ช่วยถอดคำประพันธ์อิเหนา
จึงน้อมเศียรเกล้าอภิวาท |
|
เบื้องบาทองค์ศรีปัตหรา |
|
พร้อมกษัตริย์สามนต์นานา |
|
ต่างถวายวันทาทุกองค์ |
|
|
|
เมื่อนั้น |
|
พระผู้ผ่านไอศูรย์สูงส่ง |
|
ครั้นเห็นสุหรานากง |
|
อีกองค์กะหรัดตะปาตี |
|
ทั้งกรุงกษัตริย์ถ้วนหน้า |
|
เข้ามาประณตบทศรี |
|
พระชื่นชมภิรมย์ยินดี |
|
ภูมีอำนวยอวยชัย |
|
จงจำเริญในราชสมบัติ |
|
เสวยสุขศรีสวัสดิ์ผ่องใส |
|
ให้มีอานุภาพปราบไป |
|
ทั้งในแผ่นดินพื้นภูวดล |
|
|
|
แล้วมีมธุรสพจนา |
|
ชวนสุหรานากงเป็นต้น |
|
กับกะหรัดตะปาตีสองคน |
|
ธุระร้อนรนเจ้าไม่มี |
|
จงอยู่ไปใช้บนด้วยกันก่อน |
|
อย่าเพ่อตืนนครทั้งสองศรี |
|
อันวิลิศมาหราคีรี |
|
แสนสนุกพ้นที่จะพรรณนา |
|
แล้วสั่งเสนาให้จัดแจง |
|
ตำหนักตำแหน่งที่ข้างหน้า |
|
ให้แก่สองราชนัดดา |
|
เร่งเร็วอย่าช้าบัดนี้ |
แสดงความคิดเห็น