คุณท้อหรือไม่เมื่อ ยอดวิวกับคอมเมนต์นิยายไม่กระเตื้อง
ตั้งกระทู้ใหม่
ตามหัวข้อกระทู้เลยจ้า เคยท้อไหมตอนที่ยอดวิวกับยอกคอมเมนตืไม่กระเตื้องเลย เจ้าของกระทู้ก็ท้อเหมือนกันน่ะ 5555
แต่เราก็พยายามแต่งมันให้จบเพราะหวังว่าจะมีสักคนที่ชอบและปลื้มหรือติตามนิยายที่เรา
#พวกเราชาวไรต์เตอร์สู้
ปล.ตอบ เจ้าของกระทู้ด้วยละว่าเคยท้อไหมและเวลาท้อทำอย่างไรดี
PS. ยินดีจร้าา
59 ความคิดเห็น
ที่ท้อ เพราะสนใจกับผู้อ่านมากกว่านิยายที่เขียน
PS. ถ้าถูกผิดคือขาวกับดำ แล้วสีอื่นจะให้อยู่ในหมวดไหน ดังนั้นโลกนี้มีแค่ถูกผิดจริงหรือ ?
ไม่ท้อครับ เพราะด้านชาซะแล้ว ลงนิยายไปหลายๆ ปีเดี๋ยวก็ชิน
PS. บัลลังก์นี้มิเคยปรารถนา บัลลังก์นี้มิเคยคิดลุ่มหลง บัลลังก์นี้มิเคยคิดชื่นชม บัลลังก์นี้มิเคยสมสุขทรวง / ไม่มีใครปฏิเสธกรรมที่เรียกว่า "การกระทำ" ได้หรอก
ท้อนิดหน่อยค่ะ แต่คิดว่ายังไงก็ต้องแต่งให้จบ ความรู้สึกเหมือนเรื่องที่แต่งเป็นลูกน่ะค่ะ เขียนด้วยความตั้งใจและความรักในผลงาน จะทำออกมาให้ดีที่สุด ไม่มีคนชอบไม่เป็นไร อย่างน้อยๆที่สุด ก็จะเลี้ยง(แต่ง)ลูก(นิยาย)คน(เรื่อง)นี้ออกมาให้สุดความสามารถ เวลาท้อก็ต้องหาแรงบันดาลใจ หาหนังดู หรือหาเพลงฟังจะได้มีแรงบันดาลใจคิดพล็อตคิดฉากใหม่ๆที่น่าจะเพิ่มความน่าอ่านให้แก่เรื่องของเราได้
ปล.ตอนได้แฟนคลับคนแรกนี่ดีใจสุดๆเลยค่ะ
PS. เหนื่อยกับการพ่ายแพ้ ท้อแท้กับคนหลอกลวง
ก็นิดหน่อยนะคะ
แต่แค่เห็นนิยายที่เราแต่งมีคนมาคอมเม้น มาให้กำลังใจ
แม้จะไม่เยอะ แต่เราก็ดีใจแล้วล่ะค่ะ อย่างน้อยก็มีคนชอบงานที่เราเขียน
แม้แค่คน หรือ สองคน เราก็รู้สึกมีกำลังใจที่จะแต่งต่อ
ไม่ท้อ แต่แอบหมั่นไส้เล็กๆ กับพวกอัพหลอกแล้วได้ดิบได้ดี
PS. สไตล์ใคร สไตล์มัน
ถ้าแต่งไปเรื่อยๆ ยังไงต้องมีสักเม้นต์ล่ะค่ะ :)
เม้นต์เป็นกำลังใจชั้นดี ถึงจะบังคับให้คนอื่นเม้นต์ให้เราไม่ได้ แต่เราเม้นต์ได้นะคะ เวลาไปอ่านนิยายของคนอื่น
ท้อเวลาแต่งนิยายไม่จบและสุดท้ายเข้าสู่วงโคจรการดองมากกว่าครับ... หรือว่านี่จะไม่ใช่เส้นทางของเรากัน
PS. Guan teen ni
เคยค่ะ ไม่มีคนเม้นเลยก็มี ความรู้สึกคือท้อบ้าง ก็ต้องคิดว่าที่เราอยากแต่งนิยายตั้งแต่แรกเพราะอะไร เพราะอยากแต่ง หรือเพราะอย่างอื่น หากจะหยุดเขียนก็จะรู้สึกเหมือนตัวเองไม่รับผิดชอบต่อเรื่องที่แต่ง ไม่รับผิดชอบต่อคนที่ตามอ่าน แม้ว่าจะมีคนอ่านแค่คนเดียวก็ตามเพราะเคยอ่านนิยายที่เค้าแต่งสนุกมากแต่แต่งไม่จบ รอมาห้าปีนี่เข้าปีที่หกเค้าก็ไม่มาต่อ เลยเข้าใจอารมณ์ของคนที่ชื่นชอบนิยายเรา ดังนั้นเวลาท้อนอกจากจะนึกถึงว่าเราแต่งเพราะอะไรแล้ว ก็นึกถึงคนอ่านคนเดียวของเราคนนั้นแหละค่ะ เริ่มมาจากความรัก ความตั้งใจของตัวเราเองอย่าให้จบลงด้วยความท้อเพราะคนอื่นเลยค่ะ สู้ๆ!
PS. ♡ But earthlier happy is the rose distill'd Than that which, withering on the virgin thorn, Grows, lives, and dies, in single blessedness. - THESEUS
แต่พอมาเห็นคอมเม้นให้อัพต่อก็หายท้อเลยค่ะ
PS. # It's all lands - BangChan DaeJae UpLo คึคึ [แฟนตาซีซี่ซี้]
ก็มีบ้าง
แต่ถ้าก็อย่าถอยครับ หาเติมแรงใจแล้วก็มาแต่งต่อ จากประสบการณ์ตรง ถ้าแต่งเรื่อยๆและลงอย่างต่อเนื่อง ถ้าสำนวนดีและอ่านสนุก สักประเดี๋ยวคอมเม้นต์ก็มาเองครับ ไม่มากก็น้อย
PS. Ragnarok Fiction - The legend of descendant - เรื่องราวของตำนานรบตำนานรักบทใหม่ มีอา-มังกรน้อยปาฏิหาริย์ - (Master And The Little Dragon) - รักพี่จ๋าที่สุดในโลกเลย !!
เม้นต์วิวไม่กระเตื้องเรารู้สึกชิวๆ แต่ถ้าเนื้อหาไม่กระเตื้องนั่นอยากกรี๊ด จิตใจมันห่อเ่ยว จนไม่อยากจะทำอะไร
...แต่ก็นั่นแหละ คิดมากไม่ดี เราถือคติว่า "ท้อมีไว้ให้ลิงถือ" หาแรงบันดาลใจเจอแล้วเดี๋ยวก็ไปต่อได้เอง ;')
เอาภาพไป (กันมุกแป้ก มิได้ตั้งใจโฆษณาแต่อย่างใด)
PS. ฉันเป็นคนที่พูดทุกคำที่คิด แต่ฉันไม่ได้คิดทุกคำที่พูด... ฉันไม่กังวลอะไรกับมันมากนักหรอก ...เพราะเสียงของฉัน ไม่เคยมีใครได้ยินอยู่แล้วนี่
ถ้ามีตอนเป็นสิบตอนแล้วยังไม่กระเตื้องคงเริ่มคิดแล้วล่ะ
แต่ลงไป3-4ตอน แล้วไม่มี รู้สึกเฉยๆ มาก
PS. คอควาย นอหนู สระแอ กอไก่ ไม้เอก สอเสือ สระอะ กอไก่ ดอเด็ก ชอช้าง ไม้โท สระอา
PS. Do what I love and love what I do :)
อืม ก็ไม่ถึงกับท้อครับ แค่เซ็งนิดหน่อย ส่วนหนึ่งเป็นเพราะนิยายผมเพิ่งลงได้ไม่กี่ตอน จะมีคนอ่านน้อยก็ไม่แปลก แต่เอาเข้าจริงๆ แค่เห็นคอมเม้นที่โพสในเรื่องมาตั้งนานละ ผมก็มีแรงสู้ต่อแล้วครับ
PS. เลขศูนย์คือตัวเลขแห่งความว่างเปล่า เป็นทั้งจุดจบและจุดเริ่มต้น ไม่ว่าสิ่งใดย่อมถือกำเนิดมาจากความว่างเปล่า ไม่ว่าสิ่งใดย่อมล่มสลายไปสู่ความว่างเปล่า...
ไม่มีเม้นก็ไม่เท่าไหร่นะ
แต่ถ้ายอดวิวไม่ขึ้นก็เริ่มเสียวๆนิดนึง
PS. ฝากเนื้อฝากตัว ชะเอิงเงิงเงย ;) //คนนอนดึก ชอบตื่นแต่เช้า http://writer.dek-d.com/walker825/writer/view.php?id=939109
ไม่ท้อครับ เพราะผมดองเอง...
บางครั้งจ้า :D แต่ก็ทำให้เรารู้สึกมีแรงใจที่จะทำให้มันดีกว่าเดิม *[]*
PS. And The Winner Is
ไม่ท้อแล้วครับ ชินแล้วซะมากกว่า
ไร้ซึ่งคอมเม้นท์มานาน จนปลงแล้วละครับ
อาจจะมีเฟล แม้จะน้อยใจบางนิดหน่อย
ดิต เล็กน้อย
แก้ไขครั้งที่ 1 เมื่อ 21 เมษายน 2556 / 11:56
PS. มึนๆ บ้าบอ เห่อเป็นพักๆ ขี้เกียจอีก คือตัวเรา =w=
PS. อารมณ์ดีเพราะมีความสุข ฮ่าๆ
เมื่อก่อนเคยท้อแต่ตอนนี้มันชินชาไปซะเเล้ว ส่วนใหญ่จะโทษตัวเองที่อัพช้ามากกว่า
แต่เรื่องยอดวิวนี่แพนโดร่าจะไม่สนนะคะ และคิดเหมือน จขกท. ด้วยที่ว่าสักวันต้องมีคนที่ปลื้มและติดตามนิยายของเรา ^^
PS. หากโลกนี้แหลกสลาย...ความวุ่นวายบนโลกก็จบลง ง่ายๆ แค่นี้เอง...
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?