ชีวิตเศร้าจัง ขอแชร์ให้ฟังค่ะ
ตั้งกระทู้ใหม่
เรามีเพิ่งเข้าเรียนมหาวิยาลัย แล้วได้รูู้จักเพื่อนหนึ่งชื่อ ตั้บ ตอนแรกเราไม่ได้สนิทกันมาก คุยกันทั่วไป เรากับตั้บเรียนคลาสเดียวกันตลอด จนเริ่มสนิทกัน เค้าจะโทรหาเราตามเราไปเรียน เพราะเราชอบไปสาย เค้าจะโทรมาหาตอนเย็นคุยกันเรื่องงาน การบ้านตลอด เพราะเราทำงานจับคู่กันตลอดด้วย เค้าจะอาสาทำงานมากกว่าเราเสมอ เวลาทำรายงานเค้าก็ขับรถมาทำที่บ้านเราซึ่งอยู่ไกลกันมากๆ (ที่จริงงานนั้นแบ่งกันทำบ้านใครบ้านมันก็ได้) เวลาเรียนเราจะนั่งใกล้กัน เค้าจะชอบมาอยู่ใกล้เราตลอด เราคุยกันหลายๆเรื่อง เค้าเล่าเรื่องเค้า เรื่องที่บ้านเค้าให้เราฟังบ่อยๆ เล่าเรื่องแฟนเก่าให้เราฟัง คุยไลน์กันทุกวัน เราทักไปเค้าจะตอบทันที แล้วก็คุยกันเรื่อยๆ เราเป้นคนขี้เล่น ชอบแซว เป็นคนฮามาก ช่วงแรกนั้นเราทำงานเหนื่อย ไม่ค่อยคิดอะไรเรื่องตั๊บ แต่เรารู้สึกดีเวลาคุยกับเค้าหรืออยู่ใกล้เค้า เราเลยคิดว่าเราชอบเค้า แต่เราไม่แน่ใจว่าเค้าชอบเราหรือป่าว แต่มีเพื่อนบอกว่าเค้าดููท่าทางเหมือนจะชอบเราด้วย (โดยที่เพื่อนเราไม่รู้หรอกว่าเราก็ชอบเค้า) เราเลยลองไม่คุยกับเค้า ไม่ทักไลน์สามวัน จากนั้นเค้าก็ทักเรามาว่าทำอะไร ทักเฉยๆ เห็นหายไป เราก็แอบดีใจ แต่ก็ยังไม่ค่อยแน่ใจหรอก เราอาจจะคิดไปเอง เราอยากบอกว่าชอบเค้าแต่เราไม่กล้า
ต่อมาเริ่มมีเพื่อนผู้หญิงอีกคนชื่อ แพรว ซึ่งเป็นเพื่อนเก่าเค้ามาเรียนคลาสเดียวกะเราด้วย เค้าไม่ได้สนิทกันมาก่อน แต่พอเค้าเข้ามาเรียนด้วย ทำงานด้วยกัน แพรวจะชอบมาเล่นจี้เอวตั๊บ หยอกกันตลอด (ในความคิดเรา เราว่าเราสนิทกะเค้ามากกว่า เรายังไม่กล้าไปเล่นจี้เอวเพื่อนผู้ชายที่สนิทเลย) เพื่อนๆเริ่มล้อเค้าสองคน ช่วงแรกตั๊บก็จะปฏิเสธ แต่ตั๊บก็เริ่มไม่ค่อยทักไลน์เรา ไม่โทรมา เวลาเราทักไลน์ไปบางทีเค้าก็อ่านช้า ตอบช้า ตอบสั้นๆ เช่น อืม ไม่เหมือนเมื่อก่อน
มีการจัดเข้าค่ายที่ทะเลตอนปิดเทอม ของชุมนุมเรากับตั๊บ แต่แพรวไม่ได้อยู่ชุมนุมนี้ แต่ตั๊บต้องทำงานส่งอาจารย์เลยจะต้องออกมาช้ากว่า ตั๊บจึงขับรถตามไปเอง ส่วนเราล่วงหน้าไปก่อนกับเพื่อนคนอื่นไปกินข้าวเที่ยงรอ พอไปถึง เราก็รู้ว่าตั๊บชวนแพรวมาด้วย นั่งรถมากันสองคน และมาถึงหลังรถพวกเราประมาณสองชั่วโมง แต่ตั๊บกับแพรวแวะกินอาหารทะเล ร้านที่ครอบครัวเค้าชอบไป (เค้าเคยพาเรามาก่อนไปกินเหมือนกัน และเล่าให้เราฟังว่าครอบครัวชอบมาร้านนี้)แล้วตามมาร่วมกับกลุ่มเพื่อน แพรวได้คุยกับเรา แพรวบอกว่าตั๊บชมว่าเราเก่ง อยากเป็นอย่างเราตลอดเลย เราได้แต่ยิ้ม แต่ไม่รู้จะบรรยายความรู้สึกยังไงดี พอทำงานเสร็จ ประมาณห้าโมงเย็น ตั๊บบอกต้องรีบกลับเพราะนัดกับที่บ้านไว้ แต่ตั๊บพาแพรวไปกินข้าวเย็นก่อน แล้วถึงกลับถึงบ้านประมาณสามทุ่ม (เรารู้เพราะเราไลน์ถามเค้าว่าถึงบ้านรึยัง เค้าบอกว่าถึงแระๆ)เราเลยไม่เข้าใจว่าตั๊บรีบกลับบ้าน รึว่ารีบอยากไปกินข้าวกับแพรวสองคนมากกว่า
กลับมาเรากับตั๊บก็ห่างกัน ไม่สนิทเท่าตอนก่อนแพรวเข้ามา เราเลิกทักไลน์ตั๊บแล้ว ตั๊บก็ไม่ได้ทักไลน์เรามาอีกเลยเหมือนกัน วันนี้ระหว่างที่เราเดินมาสามคน เราอยู่ตรงกลางระหว่างตั๊บกับแพรว ตั๊บบอกว่าเดือนหน้าก็ไม่ได้เจอแพรวแล้วสิ (เพราะแพรวจะไม่ได้เรียนคลาสเดียวกะเราแล้ว) แพรวพูดว่า งั้นตั๊บก็อย่าลืมที่สัญญาว่าจะพาแพรวไปกินกุ้งเผานะ ตั๊บก็บอกทันทีว่าโอเคๆ เดือนหน้าไปกัน ส่วนเราเหรออยู่ตรงกลางรู้สึกว่าอยู่ฟังไม่ได้แล้วเลยรีบเดินไปเรียนอีกทางนึง ....เราช้าไปหนึ่งก้าวใช่ไหม แต่ว่าถึงเราบอกตอนนั้น เค้าคงไม่ชอบเรา เราคงคิดไปเอง แล้วตอนนี้ตั๊บกับแพรวเค้าคงน่าจะคิดตรงกันใช่มั้ยคะ เหอเหอ เศร้าจัง TT
คนเดียวไม่เหงาเท่าสามคน
27 ก.ย. 56 เวลา 22:24 น.
143
views
10 ความคิดเห็น
ผมเข้าใจความรู้สึกคุณนะครับ เห็นคนที่เราชอบไปกะคนอื่นแบบนี้ เค้าเป้นแฟนกันแล้วยังอะครับถ้ายังคุณอยากคุยก็คุยสิครับ จะมาเก็บความรู้สึกเอาไว้ทำไมมันไม่ได้อะไรขึ้นมาหรอกครับก่อนหน้านี้คุณเคยทำเย็นชาใส่เค้าหรือเปล่าครับมันอาจเป็นจุดเปลี่ยนก่อนแพรวก็ได้ ผมแนะนำอะไรไม่ได้มากแต่ัยังไงก็เป็นกำลังใจให้นะครับ
ขอบคุณคุณสายน้ำมากค่ะ เค้าสองคนยังไม่ได้เป็นแฟนกันค่ะ แต่เราทำใจแล้ว ไม่นานเค้าคงเป็นแฟนกัน ส่วนเราคงเป็นได้แค่เพื่อนแหละค่ะ
ก่อนจะมีแพรวเข้ามา ที่เราสนิทกัน ตั๊บจะเล่าเรื่องตัวเองให้เราฟังบ่อยๆ
มีอยู่วันนึงระหว่างพักรอเรียน ทุกคนในห้องออกไปกินข้าว แต่เรายังนั่งเขียนอะไรอีกนิดหน่อย อยู่ดีๆตั๊บก็เดินมานั่งข้างเรา แล้วพูดว่า ถ้าเขาชอบคนๆนึงแต่คนนั้นดูเหมือนจะชอบเขา เขาควรจะบอกมั้ย แต่ถ้าบอกแล้วคนนั้นไม่ชอบกลับ เขาควรจะทำยังไง เราเลยบอกว่าแล้วอยากทำยังไงล่ะ ตั๊บเลยพูดว่านั่นสิ....แล้วเราก็ทำท่าไม่สนใจอะไรมาก แต่ใจก็อดคิดไม่ได้ว่าเค้าหมายถึงเรารึป่าว แต่กลัวว่าจะมโนเข้าข้างตัวเองมากไปแระ เลยทำท่าเขียนโน่นนี่ต่อไป แล้วตั๊บก็ชวนเปลี่ยนเรื่องคุย .....จากนั้นเราก็ลองไม่ค่อยคุยกับเค้า ไม่ทักไลน์เค้าเหมือนเมื่อก่อน แต่เค้าก็ไม่ได้โทรหรือทักเรามาเหมือนกัน เจอกันแต่ตอนเรียนก็คุยกันปกติ แต่เราลองทำเป็นคุยกับเค้าน้อยลงว่าเค้าจะสนใจเราบ้างมั้ย เค้าก็เลยไม่ค่อยคุยกะเราอีกจากนั้นแพรวก็เข้ามาค่ะ นี่คือจุดเปลี่ยนได้มั้ยคะ เราไม่อยากคิดเข้าข้างตัวเอง แต่อารมณ์นั้นรู้สึกได้ว่าเค้าบอกเราจริงๆ เหอเหอ เราคงช้าไปก้าวนึงจริงๆ ถ้าเราไม่มโนเข้าข้างตัวเองมากไป
พี่สู้สู้นะค่ะ หนูเป็นกำลังใจให้ไม่เป็นไรเนอะยังไงต่อไปต้องมีผู้ชายดีดี ที่เหมาะกับเรามาชอบเราเอง พี่ก็อย่าเศร้านะค่ะ กลับบ้านไปหาแม่ ญาติพี่น้องหาอะไรทำ แบบฟังเพลง ชอปปิ้ง รับรองหายเศร้าแน่นอน สู้สู้เด้อ
เราว่าจขกท.ลองคุยๆกับเค้าดูนะ ลองชวนๆคุยดูบ้าง เราว่าการที่เราชวนคุยก่อนมันไม่ได้เสียหายอะไรนะ มันอาจจะทำให้เค้ากลับมาคุยกับจขกท.เหมือนเดิมก็ได้ หรือไม่จขกท.ก็ลองบอกชอบดู มันไม่เสียหายอะไรหรอกนะ อีกอย่างจขกท.ก็มหาลัยแล้ว เรื่องแบบนี้มันเป็นปกติด้วยนะ แค่บอกชอบเอง ไม่เสียศักดิ์ศรีหรอกเนอะ ^^ ลองๆดูเผื่อมีโอกาสน้าา เราเองก็เคยมีเพื่อนมาชอบแต่ไม่สนิท เราก็แอบชอบเขาเหมือนกัน แต่ไม่กล้าบอก เขาชอบมาคุยๆกับเราตลอดเลย แต่เราก็เล่นตัว ทำเป็นไม่คุย อยากรู้เขาจะคิดถึงเราไหม แรกๆก็ทักก็ชวนเราคุย หลังๆก็เริ่มห่าง เพราะเราก็รู้ตัวเองว่าเราเล่นตัวมากเกินไป คือทำเป็นไม่สนใจอะ ทั้งๆที่่เขาก็เคยบอกชอบเรา แต่เราก็ทำเป็นไม่รู้เรื่อง ไม่ได้ยินๆ พอไปๆมาๆ เขาก็เหมือนไปชอบไปสนิทกับคนอื่น เราก็รู้สึกเศร้านะ ไปๆมาๆเราก็เลยลองชวนเขาคุยดู ไม่เล่นตัว สนใจเขามากขึ้น จนสุดท้ายเราก็ได้เป็นแฟนกันนะ ♥
55555555 #แอบเล่าเรื่องตัวเองอายจัง555555 สู้ๆๆน้าา ♥
เราลองเข้าไปคุยกับเค้าใหม่แล้ว เค้าดูเหมือนจะห่วงใยเราดี นอกจากเค้าเราก็ไม่สนิทกับใคร ตอนไม่คุยกับเค้าเราต้องไปกินข้าวคนเดียว เมื่อวันก่อนเราบอกเค้าว่าเราเบื่อ เค้าเลยชวนเราไปกินข้าว แต่ตอนนั้นเค้ากะลังจะไปกินกับครอบครัว เค้าบอกให้เรารอก่อนเค้าจะมารับเราไปกินข้าวหลังเค้ากินกับที่บ้านเสร็จแล้ว 555 เราแอบดีใจแต่ด้วยความเกรงใจเลยบอกว่าไม่เป็นไร ไว้ไปวันหลังละกัน เค้าเลยบอกว่าพรุ่งนี้จัดเลย
วันต่อมาเราก็ได้ไปกินข้าวกับเค้าจริงๆ
วันนี้หลังเรียนเสร็จ เค้าก็รู้ว่าเราคงต้องกินข้าวคนเดียว ถ้าเค้าไม่ไปด้วย แต่เค้าพูดว่าเดี๋ยวโทรนัดเพื่อนกินข้าวดีกว่า(ไม่ใช่เรา)....T T เราว่าน่าจะเป็นแพรวนะ
เราว่าเราพอดีกว่า ไม่งั้นคงเศร้ามากขึ้นเรื่อยๆ เศร้ากว่าเดิมอีก
แล้วก็เปนแพรวจริงๆด้วย
เราเจอเค้า เค้าบอกว่าตอนแรกนัดกับเพื่อนคนนึงไว้ แต่แพรวขอไปด้วย...(เราว่าแพรวชอบตั๊บแน่นอน)
เราเลยถามตั๊บว่าชอบแพรวเหรอ ถ้าชอบก็จีบสิ
เค้าตอบว่า ยังๆ คุยธรรมดา แพรวแข็งเกินไป ใจร้อนด้วย
เออ...ตกลงเค้าชอบแพรวมั้ยหนอ แต่ยังไงเค้าก็ไม่ชอบเราแบบนั้นหรอก เราเป็นแค่เพื่อนตลอดไป
วันนี้เค้าชวนเราไปกินข้าวกะน้องสาวเค้าด้วย
แต่เราไม่ไปอ่ะ....น่าจะไปเน๊าะ ไม่รู้ว่าตอนนั้นคิดอะไร T T
เดือนต่อมาหลังจากนั้น เขาก็ห่างกะแพรว และเค้ากับเราก็มาสนิทกันอีกครั้ง มันเป็นช่วงเวลาดีๆช่วงหนึ่งในชีวิตเรา เพราะเราเรียนคลาสเดียวกะเค้าสองคน ต้องทำงานด้วยกัน นั่งเรียนข้างกัน เราคุยกันมากขึ้น ไปกินข้าว ดูหนังสองคน คุยไลน์ด้วยกันทุกวัน เค้าแสดงความเป็นห่วงเราในหลายๆเรื่อง จนเราคิดว่าเรากะเค้าน่าจะคิดตรงกัน เมื่อวานเราเลยบอกเค้าไปว่าเราชอบเค้า 555 แต่รู้มั้ย เค้าตอบว่า เค้าไม่ได้คิดแบบนั้น....เราเลยอึ้งไปเลย ที่ผ่านมาเป็นการมโนคิดไปเองของเราคนเดียวแท้ๆ เรามาคิดดูอีกที เค้าคงแค่เป็นคนดี เป็นเพื่อนที่ดี เค้าคงทำแบบนี้กับทุกคน เพราะล่าสุดตอนนี้เค้าก็ดูมีท่าทีสนใจเพื่อนผู้หญิงอีกคน เค้าพยายามคุยกะคนๆนั้น พยายามอยากอยู่ใกล้คนๆนั้น แล้วเค้าก็ห่างเราไปทุกทีๆ....
ไม่รุจะบอกตัวเองยังไงดีในอารมณ์นี้ เรารู้ว่ากระทู้นี้คงไม่มีคนมาอ่านต่อแล้ว เราแค่กลับมาพิมพ์ระบายไว้เหมือนไดอารี่ เก็บไว้เป็นความทรงจำดีๆ ครั้งหนึ่ง เราจะพยายามลืมแล้ว เราคงจะต้องเอาใจห่างจากเค้า ส่วนตัวเราต้องแสดงทำเหมือนเดิม เพราะเราคุยกันแล้วว่าเราจะไม่ห่างกัน จะเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม เราไม่ได้รู้สึกเสียใจนะ....แต่ความรู้สึกอะไรที่เรารู้สึกตอนนี้เรายังบอกตัวเองไม่ได้เลย
มีเพื่อนที่รู้เรื่องราวระหว่างเรากับเค้า ช่วงเราสนิทกัน เพื่อนเราบอกว่าเค้าชอบเรา เราไม่ได้คิดไปเอง ใครดูก็คิดแบบนั้น แต่ตอนนี้เมื่อมันไม่ใช่ เพื่อนเรายังงง เพื่อนเราบอกว่าปล่อยไปเหอะ จริงๆเค้าไม่คู่ควรกะเรา เพื่อนเราบอกว่า เราเป็นคนหน้าตาน่ารัก เฮฮา บ้าบอ เรียนเก่ง เพื่อนเยอะ ส่วนเค้าไม่หล่อเลย หน้าตาธรรมดา นิสัยธรรมดาๆ ทั่วไป อย่าไปชอบเค้าอีกเลย
จริงๆ เรารู้จักเค้า สนิทกะเค้าจริงๆแค่หกเดือน ที่ผ่านมาเค้าอาจจะแค่เหงา หรือมาหยอดตามธรรมชาติของเค้า....ทำไมเราต้องไปชอบเค้าด้วย คนที่ดีกว่าเค้าที่เข้ามาหาเรามีตั้งเยอะ....นั่นสินะ ทำไมเราต้องชอบเค้าด้วย....เราต้องรักตัวเองให้มากๆ เราสัญญากับตัวเองว่าเราจะพอแล้วกับเค้าคนนี้ ที่ผ่านมาถือว่าเป็นเรื่องราวดีๆ สั้นๆ เรื่องหนึ่งในชีวิต เราไม่รู้หรอกว่าจริงๆ เค้าคิดยังไงกับเรา ทำไมเค้าทำกับเราแบบนี้ แต่เรื่องๆดีนั้นคงจบไปแล้ว เราคงจะไม่พยายามนึกถึงมันขึ้นมาอีก ต่อไปเค้าคิดยังไงเราคงจะไม่สนใจอีกแล้ว เพราะมันเหนื่อยที่จะรอว่าซักวันเค้าจะกลับมาหาเรา มองเราอีก และเราคงไม่รอให้เค้ากลับมาหรอก เราควรรอคนที่คู่ควรกับเรา คนที่จะไม่ทำให้เราต้องเหนื่อยใจ ไม่ทำให้เราต้องทุกข์ใจ....ลาก่อนตั้ม ลาตลอดไป ลาจากใจ ลาจากความคิด ตัวเราจะทำตัวเปนเพื่อนคุณตามที่บอก แต่สมองกะใจเราจะไม่มีคุณอีกต่อไป....ขอให้คุณโชคดีนะตั้ม ครั้งหนึ่งเราเคยชอบคุณมาก อาจจะเกือบรักเลยด้วยซ้ำ (จากการที่เราคิดไปเองคนเดียว) ดีที่เรารู้ตัวก่อน แม้จะรู้ช้าไปนิด แต่สุดท้ายคุณเลือกจะบอกเราว่าเราไม่ใช่สำหรับคุณ เราก็เลือกจะหันเดินจากคุณไปคนละทางต่อจากนี้ไป สัญญากับตัวเองนะเมย์....
ผู้หญิงคนนั้น มีคนบอกว่าเค้าไม่ใช่คนดี เค้าเห็นแก่ตัวโดยเฉพาะกับเพื่อน แต่เค้าหน้าตาน่ารัก ตั้มก็รู้ว่าคนอื่นไม่ชอบเธอ แต่ก็ดูเหมือนจะไม่มีผลต่อเค้า ยังไงตอนนี้เค้ากะเธอก็ดูไปด้วยกันได้ดี แม้ต่อหน้าคนอื่นเค้าจะบอกว่าไม่มีอะไร เค้าเฉยๆ ส่วนผู้หญิงคนนั้นก็บอกว่าไม่ได้คิดอะไร แต่เรารู้ว่าจริงๆมันไม่ใช่แบบนั้น วันนี้เค้าก็งอนกันที่ตั้มเดินข้างเรา เพราะผู้หญิงคนนั้นเดินตามมา แต่ยังไงวันนี้ตอนเย็นเค้านัดกันไปเดทสองคนเป็นครั้งแรก ป่านนี้ผู้หญิงคนนั้นคงหายงอนแล้ว แต่จริงๆ เราเริ่มทำใจได้แล้ว แต่สิ่งที่รับไม่ได้อย่างเดียวคือ ทำไมเค้าต้องชอบคนนิสัยไม่ดี ทั้งๆที่รู้ แต่เค้าคงไม่เชื่อมั้ง เพราะเวลาเธออยู่กับเค้า เธอจะทำตัวร่าเริง ขยัน มีน้ำใจ แต่ตอนไม่อยู่ต่อหน้าเค้า เราเห็นเธอจะเฉยๆหยิ่งๆ ไม่ค่อยสนใจใคร แถมยังไปว่าเพื่อนอีกคน ว่าไม่ช่วยงานเธอแล้วยังถามโน่นนี่จนน่ารำคาญ(ซึ่งจริงๆ เพื่อนคนที่โดนว่าเป็นคนนิสัยดีมาก) ถ้าผู้หญิงคนนั้นนิสัยดีซักนิด เราก็คงดีใจกับเค้าด้วย แต่ที่เธอทำต่อหน้าเค้ากะต่อหน้าคนอื่นมันต่างกัน หลายๆคนก็เห็น แต่ก็นะ ยังไงตอนนี้เค้าก็ชอบเธอมาก เราเห็นเค้าคุยไลน์กันแทบจะทุกสิบนาที แม้แต่เวลาเรียน ซึ่งเมื่อก่อนตั้มไม่เป็นแบบนี้ ตอนนี้ผู้หญิงคนนั้นเริ่มอยากจะมาคุยกะเรา สนิทกะเราเพราะคงเห้นว่าเราเป็นเพื่อนสนิทตั้มมั้ง แต่ว่าเราไม่อยากคุยด้วยเลย ด้วยเหตุผลข้างต้นทั้งหมดทั้งปวง เราก็หวังว่าผู้หญิงคนนั้นคงจะปรับปรุงนิสัยของเธอแล้ว โชคดีนะตั้ม
ตอนนี้เค้าเป็นแฟนกันเกือบจาสามเดือนแล้ว เราไม่ชอบแฟนตั้มเลย เพราะเทอนิสัยไม่ดีจริงๆแหละ เมื่อไหร่ตั้มจะหูตาสว่างหนอ เราคงไม่ได้กล้าไปบอกอะไรเค้าหรอก ปล่อยไปตามบุญตามกรรมละกัน
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?