Dek-D.com ใช้คุกกี้เพื่อพัฒนาประสบการณ์ของ
ผู้ใช้ให้ดียิ่งขึ้น เรียนรู้เพิ่มเติมที่นี่
ยอมรับ

เพราะอะไรที่ทำให้ท่านหันมาแต่งนิยาย ?

ตั้งกระทู้ใหม่
ตั้งกระทู้ใหม่
 

สวัสดีครับ,ผมอัศวิน หรือ เจ้าวิน เจ้าเก่าเจ้าเดิมเองครับ ที่มาตั้งกระทู้วันนี้ไม่มีอะไรมากครับ เห็นคนอื่นตั้งกันเลยอยากตั้งบ้างเท่านั้นเอง จริง ๆ นะ // ทำหน้าใสซื่อบริสุทธิ์

อ๊ะ! เข้าเรื่องกันเลยดีกว่า.....

ก็ตามหัวกระทู้ที่ผมได้ตั้งไปนั้นแหละครับว่า 'เพราะอะไรที่ทำให้ท่านหันมาแต่งนิยาย ?'

สำหรับตัวผมนั้น เพราะผมไม่มีอะไรทำเลยหาอะไรระบายครับ ฮ่า ๆ เห็นคนอื่นเขาแต่งเลยอยากลองแต่งดูบ้างนะครับ  ครั้งแรกที่ลงมือแต่งผมแต่งใน Facebook ครับ บทละ 10 บรรทัด ได้ตั้งยี่สิบกว่าตอนแนะ (ฮา) สุดท้ายก็พัฒนาตนเองมาเรื่อย ๆ จนกลายเป็นเรื่องยาว ปัจจุบันนิยายเรื่องนั้นเข้าสู่สภาวะดองอย่างสมบูรณ์แบบ ซึ่งกินระยะเวลา 1 ปี 7 เดือน 6 วัน (ถ้านับตามจริงตั้งแต่มีเรื่องนี้เกิดขึ้นก็ปาเข้าไป 10 กว่าปีแล้วครับ...รู้สึกว่าตัวเองแก่ (ฮา))


ปลาลิง.ไหน ๆ ก็ไหน ๆ แล้ว ท่านมีเรื่องที่ดองอยู่หรือไม่ ?
ปลาลิงตัวที่สอง.ถ้ามีดองมานานเท่าไหร่แล้วครับ
ปลาลิงตัวที่สาม.ผมไม่ได้ตั้งกระทู้ซะนานหวังว่าจะมีคนรู้จักผมนะ ฮ่า ๆ

 

แสดงความคิดเห็น

>

45 ความคิดเห็น

p.t.dreamm 6 ก.พ. 57 เวลา 14:30 น. 1

"อยากเล่า" ค่ะ
จริงๆ มันก็เป็นวิธีการระบายอะไรหลายๆ อย่างที่ดีนะ (ฮา)
 
เรื่องที่ดองเหรอคะ **ยิ้มหวาน** เรื่องแรกที่แต่งก็ยังดองอยู่นะ ถ้านับจริงๆ อาจจะเกือบๆ 14 ปี อ่า...นานเกินไปแล้ว OTL
 
ส่วนเรื่องในไหอื่นๆ นั้นก็จำนวนปีต่างกันไป เป็นคนเขียนที่รับผิดชอบมาก ^^

เรื่องล่าสุด 1 เดือนค่ะ ตอนนี้กำลังปั่นสุดชีวิต ...นักอ่านคะ เค้าขอโทษนะ TT

0
Earendel Gilmirath 6 ก.พ. 57 เวลา 14:38 น. 2

ชอบเขียนค่ะ
แต่ปรกติเขียนแต่พวกเรียงความ
งานส่งอาจารย์ ที่มักจะ
เขียนได้เยอะกว่าเพื่อนคนอื่นมาก
มาเริ่ม
จริงจังตอนม.4ค่ะ ตอนได้อ่านงานแนวๆแจ่มใสเลิฟซีรีสย์
ตอนนั้นคิดว่า...มัน
ไม่น่ายากนะ น่าจะลองดู
เลยเริ่มเขียน แล้วก็เขียนมาเรื่อยๆเมื่อมีเวลานี่แหละค่ะ
0
จิ้ง 6 ก.พ. 57 เวลา 14:38 น. 3

ฉายไปหลายรอบ แต่ฉายอีกรอบก็ได้

1 เพราะผมอยากเป็นนักเขียนการ์ตูน แต่มีเหตุผลที่ทำให้ทำสิ่งนั้นไม่ได้ ผมเลยหันมาเขียนพล็อตการ์ตูน และมันกลายเป็นนิยายในเวลาต่อมา
2 นิยายในเวลาต่อมานั่น ได้รับความสนใจจากนักอ่าน ผมเองก็รู้สึกสนุกเวลาที่เขียนด้วย ก็เลยเขียนมาเรื่อยๆ
3 พอได้เงินมันก็เลยยิ่งเป็นแรงพลักดันให้เขียนนิยายไปเรื่อยๆ ครับ 

0
.: ธิญโณ :. 6 ก.พ. 57 เวลา 14:46 น. 4

ถ้าสาเหตุแบบหล่อๆคงเป็น เพราะใจรักครับ รักในภาษาไทย
เห็นค่าความงดงามของตัวอักษร สมัยเด็กถูกเลี้ยงกับคุณย่า
ท่านชอบขับกลอนให้ฟัง(อดีตครูภาษาไทย) สอนอ่านวรรณกรรม วรรณคดี
จนหลานรัการอ่าน ต่อมาพัฒนาเป็นการเขียนด้วยครับ

ส่วนอีกหนึงสาเหตุ..(เงาอดีตดีๆนี่เอง)

ครั้งหนึ่งเมื่อนานมาแล้วผมเคยมีโอกาสได้พบกับเพื่อนคนหนึ่ง
ที่บังเอิญมีชื่อเล่นเหมือนกัน ชอบวาดรูป และชอบอ่านนิยายเหมือนกัน
ความคล้ายหลายๆอย่างทำให้เขาขอให้ผมสัญญาว่า
"ถึงจะผิดใจกันไม่ว่าเรื่องอะไร รุนแรงแค่ไหนเราจะไม่มีวันเลิกเป็นเพื่อนกัน"

ผมกับเขาตกลงแต่งนิยายกันคนละเรื่อง ตั้งใจว่าจะมีตอนพิเศษให้ตัละครจากทั้งสองเรื่องมาเจอกัน ผลัดกันคิดโครงให้กันเวลาตัน วาดแฟนอาร์ตให้กัน

เขาเป็นคนชวนให้ผมมาเล่นเด็กดี

เนื่องจากเว็บนี้มีนักเขียนที่เขาชื่นชอบอยู่ ผมก็มาเล่น ไม่ใช่เพราะนักเขียน
แต่เพราะ "เขา" จนผมชอบนักเขียนคนนั้นเหมือนเขาเมื่อได้อ่านผลงานมากๆ

แต่แล้ว...คำว่าตลอดไปไม่เคยมีจริงสสำหรับผม
เกิดเรื่องเข้าใจผิดบางอย่างขึ้น จบมิตรภาพระหว่างเขากับผม
ผลกระทบทำให้ไม่สามารถวาดภาพหรือแต่งอะไรได้เลยร่วมปี

จนเวลาล่วงเลยมาหลายต่อหลายปี...ผมยังคงคิดถึงเขาอยุ่
ภาพที่เขาวาดไว้ให้...ผมยังคงรักษาไว้อยู่
นิยายที่เขาแต่ง...ก็ยังคงอยู่ในเว็บนี้
ของเหมือน...คนต่าง

การลุกขึ้นมาจับปากกาอีกครั้ง มันไม่ใช่เพราะผมจมอยุ่กับอดีต
เป็นการกลับมาให้เวลากับสิ่งที่ทำให้ตัวเองยิ้มได้อีกครั้ง
ถึงแม้มันจะแฝงไปด้วยความระลึกถึง...คนผู้หนึ่งก็ตาม

------------
ตอบเรื่องการดองนิยาย
มีครับ เรื่องที่ผมแต่งคู่กับเขานั่นล่ะ
เวลาในการดองสิริรวม 6 ปี ไม่ทราบเดือน
แต่เป็นเวลาเดียวกับที่มิตรภาพระหว่างผมกับเขาสิ้นสุดลง
------------

ปล.นี่ผมเพ้ออะไรนี่... /กุมขมับ

0
.: ธิญโณ :. 6 ก.พ. 57 เวลา 15:22 น. 9

จริงหรือครับ?..งั้นผมก็ไม่ปลีกวิเวกล่ะครับ
//จับมือ...

แต่ภายในความมืดมิด..อาจจะมีอมยิ้มสีรุ้งซ่อนอยุ่ก็เป็นได้

0
หลับปุ๋ย` 6 ก.พ. 57 เวลา 15:43 น. 10


ของผมเหรอ..  เรื่องมันเริ่มต้นตรงที่ผมติด
เกมส์ออนไลน์เกมส์นึง  ซึ่งเนื้อหาสาระแบบ
โหด  มันส์  ฮา  อยู่ภายในลิ้งข้างล่างนี้

[ลิ้ง]ไดอารี่ฉลอง 13 ปี ของเกมส์ดังกล่าว


หลังจากนั้นก็มีใครคนนึงที่พยายามทำให้ผม
เลิกติดเกมส์ๆ นี้ชั่วคราว  เพื่อที่อย่างน้อยผม
จะสามารถสอบเข้ามหาวิทยาลัยได้  และมีอนาคต
ที่ดีอย่างในทุกวันนี้  ต้องขอขอบคุณเค้ามากๆ
แต่น่าเสียดายที่เค้าไม่มีโอกาสได้มาร่วมยินดีกับผม
เพราะ..

[ลิ้ง]ทำไมผมถึงเริ่มแต่งนิยาย 


หลังจากนั้นผมก็แต่งของผมมาเรื่อยๆ จนกระทั่ง
ผมได้พบเจอใครอีกคน  ที่ทำให้ผมตัดสินใจกลับ
มาเขียนนิยายรักอีกครั้ง  แต่ดูเหมือนผมว่าผมจะ
โชคไม่ค่อยดีนัก  สุดท้ายเลยต้องแต่งนิยายรัก
เรื่องนั้นให้จบลงแบบ Bad Ending ที่อัดความ
เป็นแฟนตาซีเข้าไปด้วย  และใส่บทเฉลยไว้ใน
เรื่องสั้นบทสุดท้ายของนิยายเรื่องนั้น  เพื่อให้
ผู้อ่านเข้าใจว่าอะไรเป็นอะไร

[ลิ้ง]อีกหนึ่งเรื่องราวที่ทำให้ผมดองนิยายไปตั้ง
นานเพื่อทำใจ



ส่วนคำถามอื่นๆ ก็

มีเรื่องที่ดองมั้ย --- มีครับ  สองสามเรื่องได้  แต่ก็
กำลังทะยอยเขียนให้จบอยู่  พร้อมๆ กับ พยายามไม่
เขียนเรื่องใหม่เพราะพล็อตดีๆ โผล่มาล่อให้แต่งอยู่
เรื่อย  ถ้าเปิดเรื่องใหม่กลัวดองเรื่องเก่า =__=


แล้วดองนานแค่ไหน --- โหย.. เรื่องที่นานสุดก็ 7 ปี
ละครับ  เกี่ยวกับแรคนาร็อคและการใช้บอท  เป็นนิยาย
ต่อต้านการใช้บอทที่เกิดขึ้นมาเพราะความเซ็งที่ถูกบอท
แจมรัวๆ เท่านั้นเอง


แล้วจำท่านอัศวินได้มั้ย --- จำได้สิครับ  เคยเห็นมา
หลายครั้งแล้วในบอร์ดแห่งนี้ ^^



ปล.เนียนแปะขออภัย >_<
0
Pooh da pong 6 ก.พ. 57 เวลา 16:09 น. 12

ไม่ถูกใจนิยายที่คนอื่นแต่ง อยากให้เรื่องมันเป็นแบบนี้ ๆ  แต่ก็ไปเปลียนนิยายเขาไม่ได้ เลยแต่งเองเลย

0
.: ธิญโณ :. 6 ก.พ. 57 เวลา 17:06 น. 15

เม็ดทรายแห่งความทรงจำถูกมรสุมกาลเวลาพัดพาไปไม่มีสิ้นสุด
บ้างก็หล่นตกลงฝังรากลึกภายในจิตใจ...แม้ผ่านไปเนิ่นนานเท่าไรก็ไม่เคยลืมเลือน

ผมว่าเราคงต้องทำความรู้จักกันแล้วล่ะครับคุณทั้ง2
เห็นความคล้ายคลึงเสมือนเพื่อนร่วมชะตาอย่างไรไม่รู้..

0
Mystic Irie 6 ก.พ. 57 เวลา 17:57 น. 16

อ่านมามาก ก็เริ่มอยากเขียนเป็นของตัวเอง อยากมีความรู้สึกที่ได้บงการชีวิตคนอื่น(ตัวละคร)บ้างครับ

แต่ตอนนี้ล่าสุดก็ดองอยู่ครับ หลังจากปรับปรุงพล็อตแล้วก็ลงไปแค่ตอนเดียว (อนาถ...) ส่วนดองนานแค่ไหน ถ้านับตั้งแต่ลงครั้งสุดท้ายก็แค่ไม่กี่เดือนครับ(น่าจะนะ...)

0
รสดา 6 ก.พ. 57 เวลา 18:27 น. 17

มีเหตุผลเดียวคือ หาเรื่องที่ถูกจริตไม่ค่อยได้

เลยต้องมาลองเขียนเอง  

เป็นคนที่หาเรื่องให้ตัวเองโดยแท้


เป็นมือใหม่มาก มีอยู่คามือเรื่องเดียวเองค่ะ  ก็คงจะได้ดองในไม่ช้า 
เท่าที่เป็นอยู่นี่ก็ลงเดือนละหน  ก็ยังดีมีพอจะมีคนเข้ามาอ่านบ้าง 

คงเป็นพวก  "จริต"  พอๆ กัน  555

0
รสดา 6 ก.พ. 57 เวลา 18:32 น. 18

//ขอจับมือ//

จริงค่ะ

บางเรื่องก็ดีนะ แต่ก็มีขาดนิด เกินหน่อย

เลยมาปล่อยของเองดีกว่า และอยากรู้ว่าใครจะชอบแนวเดียวกับเราบ้าง

0
GChiiz 6 ก.พ. 57 เวลา 18:51 น. 19

เหตุผลไม่มีอะไรมากครับ อยากเล่าอะไรบางอย่างที่เราคิดอยู่ในหัวตลอดเวลาออกไปให้ผู้คนเข้ามารับรู้บ้าง ก็แค่นั้นเองครับ

อีกอย่างเติมเต็มความฝันเล็ก ๆ น้อย ๆ ครับ 

0
claymask 6 ก.พ. 57 เวลา 19:21 น. 20

ผมมาสายหื่นอ่ะครับ ออกแนวเรื่องสั้นซะเยอะ

คงต้องใช้คำตรงๆไม่เลี่ยงว่า 'หื่น'

จนรุ่นพี่ที่รู้จักกัน เห็นแล้วคงรำคาญตา ช่วยเปิดโลกทัศน์ให้กว้างขึ้น
โดยการพาไปที่งานสัปดาห์หนังสือ

แกบอกให้ผมเอาเป้ไปหนึ่งใบ
เมื่อไปถึงก็ไม่พูดพร่ำทำเพลง แกเดินหยิบ เดินหยิบ เดินหยิบ

หันมาพูดกับผมประโยคเดียวว่า 'จ่ายตังค์ด้วย'

เสร็จจากบู๊ทนึง ก็ เดินหยิบ เดินหยิบ เดินหยิบ

เสร็จแล้วก็นั่งพัก จิบน้ำโอเลี้ยงแก้กระหาย เพียงชั่วครู่

แล้วก็เดินลุย จนต้องกดเงินเพิ่ม และต้องใช้บริการไปรษณีย์ส่งมาที่บ้าน

เรื่องส่วนใหญ่ออกเป็นหนังสือแปล หรือวรรณกรรมซะเยอะครับ
พวกงานรางวัลทั้งหลายแหล่ ที่นักเริ่มอ่านงานแปลต้องมี และพวกเล่มหนาจนบัดนี้ยังอ่านไม่จบ

ตั้งแต่นั้นมาโลกผมก็กว้างขึ้น
จริงๆชีวิตมันไม่ต้องหื่นอย่างเดียวก็ได้นี่เนอะ

สุดท้ายงานเขียนเรื่องสั้นของผมก็มีมุมมองและมีแก่นเพิ่มขึ้น
แต่ก็ยังติดเรื่องหื่นอยู่ดี

'เมิงเขียนนิยายดูบ้างเหอะ -แนวที่เมิงบอกว่าชอบน่ะ ลดเรื่องหื่นลงไปบ้าง'

จากปากรุ่นพี่ที่เคารพ ผมเลยท้าทายตัวเองด้วยการปฏิบัติตาม

มาเป็นแนว แฟนตาซีโบราณ
งำประกายความหื่นให้ลดลงไปบ้าง แต่ก็ยังมิวาย..........

0