รักหญิงขายบริการ
ตั้งกระทู้ใหม่
เมื่อประมาณเดือน ตุลาคม 54 (ช่วงเวลาที่น้ำท่วม) ผมได้พบกับผู้หญิงคนหนึ่งอายุ 20ย่าง 21 ปี
โดยการแนะนำจากลูกน้อง ผู้หญิงคนนี้เป็นผู้หญิงขายบริการลักษณะทำเป็นครั้งคราวที่ต้องการเงิน โดยปกติแล้วผมเป็นคนมุ่งมั่นในการทำงานทั้งงานประจำและงานธุรกิจ ไม่ค่อยสนใจเรื่องเที่ยวผู้หญิงมากนัก(อาจมีบ้างเป็นครั้งคราว) ผมพบเธอครั้งแรก และไม่รู้เพราะอะไรถึงโทรหาเธออีกจนมีครั้งที่ 3 , 4 และต่อๆ มาจนผมเริ่มรู้สึกแล้วว่าชอบเธอเป็นพิเศษ เธอเป็นคนลำปาง เป็นผู้หญิงฉลาดมากผมรักเธอมากขึ้นเรื่อย ๆ จนถึงขั้นชวนเธอมาอยู่ด้วยกัน แต่เธอตอบว่าไม่ ผมถามว่าเธอรักผมบ้างหรือเปล่าเธอตอบว่าเปล่าทำเพื่อเงินในระหว่างการคบกันของเราสองคน เธอก็บอกตรงว่ามีแฟนอยู่ด้วย แปลว่าเราคบกัน 3 คนผัวเมียผมขอร้องไม่ให้คบใครอีก ขอให้มีกันแค่นี้ ผมกลัวโรคภัย ช่วงเวลาที่คบกันอยู่สองปี ระยะปีแรก เธอให้ผมพบเธออาทิตย์ละประมาณ 2 ครั้ง โดยผมตั้งงบไว้ให้เธอใช้เดือนละ 30000 ไม่รวมปลีกย่อยอื่น ๆ ผมคบหาได้ 1 ปี แรกผมก็พยายามตัดใจถอนตัว (ทำได้ยากมากรักมากเหลือเกิน) จนปลายปี 2555 ผมเห็นแล้วว่าเธอไม่เลิกกับผู้ชายคนนั้นแน่ ผมจึงบอกเลิกเธอ ๆ ขอให้ผมดูแลเธอต่ออีก สองเดือนบอกว่างานพริตตี้กำลังจะมา ผมก็ดูแลตามที่เธอขอต่อมาเธอบอกว่าท้อง เธอถามว่าจะทำยังไงผมบอกว่า ก็รอให้คลอดแล้วตรวจ DNA ถ้าเป็นลูกผมๆ ยินดี เลยเป็นสาเหตุให้ผมดูแลเธอต่อมาจนคลอด ผมสังเกตจากคำพูดหลายๆ ครั้งของเธอเหมือนเธอจะรู้ว่าลูกในท้องเป็นของผม ผมดูแลด้านเศรษฐกิจการเงินให้เธอมากขึ้นโดยให้เงินเธอใช้ถึงเดือนละ 50000 ทั้งที่เธอยังคงใช้ชีวิตอยู่กับผู้ชายคนนั้นซึ่งผมแน่ใจขึ้นเรื่อย ๆ ว่ามันคือ
สำหรับภรรยาผมคนแรก ก็เป็นปัญหาที่ไม่สามารถเคลียได้ผมบอกเธอว่าให้อยู่ร่วมกันช่วยกันทำมาหากิน โดยฐานะของเรา ทุกคนสามารถอยู่ได้อย่างสบาย และมีอนาคตทุกคนแต่เธอก็ไม่ยอมเอาแต่อาละวาดไปทั่ว ตอนนี้รอวันหย่าร้างกัน สุดท้ายผมคงไม่เหลือใครอยู่ด้วย เป็นความทุกข์มาก
ถ้ามีเพื่อน ๆท่านใดได้อ่านบทความของผมกรุณาให้คำแนะนำผมด้วยน่ะคับว่าผู้หญิงคนนั้นเธอคิดยังไงกับผม เหมือนเธอจงใจมีลูกกับผม แล้วทำไมไม่ยอมมาอยู่กับผม ทั้งที่ผมให้ทุกอย่างกับเธอได้และที่สำคัญเรารู้กันแน่ชัดแล้วว่าลูกเป็นของผม (น่ารักมาก) คิดถึง
6 ความคิดเห็น
งั้นขอแสดงความคิดเห็นตามที่คิดนะคะ อย่าโมโหก็แล้วกันค่ะ
คุณทำผิดค่ะ
คุณควรจะรักเดียวใจเดียวกับภรรยาของคุณ ไม่แปลกเลยที่ภรรยาของคุณจะไม่พอใจขนาดนั้น แล้วลูกจากภรรยาคนแรกของคุณจะรู้สึกยังไง คุณนึกถึงรึเปล่าคะ
ผู้หญิงคนนั้นเธอก็เคยบอกแล้วว่าไม่ได้รักคุณ เธอต้องการแค่เงินกับอยู่กับผู้ชายที่เป็นแมงดาคนนั้น เธอเพียงแค่จะเอาเงินจากคุณไปใช้ชีวิตมีความสุขตามที่เธอต้องการกับผู้ชายคนนั้น ไม่ใช่คุณค่ะ
เห็นไหมคะ ผลเป็นอย่างไร
คุณกำลังจะเลิกกับภรรยาคนแรก
ส่วนผู้หญิงอีกคนก็มีความสุขที่จะอยู่กับผู้ชายที่เธอเลือก
สุดท้ายคุณก็ไม่เหลือใคร เพียงเพราะคุณไม่คิดให้ดีๆ ก่อน
น่าแปลกนะคะคนเรา
มีรักที่ดี ครอบครัวที่ดี
แต่กลับไม่เคยพอใจ คิดว่ามีความสุขกับสิ่งที่ทำก็อยากทำ โดยไม่คำนึงถึงผลที่ตามมา
ดิฉันก็ไม่ได้อะไรนักนะคะ แค่ครอบครัวตัวเองก็ประสบแบบนี้เหมือนกัน
คนทำคิดแค่ว่า 'เรื่องของผู้ใหญ่ เด็กไม่เกี่ยว'
แต่ไม่เคยนึกเลยว่า เด็กก็มีหัวใจ มีสมอง มีความรู้สึก
คิดได้ รู้สึกได้ และเจ็บได้
เหมือนคุณสร้างแผลเป็นที่ไม่มีวันลบหายได้ให้ลูกนั่นแหละค่ะ
ขอให้คุณโชคดีและมีความสุขกับชีวิตที่คุณเลือกค่ะ
เห็นด้วยกับ คห.1เลยค่ะ
เท่าที่อ่านมาปัญหาทั้งหมดมันเกิดจากความไม่พอของคุณเอง หากคุณพอที่จะไม่ไปยุ่งเริ่มไปข้องแวะกับผู้หญิงคนอื่นก่อนปัญหานี้ก็จะไม่เกิดขึ้น
มองในมุมกลับกันดูนะคะ
คุณบอกว่าภรรยาแรกของคุณมีปัญหาไม่พอใจมันก็ไม่ต่างอะไรกับการที่คุณไม่พอใจที่ผู้หญิงคนนั้นมีผู้ชายอีกคน แต่บอกได้เลยว่าภรรยาของคุณเจ็บกว่าที่คุณรู้สึกหลายร้อยพันเท่าแล้วยิ่งที่คุณบอกว่าอยู่อย่างนี้ก็ได้ไม่มีปัญหาฐานะตอนนี้อยู่ได้สบาย คุณรู้หรือไม่ว่าคนเราใช้ชีวิตอยู่บนบโลกนี้ได้ด้วยเงินก็จริง แต่คนเราจะได้ใช้ชีวิตที่เรียกว่าชีวิตจริงๆ ได้ด้วยความรักและความสุข มีเงินแต่ยามตื่นยามนอนรู้อยู่แก่ใจว่าสามีมีคนอื่นมันคงเป็นชีวิตที่เจ็บปวดมาก
คุณบอกว่าผู้ชายคนนั้นเป็นแมงดาวันๆไม่ทำอะไรเกาะผู้หญิงที่คุณรักกิน เปรียบได้กับว่าผู้หญิงคนนั้นที่ไม่ทำอะไรก็เกาะเงินที่คุณกับภรรยาคนแรกช่วยกันหามากินไปวันๆไม่ถูกหรือ?
ผู้หญิงอีกคนของคุณเขารักคุณจริงๆหรือเปล่าหรือลับหลังเขากะแฟนเขาจะพูดถึงคุณยังไง? ภรรยาของคุณร่วมทุกข์ร่วมสุขกับคุณมานานแค่ไหน? เธอยังยอมอยู่กับคุณแม้จะต้องเจ็บช้ำ?
สุดท้ายบ่วงใครบ่วงมัน ผูกมันขึ้นมาก็ต้องแก้เองแต่อนิจจังที่บ่วงของคุณยุ่งเหยิงจนเป็นเงื่อนตายไปแล้วรู้ว่าความรักเป็นเรื่องที่ไม่เข้าใครออกใครบังคับใจตัวเองไม่ได้แต่คุณผูกเรื่องจนยุ่งเหยิงไปหมดจนทุกคนเป็นทุกข์ แต่ทางออกที่ดีที่สุดคือคุณปล่อยภรรยาคนแรกของคุณไปซะถ้าเธออยากหย่า อย่ากักขังเธอให้ทุกข์ไปกับคุณจนวันตายเพียงแค่คุณกลัวการอยู่คนเดียว ให้เงินเธอไปตั้งตัวสร้างชีวิตใหม่และส่งเสียเงินดูแลลูกของคุณทั้งสองครอบครัวให้ดีดูแลไม่ให้เขาผิดพลาดแบบคุณ ส่วนเรื่องผู้หญิงอีกคนของคุณอันนี้ก็สุดแล้วแต่ชะตาจะเป็นไปแล้ว แต่ในฐานะที่เราอายุก็ไล่เลี่ยกับผู้หญิงอีกคนของคุณ เราบอกได้เลยว่าคนที่อายุเท่านี้ย่อมมีความคิดเพียงชั่ววูบมันยากที่ทั้งๆที่เขามีแฟนที่เขารักแล้วเขาจะมามอบใจให้คุณ คุณอาจจะอยู่ในฐานะพ่อของลูกแต่อาจไม่ได้อยู่ในฐานะของคนที่รักที่สุด
ถ้าคุณอ่านจบอย่าโกรธกันเพราะตัวคุณเองก็รู้อยู่แก่ใจว่าสิ่งไหนถูกหรือผิด
1 ) ขอลูกมาเลี้ยงเอง
2 ) ตัดใจจากลูก และเลิกกับผู้หญิงคนนั้นเสีย อย่าปล่อยไว้นาน ความผูกพันจะเพิ่มขึ้น เจ็บวันนี้ไม่นานหรอก เดียวก็ลืมหายไปเอง
3 ) เชื่อเถอะ ผมก็เคยเจอคล้าย ๆ กับนี้มาเหมือนกัน
-โง่เอง จบ....
คุณมีครอบครัวที่พร้อมสมบรูณ์ทุกอย่าง แต่ทำไมคุณยังอยากมีความสุขนอกบ้าน ทั้งที่คุณก็มีภรรยาที่รักคุณ มีอาชีพการงานที่มันคง คุณอย่าคิดอะไรโง่ๆเลย
ผมเองก็เหมือนคุณ ทำงานจากลูกน้อง จนมาเป็นหัวหน้า มีครอบครัวถึงแม้ว่าครอบครัวผมจะไม่ได้สมบรูณ์ไม่มีภรรยาที่เป็นผู้หญิงแท้ๆ(ภรรายาเป็นสาวประเภท2)แต่ผมก็รักเธอดูแลเธออย่างดี คุณอย่าเอาชีวิตที่สุขสบายของคุณมาทิ้งกลับผู้หญิงขายบริการ เลยครับ
ติดใจสะครับก่อยที่ชีวิตของคุณจะพังไปมากกว่านี้
ครับผมเข้าใจความรู้สึกทุกข์ใจของคุณของคุณครับ
ผมคิดว่าสิ่งที่เกิดขึ้นเป็นเรื่องของกรรมเก่าที่คุณกับภรรยาทั้งสองคนและผู้ชายคนนั้นได้กระทำร่วมกันมาแต่ชาติปางก่อนซึ่งไม่สามารถกลับไปแก้ไขอะไรได้ทั้งในชาติปางก่อนและในช่วงอดีตที่ผ่านมาในชาตินี้
ผมเข้าใจว่าทำไมคุณจึงตัดภรรยาคนที่สองไม่ขาดก็เพราะคุณรักเธอที่ความรู้สึกภายหัวใจของคุณมันไม่ใช้เรื่องภายนอกหรือเหตุผลที่จะเอามาตัดสินได้เช่นเดียวกับภรรยาคนที่สองที่รู้สึกกับชายคนนั้นครับ
เรื่องของความรักมันละเอียดอ่อนมากครับถ้าหัวใจได้รู้สึกว่ารักแล้ว คุณดูแลภรรยาคนที่สองเป็นอย่างดีนั้นดีแล้วครับแต่จะให้ตัวและหัวใจเค้าอยู่กับคุณมันก็เป็นไปได้ยากนะครับ ความรักกับความดีมันคนล่ะเรื่องกันครับ คุณยังไม่สามารถที่จะควบคุมหรือบังคับหัวใจคุณให้ไม่รักเค้าได้เลย อันนี้ล่ะครับเค้าเรียกว่ากรรมเก่าที่กระทำกันมาแต่ชาติปางก่อนครับ
การที่คุณจะไม่ทุกข์ทรมาณใจมากหรือทุกข์น้อยลง คือจงยอมรับและทำความเข้าใจในเหตุปัจุบันที่เกิดขึ้นและอย่าคาดคิดในผลที่จะเกิดขึ้นในอนาคตครับเพราะเราไม่สามารถที่กำหนดอนาคตได้เลย ยอมรับและทำความเข้าใจในปัจุบันและทำสิ่งนั้นที่เรียกว่ารักให้ดีที่สุดแบ่งปันความรักที่คุณได้รู้สึกให้กับภรรยาคนแรกของคุณด้วยนะครับ ผมเชื่อในเรื่องความดีและความรักครับอโหสิกรรมให้กับตัวเองและคนรอบข้างของคุณ หมั่นชวนกันไปทำบุญร่วมกันสร้างกุศลให้กันและกันชาติภพหน้าจะได้พบเจอกันด้วยความรักที่มีความสุขมากกว่านี้ครับ ผมก็ประสบเหตุการณ์คล้ายๆคุณครับ สู้สู้ในความรักและความดีครับเป็นกำลังใจให้นะครับ แบ่งปันความสุขความทุกข์กันได้นะครับID LINE ผม mastang2517
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?