โดนด่าแล้วอ่ะ จากกระทู้ก่อนทีบอกเป็นห่วงแม่
ตั้งกระทู้ใหม่
เราติด อันดับ 4 มจพ ปราจีน IT เครือข่าย
แต่ปัญหาคือมันไกล และเป็นห่วงแม่
ดังนั้น เราเลยบอกความจริงไปเลยว่า สาเหตุที่เข้า IT เพราะ คิดว่าตัวเองทำได้
แต่สุดท้ายไม่ได้จริงๆ และบอกตรงๆ เลยว่า ไม่ถนัดเขียนโปรแกรมสุดๆ
แต่ดันโดนสวนกลับมาว่า " โน้นไม่ได้ นี้ไม่ได้ แล้วงี้จะไปทำอะไร "
( แต่ในใจรู้เลยว่าแม่ก็ไม่อยากให้ไป เพราะ มันยาก ยากกว่า IT มศก อีก )
แต่พ่อดันมาเสริมอีกว่า ที่นั้นเจริญ บรรยากาศดี
( -ที่เจริญ คือ อ. ศรีมหาโพธิ ที่นั้นโรงงานเยอะจริง แต่มันไกลจาก มอ มาก )
ปัญหามันไม่ได้อยู่ตรงนั้น ปัญหาก็คือ เพราะรู้ไงว่าไปไม่รอด
ตอน ม.ปลาย เข้า วิทย์-คอม
พอมหาลัย ก็เรียน IT มาแล้ว 1 ปี
สาเหตุที่เข้า เพราะเห็นว่ามันมีงานเข้ามาเยอะ แต่มันไม่ไหวจริงๆนิ
เรียนไปแล้วเครียดหนักกว่าเก่าอีก ซิ่วก็ไม่ได้แล้วด้วย
ไปเรียนคณะที่ไม่อยากเรียน แต่ต้องจำใจเรียน มันไม่รอดชัวร์ๆ
ใจจริงไม่อยากเข้า IT เลย แต่ไม่กล้าบอก เพราะอุตส่าห์เรียน วิทย์-คอมมา
ก็เลยลงอันดับไปงั้นแหละ เพราะว่าไม่รู้จะลง คณะอะไรแทนดี
ดังนั้นตอนนี้ ก็เลยรอความหวัง ( รางๆ ) ศึกษาเทคโน มศก
ถ้าเขาประกาศรับเพิ่ม ก็จะดีมาก แบบว่ามัน Work สุดๆ
ใกล้บ้าน คณะอันดับ 1 อยากเรียนสุดๆ
เราเลือกผิดมาตั้งแต่ ม.ปลาย แล้วแหละ แทนที่จะเลือก วิทย์-คณิต
ตอนนั้นดันบ้าคอม ก็เลยเลือก วิทย์-คอมไป เกรดที่ออกมาเลยต่ำ
ถ้าเราเลือก วิทย์-คณิต ชีวิตอาจจะดีกว่านี้ก็ได้
ช่วงนี้ร้องไห้ แทบทุกวันเลย เพราะไม่อยากไป
3 ความคิดเห็น
ทุกคนผิดพลาดกันได้นะ แต่เราต้องก้าวไป
เทออาจมีทางเลือกซักสองสามทางนะ
เช่น 1 รอคณะที่หวังเปิดรับเพิ่ม
2 ทนๆเรียนอันนี้ไปให้จบ
3 หารับตรงหลังแอดอันอื่นที่พอเรียนไหวถึงจะไม่ชอบมากแต่ก้เรียนให้จบ
เราพอคิดออกเท่านี้แหละ
เราเองก้ซิ่วเหมือนกัน พอเข้าใจความรู้สึกคนที่เดินหน้าไม่ได้ ถอยหลังก้ไม่ได้อยู่นะ
ยังไงก้ตัดสินใจดีล่ะ เป็นกำลังใจให้ สู้ๆ
ถ้าชอบคอม แต่ไม่ชอบเขียนโปรแกรม น่าจะเลือกเทคโนคอม หรือคอมธุรกิจ เสียใจด้วย แต่มจพ. ปราจีน ก็ไม่ไกลจากศรีมหาโพธิเท่าไหร่หรอกนอกก็พูดเวอร์ไปนิดนึงขับรถแปปเดียวเอง แต่ก็ ในตอนนี้ยังมีรับตรงอีกเยอะ หาสอบดูนะ อีกนิด ศึกษาเทคโน น้องก็รู้ใช่ไหมว่าไม่ได้เป็นครูแน่ หางานยากหน่อย แต่ถ้าชอบ ขอให้น้องลุยเต็มที่ไปเลยนะ ไม่ต้องกลัว ทำให้ดีที่สุดนะคะ
ไม่เห็นว่าจะด่าตรงไหนเลย แค่พูดให้คิดเฉยๆเองไม่ใช่หรอ ก็ไม่เข้าใจเด็กสมัยนี้เจออะไรที่ไม่เข้าหู ไม่ถูกใจก็บอกว่าโดนด่าไปซะหมด
แล้วบอกห่วงแม่ ทำไมอ่านแล้วดูห่วงตัวเองมากกว่าล่ะคับ ห่วงว่าเรียนไม่ได้ ห่วงว่าเรียนไม่รอด ถ้ากลัวเรียนไม่ไหวก็บอกมาตรงๆเลย ไม่ต้องบอกว่าห่วงแม่ให้ดูสวยๆหรอก
มหาวิทยาอื่นๆที่ไม่ดังที่เปิดสอนคณะสาขาเดียวกันมีทั่วประเทศคับ แต่พี่ว่าน้องห่วงภาพลักษณ์ตัวเอง อายว่าถ้าเรียนที่ๆไม่ดังแล้วจะอายเพื่อน ไม่กล้ายืดอกพูดกับใครได้ ทุกอย่างอยู่ที่ตัวเราเองมากกว่า ว่าจะเลือกแบบไหน
ถ้าไม่อยากเรียนคณะอันดับ 4จริงๆ ก็คุยกับแม่ดีๆ ว่าเรียนไม่ไหว หรือ มหาลัยไม่ดัง เลยไม่อยากเรียน แต่สำหรับพี่ คำว่าไม่ไหวมันพูดไม่ได้หรอกถ้ายังไม่ได้ลอง พี่เองก็เรียนเศรษศาสตร์มา 2ปี ถึงรู้ว่าไม่ไหวแน่ๆ จริงๆปีนี้ควรจะปี3แล้ว แต่ก็ซิ่ว เพราะเข้าใจตัวเองแล้วจริงๆ แล้วมหาวิทยาลัยที่พี่เรียนก่อนจะซิ่วมาเป็นถึงมหาวิทยาลัยอันดับ 3ของประเทศในปีที่แล้ว แต่พี่ก็ไม่อายด้วยที่บอกว่าตัวเองซิ่วติดที่ราชภัฏ เพราะพี่คิดว่าชื่อเสียงมหาวิทยาลัยไม่ใช่ตัวตัดสิน ความสามารถของเราต่างหากที่ตัดสิน ทุกอย่างต้องใช้เวลาในการพิสูจน์ น้องเคยได้ยินไหมคับ คำที่ว่า ระยะทางพิสูจน์ม้า กาลเวลาพิสูจน์คน
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?