เคยไหม "เสียใจ"ที่ไม่มีโอกาสได้บอกเขาหรือเธอคนนั้นว่า"..."
เคยมีความรู้สึก ใจอยากบอกรัก แต่มันไม่กล้า กันไหม?
หลายคนอาจจะไม่กล้าบอกกับใครคนนั้นว่า"เราชอบเธอนะ" เพราะกลัวคำตอบที่อาจจะได้ผลตรงกันข้ามกับที่ตนคาดหวังเอาไว้ เราก็รู้และเข้าใจความรู้สึกของทุกคนดี แต่เราอยากจะบอกว่า แล้วถ้าไม่ยอมบอกเขา เก็บคำๆนั้นเอาไว้ในใจเราอยู่คนเดียว ไม่อึดอัดแย่เหรอ?
บางคนก็เก็บมันไว้จนถึงเวลาที่จะต้องจากกับคนที่ตนแอบรักแอบชอบอยู่ ก็รวบรวมความกล้าสารภาพกับใครคนนั้นว่าตนรักเขาหรือเธอมานานแค่ไหนแล้ว ถึงตอนนั้นแล้วคำตอบจะออกมาเป็นยังไงก็ช่างมัน เพราะถ้าหากว่าไม่ยอมบอกก็จะไม่มีโอกาสได้บอกอีกแล้ว และตนก็คงเสียใจไปตลอดชีวิต
ในทางทฤษฎี หากเราสารภาพรักออกไป โอกาสที่เขาหรือเธอคนนั้นจะรับรักเรามีค่าเท่ากับ 50-50 แต่ถ้าเรารักเราชอบเขาแล้ว เราไม่ยอมบอกเขาไป โอกาสที่จะได้รับรักก็คงจะเท่ากับ 0 และเขาหรือเธอก็คงไม่มีทางรับรู้ถึงความในใจของเราได้เลย
และในบางที ถึงแม้ว่าเขาหรือเธอคนนั้นจะไม่รับรักเรา แต่ตัวเราก็ไม่รู้สึกเสียใจหรือผิดหวังแต่อย่างใด กลับรู้สึกโล่งอกโล่งใจที่ได้บอกเล่าความในใจของตนที่มีต่อคนที่เรารัก เข้าทำนอง อกหักดีกว่ารักไม่เป็น และ ไม่แข่งยิ่งแพ้ (นั่นคือเราเลยแหละ เพราะหลังจากนั้นเราเสียใจไม่นาน รู้สึกโล่งมากกว่า คิดในใจว่าถ้าไม่บอกชอบพี่เขาไปตรงๆ เราคงช้ำใจไปอีกนาน และแม้ว่าพี่เขาจะไม่ได้รักเราแต่ถึงตอนนี้ก็ยังคุยกันอยู่ตามปกติ เพราะต่างฝ่ายต่างก็เข้าใจกัน เราให้อะไรพี่เขาไปไม่ยอมบอกว่าเป็นของเราแต่พี่เขาก็รู้หมดว่าเราเป็นคนให้)
แล้วเพื่อนๆล่ะ เคยมีประสบการณ์เสียใจที่รักใครชอบใคร แล้วไม่มีโอกาสได้บอกมั้ย มาเล่าสู่กันฟังหน่อย หรือว่าเพิ่งเจอมาสดๆร้อนๆ อยากระบายก็แชร์กันมาเลย เราไม่ว่าหรือซ้ำเติมอะไรหรอก เราเข้าใจเพราะเราเองก็เคยเจอเรื่องแบบนี้มาเหมือนกัน
11 ความคิดเห็น
ซึ้งT^T
PS. ชีวิตนี้ไม่มีวันเรียนจบเพราะมีสิ่งให้เรียนรู้ตลอดเวลา
เรายังไม่มีคนที่ชอบหรอกนะ แต่เพื่อนเราที่เป็นผู้ชายสนิทกันมาแต่เด็กแล้ว ก่อนเข้าอนุบาลอีก คือแบบว่าคนนี้ย้ายไปต่างจังหวัดตอนประถม ย้ายกลับมาตอนมัธยม แล้วเพื่อนคนนี้ก็มาบอกเราว่าชอบมานานแล้ววว เราก็ไม่รู้จะทำยังไงดี เราไม่อยากมีแฟน เราไม่ใช่คนที่จะดูแลเอาใจใส่คนอื่นได้ และเราไม่อยากให้มิตรภาพของเพื่อนดีๆต้องหายไป เราเลยปฏิเสธไป เดี๋ยวนี้เรากับเค้าไม่มองหน้ากันเลยยย เหมือนคนไม่รู้จักกัน เรารู้สึกผิดมากๆๆเลยล่ะ เราทำไห้เพื่อนดีๆคนนึงต้องเสียใจ เพื่อนคิดไม่ซื่อเนี่ย เหนือความคาดหมายจิงๆ
PS. สิ่งที่เราตามหามาทั้งชีวิต จะเจอมั้ยนะ
ไม่เคยค่ะ .. เพราะไม่ีเคยได้มีโอกาสไป แอบชอบ ใครเลยซักครั้ง ไม่ใช่คนประเภทอยู่ดีๆ จะปิ๊งปั๊ง สปาร์คเข้ากับใครได้ กับคนที่ผ่านเข้ามาบางคน รู้สึกว่า ดีนะที่ไม่ตัดสินใจไปกับมัน ด้วยซ้ำ
เคยมีอาการแบบนี้เหมือนกัน
ช่วงนั้นบ้าฟังเพลง 'ความกล้า' มากๆ
เพราะว่าช่วงนั้น อยู่ดีๆเค้าก็มีแฟน
คิดอยู่อย่างเดียว ทำไมไม่เป็นเรานะ? ถ้าเราบอกให้เร็วกว่านี้มันจะเป็นเราได้มั้ย?
แต่พอหลังจากนั้น เค้าเลิกกัน
เลยตัดสินใจบอกไป ผลที่ได้รับกลับมามันเจ็บยิ่งกว่าเดิมอีกน่ะ หะๆ
จากเพื่อน กลายเป็นคนไม่รู้จัก เจ็บ..จนจุก เลยทีเดียว
PS. I'm Hottest,Boice,Bana,Angle and Wonderful //เยอะเนอะ = =;
เราก็เป็นแบบเดียวกับ จขกท.นะ
เราชอบพี่เค้ามาเป็นปี พยายามทำทุกอย่างๆโดยที่ไม่บอก
ตอนแรกก็คิดว่า เป็นแบบนี้คงจะดีที่สุด ยังไงพี่เค้าก็ไม่มีวันมาชอบเรา
ได้แต่แอบรัก แอบชอบแบบนี้ไปเรื่อยๆ อยู่ใกล้ๆในฐานะแบบนี้ก็ยังดีกว่าบอกไปแล้วต้องไกล
แต่วันนึง ก็คิดขึ้นมาได้ว่า แล้วเราจะเก็บไว้ทำไม มันก็แค่ความรู้สึกดีๆที่เรามีให้ใครสักคน
ทำไมเราจะต้องกลัวที่จะบอกด้วย(เพราะพี่เค้าเองก็คงจะรู้อยู่บ้างแล้วแต่แค่ไม่เคยได้ยินจากปากเราเองก็แค่นั้น) คงไม่มีใครรู้สึกแย่กับความรู้สึกดีๆของอีกคน
แล้วอีกอย่าง พี่เค้าใกล้จบแล้ว เราก็กลัวไม่มีโอกาสที่จะบอก
ก่อนบอกก็โคตรลังเล ใจลึกๆก็กลัวพี่เค้าปฏิเสธแล้วจะเจ็บ อีกใจก็หวัง เผื่อเค้าจะใจอ่อนบ้าง
สุดท้ายในคืนสิ้นปี เราก็ตัดสินใจบอกพี่เค้าไป สุดท้าย ได้แค่คำว่า "พี่เข้าใจ:)"
ความรู้สึกทั้งปีที่มันพันธการเราอยู่ ได้รับแค่คำๆเดียวว่า "พี่เข้าใจ"
แต่แค่นั้น เราก็รู้สึกมีความสุขมากและขอบคุณพี่เค้ามากๆแล้วและอีกอย่างที่เราได้ก็คือความโล่งใจ ความสบายใจ ไม่จำเป็นต้องปิดบังอะไรอีกต่อไป และพี่เค้าก็รู้ว่าเราคิดยังไงด้วย
ทุกวันนี้ก็คุยกับพี่เค้า แบบคนรู้จัก แบบเพื่อน มันก็มีความสุขดี บางครั้งอาจจะเจ็บปวดบ้างที่เราเป็นได้แค่นี้ แต่ความอึดอัดที่มี น้อยลงไปมากๆจนแทบจะไม่มีอยู่เลย
เราอยากบอกคนที่แอบชอบใครอยู่ว่า "ความรักไม่มีที่ให้คำว่ากลัว"
ถา้ชอบให้รีบบอกนะ เพราะเราเป็นมาแล้ว สุดท้ายมันก็พูดว่าทำไมไม่บอกให้เร็วกว่านี้;)
เราบอกเลยสดๆวันนี้ มีโอกาจจะบอกทังๆที่รู้ว่าพรุ่งนี้จะไม่ได้เจอกัน โอกาจสุดท้ายแล้ว แต่ก็ไม่บอกสุดท้ายกลับมาบ้านนอนร้องไห้ สมน้ำหน้าตัวเองเหมือนกัน ทำไมไม่บอกเขา แล้วไม่บอกยังไม่พอยังทำท่าไม่พอใจใส่อีก เพราะอะไรนะเหรอ เพราะเราชอบนาย พรุ่งนี้อย่าไปได้มั้ย อยากบอกแค่นี้ แต่ไม่กล้าเพราะกลัวคำตอบ ศักศรีค้ำคอ ที่หงุดหงิดนะหงุดหงิดตัวเอง โวยยย จะบ้าตาย ขอโอกาจอีกสักครั้งนะ จะบอกออกไปเลย ได้โปรดเถอะ
บอกไปเลยดิ ผมนะชอบรุ่นพี่ม.6 กะจะบอกวันวาเลนไทน์ เเต่ตอนนี้ยังคิดไม่ออกเลย ว่าจะบอกตอนไหนคนเราก็เเปลกเน้อ มีคนตั้งมากมายเเต่ชอบรุ่นที่ห่างไกลเหลือเกิน มีโอกาสบอกมั่ยไม่รู้เเต่ที่รู้ๆๆ มันตรงกับเธอเกือบทั้งหมด
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?