ย้ายบ้านมามีแต่เด็กฝรั่งไม่มีเพื่อนเรย

[ชิ!!!]

ดีจ้า วันนี้จะขอบ่นหน่อยคือเราเพิ่งย้ายบ้านมาจากซอกหรืบเล็กๆในกรุงเทพเมื่อก่อนเราอยุ่บ้านทาวเฮ้าพื้นที่น้อยมากๆแต่ตอนนั้น งบทางบ้านเราน้อยแต่พอมีตังก็ได้โอกาสซื้อบ้านใหม่ไฉไลโค ตรรรร ><เป็นบ้านเดี่ยว2ชั้นข้างในหมู่บ้านเงียบสงบมีสนามเด็กเล่น คล้ายๆหมู่บ้านในต่างประเทศเลย(ในความคิดเรา)ฝรั่งอยู่เยอะส่วนฉันมาเป็นหลังแรกๆก็พอจะรู้ว่าใครไปใครมาพอสมควร
เข้าเรื่องเลยน้ะ
คือมีคนข้างๆบ้านเข้ามาอยู่ใหม่เป็นฝรั่งค่ะมีวัยรุ่นประมานเท่าๆกับฉันน่าจะ17-18ได้น้ะคือเราบังเอินได้เรียน รร เดียวกันห้องเดียวกันด้วย มันดีน้ะจะได้กลับบ้านด้วยกันฉันพยายามคุยน้ะแต่เทอไม่ค่อยคุยเราเรยฉันคิดว่าเทออายหรือพูดไทยไม่ได้ฉันก้อทักเป็นภาษาอังกฦษแต่เทอยิ้มแล้ววิ่งเข้าบ้านไปเลยถ้าเทอไม่ยิ้มกะคิดว่าเทอหยิ่งน้ะ-*-
ฉันเรียกเทอว่าเนวีเพราะฉันไปแอบจิกใบเช็คชื่อ นร ของทิสเช้อมาดู Neviee น่าจะประมาณนี้น้ะ55555555ตอนเรียนเทอก้อปกติน้ะส่วนมากเทอจะสนิทกับเพื่อนหมู่บ้านเดียวกับเราที่อยุ่คนล้ะห้องมากกว่า(เป็นฝรั่งกะลูกครึ่งมั้ง)คือเราเห็นเทออกจากบ้านตอนเย็นๆเกือบทึกวันด้วยความเผือก- -ดิฉันเรยแอบดูจากหน้าต่างว่าไปทางไหนจะได้เนียนตามไปดูตอนเย็นๆจะมีเก๊งเด็กฝรั่งที่อยู่ในหมู่บ้านร่วมตัวกันปาร์ตี้บ้างเที่ยวบ้างแต่งตัวแบบอาตๆตามแนวคือเราชอบมากอะเค้าจะตั้งกลุ่มกันที่บ้านเพื่อนผลัดกันไปมั้งแถมไปไหนมาไหนด้วยกันดูเร้วอบอุ่นมาก><เราก้อเรยอยากเข้าแก็งเรยไปตีสนิทกะคนที่เราคิดว่าเข้าหาง่ายสุดก้อเรยไปสนิทกับพี่จีเป็นลูกครึ่งพูดไทย จะบอกว่าในกลุ่มนั้นไม่มีเด็กไทยเรยถ้ามีก้อจะเป็นลูกครึ่ง ตอนนั้นถามพี่จีจะเข้าแก๊งได้มั้ยพี่จีก้อบอกว่าไม่รุ้ดูก่อน หลายครั้งมากๆ (ในหมู่บ้านนั้นมีเด็กไทยแท้ๆแค่3-4คนเองเป็นเด็กทั้งนั้นT^T)ตอนที่เรตามพี่จีไปเข้ากลุ่มน้ะทุกคนมองเราแบบเอ้ะอีนี่ตัวอะไร
คุยด้วยไม่คุยด้วยคุยภาษาอังกฦษก้อไม่ตอบเรยอุสาพยายาม- -

Comments

[pumberry]

แหมเขาก็หยิ่งเปนธรรมดาคนอังกฤษน่ะก็อย่างคนไทยนี่ล่ะถ้าเราเริ่ดเชิ่ดเป็นแก้งค์น่ารักๆวันนึงมีเด็กพม่าหน้าดำมาขอเข้าแก้งค์เราก็คงไม่ให้เพราะเขาอาจจะคิดว่าเราเป็นแกะดำและอีกอย่างสื่อสารกันลำบากด้วยล่ะบางครั้งคำว่าไม่รู้ๆดูก่อนอาจจะเป็นคำปฎิเสธก็ได้นะอย่าไปเล้าหรือเลยเดี๋ยวเขาจะรำคาณเอานะ

[ยุ้ย]

ก่อนจะพูดอังกฤษ เขียนภาษาไทยให้แข็งแรงก่อนเนอะ

[Aom Dejphol]

ถือว่ายากนะคับ แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะไม่มีโอกาสซะทีเดียว
ประเด็นแรก เรียน รร. อินเตอร์รึป่าว ถ้าใช่ ก็ไม่ยากและ ฝึกกับเพื่อนหรือครูที่พอมีเวลาสอนเราก็ได้ ถ้าไม่ ก็ไม่ได้ยากเวอร์ เข้ายูทูป พิมว่า "อาจารย์อดัม" นั่นแหละ เป๊ะเลย อาจารย์คนนี้สอนได้เข้าถึงฟีลลิ่งอิงลิชมากๆ ไม่ว่าจะการออกเสียง เป๊ะไม่เป๊ะยังไง ฝึกกันได้ ถ้าภาษาพอได้นิดนึง สื่อสารพอเข้าใจบ้างไม่เข้าใจบ้าง ก็อดทนคับ คนเราเกิดมาไม่ได้สื่อสารได้ทุกภาษา ต้องสะสมประสบการณ์ ส่วนเรื่องอยากจะสนิทด้วย บางทีอาจจะยากนิดนึงนะคับ เรื่องแบบนี้ต้องใช้วิธีตัวต่อตัว หรือเข้าไปคุยไปทักบ้างนั่นเอ งถ้าเขาไม่ค่อยตอบก็ทำตัวเฟรนลี่ๆ อย่าทำเขิน อย่าทำเงียบ เพราะเค้าจะไม่ค่อยคุยเลยนะ 5555 เอาเป็นว่า มีอะไรพอช่วยเค้าได้ก็ช่วยๆเพื่อผูกมิตรกับเค้าไป ทำให้เค้าเชื่อใจเรา นั่นแหละประเด็น
ประเด็นที่สอง พวกเค้าชอบแต่งตัวเฟี้ยวฟ้าวมะพร้ามแก้ว เราก็ทำบ้างสิคับ เสื้อผ้า หาไม่ยาก เพียงแต่ เลือกหน่อย เลือกแนวที่เหมาะกับตัวเอง หรือถ้าเป็นคนสวยอยู่แล้ว ก็หาไม่ยากคับ จำไว้แค่อย่างเดียว อย่าแต่งสก๊อยเป็นพอ เพราะอินเตอร์กับสก๊อยมันอยู่คนละโลกเลย 55555 เอาล่ะ เรื่องเสื้อผ้าขอแนะนำเป็นหลายๆแบบละกันนะคับ

ปล. การแต่งตัว ไม่ว่าจะกางเกงหรือกระโปรง ใส่เอวสูงจะดีที่สุด เอวต่ำจะดูตัวใหญ่ขึ้นนะคับ