เป็นป่ะ เวลาหานิยายอ่านแล้วถ้าไม่มีเรื่องย่อเกริ่นให้น่าสนใจแรงจูงใจให้กดอ่านมันไม่มีเลย
ตั้งกระทู้ใหม่
อิตอนเกริ่นเรื่องที่มันจะมีที่ให้เกริ่นตรงข้างบนก่อนกดบทเข้าไปอ่านใช่มั้ย
ปกติแล้วเราเป็นคนที่ชอบพิจารณาจากตรงนั้น มากกว่ากดเข้าไปลองอ่านดูในบท คือถ้าเข้าไปอ่านในบทเลยแล้วสองย่อหน้าเเรกเริ่มต้นไม่น่าติดตามจริงๆก็จะกลอกตาผ่านๆ บางทีเสียดายนะถ้าเราพลาดเรื่องดีๆไปเพราะความขี้เกียจของเราเอง
แล้วแบบ บางคนใช้พื้นที่ตรงนั้นในการโฆษณานิยายเรื่องอื่นๆมั่งล่ะ ใส่เพลงมั่ง รูปมั่ง ละเกริ่นอะไรเหมือนทิ้งhintประมาณ
"เธอ...เขา... ไฟแค้นสุมในใจแล้วอะไรจะเกิดขึ้น"
อะไรแบบนี้มาแล้วแบบเฮ้ย งงนะเว้ย ไม่เก็ทpointของเรื่องอ่ะ แรงจูงใจให้กดเข้าไปอ่านในบทก็ไม่มีอ่ะ
อ่ะ อย่างหนังสือเงี้ย ก็จะมีอิพวกเรื่องย่ออะไรงี้อยู่หลังหนังสือถูกป่ะ ไว้ให้คนขี้เกียจพลิกอ่านแล้วพิจารณา
ในเด็กดี อิช่องว่างๆก่อนเลื่อนไปอ่านในบท เค้าก็เอาไว้ใส่อิพวกเรื่องย่อใช่ป่ะ? ถูกป่ะ ? หรือว่าไง? หรือพื้นที่ส่วนตัว?
บางเรื่อง ที่ให้พิมพ์เรื่องย่อก่อนกดเข้ามาอ่านในบทความยังไม่พิมพ์อะไรไว้เลยด้วยซ้ำ . _.)
หนทางเก็ทเรื่องราวของนิยายเหล่านี้มีทางเดียวก็คือ กดไปอ่านในบทเท่านั้นเเหละ แต่เราเป็นประเภท ไม่ชอบอ่านอะไรแบบมาเฟลทีหลังมันเสียเวลา
ที่มาตั้งทู้ก็ไม่ใช่ไร อยากบอกนักเขียนแนวลึกลับๆนะ แฟนตาซีไซไฟไรพวกนั้น เกริ่นเหอะ ไหว้ล่ะ เกริ่นเถอะ เกริ่นให้เข้าใจ point ไม่ต้องปริศนามาก
หนังยังมี trailer เลยอ่ะค่ะ ..
*ไม่ได้ว่าพวกที่ใส่รูปใส่โฆษณาเพจช่องแชทแผนที่รูปโปสเตอร์วิทยุเกมเพลงสัตว์เลี้ยงไรพวกนี้นะ กลับกันเราชอบนะมีเพลงมีรูปสวย เพลงเพราะ ก็เก็บไว้ฟังเอง ดีซะอีก แต่บางที-ของพวกนั้นมันเยอะไป ไม่มีพื้นที่ไว้เกริ่นpointของเรื่องเราก็เซ็งๆอ่ะ นึกว่ามาอ่านไดใคร
เออ...ฝากนิยายมั้ย ฝากได้นะ แต่เกริ่นด้วยนะ ขอบคุณค่า
7 ความคิดเห็น
ขรี้วีนนะเรา...
เป็นเหมือนกัน
บางคนก็ไม่รู้นะว่าที่ตรงนั้นควรจะใส่คำโปรยเพื่อดึงดูดนักอ่าน
ถ้าสนใจจริงๆ จะไปอ่านบทนำ ถ้าไม่สนุกก็ ผ่าน...
เห็นชื่อละแบบในหายวาบ นึกว่ามาสมน้ำหน้า
จริงค่ะ .....
แต่เรายังอ่านบทนำนะคะ แต่ถ้าเรื่องไหนมีเกริ่นไว้จะดีใจมาก
ยังน้อยมันเป็นเหมือนสิ่งดึงดูดให้เรามาเข้ามาอ่านตอนต่อไปล่ะนะ
เราเคยเป็นคนหนึ่งที่เขียนคำโปรยกำกวมแบบนั้นค่ะ ขอโทษด้วยนะคะ แต่ตอนนี้แก้แล้วค่ะ55 เรื่องเราตอนแรกมีผู้อ่านท่านหนึ่งนึกว่า นิยายเราเป็นร้านค้าเลยล่ะค่ะ พอดีเรื่องที่เขียนชื่อเรื่องว่าพ่อค้าพันธุ์ปีศาจ ตอนนั้นเราลงตรงแนะนำนิยายไว้ว่า เชิญแวะเข้ามาเยี่ยมชม ร้านเรานั้นมีขายตั้งแต่ความรักยันความฝัน (จะไม่ให้เข้าใจผิดได้ยังไงกัน) ต้องขอบคุณที่ตั้งกระทู้เตือนทุกคนมากๆเลยค่ะ^^
ชื่อเรื่อง พ่อค้าพันธุ์ปีศาจ
เด็กหนุ่มสะกดรอยตามพ่อค้าประหลาดไปจนถึงร้านค้าแห่งหนึ่ง ที่นั่นไม่ว่าท่านต้องการสิ่งใด เขามีขายให้ทุกสิ่งตั้งแต่ความรักยันความฝัน เพียงแต่เมื่อท่านสมปรารถนาแล้ว สิ่งที่ท่านต้องจ่ายคือ วิญญาณ!
(ลิงค์เผื่อแบนเนอร์ไม่ขึ้นค่ะ http://writer.dek-d.com/tang-jai/writer/view.php?id=1084589)
*แก้ไขคำผิด และขอโฆษณาด้วย^^ เมื่อกี้เล่นในแอพค่ะ
เกริ่นอยู่ครับ ประมาณนี้...
เรื่องนี้มีการพาดพิงถึง แม่มด มังกร มนุษย์หมาป่า เวทมนตร์ หนูน้อยหมวกแดง สิ่งมีชีวิตกลายพันธุ์ และอะไรต่ออะไรที่มักจะผุดงอกจากโลกแฟนตาซี...เพียงแต่ว่ามันไม่ใช่ในแบบที่คุณรู้จัก เอาแค่ชื่อเรื่องคุณก็งงแล้วใช่ไหมล่ะ หึ
อะไรจะเกิดขึ้นเมื่อเด็กชายที่แสนจะธรรมดา บังเอิญตายไปอย่างครึ่งๆ กลางๆ และต้องตกอยู่ท่ามกลางความโหดระห่ำของมหาสงครามระหว่างปีศาจที่ดูอำมหิตแบบเพี้ยนๆ กับเหล่าผู้ส่งวิญญาณที่คล้ายกับจะโหดเ-้ยมอย่างบ้าๆ บอๆ
อุย! นี่เผลอตัวโฆษณาไปแล้วใช่ไหม
ขออนุญาตเผ่น /
ก็เป็นบ้าง แต่จะลองเข้าอ่านตอนแรกๆ คือบางคนเกริ่นดี แต่แต่ง คำวิบัติ คำผิดเพียบ บางคนเกริ่นไม่ดี แต่เนื้อเรื่องสนุก อ่านง่าย บรรยายดี น่าจะลองคลิกๆวัดดวง ไม่สนุกก็แค่ปิด
ก็จริง พอไม่มีอะไรเกริ่นเรื่องสักหน่อย ก็เลยไม่รู้ว่าเรื่องเป็นแบบไหน เราจะชอบแนวนี้ไหม จะถูกใจไหม
เปิดมาก็มีแต่พูดคุยกับนักเขียน ตัวละคร คือแบบ ส่วนเกริ่นมันอยู่หน่ายยยยยยยย
แต่ไม่แน่นะ ที่พวกเขาไม่ลงเกริ่นไว้ อาจจะเป็นเพราะอยากให้พวกเราอ่านก่อนอย่างเดียว อ่านไปเดี๋ยวก็รู้เรื่องเองแหละ มั้งนะ
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?