Dek-D.com ใช้คุกกี้เพื่อพัฒนาประสบการณ์ของ
ผู้ใช้ให้ดียิ่งขึ้น เรียนรู้เพิ่มเติมที่นี่
ยอมรับ

ช่วยหน่อยเถอะแปลบทละครภาษาอังกฤษให้ด้วยค่ะ

ตั้งกระทู้ใหม่
ตั้งกระทู้ใหม่
ตัวละคร
นิด ทอม โจ โบว์
นิด:ทอมทอมวันเสาร์ที่จะถึงนี้พวกเธอว่างกันไหม
ทอม:ว่างสิ มีอะไรหรอ
นิด;เราอยากจะชวนพวกเธอไปสวนสัตว์ด้วยกัน
ทอม:ได้ๆ
นิด:อย่าลืมชวนโจกับโบมาด้วยกันน่ะ
สวนสัตว์ประมาณว่านิดและทอม โจ โบ นัดมาเจอกัน
นิด; เฮ้!!ทอม โจ โบ
ทอม โจ โบ: อ่อ นั่นไงพวกเรานิดอยู่ตรงนั้น
นิด;เป็นยังไงพวกเธอสบายดีไหม
ทอม:สบายดี
โจ:อื้ม สบายดี
โบ:สบายดีจ้า
โจ:ทำไมต้องมาเที่ยวที่สวนสัตว์ดุสิตด้วย
นิด:เพราะที่นี่สวยและเป็นธรรมชาติมาก
ทอม:อื้ม!!เราว่าจริงๆน่ะที่นี่สวยมาก
โบ:ไหนๆเราก็มากันทั้งทีแล้วถ่ายรูปเก็บไว้หน่อยคงจะดี
นิด ทอม โจ:ได้เลย เอาสิ
โบ:มาเดี๋ยวเราจะถ่ายให้พวกเธอเอง
ทอม ;นิดทำไมเธอไม่ไปยืนอยู่ตรงกลางหละ
นิด:บ้านเราเชื่อว่าถ้าใครถ่ายรูป3คนแล้วใครที่ยืนอยู่ตรงกลางจะป่วย
ทอม โจ โบ:โอ้!เราเพิ่งรู้น่ะเนี๊ย
นิด:งั้นเราว่าให้คนอื่นถ่ายให้ดีกว่าน่ะ.ขอโทษ่ะค่ะช่วยกรุณาถ่ายรูปให้พวกเราหน่อยได้ไหมค่ะ
บุคคลภายนอก:ได้เลยครับ
นิด ทอม โบ โจ:ขอบคุณค่ะ/ครับ
นิด ทอม โจ โบ:(ยืนดุรูปและวพุดว่า)สวยจัง
ทอม โจ:นี่5โมงแล้วหรือนี่เราต้องรีบกลับไปเรียนพิเศษเราขอตัวกลับก่อนน่ะ
นิด:ได้เลยจ้ะ
โบ:งั้นเราขอตัวกลับด้วยน่ะเพราะว่าเรามากับ ทอม และโจเดี๋ยวจะไม่มีรถกลับ
นิด:ได้จ้ะเดินทางกลับปลอดภัยน่ะ
และก่อนกลับ โบได้วานให้นิดช่วยถ่ายรูปให้โบ ทอม โจ ทั้ง3คน
โบ: นิดเธอช่วยถ่ายรูปให้พวกเราหน่อยสิ
นิด:เธอไม่เชื่อเรื่องโชครางหรอ
โบ:ไม่หรอก
(นิดถ่ายรูปให้เสร็จ)
โบ ทอม โจ :ขอบคุนน่ะ
ณ บ้านโบ
โบ:โอ้ย!นี่เราเป็นอะไรไปเนี๊ย
แม่โบ:โบเป็นอะไรไปลูก
โบ:รู้สึกเหนื่อยและเหมือนจะไม่สบายด้วยค่ะ
แม่โบ:งั้นลูกนอนพักเผื่อจะอาการดีขึ้น
หลายวันผ่านไป
โบก็ยังไม่หายป่วยนิดเลยได้โทรสับมาหา
นิด:เป็นยังไงบ้างโบหายป่วยหรือยัง
โบ:ยังเลยฉันคิดว่าต้องเป้นตามที่เธอบอกเรื่องโชคราง
นิด:นั่นไงฉันบอกเธอแล้ว ไปทำบุญบ้างสิ่งชั่วร้ายจะได้กลายเป็นดี
โบ:ตกลง
หลายวันต่อมานิด ทอม โจ มาเยี่ยมโบที่บ้าน
นิด ทอม โจ :เป็นยังไงบ้างโบหายป่วยหรือยัง
โบ:ดีขึ้นมากแล้วต่อไปนี้ฉันจะเชื่อเรื่องโชคราง

ขอบคุณมากๆเลยน่ะค่ะ

แสดงความคิดเห็น

>

33 ความคิดเห็น

Sirisobhakya 16 ส.ค. 56 เวลา 14:11 น. 1
Character
Tom Nid Joe Bow.

Enid: Tom Tom on Saturday to put together like this they.
Tom: What would you have me.
Nid: But we would like to invite them to the zoo together.
Tom: It was.
Nid: Do not forget to bring Joe and Bo came together.

Zoo's little about Joe and Tom, I met Bo.

Nid; Hey Tom, Joe Bologna.
Joe Bow Tom: Well, we know that it is there.
But it's also good for her comfort.
Tom: Good.
Joe: Yeah well
Bow: I'm fine.
Joe: Why come to the Zoo with.
Nid: because this beautiful and very natural.
Tom: Yeah! That really me, this is pretty good.
Bow: where we come together once and photographed it would be great.
Tom Nid Joe: I took it.
Bow: What do we take them on her own.
Tom: why she did little to stand in the middle too.
Nid: We believe that if you take three people who stood to patients.
Joe Bow Tom: Oh, we just know it.
I: Well, we have someone else to take a moment. Would help you master the skills to take us a little normal now.
Outsiders: ok
Nid Tom bow Joe: Thank you / me.
Tom Nid Bo Joe: (stands and is a fierce strike that), so beautiful.

Tom Joe: This five o'clock, or we need to go back to school special before we get back.
Nid: Yes, I will.
Bow: Well, we get back with you as we come to Tom and Joe will not have the car back.
Nid: have to return to it.

And it was a little before taking a picture of Bo Bo, Tom, Joe and three men.

Bow: I was taking a picture of us wrong.
I: You do not believe me luck rails.
Bow: No.

(Nid finished it).

Bow Jo Thompson: Thank you.

Bow at home.

Bow: Yes, This is something to it.
Bow's mum: Bo is on the ball.
Bow: I feel tired and do not feel comfortable with it.

Bow's mum: Well, I would sleep for improvement.

Several days passed.

Bo was not cured, but I have come to call a hack.

Nid: You have a fever or illness.
Bow: I think I have to tell her fortune bordered by rail.
Nid: That's what I told her. Some merit to what is evil has become good.
Bow: OK.

Several days later, Nid visited Joe Tom Bow at home.

Tom Nid Joe: I have a fever or illness.
Bow: much better to me to believe it tracks.

0
The Eye:Master นางมารร้าย 16 ส.ค. 56 เวลา 14:46 น. 2
Characters:
Nid Tom Joe Bow
Nid: Tom, are you available this Saturday? 
Tom: Yes, what's up?
Nid: I want to invite you to the zoo together.
Tom: Ok, no problem.
Nid: Don't forget to tell Joe and Bow too.

At zoo: They meet up here

Nid: Hey, Tom,Joe,Bow!
Tom,Joe,Bow: Oh that's Nid.
Nid: How's you guys doing?
Tom: I'm good.
Joe: Pretty fine.
Bow: Very well.
Joe: Why here? Dusit zoo.
Nid: Because it's beautiful and very natural.
Tom: Yes! It's really beautiful.
Bow: Well, I think we should at least take a picture together.
Bid Tom Joe: Yeah, go ahead.
Bow: I'll take it for you guys.
Tom: Why don't you stand in the middle, Nid?
Nid: I orginally believe that the person who stands in the middle of the picture will get sick.
Tom Joe Bow: Oh! I've never heard about it.
Nid: I think it's better to ask someone take it for us instead. Excuse me, could you please take a picture for us?
Outsider: Sure.
Nid Tom Bow Joe: Thank you very much!
Nid Tom Bow Joe: Wow, it's so beautiful.
Tom Joe: It's almost 5 already? I have to go to my tutor school now. See you later!
Nid: Ok
Bow: Well, I better go with them because we came together and I don't have my own car.
Nid: Ok, have a safe trip.

Before going back, Bow asks Nid to take a picture of her, Tom, and Joe.

Bow: Nid, can you take a picture for us?
Nid: You don't believe in fortune?
Bow: No, I'm not.

(Nid finished taking it)

Bow,Tom,Joe: Thank you.

At Bow's house

Bow: Ah...what's wrong with me?
Bow's mom: What happened Bow?
Bow: I'm tired. It's like I'm sick.
Bow's mom: Then go take a rest.

Several days later

Bow is still sick, so Nid calls her.
Nid: How are you Bow? Did you get any better?
Bow: No, I think it might be as you've said about the fortune.
Nid: See? I told you. You better go make a merit sometimes. 
Bow: Ok, I'll.

After days, Nid, Tom, Joe come to visit Bow.

Nid,Tom,Joe: Are you ok now?
Bow: Much better, I'll believe in fortune from now on.
0

ความคิดเห็นนี้ถูกลบ

ถูกลบโดยเจ้าของความเห็น

Sirisobhakya 16 ส.ค. 56 เวลา 21:33 น. 8

แปลแบบดีๆผมแปลได้ครับ เพียงแต่ผมไม่คิดว่าการมาขอให้ทำการบ้านให้ในเน็ตเป็นเรื่องดี

แต่ดันมีคนใจดีแปลแบบดีๆให้แฮะ ก็แล้วไป.....

0
กิติยา 17 ส.ค. 56 เวลา 01:20 น. 12

ต้องขอขอบพระคุณมากๆค่ะที่ช่วยแปลให้
แล้วก็ต้องขอโทษค่ะที่บางทีเอาการบ้านมาให้ช่วยทำแต่ก็พยายามหาน่ะค่ะก็อยากจะหลายๆความเห็นค่ะมันเป็นแนวทางได้
แค่ทำบุญทำทานางไมาลากไปกว่าแรงใช่ไหมค่ะ

0
Sirisobhakya 17 ส.ค. 56 เวลา 01:48 น. 14
ไม่เหนือบ่ากว่าแรงหรอกครับ แปลแค่นี้จิ๊บๆ ความรู้ที่เด็กประถมควรมีด้วยซ้ำ

เพราะฉะนั้นแล้ว ทำไมไม่ทำเองล่ะครับ ทำไมถึงทำเองไม่ได้ ?

ถ้าตอบคำถามนี้ได้ อย่างน่าพอใจ มีเหตุผลอันจำเป็นจริงๆ ไม่มีใครมีปัญหาหรอกครับ แต่ผมไม่คิดว่าจะมีเหตุผลจำเป็นอะไรแบบนั้นหรอกยกเว้นขี้เกียจทำ หรือไม่ตั้งใจเรียนจนทำไม่ได้

ครูอาจารย์ท่านสั่งการบ้านเพราะต้องการให้ทบทวนและให้หาความรู้ครับ ไม่ได้ต้องการให้เอามาให้คนอื่นทำให้แบบนี้

ถ้าอยากได้ความเห็น ก็ทำเองมาเสียก่อน แล้วเอามาลงให้ทุกคนช่วยดูช่วยแก้ แบบนั้นไม่มีใครว่าอะไรเลยครับผมรับรอง

0
กิติยา 17 ส.ค. 56 เวลา 03:19 น. 15

ขอโทดน่ะค่ะคนเราไม่ได้เก่งไปหมดค่ะอาจจะเก่งในเรื่องอื่นแค่เรื่องแค่นี้ช่วยๆกันก็ได้นี่ค่ะไม่จำเป็นต้องว่าอะไรกันเลยถ้าไม่พอใจที่จะช่วยก็ไม่ได้บังคับอะไรนี่ค่ะคนที่เต็มใจเค้าก็มีที่เค้าใจดี...เราก็ทำด้วยค่ะแต่อย่างที่บอกเผื่อผิดถูกก้อยากได้คนช่วยบ้างไม่ใช่ให้คนอื่นทำสะทีเดียวนี่ค่ะถ้าขีเกียจทำไม่กะตือรือร้นที่จะให้คนอื่นช่วยหรอกค่ะคงหมกงานดองไว้แล้วนี่ให้ช่วยถือว่ารอคนที่ใจดีเค้ามาช่วยค่ะก็เท่านั่น...แล้วอยากบอกคุณว่าคนเราไม่ใช่เก่งในทุกเรื่องสักหน่อยน่ะค่ะ

0
Sirisobhakya 17 ส.ค. 56 เวลา 07:27 น. 16
ครับ ผมไม่เต็มใจช่วย และผมเห็นว่านี่เป็นสิ่งที่ไม่ถูกต้อง จะมองข้ามไปเฉยๆ มันก็คงไม่ดีเท่าไหร่

คนอื่นจะใจดีก็เรื่องของเขา ผมไปอะไรกับเขาไม่ได้ แต่ก็คต้องขอโทษคุณ The Eye:Master นางมารร้าย ด้วยที่จะต้องบอกว่าผมรู้สึกว่านี่ไม่ใช่การใจดีที่ถูกเวลาสักเท่าไหร่

แต่ผมฮา "ถ้าขี้เกียจ คงไม่กระตือรือร้นมาให้คนอื่นช่วย"

นี่เรียกว่าขยันแล้วเหรอครับ

ผมว่ามันเหมือนคนที่ขอข้าวเขากินน่ะครับ หรือไม่ก็ขอเงิน ทั้งๆที่ตัวเองสามารถหาข้าวกินเองหาเงินเองได้ ไม่ได้มือเท้ากุดหรือป่วยอะไรนักหนา เพราะฉะนั้นต่อให้ขยันเดินขอ ขยันร้องขอแค่ไหน มันก็คือการขอข้าวเขากิน ขอเงินเขากินอยู่วันยังค่ำ

แล้วมันก็ไม่ใช่เรื่องที่คนที่ขอข้าวเขากินจะมาเหวี่ยงใส่คนที่บอกให้เขาไปหาข้าวกินเอง ว่าคนคนนั้นใจร้าย คนที่ใจดีให้เขาก็มี

คนเราไม่เก่งทุกเรื่อง ใช่ครับ แต่นี่มันหน้าที่ของคุณ ในเมื่อคุณได้รับมอบหมายหน้าที่มาแล้วคุณก็ต้องทำ ไม่ใช่เอามาร้องขอให้คนอื่นทำ

คนที่มอบหมายหน้าที่ให้คุณเขารู้ครับว่ามันอยู่ในศักยภาพที่คุณสามารถทำได้ (ภาษาอังกฤษขนาดนี้น่าจะราวๆ ป.5-ป.6 นะตอนผมเรียน ซึ่งผมว่าคุณน่าจะโตราวๆนั้นหรือโตกว่านั้นแล้ว) หรือถ้าคุณทำไม่ได้ก็บอกเขาไปตั้งแต่ที่เขามอบหมายงานมาสิครับว่าทำไม่ได้

0
Mystic Irie 17 ส.ค. 56 เวลา 08:26 น. 17

สิ่งที่จขกท.บอกมาในคห.7นั่น กระทู้การบ้านก่อนๆ ก็อ้างมาแบบเดียวกันเลยครับ

ทำไมไม่ลองพยายามดูก่อนล่ะครับ อย่างน้อยใช้กูเกิ้ลช่วยแปลเป็นคำๆ แล้วค่อยพยายามมาเรียงเอาใหม่ สุดท้ายถ้าไม่มั่นใจก็ลองเอามาให้คนในบอร์ดตรวจทานดูก็ได้ อย่างน้อยก็ได้พยายามทำเองบ้างแล้ว

เข้าใจว่าจขกท.ไม่ชอบภาษาอังกฤษอย่างแรง แต่ถ้าแค่นี้ไม่ไหวต่อไปจะลำบากนะครับ

0
angel_thesis 17 ส.ค. 56 เวลา 11:53 น. 20

ถ้าอย่างนั้นก็บอกเด็กเขาไปดีๆดีกว่าครับ ไม่ต้องไปประชดหรอก
เราไม่รู้ว่าเขาจะมีปฏิกิริยายังไงกับคำตอบของเราและเราก็ตามไม่ได้
อย่าไปคิดว่าถ้าเด็กมันจำผิดไปก็ถือเป็นเรื่องของเด็กเลยครับ
ถือเป็นเรื่องอนาคตของชาติจะดีกว่า

0