มีใครยังซิ่วแพทย์รอบ3 มั้ย T__T มันเหนื่อยมากกกก เครียดมาก
ตั้งกระทู้ใหม่
ตอนนี้ผมมึนไปหมด คิดว่าไม่หลุดแต่ก็หลุด
อายุอย่างพวกเรา ถ้าเกิด 35 ก็เรียน วพม.ไม่ได้อยู่ดี T.T
ไม่ดีเลยสักทาง T__T ผมสับสนมากว่าจะทำยังไงดี
พ่อแม่ผมก็แอบเศร้า ผมเสียใจตรงนี้ที่สุดเลยครับ ถ้าปีหน้ายังไม่ได้อีก
จขกท
12 ก.พ. 56 เวลา 18:38 น.
1,925
views
39 ความคิดเห็น
รอบ 3 เหมือนกันครับ แต่จะสู้ให้ถึงที่สุด ผมก็เรียนไปด้วย ตอนนี้ยิ่งเครียดมากเพราะติดพันธะสัญญาทุนอยู่ด้วย จะลาออกก็ไม่ได้ เห้อ
แต่จะสู้คับ ปีหน้าได้ข่าวว่า ครม.มีมติเพิ่มจำนวนแพทย์ด้วย
เราก้ 35 แต่ถ้าปีนี้จะซิ่วก้รอบสอง เสียดายเลือก วพม. ไม่ได้ไม่งั้นปีนี่ติดละ คิดเหมือนกันว่าไม่หลุด หลุดเฉยเลยหวะ ตอนนี้ยังทำใจไม่ค่อยได้แต่ก้ต้องอ่านแอดต่อ พอดีลาออกมาหนะ
เข้าใจอารมณ์เลยนะ แม่งเหนื่อยมาก โคดดดดดดดดดดด
สู้ๆน่ะครับ :")
ความผิดพลาดจะเป็นบทเรียนไปสู่ความสำเร็จ
ยิ่งพลาดมากก็ยิ่งรู้วิธีที่จะไม่กลับไปพลาดอีก
สู้ๆไปด้วยกันครับ
แล้วเราจะมาร้องว๊ากให้กับความสำเร็จของเราในวันประกาศผล :")
ผมก็35ครับ อายุนะครับ ไม่แคร์สื่อ
ซิ่วมาสองรอบละไม่ติด
เรายังไม่ได้ขึ้นปีหนึ่งแบบเพื่อนๆรุ่นเดียวกันด้วย
เสียใจมาก กดดันสุดๆ เพื่อนบางคนก็เหน็บแนม
เข้าใจหัวอกเด็กซิ่ว
เรา 36 ปีหนึ่งเรียนเทอมเดียวแล้วลาออก ไม่ติด
ซิ่วรอบสองได้เภสัช แต่หยุดอยู่บ้านทั้งปี ไม่ติด
คิดอยู่ว่าจะเอายังไงต่อดี กับปีที่3
.
.
คิดว่าตัวเองเจอปัญหาแบบนี้คนเดียวซะอีก...
เพราะรอบตัวไม่มีเพื่อนซิ่วแบบนี้เลย
ทุกคนก็แค่เรียน..ตามที่ตัวเองคะแนนถึง
เราก็เคยทำแบบนั้น
แต่ในใจมันไม่ใช่...
จะมีใครเข้าใจ
.
.
เหนื่อย
อยากไปเรียน
อยากมีสังคม...
แต่ถามใจตัวเองอีกครั้ง...คำตอบคืออยากเป็นหมอมากจริงๆ
มันคือฝัน...
แค่คิดว่าพอตัวเองตื่นขึ้นมาตอนอายุ 70 แล้วยังไม่ได้อยากเป็นอย่างที่อยากเป็น
ไม่ได้เป็นตามฝันที่หนึ่งชีวิตนี้อยากเป็น
แค่คิด ก็เศร้าแล้ว
ป่านนั้นก็คงตาย
ตายไปพร้อมกันฝัน...
ก่อนตายคงได้แต่คิดว่า
ชิวิตนี้เกิดมาเพื่ออะไร?
-ขอโทษถ้ามันดูประหลาด
แต่ช่วงนี้หดหู่จริงๆ
จริงค่ะ มันหดหู่มากจริงๆ ไม่ใช่ว่าเราสอบไม่ได้(คณะอื่น) มันได้ แต่มัน..เฮ้อ นั่นแหละค่ะ เข้าใจเลย มันแย่มากจริงๆ
สู้ ๆ พวกเอ็ง หากตั้งมั่นแล้วจงทำให้ดี มันต้องมีสันวันเป็นคนเราสิน่า !!!!!!!!!
ยกมือว่ามี เราเองจ้า! เด็ก 35 ซ้ำปี 1 มาสองรอบแล้ว
ปีนี้จะเป็นรอบที่สาม
เราคือจขกทนะ ชีวิตเราคล้ายๆคห.6เลย
เราเรียนเทคนิคการแพทย์ปีหนึ่งที่มหิดล
ปีต่อมาอยู่เภสัช
มันเหนื่อยมาก จริงๆแล้วที่ตั้งกระทู้นี้แค่อยากรู้ว่าจะมาีคนที่เศร้าและเริ่มท้อเหมือนกันมั้ยในโลกนี้
ตอนนี้กำลังใจมันโดนทำลายไปเยอะจริงๆ
ตอนวันประกาศผลเืพื่อนที่สนิทในกลุ่ม ก็ไม่มีใครมาสนใจเราเลยด้วยซ้ำ เพิ่งรู้นิสัยกันจริงๆตอนนี้เอง
ปัญหามันดูรุมเร้ามาภายในคืนนั้นวันประกาศผล พ่อแม่ผมก็ผิดหวัง
ผมก็เสียใจ..มันเหนื่อยมาก
แต่ครั้งนี้ผมจะหยุดอ่านสืออย่างเีดียวแล้วล่ะ่ครับ
อยู่ปี1 จะขึ้นปี 2 แล้วอะ รู้สึกว่าในระเบียบการต้องลาออก มีหนทางอื่นไหม อยากสอบอีกครั้ง ช่วยหน่อยครับ
แนะนำเผื่อสนใจเรียนแพทย์ที่จีนครับ
ผมสอบถามมา ค่าเทอมอยู่ที่ประมาณ60,000+บาท (1หยวน=5บาท)  ก็ประมาณเอาว่าปีละ120k
ผมว่าก็ดีนะ ได้ภาษาด้วย น่าจะดีกว่าแพทย์เอกชนในไทย
เราก็ 35 เหมือนกัน แต่เป็นอายุปีนี้นะ อิอิ
เรียนไป ซิ่วไปด้วย มันน่าจะยากนะคะ
เพราะต้องทำสองอย่างให้ดีพร้อมๆกัน มันไม่ง่ายเลย
ลองมุ่งมั่นตั้งใจกับสิ่งใดสิ่งหนึ่งไปเลยดีกว่าค่ะ
เป็นกำลังใจให้ค่ะ ^ ^
PS. √-1 ♥ มิสซิสซิปปี --- ♥ ไม่มีอะไรที่เป็นไปไม่ได้ ♥ iBELIEVE in myself.
มกรา 56ที่ผ่านมา เราสอบครั้งที่5แล้ว ท้อแต่ไม่ยอมแพ้
ถ้ากลัวแพ้ ก็ไม่มีวันชนะนะ
ปีนี้เราก็ไม่ติดเหมือนกัน เส้ามาก ขอระบายด้วยคน
เราซิ่วมาปีนึงอ่านหนังสือมาทั้งปีเลย แต่มันก็ไม่ติด พ่อเราถามว่า
จะซิ่วอีกปีมั้ย แต่เราคิดว่าเราคงไม่ไหว ปีที่แล้วได้ 55 กว่าๆ แต่
หลุดเป็นจุด ปีนี้ได้ 58 กว่าๆหลุดเป็นจุดอีกเหมือนเดิม มันเป็นอะไร
ที่เจ็บมาก เรากลัวว่าถ้าปีหน้ามันหลุดอีกเราคงเจ็บเกินไป คิดว่าจะไป
เรียนวิศวะแล้วแหละ ปีที่แล้วเราได้วิศวะแต่ขอที่บ้านมาทำตามความ
ฝัน แต่เมื่อความฝันของเรามันจบแล้ว เราจะทำตามความฝันของครอบ
ครัวบ้าง วันที่ประกาศผลเราถามแม่ว่า แม่จะอายเพื่อนมั้ย เพราะตอน
เราติดวิศวะ จุฬา เพื่อนพ่อกับแม่บอกให้เอาเลยไม่ต้องซิ่ว แต่พ่อแม่เรา
ก็ยอมเพราะเราอยากเป็นจริงๆ ถ้าเพื่อนถามว่าเสียเวลาจัง แม่จะอายมั้ย
แม่เราบอกว่า ไม่อายหรอก ลูกได้ทำตามความฝันแล้วนี่ พยายามแล้ว
พ่อแม่ยอมเรามาตลอด เราชอบเภสัชมากกว่า แต่เราจะเรียนวิศวะเพราะ
เรารักพ่อแม่ เราก็พยายามเพื่อหมอมาตลอด ถึงตอนนี้จะยังเสียใจ
แต่โตขึ้นเราจะภูมิใจแน่นอนว่าครั้งหนึ่งเราเคยสู้เพื่อความฝันอย่างเต็มที่
ขอให้ทุกคนที่จะซิ่วโชคดีนะ พวกเธอกล้าหาญมาก สู้ๆ เราจะเป็นกำลังใจ
ให้นะ ขอให้ทุกคนติดนะ
ผมคือจขกทนะ อารมณ์กดดันจากตัวเองทั้งๆที่พ่อแม่อนุญาติให้ซิ่วแล้วเหมือนกับคห15 เลยครับ
แต่ผมเลือกจะลองอีกครั้ง ครั้งนี้ผมอ่านทางเดียวเลยครับ
ถ้ายังไม่ติดอีก ผมก็ต้องยอมรับความเศร้า และต้องเจ็บมากๆ และเรียนเภสัชต่อไปเลยครับ
เพราะผมสงสารพ่อแม่เหมือนกัน
บ้านผมไม่ได้รวยอะไรเลย แล้วก็ทั้งเพื่อนทั้งญาติเอาไปนินทา ซิ่วถึงสามปีแล้วผมไม่สนตัวเองแล้วล่ะครับ ผมสงสารพ่อแม่มากกว่า
เราคห.15 นะ
พ่อบอกเราว่า คนที่ไม่แพ้คือคนที่ไม่ท้อ นะ ถ้าเธอไม่ท้อเธอทำได้แน่นอน
พ่อชอบให้ซิ่วเพราะสงสารที่เราชอบหมอ อยากถามพ่อเหลือเกินว่า มายุแบบนี้
พ่อถามแม่รึยังคะ (ฮา) ปีที่แล้วกว่าแม่จะยอม น้ำตาคือคำตอบ จริงๆ ร้องไห้เสียใจ
จนแม่สงสาร เราว่าความโชคดีในความโชคร้ายสุดๆแบบนี้คือ การรับรู้ความรักจาก
ครอบครัว ทำในสิ่งที่รัก รักในสิ่งที่ทำ แค่นี้ชีวิตก็มีความสุขแล้ว ถ้าเธออยากเป็นหมอ
ก็ซิ่วไปเพราะเธอกำลังทำเพื่อสิ่งที่รัก แต่อย่าลืมรักในสิ่งที่ทำนะ ซิ่วแบบมีความสุขก็ทำได้
คิดซะว่ามีเวลาให้ครอบครัวมากขึ้น คนอื่นอย่าไปสนใจ ใครนินทาช่างมัน ท่องไว้ "คลื่น
เสียงกระทบหูจิตต้องไม่ปรุงแต่ง " คนพูดไม่คิด เราก็ต้องพยายามไม่คิด ไม่มีคนที่แคร์คน
ทั้งโลกหรอก แคร์แค่คนที่เรารักและรักเรา
ปล. พิมยาวอีกแล้ว โทดจ้า พอดีอินจัด เข้าใจเด็กซิ่วสุดๆ จับมือๆ
เราอ่านคอมเม้นท์พวกเธอแล้วเศร้าวะ พวกเธอเข้มแข็งกันมากๆจิงๆ เรานับถือเลยนะ มีคนไม่กี่กลุ่มหรอกนะที่กล้าเสี่ยงยอมเพื่อทำตามฝันของตัวเองโดยไม่ย่อท้อขนาดนี้ บอกตรงๆเราซึ้งว่ะทั้งความรักพ่อแม่ทั้งความกล้าหาญ เราไม่ได้จะเข้าหมอหรอกเราเด็กถาปัตย์ แต่ไม่รู้ทำไมเราอ่านแล้วโคตรรรรรรรเข้าใจพวกเธอเลยว่ะ สู้ๆนะไม่ว่าจะยังไงเราเชื่อว่าสักวันพวกเธอจะสามารถคว้าชัยชนะมาได้อย่างแน่นอน เราเป็นกำลังใจให้นะ
เห็นคนที่มีความคิดคล้ายๆกันแล้วเหมือนมีกำลังใจมากขึ้นยังงัยไม่รู้
คนที่ไม่ทำแบบพวกเราคงไม่เข้าใจ
อะนะ เราให้กำลังใจกันเอง
สู้ไปด้วยกันนะ
อายุ 35 เหมือนกันได้คะแนน 50 กว่ากว่าแต่ไม่ติด ปีหน้าจะสอบอีก อย่าท้อครับ สักวันฝันจะเป้นจริง เป็นกำลังใจให้ทุกท่านครับ.
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?