กำลังพูดถึงเพื่อนหรืออะไรหว่าเนี่ย...
...แต่ถ้ามีก็ดีสิ...


PS.  Do you know what "War" and "Law" have in common? It's not about who's right. It's about who's the winner.
0
กำ-ปั้น 24 ธ.ค. 55 เวลา 17:16 น. 5

ในฐานะที่แก่กว่า เคยเล่นทั้งบอท ทั้งยูโฟ่ 
มีเพื่อนที่มาจากต่างห้อง ไม่เคยไปเที่ยวกับเพื่อนในกลุ่ม(เพราะมัวแต่ซ้อมโคฟ)

เราว่าจขกท.ลองไม่ยกมือถือขึ้นมาออนยุโฟ่ หรืออัพสเตตัสบอทซักวัน
แ้ล้วลองดูว่าเพื่อนคุยกันเรื่องอะไรในวันนั้น เมื่อเพื่อนหันมาเห็นว่ามีเราฟังอยู่
อย่างน้อยๆ ถ้าเค้าเคยไม่สนใจเค้าก็อาจจะถามความเห็นเราบ้างก็ได้

เราประสบปัญหาแบบจขกท. มาตอนม.4-ม.5 
ไม่เคยไปเที่ยวกับเพื่อนเลย เลยรู้สึกว่าเป็นส่วนเกินของกลุ่ม
แต่พอเราเริ่มเล่นอะไรแบบนี้น้อยลง ลดกำแพงระหว่างเรากับเพื่อนลง 
กับกลายเป็นว่าเรามองเห็นว่าเพื่อนก็พยายามจะเข้าหาเรา

ไปเที่ยวด้วยกันบ้างบางที เวลาที่คุยไม่ค่อยรู้เรื่องก็ไม่เป็นไร
โดนด่าว่าช้า โน่นนี่ ก็หัวเราะแล้วอย่าไปคิดมาก 
เวลาเพื่อนมีเรื่องทุกข์ใจก็เข้าหา เปิดใจให้เขาบ้าง

แต่ถ้าทำแบบนี้แล้ว เพื่อนยังไม่เข้าหาเราอีก เราว่าจขกท.เปลี่ยนกลุ่มสบายใจกว่านะ
ไม่ก็หาเพื่อนสนิทๆ ในยูโฟ่ไปเลย ทุกวันนี้กลุ่มที่เราคุยกันอยู่ ไปขายฟิคด้วยกัน
ลงทุนทำฟิคด้วยกัน ไปกินเหล้าวันปีใหม่ด้วย คบกันเกือบ 6 ปี ก็เพราะยูโฟ่นี่แหล่ะ 

ไม่ก็ถ้าคิดว่าไม่มีเพื่อน อย่างน้อยยยยย เลย 
คนที่มาตอบกระทู้้จขกท. ก็คงทำให้รู้สึกดีขึ้นบ้างใช่ไหม เป็นกำลังใจให้นะ : )


PS.  อดีตคือเห็ดสด ปัจจุบันพัฒนาเป็นปลวก.... และอนาคต อยากเป็นควายเผือกของใครซักคน
0