ขอความเห็นหน่อยนะคะ ติชมได้จ้าลองหัดดู

[wrtn]

ยามดึกเงียบสงัดได้ยินแม่กระทั่งเสียงเข็มนาฬิกาที่เดิน ติ๊ก ต่อก ติ๊ก ต่อก เดินวนไปมาซ้ำแล้วซ้ำเล่าจิ้งหรีดส่งเสียงร้องหริ่งๆลมหนาวโชยผ่านเบาๆปนกับเม็ดฝนที่โปรยลงมาจากฟ้าสัมผัสกับผิวกายทำให้หนาวสั่นเย็นยะเยือกไปทั้งตัวนั่งมองฟ้าที่ไร้ดาวในค่ำคืนนี้เพราะเมฆฝนปกคุมไปทุกสารทิศทำให้ฟ้าคืนนี้มืดกว่าปกติ................ต่อไปเชื่อว่าทุกคนต้องการให้มีมือของใครบางคนหยิบผ้าบางๆมาคลุมตัวของสาวผู้ที่นั่งหนาวสั่นอยู่ท่ามกลางลมที่พัดฝนเข้ามาสัมผัสกับร่างอ่อนบางในใจเธอคิดต้องการให้เขาเอื้อมมือมาโอบไหล่ของเราไว้ในคืนฝนพรำแม้ฝนจะกระเซ็นต้องกายเพียงใดความอบอุ่นที่มีอยู่ในหัวใจของเขามันทำให้ไออุ่นภายในส่งมาป้องกันลมหนาวให้ฉันตลอดทั้งคืน....><
เช้าอากาศสดใสมีหมอกลอยต่ำปกคลุมพื้นดินบางๆน้ำค้างโรยหล่นจากใบไม้ทีละหยด...ทีละหยดคงมาจากน้ำฝนที่โปรยจากฟ้าเมื่อคืน--สาวน้อยลืมตาขึ้นมาในอ้อมกอดของชายคนนั้นที่แสนจะอบอุ่นศีรษะของเธอวางอยู่กับต้นแขนของเขาเธอค่อยๆขยับตัวออกมาอย่างเบาที่สุดแล้วนั่งมองใบหน้าอันอ่อนโยนของชายผู้นั้นเธออมยิ้มแล้วเดินออกมาจากกระท่อมร้างรับลมหนาวสูดอากาศในตอนเช้าเวลาสักครู่ก็มีเสียงกรอดๆ....ท้องของเธอคงมีความรู้สึกตรงข้ามกับความต้องการแล้วแหละ!!สาวน้อยออกมายืนรับลมแค่เพียงเวลาสั้นๆก็รู้สึกหิวขึ้นมาทันที......ทันใดก็มีควันบางๆลอยมาต้องจมูกของเธอกลิ่นหอมเย้ายวนทำให้สาวน้อยท้องร้องหนักยิ่งขึ้นเธอจึงเดินตามกลิ่นนั้นไปได้พบกับชายหนุ่มของเธอที่กำลังนำข้าวต้มร้อนๆที่พึ่งยกจากเตามาวางไว้บนโต๊ะ2ชามยิ่งเข้าใกล้กลิ่นยิ่งหอมเย้ายวนชวนให้กระเพาะอาหารของเธอร้องดังขึ้นชายหนุ่มหัวเราะลั่นพร้อมกับชวนเธอมาร่วมโต๊ะทานข้าวด้วยสีหน้าของเธอแดงก่ำเหมือนลูกตำลึงยืนเขินที่ทำกริยาอันน่าอายออกมาต่อหน้าผู้ที่เป็นสุภาพบุรุษสักพักตัวเธอสะดุ้งจากภวังค์ที่นึกถึงอยู่เพราะชายผู้นั้นได้เดินมาโอบเอวเธอแล้ววางเธอนั่งลงบนเก้าอี้สาวน้อยนั่งกินข้าวต้มร้อนๆกับบรรยากาศอันหนาวเย็นพอที่จะทำให้รู้สึกได้จากหมอกบางๆเธอนั่งคิดพลางเหม่อลอยถึงตอนที่พึ่งตื่นกับเดินออกมาสูดอากาศบริสุทธิ์มันเป็นเพียงช่วงเวลาสั้นๆเพราะขณะที่ตื่นนอนชายหนุ่มยังดูหลับไหลกับความฝันของเขาอยู่เธอจึงตัดสินใจถามเขาแล้วได้รับคำตอบกลับมาว่าเขาตื่นตั้งแต่ไก่โห่ออกไปในเมืองเพื่อที่จะซื้อของมาทำกับข้าวให้เธอได้กินในขณะที่เขาเคี่ยวน้ำซุปได้สักพักจึงเดินไปดูว่าเธอนั้นตื่นหรือยังจึงได้พบกับร่างหญิงสาวที่นอนขดตัวบนผืนเสื่อมือแนบกับไหล่ทั้งสองยามกายต้องกับลมหนาวยิ่งทำให้ขนลุกซู่ชายหนุ่มเห็นแล้วสงสารจึงเดินเข้าไปวางตัวลงกับเสื่อแล้วดึงร่างสาวน้อยมาโอบเบาๆหวังที่จะให้เธอได้รับไออุ่นแต่ก็เผลอหลับไปสาวน้อยได้ยินอย่างนั้นก็รีบก้มหน้ายิ้มอายแต่จู่ๆก็มีมืออันแสนอบอุ่นมาสัมผัสเบาๆที่ปลายคางของเธอ. เธอจึงเงยหน้าขึ้นสายตาที่แสนหวานจ้องมองที่นัยน์ตาของสาวน้อยในใจเธอสั่นรัวมือที่จับช้อนก็หมดแรงใบหน้าของเขาเข้ามาใกล้มากยิ่งขึ้นพร้อมกับเอื้อมมือโอบไปด้านหลัง,..........ดึงกระดาษทิชชูมาเช็ดริมฝีปากของเธอที่เปื้อนถึงแม้ใจเธอจะผิดหวังไม่เหมือนกับที่คิดไว้แต่ความรักที่ชายหนุ่มมอบให้เธอก็ทำให้ในหัวใจเต็มไปด้วยความสุขเพียงพอแล้ว>>>>>}*{