ขอพื้นที่ระบายยาวๆ + เรื่องเล่าสอนใจ คนที่จะเข้ามหาวิทยาลัยค่ะ !

[mamiemo]

เราอยากระบายนิดหน่อย เรื่องการเข้ามหาลัย ความผิดพลาดของเราเอง
เราเป็นเด็กที่ใครก็ว่าเรียนเก่ง เพื่อนมองก็บอกอย่างเธอได้จุฬาแน่นอน แต่ไม่มีใครรู้หรอกว่าเราเครียดจะตาย

ความเฟลมันเริ่มตั้งแต่ที่เราเดินทางเองไม่เป็นเลยไม่ยอมเรียนพิเศษเอง ต้องหาเพื่อน พอไม่มีเพื่อนก็ไม่เรียน จนสุดท้ายกว่าจะได้เรียนก็เลยไปจนถึง ม.6 จำได้ว่าช่วงปิดเทอมรอยต่อ ม.5 กับ ม.6 เครียดมาก เรียนพิเศษทุกวัน ทำมันทุกอย่าง กลับบ้านอ่านหนังสือ สลบ แล้วเราเป็นคนไม่ค่อยทันข่าวสาร ปรากฏว่าข้อสอบที่เราต้องใช้ดันเต็มไปแล้ว 4 จาก 6 รอบ เรานี่ยิ่งเครียดมากขึ้น มีโอกาสสอบแค่ 2 ครั้งเท่านั้น เวลาเตรียมตัวประมาณ 3 เดือน จำได้ว่ามีหลายรอบที่เหนื่อยจนร้องไห้ โทษตัวเองที่ไม่รีบเตรียมตัว

หลังจากหมดคอร์สเรียนพิเศษ และเข้าสู่ช่วงเปิดเทอม เราก็ไม่มีเรียนต่อ เพราะคิดว่าเรียนพิเศษไม่ค่อยช่วย ตัดสินใจติวหนังสือเอง ตอนนั้นเหลือเวลาก่อนสอบประมาณ 1 เดือน โดยเราเลือกสอบ SAT ค่ะ ข้อสอบนี้จะแบ่งเป็น 2 พาร์ทที่เราต้องใช้ยื่น คือเลข กับ อังกฤษ เราชั่งใจอยู่นานว่าเราจะสู้พาร์ทเลขดีมั้ย เพราะเราห่วยมากๆ ในขณะที่อังกฤษเราคิดว่าพอไหว ที่สำคัญเราก็มีสองคณะในใจคือ บริหารอินเตอร์ กับ อักษรอินเตอร์ ซึ่งถ้าเราเลือก บริหารเราต้องใช้เลข แต่ถ้าอักษรเราไม่ต้องใช้ หลังจากคิดตัดสินใจมานาน เราก็เลือกตัดเลขทิ้ง ยอมทุ่มกับอังกฤษดีกว่า ทั้งๆที่คณะบริหารเป็น choice แรกของเรา

เวลาผ่านไปไวมากค่ะสำหรับเด็ก ม.6 ช่วงก่อนสอบเดือนสองเดือน เราไม่แตะหนังสือเลย .. มาแตะก่อนสอบจริงประมาณ อาทิตย์ - 2 อาทิตย์ (นี่เราบ้ารึป่าว 555 ข้อสอบที่เด็กเตรียมตัวกันปีสองปี เราคิดจะมาอ่านก่อนสอบอาทิตย์เดียว) ช่วงนั้นปวดสมองมาก เครียดมากๆ อ่านหนังสือหนักที่สุดในชีวิต เรียนในห้องก็เอาขึ้นมาทำ กลับบ้านก็ทำ บนรถก็ทำ ทำมันตลอด จนป่วย โทรม ร้องไห้ ท้อ พี่บอกให้พักได้แล้ว ทั้งด่าตัวเองอีกทำไมไม่รีบอ่าน มาอ่านก่อนสอบเอาตอนนี้ ทั้งที่ก็ผ่านประสบการณ์อ่านหนังสือไม่ทันมาแล้ว แต่ก็ยังทำซ้ำๆอยู่

หลังสอบเสร็จ คะแนนถือว่าออกมาดีเลยค่ะสำหรับคนสอบรอบแรก แต่ก็ไม่พอให้เข้าคณะที่อยากเข้า เราเลยต้องสมัครสอบเดิมใหม่อีกรอบ ตอนแรกเราเข้าไปสมัครในเว็บแต่เราคิดว่ายังไม่เปิดให้ลงสมัคร เลยไม่ได้สมัครค่ะ เวลาผ่านไปประมาณ 2 อาทิตย์ เราเข้าไปดูใหม่ ปรากฏว่าไม่เหลือที่ว่างแล้ว ตั้งแต่ปลายปียาวไปต้นปีหน้า ตอนนั้นเราหน้าชาเลยค่ะ จะทำไงล่ะ ติวมาตั้งนาน ที่นั่งเต็ม แล้วจะเอาอะไรสอบ จะเอาอะไรยื่น จะได้เข้ามั้ยมหาลัย ..

เราตัดสินใจเลิกหวังกับข้อสอบ SAT เลยค่ะ เราคงไม่ขนาดบินไปเชียงใหม่เพื่อสอบ เราตัดใจเปลี่ยนไปสอบไอเอล กับ tu-get แทน โดยตอนนี้กำลังเน้น tu-get สิ้นเดือนนี้เราจะไปสอบค่ะ รอบนี้เราพยายามอ่านหนังสือให้เร็วขึ้น เตรียมตัวให้ไว อาจจะมีปัญหาชนกับสอบกลางภาคโรงเรียน แต่ก็คิดว่าพอไหว + กับที่ tu-get มีสอบหลายรอบด้วย เลยคิดว่าไม่น่ามีปัญหาค่ะ

สำหรับเราปัญหาอย่างเดียวที่มีความรู้สึกค้างคาลึกๆในใจค่ะ ที่เราตัดบริหารทิ้ง บริหารเป็นคณะแรกที่เลือก และเป็นคณะแรกที่ตัด เรารู้สึกว่าข้อสอบ SAT นั้นไม่ยาก ใครก็ทำได้ค่ะ ถ้าคุณเตรียมตัวมาดี แต่สำหรับเรา เราติดทั้งเวลา ทั้งตัวเราเอง ทั้งปัญหาไม่มีที่ว่างสอบ จนเราต้องยอมทิ้งไปเลย ทำให้เราเข้าบริหารที่เราอยากเข้าไม่ได้ และถึงแม้ว่าจะชอบอักษรพอๆกัน แต่มันก็ยังค้างคาอยู่ลึกๆอยู่ดี ว่าทำไมๆ ทำไมไม่พยายามให้มากกว่านี้ ทำไมไม่อ่านตั้งแต่ม.5 ทำไมไม่อ่านเลข ถ้าเราตั้งใจทำพาร์ทเลข ไม่ตัดทิ้ง เราอาจจะได้เข้าบริหาร ถ้าเราไม่สะเพร่าเช็คเวลาช้าก็คงมีรอบแก้ตัว ทุกอย่างมันวนเวียนอยู่แบบนี้ และแม้ตอนนี้เราจะไม่คิดมากแล้ว เวลาเราเห็นคนเรียนบริหารเราก็ยังแอบคิดอยู่ดีว่าน่าอิจฉา ว่าเราเองก็ควรจะได้เรียนแท้ๆ รู้สึกว่าคณะนี้มันดูดี

สุดท้ายนี้ เล่ามายาวมากกกก แค่อยากให้ทุกคนเตรียมตัว จะได้ไม่ต้องเป็นแบบเรา ม.6 มันสั้นมาก สั้นจริงๆ แปปๆนี่เราสิ้นปีแล้ว ถ้าใครอยากเข้าอะไรก็อย่าสะเพร่าแบบเรานะคะ จะได้ไม่ต้องมานั่งเสียดายและผิดหวังกับตัวเอง :)

Comments

[ปริพรุน]

เป็นตัวอย่างที่ดีมาก พี่อ่านเลขจบตั้งแต่ ม.4 ขยันมากไปหน่อย ม.6 ว่างจัดไปอ่านของมหาวิทยาลัยต่ออีก ทั้งที่ตอนนั้นยังไม่ได้เข้าเรียนเลย

ใช้ชีวิตแต่ละวันให้มีประโยชน์ครับ. ตอนทำงานก็ต้องขยันหาความรู้อีก

[wallop]

อยากให้เด็กๆได้อ่าน กระทู้นี้จริงๆ
สู้ๆนะครับเจ้าของกระทู้ ตอนนี้เรียนไหนเเล้วหว่า  

[honey-lemon]

เราก็สมัคร SAT ไม่ทันค่ะ เข้าใจความรู้สึก จขกท. เลย
ตอนแรกดิดว่ายังไม่เปิดให้สมัคร จ
นกระทั่งเพื่อนโทรมาถึงรู้ว่าที่สอบใน กรุงเทพฯมันเต็มหมดแล้ว
อึ้งมากๆ คิดว่าไม่ได้สอบแน่ๆ เคยได้ยินว่ารุ่นพี่บางคนต้องบินไป
เชียงใหม่ หรือ ภูเก็ต ไม่คิดว่าจะมาเจอกับตัวเอง
นั่งทำใจสักพักก็คิดว่าจะไปสอบที่ ชลบุรี
แต่ปรากฎว่าโชคดี บังเอิญยังมีที่สอบในกรุงเทพฯว่างอยู่ๆ ดีใจมากๆค่ะ 
ขอให้ จขกท. โชคดีนะคะ

[เ้เด้ดเ้]

จริงๆค่ะ ถ้าใครที่หาตัวเองเจอแล้ว ก็ทำให้เต็มที่ไปเลย กิจกรรมบ้าง แบ่งเวลามาอ่านบ้าง แต่ช่วงมอหกก็ควรจะหาเวลาอ่าน ทำโจทย์ ทำความเข้าใจให้มากๆ อย่าเป็นแบบเราที่บางทีไม่ได้มองความชอบตัวเอง มองแต่ว่าอยากหาคณะที่ทำเงินให้กับครอบครัว ลืมมองถึงความสามารถ ความถนัด เราเปลี่ยนคณะไปมา จนสุดท้ายเราได้คณะวิทยาศาสตร์แล้วเรากลับไม่ได้ชอบฟีลนั้น เราแอดติดนะ (แต่ติดอันดับสี่) เป็นมอที่ไกลบ้าน ยอมรับว่า เป็นมอที่ดีทีเดียว เพื่อนพ้องอะไรๆก็โอเค แต่เราก็ไม่อยากอยู่อ่ะ ไกลบ้านด้วย ไหนจะค่าเทอม อะไรหลายๆอย่าง แล้วเราก็ไม่ชอบด้วย (คือมันเป็นคณะวิทย์ ฟีลงานคือเป็นแลปไรงี้ เราไม่ชอบเท่าไหร่) ตอนนี้ทิ้งคะ จะว่าเราก็ได้นะ แต่แบบมันไม่ใช่จริงๆ ก็ไม่รู้สิ มันไกลบ้านด้วย แล้วคณะก็ไม่ได้ชอบ (เรียนได้แต่ไม่ชอบ) คิดว่าค่าใช้จ่ายหลายอย่างมันแพงจริงๆ แล้วใจมันไม่สู้แล้วมันก็ไม่รู้ว่าจะเอากำลังจากไหนมาเรียน แต่เพื่อนที่นั่นดีจริงๆค่ะ เคยคิดว่าจะอยู่ต่อเพราะเพื่อน แต่ตอนนี้เลยตัดสินใจจะยื่นหลังแอดอีกรอบอ่ะ แต่ถ้าไม่ได้ก็คงเอกชนในคณะที่เคยอยากเรียน แต่ไม่กล้าลอง